کتاب برای من کتاب متفاوتی بود؛ هم از جهت سبک و هم از جهت محتوا.
سه دوست به اسم‌های مهران، حمید و پویا در انتخابات شورای مدرسه با هم ائتلاف تشکیل داده اند و بیانیه داده‌اند که فلان و بلان می‌کنیم. مدیر مدرسه هم می‌ترسد و این سه رو رد صلاحیت می‌کند.
 این سه دوست تصمیم می‌گیرند گروهی مخفی با اسم موقتی انجمن سه نقطه (...) تشکیل بدهند و اقدامات لازم جهت اصلاح وضع موجود مدرسه و معلم‌ها رو خودجوش و زیززمینی انجام بدهند. تیر اقدام اول این گروه هم می‌خورد به معلم اندیشه‌ورزی و درس خواب‌آورش که معلمش از قضا همسایه‌ی دیوار به دیوار یکی از بچه‌هاست. در همین اقدام که بیشتر بازش نمی‌کنم تا فضای داستان لو نرود این پسرها درگیر سه پرونده می‌شوند؛ پرونده‌ی قتل، پرونده‌ی دزدان دریایی و پرونده‌ی هتل عشق و حال بالاس!
خود این پرونده ها هم هرکدام فضاسازی جذاب و اتفاقات جورواجور و هیجان انگیزی دارند و از جهتی انتخاب شده‌اند😉 (پرداخت غیر مستقیم موضوعی محتوایی).
پیوند مشترک این سه پرونده و کل داستان یک کلمه‌ی عجیب و غریب است: زانقارپینگولدمین!

یک ویژگی متمایز کتاب همراه بودن مستندات قتل  پرونده اول در پاکتی جداگانه و جذاب و خارج از کتاب است که همان اول کار برای مخاطب سوال ایجاد می‌کند که اینها چیستند و به چه کاری خواهند آمد
یک ویژگی دیگر سوال‌ها و نکاتی است که به جای انکه در پانویس بیایند، در قالب نکاتی روی استیکی نوت بین متن داستانی گنجانده شدند؛ نکاتی تامل برانگیز و مرتبط با سیر داستان.
یکی از ایرادات کتاب به نظرم شخصیت پردازی بود که تا وسط های کتاب فرق بین این سه دوست توی لحن در نیامده بود که البته به مرور و با عکس العمل های متفاوتشون بهتر شد.
در کل من از داستان واقعا لذت بردم و هر آن منتظر بودم ببینم نویسنده(گان) چه برای من خواننده در قلم دارد(ند)
مخاطب کتاب هم به نظرم ۱۵ سال به بالا باشد و کمتر از آن ممکن است محتوای کتاب حیف شود
      

        ایده خوب و جالبی بود و داستان هم جذاب پیش می‌رفت ولی اخه این چه پایانی بود جناب نویسنده!
شخصیت منفی هم یه جوری طراحی کرده بودی هربار ظاهر می‌شد نمی‌دونستیم بخندیم؟ گریه کنیم؟ یا چی بالاخره🙄در نهایت شد یه جوکی بین ما😁
      

        از همان اولی که کتاب جزو برگزیدگان داستان و رمان کتاب سال کودک و نوجوان 1403 شد، دنبالش بودم تا بخوانمش که تاخیر افتاده بود. 
شخصیت‌ اصلی کتاب پسر نوجوانی به نام مسعود است که به همراه خانواده اش در روستایی در نزدیکی عقدای یزد ساکن است. چند ماهی می‌شود که از پدرش که هرچه داشته‌اند را فروخته و تبدیل به ماشین سنگین کرده، خبری نیست. بازار شایعه‌های مختلف داغ است و مسعود تصمیم می‌گیرد خودش بی خبر از بقیه به دنبال نشانی از پدرش به اردکان برود. دوست صمیمی و همراه مسعود یعنی رضا شخصیت دوم داستان است که همه جا دوستش را همراهی می‌کند.
نیمه اول کتاب واقعا ریتم کند بود و من خسته شده بودم که خوب پس چرا هیچی نمیشه! تا کی قراره همینجور برن و هیچی! دوست داشتم لحن متفاوت رضا و مسعود و حتی یزدی بودنشون رو توی گفتگوها ببینم چون بعضی جاها تو دیالوگ‌ها گم می‌کردم که الان این حرف کی بود. ویراستاری کتاب هم بعضی جاها اشکالات فاحشی داشت مثل قرار دادن نقل قول‌های غیر مستقیم داخل گیومه و بعد از دو نقطه!
داستان کتاب خیلی واقعی و رئال بود به خاطر همین هم یک جاهایی واقعا تلخ می‌شد؛ تلخی که هنوز زیر زبانم هست و خوب این یعنی نویسنده توانسته بود خیلی خوب احساسات من مخاطب رو تحت تاثیر قرار بده. من با مسعود عصبانی می‌شدم، دلشوره می‌گرفتم، سرگردان می‌شدم، تنها می‌دویدم، می‌ترسیدم واقعیت را بشنوم، فکر و خیال می‌کردم، دلم برای پدرم حتی دعواهایش تنگ می‌شد، به مادرم و خواهر و برادرم فکر می‌کردم و به هر دری می‌زدم تا پدرم را پیدا کنم و به همه ثابت کنم که شایعه ها دروغند.
آدم‌های توی داستان را دوست داشتم؛ از رضا که خیلی دوست با معرفتی بود تا باباممد و آقای صابری و آقای اکبری و حتی بابای رضا. زن‌های داستان هم هر کدام دریا دلی بودند برای خودشان و باورپذیر.
بیشتر از این هرچه بگویم داستان را لو داده ام
      

