سیده عاطفه سالاری

سیده عاطفه سالاری

@atefesadat

19 دنبال شده

28 دنبال کننده

پیشنهاد کاربر برای شما

یادداشت‌ها

نمایش همه
        کتاب مطالب بسیار ارزشمندی داره و مسلما برای نوشتن آن زحمت زیادی کشیده شده ، ولی یک ایراد بزرگ داشت و من رو اذیت کرد اینکه مطالب کتاب نظم نداشت.  
مثلا در ۷۰ صفحه اول به سال 57 رسید و در حین توضیح آن سال مرتب به سال های قبل برمی گشت، یعنی من فکر میکردم اول اینکه چه زود به سال 57 رسیدیم؟! و بعد خب حالا که رسیدیم چرا همش داره به حوادث سال های قبل اشاره میشه پس؟! چرا در جای خودش صحبت نشد که به ترتیب به سال ۵۷ هم برسه؟!
شما اگر کتاب رو باز کنید مثلا توی مطالب نیمه کتاب هم می بینید داره از حوادث سال چهل و خورده ای صحبت میشه

و بیشتر مثل اینه که راوی داره همه این ها رو حضوری برای شما توضیح میده و خب یادش میاد فلان سال هم این اتفاق افتاد تعریف میکنه و دوباره برمیگرده به مطلب قبل، و باز دوباره یه چیز دیگه یادش میاد تعریف میکنه و ...

خلاصه اینکه میشد با نظم دادن به مطالب یک کتاب منسجم و قوی باشه
البته این موضوع ممکنه فقط من رو اذیت کرده باشه که ذهنم رو بی نظمی حساسه و یک فرد دیگه مشکلی با این سبک نداشته باشه

کتاب هم ۵۷۰ صفحه هست که توی مشخصات کتاب در بهخوان نوشته شده ۲۸۹ صفحه.
      

2

باشگاه‌ها

آفتاب‌گردان 🌻

403 عضو

معراج السعاده

دورۀ فعال

چالش‌ها

این کاربر هنوز در چالشی شرکت نکرده است.

لیست‌ها

این کاربر هنوز لیستی ایجاد نکرده است.

بریده‌های کتاب

این کاربر هنوز بریده کتابی ننوشته است.

فعالیت‌ها

          بسم الله الرحمن الرحیم

بیاید باهم خودمونی صحبت کنیم، اونقدری یادداشت تحسین آمیز در وصف این کتاب هست که نیازه همین جا بگم اگر دنبال همچین چیزی هستید این یادداشت رو نخونده رد کنید.

من این کتاب رو دوست نداشتم، یک نفس خوندمش که درد سرم بخوابه از محتوای فاخری که داشت!
در مواجهه با کتابهای وطنی همیشه محتاط بودم، هر کتابی که بر میدارم من رو یک قدم به دور شدن از ادبیات ملی نزدیک تر میکنه و واقعا هدف از نوشتن این مجموعه چی بود؟
نقل تاریخ؟ اگر بله ایا تاریخ واقعی و دقیقی به ما ارائه کرد؟
بسط فرهنگ؟ اگر بله این واقعا فرهنگ بومی ماست؟ این رو اگر به یک ایل نشین خراسانی نشون بدیم و بخونه ایا شرمگین و شوک زده نمیشه؟ 
درسته من فقط دو جلدش رو خوندم و باید بیشتر بهش وقت بدم، ولی چرا؟ ایا هفتصد صفحه برای فهمیدن بن مایه اش کافی نبود؟ مگه به هر کتابی میشه چنین فرصتی داد؟

از من بر نمیاد خلاصه ای برای این کتاب بنویسم ، درباره شخصیت ها فقط یکم حرف دارم:
یکی از عزیزان هر بار میگفت خلق کردن این همه شخصیت کار هر کسی نیست، راستش مخالفم. نویسندگان بهتر از دولت ابادی هم هستن که کلی شخصیت خلق کردن با کلی پیچیدگی شخصیت:) نه همه کپی هم.
تمام زنان کتاب تو سری خور و زبون بودن. مارال قهرمان داستان که در ابتدای داستان برای نجات دامنش از ناپاکی فرار کرد و از عشقش به نامزدش دم میزد اخر خودش رو به یه مرد متاهل تحمیل کرد! اینو میگم چون میتونست نکنه!( نمیگم گل محمد هم گول خورد، یکی از یکی بدتر)

مردای داستان هم من نمیدونم به چه مذهبی بودن اصلا؟ مذهب کیلو چند اصلا، ایا به چیزی غیر از زیر شکمشون فکر میکردن؟ ( بابت ادبیاتم معذرت میخوام)
محض رضای خدا یک شخصیت سالم وجود نداشت، یا دزد ان، یا عرق خور، یا ظالم، یا خوار و ذلیل، یا فاحشه و الخ

خیلی دردناک بود برام یک بخش های از کتاب، بعضی شخصیت ها بی انکه حتی خودشون بخوان هم مورد ظلم قرار می گرفتن، جرمشون چی بود؟ دوست داشتن ادمهای که ادم نبودند. صد رحمت به حیوانات.

مورد بعدی قبح شکنی. خب بابت اینکه چنین صحنه های نوشتی باید برات دست بزنم؟ چرا فکر کردی میتونم یا روم میشه این کتاب رو به کسی معرفی کنم؟ از چه فرهنگی توش حرف زدی؟ اون نکته غرور امیزی که درباره اش حرف زدی چی بوده؟
لابد روابطی که حتی برای اروپایی جماعتش هم قفله( گاها حتی برای حیوانات!)

توصیه میکنم بخونید؟ 
خیر
خودم میخونم؟
خودم بله. 

پ ن: اگر میخواید بگید بگید نـــــــــــــــــــه تو چیزی ازش نخوندی با سبکش اشنا نیستی لازمه بگم این چهارمین کتابیه که دولت ابادی میخونم و به اندازه کافی فهمیدم سبکش چطوریه:)
        

52

0