وقتی کسی میگه: «این کتاب خیلی خوبه». انگار داره درمورد ظاهر متفاوت پروانه‌های مریخ صحبت می‌کنه. خوب یعنی چی؟ کتاب خوب چیه؟
گربه‌بازی یک کتاب خیلی خوبه؛ یعنی دیالوگاش برآمده از شخصیت‌پردازی قوی نویسنده است، ملموسه، مایه‌هایی از طنز داره. یعنی به‌ندرت پیش میاد یک نویسنده مرد بتونه انقدر خوب جای چند زن، روایت کنه و تو اصلا احساس نکنی داری کتاب می‌خونی، تخیلات نویسنده رو و نه یک زندگی واقعی که در خلال چند مکالمه تلفنی و نامه‌نگاری‌ها شناخته میشه. شخصیت‌ها حتی اگر بد و خطاکار، دوست‌داشتنی‌ و توصیف‌ها بکر و تازه و عینی‌اند.

چون هیچ یادداشتی درباره‌ی کتاب نوشته نشده باید بگم درباره‌ی دوخواهر پابه‌سن گذاشته است که خلق‌وخوی دوران جوانیشون رو همچنان حفظ کرده‌ان؛ یکی آروم و صبور و منطقی؛ دیگری شر و شیطون و بی‌برنامه؛ زنی که همچنان در شصت‌وپنج سالگی سر و گوشش می‌جنبه و رابطه‌های عاطفی، بزرگترین سرمایه و بدترین اتفاق زندگیشن...
        

          کتاب دومورد دو خواهر پا به گذاشته‌ست که از هم دورن، یکی از اون‌ها پیش پسرش زندگی می‌کنه و عاقل و سنگینه و اون یکی خواهر توی شهر مادریشون زندگی می‌کنه و فعال و پرجنب‌وجوشه. 
سبک متن کتاب فوق‌العاده برام جذاب بود. بیشتر فصل‌های کتاب در قالب نامه‌ها و تماس‌های تلفنی بود. نویسنده به خوبی تونسته بود حس زنانگی رو توی متن کتاب بیاره. کتاب کوتاه بود اما از خوب بودنش چیزی کم نمی‌کرد. اوایل کتاب ممکنه مثل من یکم گیج بشید اما قول می‌دم بعد خوندن ۵٠ صفحه‌ی اول متوجه داستان بشید. 
خوندن این کتاب برای من تجربه‌ی لذت‌بخشی بود، خوندنش رو بهتون پیشنهاد می‌کنم.
        

          نویسنده‌ش داروسازه بنابراین با عشق و علاقه خوندم. :دی