        یک کتاب روان، طنز و خوشخوان که داستان بامزه‌ای هم برای بچه های دوم پرخوان یا سوم به بعد دارد.
تعداد صفحات بالاست اما فونت درشت و تصاویر متعدد  و صفحه آرایی خوب که قسمت ‌های سفید زیادی دارد نشان می‌دهد که حجم داستان آنقدر بالا نیست و مخاطب تازه کار خسته نمی‌شود و زود می‌توان  در کتاب جلو رفت.
تصاویر سیاه و سفید و صورتی هستند و به خوبی با داستان همراه شده‌اند.

شخصیت ‌اصلی پولولوست؛موجودی که نمی‌دانیم چه چیزی است اما نه غول است و نه انسان! شاخ دارد و در سرزمین هالولو زندگی می‌کند و خوراکش مثل همه هالولویی های دیگر خاک و ماسه و اهن داغ شده و ... است! 
از قضای روزگار این هالولوی چهار صد ساله (هشت ساله‌ی خودمان) یک روز چند سیب زمینی در جنگل پیدا می کند و انها را با لذت می‌خورد.  وقتی مالولو و بالولو می‌فهمند  انچه خورده را در دلش بررسی می‌کنند و به او می‌گویند که باید از آن به بعد فقط غذاهای انسان‌ها را بخورد. بعد از مدتی هم پولولو مجبور به ترک سرزمین هالولو می‌شود.  پولولو در سرزمین آدم‌ها اتفاقات مختلفی را پشت سر می‌گذارد و با ادم های خوبی رو به رو می‌شود. اینکه چه می‌شود و اخر داستان به کجا می‌رسد را خودتان بخوانید!
اصولا وجه‌ی سرگرمی داستان پر‌رنگ ترین  وجه کتاب است و خواندنش لذت بخش است اما نکات تربیتی خیلی ریزی هم در داستان گنجانده شده مثل تمیزی، روابط خوب خانوادگی، تعصب نداشتن روی چیزی و ....
      

        شخصیت اصلی پسر نوجوانی است به نام نیما که از تغییر محله زندگیشان از یک خانه‌ی ویلایی و حیاط دار به یک خانه‌ی اپارتمانی و اسانسور دار و از دست دادن دوستان و هم محله ای هایش شاکی است. 
نیما در ساختمان جدید کم کم با همسایگان جدید و دوستان جدید و شرایط زندگی در اپارتمان آشنا می‌شود. نیما با نوید که پسری زال است و امید که پسری شکمو و همیشه در رژیم است اتفاقا جالبی رت پشت سر می‌گذارند. 
داستان از زبان نیما روایت می‌شود و طنز خوبی دارد.
اما اگر حساس به خوردن چیپس و پفک و یا شیطنت بچه ها در سر کار گذاشتن و ازار دیگران یا معکوس نشان دادن واقعیت هستید، بدانید که ممکن است با این کتاب میانه‌ی خوبی برقرار نکنید.
      

        با جستجوی اسم خانم میرابوطالبی به این کتاب رسیدم.
جلد کتاب همان‌طور که می بینید جذابیتی ندارد اما داستان، کوتاه و روان و با زبانی نمکین است.
داستان حول کلاس پنجم الف و شاگردانش می‌گذرد که معلم‌شان به علت مریضی نیامده و اداره معلم جدیدی برایشان فرستاده که چیزی هم بلد نیست و بیشتر وقت بچه‌ها در کلاس در ظاهر به غیر درس می‌گذرد. تا اینکه اقای مدیر یعنی عینی زاده یا به قول بچه‌های کلاس عینکی زاده یا باز به قول بچه ها در پایان، اقای سابق وقتی را برای امتحان مستمر اعلام می‌کند و از ان پس بچه‌ها تلاش می ‌کنند در کنار هم و با همفکری درس‌ها را یاد بگیرند و امتحان را خوب از سر بگذارند.
دنیا و حال و هوای نوجوان ها به نظرم خوب ترسیم شده بود و یک اثر خواشخوان بود
      

