صدای چگور بیگ محمد
بوی نان و طعم شیر تازه‌
صدای سم قره‌آت
کوبش قلب‌ مارال
عطر خاک باران‌خورده‌ی کویر
زنگ زنگوله‌ی شترها
ظلمات بیابان
و نبردش با روشنی صبح
همگی در هم می‌پیچد و بعد
 نسیمی می‌شود در خاک خراسان.
آواز حماسی می‌خواند
  و عطر  اشتیاق با خود می‌آورد...

 
      

        ورق به ورقش پر است از عطر وطن‌دوستی و ایمان و پایداری!
داستان در یک برزخ تاریخی جریان دارد.در برزخ تاریخی‌ای که تتمه‌ی صفویه و افشاریه و زند و قاجار و کلی خرده پادشاه دیگر هر کدام از یک طرف  تاج به سر میگذاشتند و یک پاره از این وطن را به نام خود می‌دانستند .
در این هنگامه که مهمان‌های ناخوانده( بخوانید بیگانگان غارتگر)
به جان این وطن هزار پاره افتاده‌اند
مردی از یک شهر کوچک در جنوب وطن، سر بلند میکند و سینه  سپر جلوی این مهمان‌های غارتگر می‌ایستد و فریاد وطن و ایمان سر می‌دهد...
جایی در حوالی جاده‌های آبی سرخ....
و مردی به نام میرمهنای دوغابی.
      

        اولش با داستان ارتباط نگرفتم اصلا و گذاشتم کنار
ولی چند وقت بعد که دوباره به سراغش رفتم، برام جذاب بود! طوریکه نمیتونستم کتابو زمین بذارم:)
اینکه روایت‌ها یه جوری با هم ترکیب میشن که آدم یهو متوجه اراباطشون میشه و جریان رو کشف میکنه ، خیلی جالبه :)
البته اینم بگم که  بعضی جاها داستان خیلی مبهم میشد برام، مخصوصا آخر کتاب!
در مجموع کتاب جالب و  با نگاه جدیدی بود بنظرم🍂
نگاهی جدید به تاریخ و احوالات انسانها...
      

        "یاد آر زِ شمع مرده یاد آر...."
این کتاب درباره‌ی روزِ توپ است!
روز به توپ بسته‌شدن مجلس.
مجلس ویرانه‌ای که محصول مشترک قاجار و روسیه‌ی تزاری بود.
راستی اسم روزنامه‌ی صور اسرافیل برایتان آشنا نیست؟
گمانم جایی در تاریخ ادبیات دوران دبیرستان اسمش به چشممان خورده باشد.

🖋این کتاب درباره‌ی خون سرخ نویسنده‌ی جوان صوراسرافیل است؛ درباره‌ی مجلس است و مشروطه...

📗داستان کتاب از زبان چهار نفر پیش می‌رود.
چهار راوی که هر کدام از یک پنجره به این واقعه نگاه می‌کنند.
هر کدام داستان زندگی، لحن و ماجرای خاصّ خودشان را دارند.
در ابتدا انگار هیچ ربطی بین آنها نیست.
ولی آخر ماجرا ، به هم ربط پیدا می‌کنند.
شخصیت‌ها ترکیبی از فرشته و دیو را با خود دارند. تیپ نیستند.
واقعا شخصیت‌اند.شخصیت‌های خاکستری...
یکی از چهار راوی زن است.همسر میرزا جهانگیرخان صور اسرافیل.
 امید و شور به زندگی در لحن این زن بیشتر از دیگران به چشم می‌خورد...
با وجود اینکه غمی بزرگ در سینه دارد.
 

.
📔داستان شکوفه‌های عنّاب، داستان پر کششی است و نویسنده با چیره‌دستیِ خاصی آن را نوشته است.
اگر به رمّان‌های تاریخی و به خصوص تاریخ معاصر علاقه دارید،خواندنش را به شما پیشنهاد میکنم.😊


🎧📖من این کتاب را گاهی ورق زده‌ام و گاهی به خوانش آن با صدای داریوش فرهنگ و گلاره عبّاسی گوش سپرده‌ام.
هر دو شیوه برایم دوست‌داشتنی بود.
      

