اولین بار که سریال فرار از زندان را دیدم برایم تحسین‌برانگیز بود، با وجودی که می‌دانستم یک سریال آمریکایی است و می‌تواند خیلی چیزها را به صورت بسیار اغراق شده به خورد مخاطب دهد، مثلا هوش و نبوغ یک جوان آمریکایی را که در راه هدفی کاملا شخصی و خانوادگی به کار گرفته شده در قالب مفاهیمی مثل آزادی و مبارزه با ظلم به نمایش بگذارد.
البته قدرتِ رسانه‌ای مثل سینما و تلویزیون را نباید نادیده گرفت که با استفاده از ابزار اغوا‌کننده‌اش می‌تواند تاثیر قهرمانانِ پوشالی غرب را چندین‌برابر کند.
حالا این چند روز کتابی در دستم بود که بدون برخورداری از آن ابزار قدرتمندِ اغواگر به همان اندازه حیرت‌آور و غیرقابل باور است.
عملیا‌ت‌های چریکی، زندان‌های مخوف کومله و دموکرات، شکنجه‌های غیرقابل تصور، فرار از زندان، زنده ماندن بدون آب و غذا همه و همه خاطرات زندگی و مبارزه یک جوانِ کُردِ ایرانی است که هوش و نبوغش او را در زمان جنگ به یکی از مهره‌های ارزشمند هم برای نیروهای خودی و هم برای ضدانقلاب تبدیل کرده بود.

خاطراتی که به‌شدت خلاصه‌وار نوشته شده و حرف‌های نگفته زیادی دارد ولی با این‌حال آن بخش از خاطرات که مربوط به شناسایی توپ‌خانه‌ای‌ست که یک سال تمام مردم غیور سردشت را به خاک و خون می‌کشید ولی کسی نمی‌توانست محل استقرارش را پیدا کند، وقتی قهرمانِ کتاب عصبانی از آن همه ظلم و جنایت و بدون داشتنِ ماموریتی از جایی به تنهایی تصمیم به پیدا کردن محل توپ‌خانه می‌گیرد و اینکه با همراه بردن فقط یک نفر  در راه رسیدن به هدف چه رنجی به جان می‌خرد و در راه انهدام آن چه نبوغی به کار می‌گیرد فقط باید خوانده شود و همین بخش از خاطرات به تنهایل قابلیتِ تبدیل شدن به یک سریال چند فصلی را با همه جزئیاتش دارد.

و حتما مقایسه خنده‌داری است ولی باید گفت حیف که سعید سردشتی های واقعی و حقیقیِ ما به لطف کم‌کاری و مسئولیت‌نشناسیِ راویان دفاع مقدس کمتر از مایکل اسکافیلد های دروغین و پوشالیِ آن‌ها شناخته‌شده و محبوب هستند، آن‌هم نه در دنیا که جوان‌های خودمان از وجود چنین قهرمان‌های نخبه و نابغه‌ای بی‌خبرند.
قهرمانانی که تمام زندگی و جوانی‌شان را در راه خدمت به دین و اعتلای وطن هزینه‌ کرده‌اند.

نام‌شان جاوید و راه‌شان پُررهرو ..
        

          این کتاب برا من جذاب بود چون خیلی ندونسته داشتم از غرب کشور. 
خاطرات به شدت خلاصه ان. از اتفاقات و وقایع خیلی سریع رد شده نویسنده وحتی بعضی جاها حدس زدن سالها و ماهها توی گذر کتاب سخته که اینا به نظرم باید کار نویسنده باشه که نظم و انسجام بهتری به متن میداد.
اما اینا چیزی از حذابیت کتاب کم نمیکنه. سعید و همسرش سعدا سالهای خیلی سختی رو پشت سر میذارن و ما گوشه ای از سختی هاشونو توی این کتاب میخونیم. گوشه ای از سختی هایی که مردم کرد کشیده ان. کتاب خوشخوانیه که سریع پیش میره پس بخونین تا بیشتر بدونین شرایط غرب کشور از قبل انقلاب تا سالهای بعد جنگ چگونه بوده.
        