        داستان این جلد رو بیشتر دوست داشتم.
یک هم سرویسی که دهانش بوی بدی می‌ده و دنیا در تلاشه تا جوری این مشکل رو به اون دختر منتقل کنه. پس با مادر و معلم متفاوتش مشورت می‌کنه و در نهایت راه‌های مختلفی رو میره و حواسش هست که دوستش ناراحت نشه.
زبان طنز و پرحرفی‌های دنیا همچنان توی این داستان هم هست. این دوست جدید که دهانش بوی بد میده هم دختری هست که مادرش رو از دست داده و با پدرش زندگی می‌کنه.
یه نکته‌ای که به نظرم جای تامل داره مطرح شدن هیات منصفه و بهتر بودن نظر یک هیات چند نفره نسبت به نظر یک نفر هست که از کارهای متفاوت خانم معلم کلاس دوم برای قضاوت در مورد اتفاقات مربدط به کلاس هست
از انتقاداتی که به جلد قبل داشتم تصویرگری همچنان پابرجاست اما توی این جلد یک جمله می‌شنويم کا مادر دنیا همه‌اش درس می‌خواند اما پس چرا هیچ وقت او را در حال درس خواندن در داستان نداشتیم تا بدینجا؟!
      

        دنیا از آن دخترهای پرحرف و بامزه‌ای است که فکر می‌کند تفاوت داشتن با دیگران در هرچیزی بد است. اما ورود خانم معلم کلاس دوم که در همه جیز با معلم‌های دیگر متفاوت است نظر دنیا را تغییر می‌دهد.
یکی از موضوعات فرعی این جلد پرداختن به موضوع طلاق و جدایی والدین است که از طریق دوست جدید دنیا یعنی یلدا که پدر و مادرش از هم جدا شده‌اند در سیر داستان مطرح می‌شود. در نهایت به نظرم این کتاب برای دخترهای ۸ یا ۹ سال به بالا خواندنی است.
با وجود عالی بودن این کتاب از خیلی جهات، من با دو چیزش مشکل داشتم. یکی مادر دنیا که فقط او را در حال خوردن یا در آشپزخانه در حال کاری مثل ظرف شستن می‌دیدیم. یکی هم تصویرگری کتاب که با وجود انکه با متن به خوبی همراه شده بود اما محض رضای خدا همه‌ی شخصیت‌ها در تصاویر بیرون از خانه باید یک فکلی بیرون می‌گذاشتند و الا یک چیزی درست از آب در نمی‌آمده!
      

        بیشتر از هرچی ایده اش رو دوست داشتم که حول کتاب و کتابخانه و جدید بود.
اتفاقات هم هیجان انگیز بود اما در کل کتاب عمیقی نبود و رابطه‌ی نهایی بین شخصیت‌ها از همون اوایل قابل حدس زدن
      

        طراحی و گرافیک جذاب جلد کتاب مثل همیشه اولین دلیل  جذب شدن من به این کتاب بود.(هرچند بعد از خواندن کتاب و دیدن جلد نسخه اصلی متوجه شدم جلد می‌تونست به ارتباط محتوایی بهتری با کتاب داشته باشه)

تا قبل از انفجار بیروت سال ۲۰۲۲ ، انفجار در بندر هلیفکس کانادا، بزرگترین انفجار غیر هسته‌ای و غیر عمدی در تاریخ بوده که در سال ۱۹۱۷  رخ داده.
برخورد یک کشتی غیر نظامی به نام ایمو  با یک کشتی به نام مون‌بلان که حامل ۲۹۱۵ تن مواد منفجره برای فرانسه در جنگ حهانی اول بوده، باعث اسیب به بدنه‌ی مون‌بلان و به دنبالش انفجار های پشت هم انبار مهمات  و در نهایت تکه تکه شدن این کشتی می‌شود. به دنبال این انفجار موج‌های سونامی بلندی هم شکل می‌گیرند که خرابی و مرگ و میر ساکنان اطراف این بندر را مضاعف می ‌کنند.
کتاب در قالب روایت ها و گزارش‌هایی از افرادی که از این حادثه نجات پیدا کردند شکل گرفته و اطلاعات خوبی از ان اتفاق در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. 
      

        به واسطه‌ی کاری باید این کتاب را می‌خواندم
کتاب ۸ داستان کوتاه عاشقانه دارد که داستان اول بیشتر حجم کتاب را تشکیل می‌دهد و داستان‌های بعدی کوتاه‌تر هستند.
اکثر داستان‌ها به لحاظ ادبی نسبتا قوی بودند اما محتواها کاملا حول عاشقانه‌های غربی و پر از خیانت و عشوه گری‌های بین مجردها و متاهل ها (حتی خارج از چارچوب خانواده) است.
کتاب غلط‌های ویرایشی و نگارشی زیادی دارد و از همه بدتر جدا نکردن تغییر فضاهای داستانی و در هم بودن متن تمامی قسمت ها  فهم سیر داستانی را سخت می‌کرد.
      

