فهیمه چند روزی کتاب را برایم آورد و پیشم گذاشت 
اول کار بهش گفتم من الان هزار تا کتاب دارم که نصفه خوانده م و این هم که اینقدر حجیم است نمی خوانمش حالا حالا ها
فهیمه که رفت بازش کردم و غرق شدم تویش
می‌خواستم فقط تورقی بکنم اما نفهمیدم زمان چطور گذشت.
اینکه یک اثر، هم محتوا داشته باشد، هم دقیق باشد، هم طراحی زیبا داشته باشد، هم کیفیت چاپ و صحافی واقعن چیز عجیبی است این روزها.
روزهایی که آثار فاخر را مجبوریم، دندمان نرم، با کیفیت کم تحمل کنیم و محتوای آثار با کیفیت چنگی به دل نمی زنند، این کتاب غنیمت است.
        

          برخلاف ظاهر سختش خیلی روان بود. شماره ی صفحات صد صفحه صد صفحه از دستم در می رفت آن قدر که محو قاف می شدم.
در آغاز کتاب ردپای پیامبر در شکافتن دریا و هشدار یعقوب و خاتم سلیمان، جدید بود.
وقایع پس از رحلت پیامبر، روایتی سینمایی داشت. سه صحنه ای که موازی روایت می شد. نگار نگاتیو های سه واقعه را با هم ترکیب کرده بودند....تشییع پیامبر توسط حضرت علی (ع) و چهار نفر دیگر، ادعای نبوت مسیلمه و سقیفه!
از ماجرای سقیفه سریع گذشت ولی به نظرم به مقصودش رسیده بود.
غدیرش غدیر نبود. حتی یک بار هم برگشتم و دوباره حجه الودعاع را خواندم ولی غدیر نبود.

از ابابیل تا کلیسای بصرا، تمام مدت صحنه ها ی فیلم "محمد رسول الله" آقای مجیدی در ذهنم تداعی می شد با موسیقی متن عالی فیلم...و خوب البته از بعثت تا فتح مکه هم کم و بیش "محمد رسول الله" مصطفی عقاد با موسیقی متن اش:)

سی صفحه ی آخر معنی واژه های دشوار یا عربی کتاب است که جز دو یا سه بار لازم نشد به آن مراجعه کنم. واژه های نا آشنا را یا از ریشه می شد معنا کرد یا از مفهوم جمله و یا ندانستن معنی شان لطمه ی به مفهوم کلی نمی زد.

بسیار بسیار مشتاقم برای خواندن باز خوانی های دیگر آقای حجازی به خصوص "روزگار قتل عثمان ابن عفوان تا پایان حرب جمل" که هنوز منتشر نشده.

جمله ی پایانی کتاب:
 رسول گفت: 
.اسلام پدید آمد و غریب بود. و بعد از این، به عاقبت، هم غریب شود

پی نوشت:
1. واکنش یکی از دوستان به قاف خوانی من:
پرونده ی بابک زنجانی که تموم شه میرن سرغ هرکی قاف داشته باشه...خود دانی
گران است ولی می ارزد:)
2. شیرازه ی کتاب عالی است. می توان بدون نگرانی هزار و صد صفحه کتاب را خواند.
        

          هیچ متنی و هیچ کلماتی نمی‌توانستند به این خوبی بزرگ مرد تاریخ را در ذهن من شکل بدهند. همه‌ی ما از کودکی وصف نبی اسلام( ص) را شنیده‌ایم اما این اولین بار بود که خودم را این همه نزدیک می‌دیدم به پدر دینم. اولین بار بود که از سدّ بلند کلمات رد شدم و از زمان و مکان جدا شدم و به اندازه چند صفحه پیامبر(ص) را از نزدیک درک کردم. مدت ها بود که کتابی نتوانسته بود این همه حالم را تغییر بدهد. گاهی لبخند به لبم میآورد و گاهی اشکم را درمی‌آورد. متن مخلوطی از سه متن کهن با عمری بیش از شش صد سال است اما به جرات میتوان گفت که اگر بیشتر نه، حداقل هم اندازه بهترین متن های روزگار ما قابل فهم است برایمان. روان، شیرین، غنی و نزدیک به زبان امروز ما. هر سه متن از متون دوره‌ی دوم نثر پارسی هستند که نه به سادگی دوره‌ی اول است، نه در دام مترادف های متکثر و عذاب آور دوره‌ی سوم نثر پارسی می‌افتد. به قول مولف عزیز ( آ.حجازی) نثری که شما را با خود می‌برد. اینکه کتاب را در دو هفته خواندم گویای همه‌ی عظمت و کشش این متن است. 