          در مورد دفاع مقدس معمولا کتابهایی رو خوندیم که مربوط به جنوب کشور و خرمشهر و شلمچه و ... هست ،
ولی این کتاب از روزهای سخت جنگ در غرب کشور و مبارزات کردها با دشمن میگه ، و چقدر نویسنده قلم و خوب و توانایی داره و خیلی خوب فضای متفاوت دفاع مقدس در سردشت و غرب کشور رو به تصویر میکشه.
خوندن این کتاب برای من خیلی خوب بود چون با زوایا و مظلومیت های دیگه ای از دفاع مقدس آشنا شدم.
        

          یک کتاب پر هیجان و جذاب از خاطرات یک مجاهد کرد و همسرش و چالش هایی که با کولمه و دمکرات داشتن.

این کتاب تقریظ حضرت آقا رو هم داره.
من نسخه صوتیش رو توی راه تهران مشهد با همسرم گوش دادم و هر دو به شدت دوستش داشتم.

خدا رحمت کنه امیر سعید زاده عزیز رو


«عصرهای کریسکان: خاطرات امیر سعیدزاده» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/42255
        

          اگر عصرهای کریسکان رمانی برگرفته از خیال بود انتخاب اسم سعید و سعدا را نشانه ای می‌گرفتم از رنج‌ها و مشقت‌هایی که سوژه‌های رمان تحمل کردند در عین «رستگاری و خوشبختی» و البته که سعدا، جمع مکسر سعید است؛ یعنی سعیدها جمع شده در سعدا، یعنی هم مرتبه‌ی رنج او بالاتر بوده و هم مرتبه‌ی سلوک او.
حال، این رمان فرضی نیست بلکه واقعی است و خالق آن می‌دانسته چه کسی را کِی و در چه صحنه‌ای از زندگی قرار دهد.
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم

جوانی سرخوش از خطه کردستان!
تنها جرمش، فرار از سربازی بود. رفقای خوبی داشت از آن‌هایی که قطعاً مصداق (حَسُنَ اولئک رَفیقاً) هستند. دلش با انقلاب و امام بود... هر جایی که توانست کمک کرد و به اطلاعات عملیات سپاه رسید.
 ۶۰ ماه در زندان دموکرات‌ها و کومله‌ها اسیر بود. چند سال بعد از آتش‌بس! جایی که همه خوشحال از اتمام جنگ، ذوق داشتند، او همچنان در دست ضد انقلاب بود. خانواده‌اش چقدر در مدت اسارتش، رنج دیدند از خودی و بیگانه. از سوءظن‌های بی‌خود... همسری تنها... برادر تازه جوانش به جرم شباهت به او، تیرباران شد.
 وقتی آزاد شد، رنج‌هایش تمام نشذ. به او برچسب جاسوسی زدند تا وقتی عملیاتی را در عراق اجرا کرد و پاک‌دستی‌اش ثابت‌شد.

خواست با همان تن رنجور و زخمی باز هم در راه انقلاب جان‌فشانی کند، این بار همسرش خواهش کرد بالای سر زندگیش بماند. خسته شده بود از فشار زندگی.

حقوقش کلا قطع شد و شد قبر کن! اگر قرار است کسی ادعا کند که از سفره‌انقلاب، طلبکار است، امثال اوست که همه‌چیزش را در راه انقلاب داد.

شهید امیر سعیدزاده، سنی‌مذهب بود، مگر مهم است؟! او سعید به‌دنیا آمد، سعادتمند زیست و سعید از دنیا رفت.


وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا (سوره مبارک مریم ـ آیه 15)
ﻭ ﺳﻠﺎﻣﻰ [ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ] ﺑﺮ ﺍﻭ ﺑﺎﺩ، ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻪ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻪ ﻣﻰﻣﻴﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﻰ‌ﺷﻮﺩ.

