قسمتی از دنیا که شب باقی مانده و تلاش بچه‌های یک ساختمان برای بازگرداندن روشنایی به ان تار و پود این داستان رو ساخته! 
گِنامینوها موجوداتی هستند که این بچه‌ها و عده ای دیگر انها را می‌بینند و کار وسوسه‌ی ادمی بر عهده‌ی آنهاست...

من نتوانستم با داستان ارتباط برقرار کنم.
بعضی صحنه‌هایی که این گنامینوها نقش آفرینی می کردند هم واقعا  ترسناک و چندشناک می‌شد.
      

        از همان ابتدای کتاب که نویسنده اثرش را به غلامحسین رعیت رکن آبادی و دایی شهیدش  تقدیم کره بود و در صفحه‌ی مقابلش اسم کامل خودش یعنی معصومه سادات میرابوطالبی رکن آبادی آمده بود، با خودم گفتم که این کتاب فرق می کند؛ فرق می‌کند با کتاب‌های دیگری که مدتی خیلی گل می‌کنند و دست هرکس و در هر جایی می‌بینی‌شان.
از همان ابتدای کتاب که در یک حادثه روغن داغ روی صورت الیاس ریخت، توصیفات آنقدر دقیق و کامل بود که با خودم می‌گفتم باید نویسنده عین این اتفاق را تجربه کرده باشد که بتواند اینقدر جزییاتش را ریز به ریز برایمان بازگو کند.
وقتی با الیاس و ترس‌هایش همراه شدم، برایم یک شخصیت دست نیافتنی و سرتاپا خوبی و کمال نبود، بلکه جوانی بود که هم اشتباه می‌کرد، هم می‌ترسید، هم مدام با خودش سر آنچه باید بکند یا نکند و حرفی که باید بزند یا نزند در کشمکش بود؛ جوانی که بعضی باورش داشتند و بعضی هیچش حساب نمی‌کردند.

وقتی الیاس به خاطر به دست آوردن ارج و قرب در نظر کسی که در دل بسیار دوستش می‌داشت تصمیمی  گرفت که سرنوشتش را تغییر داد و او را با گروهی همراه کرد که احترامش را نگه می داشتند، بیشتر باورش کردم و سرنوشتش برایم مهم شد؛ چرا که با جوانی همراه شده بودم که اهل سازش و نشستن نبود و می‌خواست تلاشش را برای رسیدن به آرزویش به کار ببندد. هربار با الیاس تا نزدیکی حاجی غلامحسین رفتم که بهانه بیاورم و برگردم، حرف‌های حاجی تکانم داد و بهانه‌ام فراموشم شد. الیاس کسی بود که داشت قدم به قدم همراه با کانالی که حفر می‌شد، شخصیتش را نو می‌ساخت و همراهی راه بلد در کنارش داشت که دستش را رها نمی‌کرد.
زنان داستان را هم دوست داشتم و باورشان کرده بودم. چه مادر الیاس که دل بزرگی و دریایی داشت و چه صدیقه که می‌دانست از زندگی چه و که را می‌خواهد و برایش هزینه می‌داد.
زبان داستان انقدر روان و جذاب بود که می‌شد کل کتاب را در یک نشست تمام کرد اما من آهسته آهسته خواندم تا شیرینی‌اش مدتی زیر زبانم  بماند.
شاید تنها چیزی که می‌توانست کتاب را باز هم بهتر کند حضور و بروز لهجه‌ی یزدی در گفت‌گوهای شخصیت‌های کتاب بود.

در اخر وقتی برگشتم و اسم کتاب دوباره به چشمم خورد، از انتخاب نویسنده به وجد آمدم. در هیچ جای متن عبارت "معبد زیرزمینی" نیامده اما توصیفاتی که برای کانال در طی داستان گفته می‌شود و نوع ارتباطی که افراد با با آن پیدا می‌کنند، به خوبی در این دو کلمه خلاصه می‌شود.

خانم میرابوطالبی عزیز که برایم عزیزتر هم شدید، ممنون که این اثر خواندنی را خلق کردید. بیشتر برایمان بنویسید.
      

        بعد از یک هفته روز اول مدرسه شروع شده و  کلاس های مختلف با قهرمانان مارول اغاز شده و دانش اموزان با دنیای جادو  بیشتر اشنا میشن و باید حواسشون باشه که احترام اساتید رو هم نگه دارن!
      

        در شهر حشره‌ها یک مقتول داریم: زاغ بور.
حالا شورای شهر باید قاتل رو پیدا کنه...کارآگاه سوسک کم حافظه به همین خاطر توسط برادر دوقلوش خبر میشه اما همه چیز متفاوت پیش می‌ره.

یک داستان با محتوای محیط زیستی، زبانی طنز، پر از بازی‌های زبانی برگرفته از واقعیت‌های علمی و در نهایت مجرمی که کمر به نابودی همه چیز بسته است.