        📖خواندنش تمام شد!
کتابی که آرام آرام می‌خواندمش
تا دیر تر تمام شود!
.
🍀این کتاب،تجربیات خانم توران میرهادی
از مدرسه فرهاد هست.
مدرسه‌ای پیشرو،تجربی و الگوواره که در سال‌های۱۳۵۹-۱۳۳۴ فعالیت داشت...
.
🏫مدرسه‌ای که تجربه و جستجو 
در راه‌های تعلیم و تربیت ، 
جزو جدانشدنی‌اش بود.
و نتیجه‌ی تحقیقاتش 
در اختیار نهاد آموزش و پرورش کشور
قرار می‌گرفت.
.
🪴درباره این کتاب فقط می‌توانم بگویم
"هزار نکته ی باریکتر ز مو اینجاست"!!
.
🪷توران خانوم میرهادی در این کتاب
آنقدر جذاب،لطیف و ظریف
به مسائل تربیتی پرداخته‌اند که
آدم آرزو میکند کاش چندین مدرسه فرهاد
در کشورمان داشتیم...
.
🌱کاش بچه‌های دیگری هم
لذت رشد در چنین مدرسه‌هایی را تجربه کنند.
مدرسه‌هایی که در آن
بچّه‌ها لزوما نباید سر به زیر و بی پرسش باشند
و به ذهن‌هایشان به چشم ظرف خالی
که باید با معلومات انباشته شود
نگاه نمی‌شود..‌.
مدرسه‌هایی که به دنبالِ
تربیت انسان وارسته هستند...
.
💁🏼‍♀خواندن این کتاب را به چه کسی پیشنهاد میکنم؟
به والدین،مربی‌ها،معلّم‌ها،مدیران و همه کسانی که با تربیت کودکان سر و کار دارند...👧🏻🧒🏻

      

        کتاب تمام شد امّا هنوز عطر گل‌های وحشی و بوی کشک و ماست تازه‌ی ایل بر مشامم میرسد.صدای شیهه‌ی اسب‌،آواز رودهای پرخروش
که با آواز گرم مردم دم  گرفته اند،بر گوشم می‌نشیند.
نقشی میبینم:کوه‌هایی که سر به طاق آسمان ساییده‌اند و چادرهای سیاه ایل را در آغوش امن خویش پناه داده‌اند.
در میان تمام چادرهای سیاه،تصویر یک چادر سفید توی چشم می‌زند...
درست است.مدرسه است آنجا.
خانه‌ی  امید پدر و مادرهایی است که از دل آن چادر سفید،چشم‌انتظار طلوع ستاره‌ی سعادت فرزندانشان هستند...
چشم انتظار طلوع سعادت ایل...


(روح مرحوم محمد بهمن بیگی،پایه گذار آموزش عشایری شاد
چه سنت خوبی از خودشون به جا گذاشتند!
کتابشون هم که مجموعه داستان‌هایی از دل زندگی مردم ایل بود با نثری قوی و ادیبانه...👌🏻🌿)

      

        کتابی کوتاه ولی  پرمغز بود برای آشنایی با مبحث ولایت فقیه
از زبان شهید دیالمه...
      

        🇯🇵📒👩🏻‍🏫شاید خیلی از ما،بارها در جمع‌ های مختلف،وقتی که حرف از پیشرفت کشورها می‌شود،شنیده باشیم که یک نفر شروع کند 
و با حسرت و نگاهی به افق! از ژاپن بگوید و غبطه‌ها به حال و روزگار مردمش بخورد!و حاضران هم گفته هایش را تایید کنند و نگاهی به افق بدوزند!😄
امّا واقعا راز این پیشرفت و جهش ژاپن چیست؟؟
اگر از من بپرسند میگویم خوب است یک توک پا  سری  به مدارس ابتدایی‌اش بزنیم؛آنجایی که معدن و گنجینه‌ی اصلی ثروت کشورشان است!
بله درست خواندید: 《پیش‌دبستانی‌ها و دبستان‌ها...》
.
همان جایی که نویسنده آمریکایی این کتاب، خانم کاترین لوئیس،را به سمت خود کشاند تا  از نزدیک شاهد رمز و راز تربیت بچه های ژاپنی باشد...
.
همدلی،مهربانی،همکاری گروهی،اهمیت فکر کردن و رشد اخلاقی و اجتماعی درون مایه‌ی اصلی این راز تربیتی ژاپنی‌ها بود.
.
🐠برای نمونه شما تصور کنید  ماجرای صبر و حوصله  ی آن معلم ژاپنی  را
وقتی می‌دید بچه‌ها دارند گلوله ‌ی گلی داخل آکواریم ماهی‌ها پرت می‌کنند
و او فقط سعی داشت با پرسیدن سوال‌هایی راه درست را به بچه ها یادآوری کند اما وقتی دید فایده‌ای ندارد راهش را گرفت و رفت و بچه ها را به حال خودشان گذاشت😶
اما در پایان آن روز و در جلسه تفکر و بازبینی آن موضوع را در کلاس مطرح کرد تا نظر تک تک بچه ها را درباره آن کار بداند!
.
خواندن نمونه های این چنینی در این کتاب و اهمیتی که ژاپنی‌ها برای مسئولیت پذیری،احساس استقلال و آزادی عمل، درونی شدن ارزش‌ها و خود مدیریتی  بچه ها قائل بودند
حقیقتا برایم جذّاب،عجیب و تامل برانگیز بود!
.
و من فکر میکنم آموزش و پرورش ابتدایی ژاپن،با تمام نقاط قوت و ضعفش
خواندنی‌های بسیاری برایمان دارد.