پ.ن

عصرهای کریسکان را بخوانید... روایت بخشی از سختی‌هایی که برای انقلاب کشید شده و ما بی‌خبریم؛ آن‌قدر بی‌خبریم که حتی رهبر انقلاب در تقریظ کتاب به این نکته اشاره کردند.

این عزیز بزرگوار، سال 1400 به رفقای شهیدش پیوست.
        

          روحیه مقاومت یک ایرانی واقعی رو میتونید در این کتاب ببینید
ایران با شجاعت این دلیر مردان حفظ شده
با خیلی از جاهای کتاب گریه کردم
        

          داستان کتاب خیلی برام جذاب بود و نمیتونستم کتابو زمین بذارم و داستان اونجایی غم‌انگیز شد که تو زمانی که ایران درگیر جنگ بوده و از عراق میخورده یه عده ای هم بودن تو کشور خودمون خیلی فراتر از اون عمل میکردن واقعا کومله و دموکرات  بی شرف ترین و پست ترین آدم‌ها رو درون خودش جا داده بود البته هنوز هم اثراتی ازشون هست متاسفانه....
الهی عاقبت بخیر باشیم هممون
 کاک سعید دووم آورد و پای انقلاب موند 
الهی پای انقلاب بمونیم تا آخرین لحظه زندگیمون..
        

          برای ایران و تمامیت ارضی آن یا برای حفظ جمهوری اسلامی؟ یا شاید هر دو. با این‌که نوع نوشتار نویسنده مورد پسندم نبود اما در عصر امروز که تازه امتحاناتم به پایان رسیده کتاب رو خوندم. حیرت زده‌ام از شدت تیزهوشی و ذکاوت توام با مقاومت و ایستادگی. قهرمان داستان عزیز و دوست‌داشتنی‌ست و یک ستاره به سبب دل‌نشین نبودن نوع بیان داستان نویسنده کم شده‌‌است.
        

          کمتر کتابی پیدا میشه که هم خاطرات زندگی باشه
هم گروهک شناسی باشه
هم آشنایی با جنگ باشه
هم آشنایی با اقلیم کردستان باشه
همه اینا ها در این کتاب نفیس جمع شده...
        

          یادمه قبل خوندن این کتاب، یکی می گفت باور نمیکنم اینها راست باشه، طول کشید تا شروعش کنم و بازهم زمان برد تا تمومش کنم، البته نه بخاطر سنگین بودن کتاب... ولی هربار که برگشتم تا ادامه‌ش رو بخونم انگار هنوز داستان تو ذهنم زنده بود و یادم نرفته بود و این از روونیِ کتاب بود که ذهن مخاطب رو خیلی راحت دنبال خودش می کشوند.
گاها حوادثی که پیش میومد تعجب آور بود و گاها زجرآور...
اما مقاومت سعید سردشتی و بویژه همسرشون در اون سالها واقعا ستودنیه...
        

          کتاب رو به پیشنهاد یکی از دوستانم شروع کردم
داستان جوان شجاع و غیور کُرد که به هیچ سازمان و نهادی وابسته نیست اما آوازه شجاعتش در میان نیروهای دموکرات و کومله پیچیده و همه سعی در دستگیری و اعدامش را دارند. 
برایم عجیب بود که تا به امروز نام این جوان دلاور را نشنیده ام قطعا اگر او سربازی آمریکایی بود تا به حال صدها فیلم و مستند از دلاوری هایش ساخته شده بود.
از اونجایی که کتاب جنبه خاطرات  دارد ناگفته های زیادی را در دل خود جا داده است.
        

          من این کتابو دو بار گوش دادم و بار دوم حتی بیشتر از بار اول لذت بردم.

سعید و سُعدا برای من قهرمان بودن و اگر ازم بپرسن تو کتابای دفاع مقدسی و اصلا چرا دفاع مقدس؟ کلا تو کتابایی که خوندی کدوم شخصیتا رو خیلی دوست داشتی، قطعا سعید و سعدا جاشون اون بالا بالاهاست. چقدر این مرد، بی‌باک و نترس و باهوش و پای کار بود و چقدر همسرش صبور و شجاع... اینقدر دوستشون دارم که در کلام نمی‌گنجه :) 
این جملهٔ سعدا آخر فصل بیست و ششم چقدر قشنگ سعیدو توصیف می‌کنه:
«اکنون من مانده‌ام و مردی دلیر و شجاع که هنوزم استوار و پایدار آمادهٔ رزم است.»