به خاطر زبان روان و طنزش و پر بودنش از جانوران چندشناکی😁 چون سوسک و مارمولک و ... و موضوع کارآگاهی به نظرم به ویژه برای پسربچه های ۸ سال به بالا جذاب باشه. کتاب ۱۱۶ صفحه است و تصویرهای کمی هم داره.
      

         یک علمی تخیلی نمکین و جذاب به ویژه برای علم‌دوست ها.

داستان از این قراره که یک موجود زنده در حال از بین بردن کرمای ستاره‌ی خورشید هست، اتفاقی که نابودی زندگی روی کره زمین رو به دنبال خواهد داشت. دنیا به دنبال راهی برای از بین بردن این موجود زنده میگرده. برجسته ترین‌های هر رشته روی اون کار می‌کنن تا پروژه درود بر مریم رو پیش ببرن

روایت ماجرا از وسط داستان تعلیق خیلی زیادی ایجاد کرده؛ اینکه خود راوی هم نمی‌دونه چه خبره و مخاطب رو همراه خودش گام به گام از گذشته مطلع می‌کنه. 
توضیحات علمی هم گاهی سنگین و طولانی می‌شدن ولی درکل به باورپذیری سیر داستان کمک زیادی می کردن.
پایان داستان هم راضی کننده بود و نویسنده به دنبال حرص دادن به خواننده نبود.
دوستی که تو کتاب شکل گرفته بود، از شیرین ‌ترین قسمت های کتاب بود.
      

        یک کتاب داستانی که راوی آن دانشجویی است که برای کاراموزی به یک شرکت دانش‌بنیان می‌رود و در گفتگو با اعضایش سرگذشت آن را از زبان افراد مختلف برای ما بیان می‌کند.

به نظرم کتاب زبان خوبی داشت، جهت گیری سیاسی پررنگی نداشت که به خاطرش دافعه ایجاد بشه و جربیات خوبی رو با مخاطب در میان می‌گذاشت. دید درست و خوبی می‌داد‌.
خواندنش برای هر دانشجویی به خصوص سال اولی ها واقعا ضروریه.
      

        من واقعا از خواندن این کتاب لذت بردم.
خیلی خوب با زبان هنر با مخاطب ارتباط می‌گیره و براش از تلاش و همتی خستگی ناپذیر برای ساختن وطن و ابادکردنش میگه... اینکه هرجایی می‌تونه یک نورآباد بشه اگر مردمش همت کنن و بخوان...اینکه پشت اباد شدن هر نورآبادی،  کلی ادم بودند که تلاش کردند و از هرانچه داشتند مایه گذاشتند ...اینکه اگر بخواهیم می‌شود....اینکه نور امید را می‌توانیم با کمک هم تبدیل به روشنای چشم کنیم...اینکه می‌توانیم و می‌شود اگر بخواهیم...
بخوانیدش و لذت ببرید
      

        یک کتاب کمیک مارول، با تکیه بر شخصیت‌های نوجوان که در اکادمی دکتر استرنج پای درس  قهرما‌های مارول قرار می‌گیرن.

داستان با نگاه به دختر نوجوانی به اسم امیلی برایت که توانایی‌های ماورائی مثل جابجا کردن اجسام، درمان و ... رو داره روایت می‌شه
امیلی برای دکتر استرنج نامه می‌نویسه و کمی بعد زلما استنتون توی یه موقعیت ترسناک سر می‌رسه و امیلی رو به مدرسه جادوی دکتر استرنج دعوت می‌کنه. 
موجوداتی از سرتاسر کائنات توی این مدرسه حضور دارن؛ غول یخی، اهریمنی از دوزخ، پسر فرمانروای بعد تاریکی و ...
اخر کتاب هم دکتر استرنج ور حال مبارزه با یه موجود گنده‌بک سر میرسه
این جلد بیشتر مقدمه بود تا با شخصیت‌ها و فضا اشنا بشیم. تا در ادامه چی بشه

مم فونت کتاب رو دوست نداشتم. ترجمه هم یه جاهایی مثل صفحه اخر به نظر مشکل داشت 
تصاویر هم عمدتا یه زمینه رنگ تیره دارن. ولی جزییات تصویرگری واقعا حرف داره برای گفتن
      

        کتاب و دنیاش رو واقعا دوست داشتم. گره‌ای که شخصیت‌ها رو به هم متصل کرده بود هنرمندانه در کار نشسته بود و با غافلگیری های زیادی همراه بود. اینکه از چند زاویه با زندگی یک نفر همراه می‌شدیم هم واقعا جذاب بود.
فقط به خاطر تفاوت فرهنگی ما و محتوای کتاب، به نظرم کاملا یک کتاب بزرگسال است.