      

        فعلا ۴۸۰ صفحه‌اش را خواندم
و راستش بیش از آن نتوانستم ادامه بدهم!
بیشتر تصور کردم در حال خواندن یک کتاب گزارش تاریخی از زبان  راوی اول‌شخص هستم تا خواندن رمان!
طولانی بودن کتاب،روایت ماجراهای تاریخی یکی پس از دیگری و زبانی سرد و نه چندان دلنشین .‌‌.. جذابیت کتاب را برایم بسیار بسیار کاهش داد...
شخصیت اول داستان هم برایم چندان جالب و قابل هم‌ذات‌پنداری نبود !
انتظار داستان جذاب‌تری داشتم!!
      

        دومین کتاب ۱۴۰۳🐡
سلیقه من در انتخاب سفرنامه،کتاب‌هایی است که مثل یادداشت خاطرات نویسنده از سفرش می‌مانند؛
با زبانی ساده و روان!به دور از ارائه‌ی گزارشات و اعداد و ارقام و اطلاعات بیش از اندازه!
و به همین خاطر هم این کتاب را پسندیدم.هر چند که دوست داشتم بیشتر درباره‌ی سفرها و کشورهای مختلف بشنوم ولی در اکثر اوقات ناگهان با صفحه‌ی آخر سفر به آن کشور رو به رو می‌شدم!
کاش کتاب ،مفصّل‌تر بود...
      

        داستان ماهی سیاه کوچولو را در کتاب قصه های بهرنگ خواندم.
داستانی که حکایت شور و تلاش و کنجکاوی قهرمانانه‌ی یک ماهی بود!یک ماهی سیاه خیلی کوچک که دوست داشت از دل  جویبار روزمرگی‌ها و ترس‌ها بگذرد و دریا را از نزدیک ببیند:)
(البته گمان میکنم خواندنش بیشتر مناسب بزرگترها باشد تا کوچکترها...آن هم به خاطر مقادیری خشونت که در طول داستان اتفاق می‌افتد!)
      

        ✈🧳خدا رو شکر اولین کتاب سال ۱۴۰۳ تمام شد😊!
خواندن این کتاب سفر کوتاه و جمع و جوری بود به مقصدهایی نه چندان دور؛همین حوالی ایران خودمانD:
از بین سه بخش کتاب
بخش اول را که سفرنامه تاجیکستان بود،دوست‌تر داشتم!!
و این به خاطر علاقه‌ام به تاریخ و فرهنگ و ادبیات ایرانی است که آن را در سفرنامه تاجیکستان،بیشتر دیدم تا دو کشور دیگر!
🇮🇷💚💛🇹🇯
البته از سفرنامه آذربایجان و گرجستان هم‌چیزهایی درباره این کشور خواندم و از این جهت برایم مفید بود.

نثر کتاب در سه بخش سفرنامه با هم تفاوت هایی داشت که خود نویسنده در مقدمه کتاب درباره دلیل این تفاوت ،نوشته است...
.
چه خوب که کسانی هستند درباره سفرهایشان برایمان بنویسند تا با خواندن و ورق‌زدن یک کتاب،حس کنیم خیلی کوتاه و در یک چشم به هم زدن
به سفر رفته ایم!😅😊
      

        ماجرایی کودکانه و الهام بخش
از زبان دختری که دوست داشت خلبان شود
و خلبان خوبی هم شد!🛩
      

        داستان شوق و تلاش هلن کلر برای رشد زندگی اش
(با وجود نابینایی و ناشنوایی)
ماجرایی الهام بخش برای بچه هاست
و به خاطر همین هم این کتاب را برای دانش آموزان کلاسم
معرفی کردم!😊
      

        طبیعتا دیدن تفاوت های ظاهری آدم‌ها برای بچّه‌ها(و حتی بزرگترها!)
عجیب هست و حس کنجکاوی اون‌ها رو برمی‌انگیزه!(🤔)
امّا چیزی که بچّه‌ها نیاز به یادگرفتنش دارن
اینه که چطور با این تفاوت ها برخورد کنن!
و این کتاب به خوبی به این موضوع پرداخته.