        این کتاب داستان تلاش‌ و همکاری ماهی‌ها برای در امان ماندن از خورده شدن توسط کوسه و زنده ماندن است. کوسه‌ای که هر روز تعداد زیادی از ماهیان را خوراک خود می‌کند و ماهی‌هایی که در رویارویی با او یک دل نیستند؛ گروهی معتقدند باید با این مشکل ساخت و گروهی با رهبری ماهی سفید در صدد برطرف کردن  این مساله هستند.

خلیج ماهی‌ها یک داستان کوتاه فانتزی مصور است. موضوع و درون مایه‌ی آن وحدت و یک دلی در برخورد با دشمن به عنوان کلید موفقیت است. راوی آن سوم شخص محدود است. زمان داستان مشخص نیست و می‌تواند در هر زمانی به وقوع بپیوندد. مکان وقوع داستان در خلیج ماهی‌هاست. شخصیت‌های اصلی داستان ماهی سفید به عنوان رهبر ماهی‌ها و کوسه هستند. ماهی سفید تلاش می‌کند تا همه‌ی ماهی‌ها را در نحوه رویارویی با کوسه همدل و یک صدا کند. گروهی از ماهی‌ها با او مخالفت می‌کنند اما در نهایت ماهی‌ها با همکاری با هم موفق می‌شوند کوسه را از خلیج بیرون برانند. 
فارغ از داستان که ان را برای مخاطب دبستانی نمی‌پسندم، زبان و ادبیات این اثر است که به دلیل حضور پررنگ استعارات و کنایات و حرف‌های شعارگونه متن داستان را به متنی نامناسب، نامانوس و غیرجذاب برای مخاطب دبستانی تبدیل کرده است.


      

        به لحاظ فرمی و ادبی ایرادی به ذهنم نمی‌رسه اما حجم غم و فشاری که تو موقعیت‌های سخت بهم وارد می‌شد هنوز با گذشت چندماه برام کم نیست...
یک خانواده سه نفره  که زندگی خوب و پرمحبتی دارند دچار یک چالش سخت می‌شوند؛ چالشی که با به دنیا آمدن پسر کوچک عقب مانده‌ی خانواده اغاز می‌شود و یا قهر و نیامدن پدر به خانه به خاطر این بچه و مقصر دانستن مادر، وافسردگی و از جا بلند نشدن مادر از روی تخت به دنبال می‌شود. 
هرچند شخصیت اصلی کتاب که دختر  ۹،۱۰ ساله‌ی  این خانواده است موقعیت‌های شیرین (و شاید در عین حال تلخی) رو به داستان اضافه می‌کرد و توی دنیای خودش بود و اصلا متوجه انچه بر خانواده‌اش می‌گذشت نبود، ولی من نمی‌تونم بگم خواننده کودک و نوجوان هم متوجه شرایط پر فشار زندگی اون‌ها و اینکه چقدر زندگیشون  به فروپاشی نزدیک بود نمیشه و نگرانی از دست دادن‌ چیزهای مشابه در ذهنش شکل نمی‌گیره. 

      

        اولین مواجه‌ام با این کتاب در کلاس استاد غریب پور بود وقتی داشتن نمونه‌هایی از کارهاشون که در اون‌ها صفحه آرایی و گرافیک کار به کمک متن آمده بودن رو بهمون نشون می‌دادن.
بعدتر که کتاب رو تورق کردم با خودم می‌گفتم خوب این طرح‌ها هم حتما در نسخه اصلی بوده و کار خاصی انجام نشده.
ولی با چک کردن نسخه اصلی متوجه شدم که کتاب اصلی هیچ گرافیک خاص یا طرحی نداره و کاملا ساده ست.
گرافیک کتاب اون رو کاملا خوشخوان و جذاب کرده طوری که من توی یک روز تمامش کردم.
داستان یا نامه نگاری‌های این کتاب بین مادر و دختری  است که تقریبا یکدیگر را نمی‌بینند و مدام روی در یخچال برای هم نامه می‌گذارند. توی نامه از اتفاقات و احساساتشون می‌گن و به خوبی خواننده رو با خودشون همراه می‌کنند.
هرچند پایان کتاب تلخ بود ولی خواندنش ارزش داشت.
      

        یه مورچه روی انگشت اقای بلند پیدا شده و پایین نمیره.
اقای بلند هم تلاش می‌کنه تا برگرده به همه جاهایی که بوده و مورچه رو به خونه‌ش برگردونه. در نهایت موفق میشه و مورچه از انگشتش پایین میاد