      

        این جلد از زبان طنز جلد حافظ بی بهره بود و به همین علت و به خاطر زبان رسمی‌اش، جذابیت کمتری داشت. اما باز هم اطلاعات خیلی خوب و مختصری از خیام، شخصیت و شعرهایش برای مخاطب داشت. به نظرم توضیحات و تعاریفی از کل شعر برای تعدادی از سی شعر انتهایی کتاب لازم بود.
در کل چقدر ما کم این جناب خیام یعنی شاعرِ دانشمندِ فیلسوف ِ ستاره‌شناسِ فیزیک دان را کم می‌شناسيم و چقدر کم  آن را به شیوه‌ای جذاب برای نسل‌های بعدی معرفی کرده‌ایم. واقعا حیف!
      

        تصویرگری با گلدوزی پرکار و پر از جزئیات و ریزه کاری تا حالا دیدین؟
اگر ندیدین حتما سراغ این کتاب برید
داستان جذابی نداره ولی تصاویرش واقعا منحصر به فرده
      

        مجموعه سی شعر از نشر شهر قلم، به نظرم جزو مجموعه‌های خوبیه که لازمه به دست نوجوان‌ها برسه تا فارغ از درس و مواد امتحانی، به زبانی شیرین و روان با بزرگان ادبی سرزمین‌شون آشنا بشوند.
من با قلم خانم لزر غلامی در کتاب‌های طنز کودکشون آشنا شده بودم و می‌دونستم که این کتاب هم زبان جذابی باید داشته باشه.
نویسنده در جلد حافظ یک دیدار کلی و جذاب با جناب حافظ رو برای مخاطب فراهم کرده.
در بخش اول کتاب و قبل از سی شعری که عنوان مجموعه هم از اون گرفته شده، اطلاعات مختلفی به مخاطب داده می‌شه. مثل اینکه حافظ الان کجا هست؟ دلدادگان حافظ در دوران معاصر کیا بودن و چه نظری در موردش داشتند و دارند؟ چه حکایت‌‌هایی پشت شعرهای حافظ است؟ حافظ و شعرهاش در دنیا هم سنگ چه شاعر و کتاب‌هایی دانسته می‌شوند؟ خود شعر حافظ چه ویژگی های خاصی داره؟ اصلا چرا به محمد ملقب به حافظ شیرازی می‌گفتند حافظ؟! دوره های سیاسی مختلف بر زندگی و شعر حافظ چه تاثیراتی داشتند؟ و در اخر اینکه چگونه شعر حافظ بخوانیم؟ همه از عناوینی هستند که با زبان طنز و ساده و روان برای مخاطب توضیح داده شدند.
منِ ریاضی خوانده‌ی دورادور دلبسته‌ی حافظ هم بعد از خواندن بخش اول کتاب جور دیگری با بخش دوم کتاب یعنی سی شعر انتخابی از حافظ همراه شدم. به ویژه اینکه در کنار شعرها ، لغات نسبتا سختشون هم توضیح داده شده بود .
منابع انتهایی هم تاییدی بر این است که شما در این کتاب تنها با تفسیر به رای نویسنده رو به رو نیستید. 
این کتاب رو که حجم کمی هم داره هم خودتون  بخونید هم به نوجوان‌های اطرافتون هدیه بدید تا لذت بیشتری از حافظ خوانی ببرن.
(این رو بگم که متن در بعضی قسمت‌ها کنایاتی هم به شرایط زندگی کنونی داره😉 )
      

        داستان وقت گذرانی اختصاصی نوه و مادربزرگ با کلی شیطنت و کارهای جذاب. 
امادربزرگی که اینقدر پایه باشه گلی‌ست از گل‌های بهشت 😊
      

        از ان کتاب‌های پر از خلاقیت و بامزگی که چشمان بچه‌ها هنگام خواندنش حسابی برق می‌زند.
وقت خواب شده و سوفی کتاب گربه کوچولویش را اورده تا به عنوان اخرین کتاب قبل از خواب خوانده شود. اما روال طبیعی داستان، به سوفی نمی‌چسبد و چیزهای جدیدی وارد داستان می‌کند و خیلی دلچسب داستان را پیش برده و به پاین می‌رساند. تصاویر در کتاب واقعا جداب و خیال انگیز و بامزه اند! مخصوصا حالت‌های چهره پدر🤣🤣🤣 
      

        گرافیک و تصاویر کتاب واقعا عالی هستن
اما اگر قراره این اثر رو به عنوان یک کتاب کودک نگاه کنیم، به لحاظ ادبی و زبانی مناسب کودک نیست. جملات طولانی‌اند و پاراگراف‌ها در هم و خیلی از مفاهیم گفته شده هم انتزاعی اند و برای کودک غیرقابل درک
متن اخر کتاب هم کاملا ادبیات بزرگانه‌ای دارد.
از همه مهم‌تر در کتاب هیچ منبعی ذکر نشده که بشه فهمید چقدر از متن مستنده و چقدرش  از خلاقیت ذهن نویسنده تراوش شده است.
به نظرم جا داشت کاریکاتور و تفاوتش با نقاشی هم براب کودک مختصرا توضیح داده می‌شد.