تو این کتاب برای اولین بار از نزدیک با وضعیت کردستان بعد از انقلاب و بلاهایی که کومله و دمکرات سر مردم این خطه از ایرانمون آوردن آشنا شدم و مثل فرنگیس این زاویهٔ دید متفاوت و مردمی رو خیلی دوست داشتم. 

اینو هم بگم که اولش با نثر کتاب مشکل داشتم، بعضی از جملات اصولا از نظر اصول نگارشی الان صحیح نیستن مثلا یه نمونه: 
«عصر فرارسیده کرکره‌ها را پایین کشیده و کارگاهم را می‌بندم.»
ولی اینقدر اصل داستان برام جذاب بود که این مشکل سریع به حاشیه رفت.

من صدا و مدل اجرای راوی رو هم خیلی پسندیدم.

اصلا دلم پر از حس خوبه به این کتاب و نمی‌دونم چطور توصیفش کنم که حقش ادا بشه...

https://taaghche.com/audiobook/42255
        

          کتاب عصرهای کریسکان مرحوم امیر سعید زاده (که شرافتا باید ایشون رو سردار خطاب کنیم) رو در بخش کتابخانه بی نهایت طاقچه، یکی دو روز وقت گذاشتم و خوندم.

کتاب به صورت موجز و سریع از خاطرات فعالیت های ایشون در مبارزات قبل از انقلاب شروع میشه و سریع از اون عبور می کنه.

بیشتر خاطرات ایشون در طول دفاع مقدس نیز خلاصه شدن و مشروح نیستن. به نظرم این خلاصه بودن درست و بجا بود، چون اگر بنا بود که کتاب به صورت کامل وقایع رو شرح بده با یک کتاب قطور بالای هزار صفحه مواجه می شدیم.

ایشون فوق العاده مردی قوی، از خود گذشته و ایثارگر بودن که با تمامی این خصائل در طول کتاب آشنا می شید اون هم به واسطه ی مرارت ها و رنج های که ایشون تحمل کردند.

کتاب رو از نقل خاطرات ایشون و همسر محترمشون مکتوب کردن. یه جاهایی شاید احساس کنید برخی بخش ها لزومی نداشته در کتاب بیاد اما در مقابل این حجم از مفید بودن نمیشه به اون بخش ها هم خیلی خرده گرفت!

پیشنهاد می کنم به هیچ وجه خوندن این کتاب رو از دست ندید
        

          کتابی بسیار جالب و جذاب ، پر از اتفاقات عجیب و ترسناک و البته عبرت انگیز برای کسانی که خواهان یاد گرفتن از تاریخ و گذشته هستند . در واقع این کتاب بسیاری از شبهات را برای من پاسخ داد و بسیاری از موضوعات را راجب اقوام کرد و ماجرای های ضد انقلاب به روشنی بیان کرد . این کشور با زحمت افراد زیادی پا برجا مانده است که ما حتی نمی‌دانیم چند نفر هستند ، چه برسد به نامشان.....
خداروشکر توانستم که این کتاب را در آستانه سالگرد انقلاب بخوانم 👌👌👌
        

          چه روزهایی که بر ایران نگذشته... چه خون ها و چه مردانگی هایی را به خود ندیده... این کتاب برای بیشتر شدن اطلاعات از وقایعی که در قسمتی از گذشته داشتیم بسیار خوب است، ظاهرا سریال سوران که قرار است پخش شود هم اقتباسی از این کتاب است.
        

