نوشتن در مورد این رمان سخته نمی دونم باید از کجا شروع کنم واقعا بعد از تمام شدن کتاب ، زمان نه چندان کوتاهی رو در سکون و سکوت به تاریکی زل زدم و همراه با بغضی که از خیلی قبلِ پایان کتاب شروع شده بود در غم زندگی فرو رفتم   .
این رمان رو چندین بار شروع کردم و تا یه جایی رفتم ولی هر بار  چون اونقدر  جذبم نکرد  رها کردم حتی این دفعه آخری هم که شروع کردم  طول کشید تا تموم کنم ولی از جایی به بعد کاملا درگیرش شدم .
یک رمان معمولی، یک داستان معمولی، یک انسان معمولی و یک زندگی معمولی  دقیقا چیزی که همه ما هستیم و در نهایت هم  پایان همه چیز با این سوال استونر از خودش که چه انتظاری داشتی؟
همیشه به این فکر میکردم اگه قرار باشه کتاب بنویسم چطور میشه و جوابم این بود که در مورد یک زندگی می‌نویسم از ابتدا تا انتها یادمه یه بار کسی اینو ازم پرسید و همین جواب رو دادم و اونم گفت چه خسته کننده ، برای کامل کردن صحبتش حتی میشه گفت چقدر ملال آور دقیقا شبیه استونر اما مگه زندگی چیزی جز اینه؟