کتاب خوبی بود . دوستی ها و خیانت های جالبی داشت .  شما فکر کن یه عمر پیش پدر بزرگ مادربزگت زندگی کردی یهو یه روز جلو چشم خودت بکشنشون و برادرت هم میره زندان . هرکس دیگه باشه افسردگی میگیره و گوشه گیر میشه ولی این دختر با تمام مشکلات تلاش خودش رو میکنه که برادرشو ازاد کنه.  فعلا تا جلد دو خوندم از نشر ایرانبان و بنظرم جالب بود . در کل پیشنهاد میکنم =]
        

          داستان‌ها به لحاظ ادبی قوی بودند اما اکثر پیام‌هاشون تلخ تلخ تلخ بود
اینکه در کتابی که عنوانش ادبیات پایداری را به دوش می‌کشد از زنی بگوییم که بعد از خبر شهادت همسرش با برادرشوهرش ازدواج کرده و مدتی بعد همسر اولش که اسیر بوده باز می گردد، یا از مردی بگوییم که برادر زنش او را مقصر خودکشی خواهرش دانسته _خواهری که به دنبال ازدواج با دیگری بوده،یا مجرمی که پایش را در عملیات خارج کردن از منطقه برای انکه به دست دشمن نیفتد از دست داده و سال‌ها بعد قاضی دادگاهش همان کسی شده که برای فرار راحت‌تر و سبک‌تر بی سیم را از پشتش دراورده بوده  ....همگی انقدر تلخ هستند که واجب می‌کند مخاطب در کنارشان کمی هم از زندگی عزتمندانه و امیدوارانه‌ی رزمندگان و خوشی های و گاه و بیگاه زندگی‌شان هم بشنود تا از دفاع و داشتن روحیه‌ی پایداری و ایثار، دل زده و رانده نشود.

اینکه فقط از تلخی‌های هرچیزی بگوییم نه درست است و نه راست
        

          سه‌تا کتاب پر از حال‌وهوای خوب و دلچسب آنی‌شرلی شکل؛ طوری که بلر واتر، نیومون، پریست پوند و شروزبری(و حتی خونه‌ی خاله روت!) به‌خاطر اون توصیف های کامل و جذاب بهم احساس خونه می‌دادن، خشم و ترس و شادی و غم و جرقه‌ی امیلی رو می‌شد حس کرد و درک کاملی که کتاب‌ها از شخصیت هر کدوم از کاراکترها می‌دادن باعث شد هر سه کتاب برام به شدت جالب، پر از آرامش، لطافت و زیبایی باشه!
دلیل نصف ستاره‌ای که ندادم سه تا نکته بود که اذیتم کرد واقعا؛ اولیش احساسات عاشقانه‌ی دین پریست به امیلی بود که به‌نظرم حداقل توی کتاب اول و دوم کاملا بی‌جا و آزاردهنده بود. دومی‌ش بیش از حد پرخاشگر و گستاخ نشون دادن ایلزه در کتاب اول بود به نحوی که من تا اواسط کتاب دوم همچنان حس خوبی نسبت بهش نداشتم، انگار که هم‌سطح امیلی یا شایسته‌ی دوستی باهاش نیست. سومین مورد هم این بود که به نظرم اومد بعد از این‌که امیلی و سه نفر دیگه توی کتاب اول و دوم یه گروه صمیمی و کنار هم معرفی شدن، یهویی توی کتاب سوم پری خیلی نادیده گرفته شد و به قدر کافی بهش توجه نشد!
در مجموع دوستش داشتم و خوندنش برام خوشایند بود :))