          کیانوش گلزار راغب در این اثر روایتگر ۷ سال اسارت امیر سعیدزاده در زندان‌های کومله را روایت می‌کند. .
در فصلی از کتاب امیر سعیدزاده خود به‌عنوان راوی ماجراهای دوران اسارت و تنش‌ها و درگیری‌های خود را بازگو می‌کند و در فصل بعد جریانات و اتفاقاتی که برای خانواده سعید رخ می‌دهد و او از آنها بی‌خبر است از زبان راوی دوم شخص یعنی سُعدا حمزه‌ای، همسر سعید، روایت می‌شود. و این روند تا آخر کتاب ادامه دارد. 
کتاب در پایان با مجموعه‌ای از عکس‌ها و نامه‌ها و دست‌نوشته‌هایی از این رزمنده گرامی به پایان می‌رسید. 
اثر توسط نشر سوره مهر به چاپ رسیده است.
        

          عصرهای کریسکان را به بهانه سریال سوران خواندم. روایتی مختصر، سرراست و پرماجرای زندگی سعید سردشتی، مرد کُرد اهل سنت که برای خمینی زندان ساواک، کومله و دموکرات را تجربه می‌کند. ماجرای داستان از سال‌های پایانی حکومت پهلوی آغاز می‌شود و تا دهه هفتاد ادامه پیدا می‌کند. با این حال مختصر بودن کتاب اگرچه باعث می‌شود که خواننده از خواندن کتاب خسته نشود اما تصویر روشنی نیز از شخصیت سعید سردشتی ارائه نمی‌دهد. 
ما عملا در عصرهای کریسکان با قهرمانی به غایت جذاب روبرو هستیم که تا آخر داستان هم او را نمی‌شناسیم و برای ما بسیار غریب است و حتی نمی‌توانیم تصویری از چهره او را تجسم کنیم! با این همه محتوای کتاب به عنوان یک اثر مستندنگاری، واقعا ارزشمند است و شاید بتواند منشأ نگارش کتب دیگری قرار بگیرد همانطور که حالا منشأ ساخت یک سریال تلویزیونی قرار گرفته.
        

          بسیار خواندنی
        

          سالهای بچگی به گونه ای اخبار از کردستان می رسید که انگار کلا اون منطقه با حاکمیت ضدیت دارند , انگار هر غیر کردی اونجا غفلت کنه جانش به سادگی آب خوردن از دست میره مخصوصا نیروهای نظامی  و انتظامی . این پس زمینه فکری رو‌من هم داشتم و البته اجتناب ناپذیر بود تا وقتی که در سال اول دانشگاه بایکی  از  همین بچه های کرد هم اتاقی شدم و این فرزد نیک کردستان من رو با بسیاری دیگر از بچه های کرد مرتبط کرد. این هم اتاقی بودن و این ارتباطات چقدر ثمر داشت برای من مهمترین اثرش این بود که نگرش من به دنیا و مسیر زندگیم به طور کلی عوض شد و‌چقدر من‌مدیون این بچه های کرد هستم . اتفاق بعدی که افتاد این بود که ما متوجه شدیم قاطبه برادران کرد ما مدافع حاکمیت بودند  و من اوج ولایت مداری و میهن پرستی رو توی بچه ها ی کرد دیدم . حالا بعد از گذشت ۲۰ سال هنوز ارتباطمون با این دوستان برقراره.
اما با همه این تفاسیر و آگاهی که من داشتم کتاب موجود دریچه جدیدی رو در این رابطه در ذهن و فکر من باز کرد و حقایقی رو آشکار کرد که تا حالا نشنیده بودم . کتاب اطلاعات خوبی رو از وقایع بعد از انقلاب تا جنگ در منطقه غرب کشور ارائه میده و به خوبی نشون میده هم وطنان کرد ما چه رنج ها , مصیبتها و ستم هایی را از ناحیه گروههای تجزیه طلب متحمل شده اند. 
قلم نویسنده رو هم بنده حقیر خیلی دوست داشتم خیلی غرق توصیفات و تعریفات خارج از موضوع و عمدتا ساخته ذهن نویسنده نبود به ایشون هم خدا قوت می گم 
آخرین کلام هم توصیه به خوندن این کتابه