رسول گفت:
اسلام پدید آمد و غریب بود. و بعد از این، به عاقبت، هم غریب شود.
        

          بازخوانی سه متن کهن فارسی در مورد زندگی پیامبر. بسیار بسیار عالی! این یک ماه و نیم که این کتاب رو میخوندم، انگار با پیامبر زندگی کردم. متن کمی سنگین، اما شیرین و لذت بخش. پیامبری که توصیف شده کاملا قابل حس و قابل درکه. حتما بخونید!
        

          از خواندن این کتاب لذت بردم
        

          از نیمهٔ کتاب گذشته‌ام و مدام به این فکر می‌کنم که ای کاش یاسینِ حجازی‌های بیشتری وجود داشتند تا کتب قدیمی مهجور را دوباره به چرخه خوانش کتاب‌خوانان برگردانند. قاف روح خالص سه کتاب ارزشمندی است که شاید کمتر کسی همت خوانش آن‌ها را داشته باشد و با خواندن «قاف» در آسمان این سه کتاب پرواز زیبایی خواهید داشت؛ کتابی که از داستان‌های افسانه‌ای پاک شده و نزدیک‌ به واقعیات است.  متن روان است و قابل فهم؛ اگر نگران ندانستن‌ها هستید، باید بدانید که در انتهای کتاب واژه‌نامهٔ متخصر اما مفیدی همراه شما در این سفر دل‌انگیز است. 
در نیمهٔ «قاف» می‌نویسم که تا انتهای‌ش را ناشیانه و نخوانده دوست خواهم داشت و مبتلای قلم نویسنده شده‌ام.  ☕️
        

          بهمراه قافله قاف،
 سیّد را ببینید؛ 
از کودکی تا پیری،
 و از  سختی تا عزت. 
در انتها از خود خواهید پرسید، من اگر بودم به او مومن میشدم؟ 
        

          رسول گفت:
«هرگز چشندگان شیرین‌تر از آن چیزی نچشیده بودند. و خدای بدان قطره علمِ اولین و آخرین به من داد.»
رسول نزدیک شد به خدای... (نزدیک مقدار دو کمان بود از کمان‌های عرب.)


خطوط بالا، ماجرای معراج پیامبر(ص) است در کتاب قاف. کتاب قاف، گزیده‌های زندگی پیامبر در سه متن کهن چندصدساله است. یعنی بخش‌هایی که مربوط به پیامبر نبوده است از این متون حذف شده و بر اساس تسلسل زمانی، کنار هم قرار گرفته‌اند. مبعث پارسال بود که دیدم از پیامبر هیچ نمی‌دانم. گفتم سال آینده روزانه از این کتاب خواهم خواند. با رفقای گروه سه‌کتاب، یک سال با این کتاب مانوس بودیم. برای من، آهسته‌خوانی این کتاب، قند مکرر بود. پیشنهادش می‌کنم.
        

          به مناسب تولد پیامبر عزیزمون این کتاب رو شروع کردم و به خاطر برادر و جانشین و عزیزش تا صفحه ی  ۱۳ خوندم🌸😍
        

          کتابی به نهایت خوب و دلنشین❤
«پیامبری به غایت رحمة للعالمینی از سوی خداوند و در کمال مکارم اخلاق و لطافت باران از سرزمینی سوزان » در وصف این پیامبر چی می تونیم بگیم
ما واقعا امت این پیامبریم؟
قران و قاف و هرچه در وصفش سخن گفته رو باید بارها خوند ...
برای رسیدن به قله اخلاق و انسانیت باید از مصفای خداوند مدد گرفت.
        

          باید اهلش باشی تا چنین گوهری را بخواهی و بستایی.  خاصه که راجع به حضرت رسول خوب خدا باشد 
        

          این کتاب ۱,۱۶۴ صفحه است؛ ولی انگار نه انگار!
جذبه‌ی شخصیت عظیم پیامبر اعظم (ص) آنچنان در این کتاب جلوه‌گر شده که بعید می‌دانم کسی کتاب را به دست بگیرد و کمتر از چند ده صفحه بخواند.

البته منصفانه‌تر این است که یادآور شویم متون از سه کتاب در قرن‌های میانه انتخاب شده و شاید برای همه گیرا نباشد. اما اگر اندکی با متون کهن فارسی آشنا باشید و مثل من از خواندن آن‌ها لذت ببرید، این کتاب برای شما چندچندان دلچسب خواهد بود. ذوق آقای یاسین حجازی در انتخاب متن‌ها و اضافه کردن معنی برخی کلمات نیز به جذابیت اثر کمک کرده است.
        

          اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. 
کتاب #قاف کتابی است درباره زندگی و سیره آخرین #پیامبر_خدا حضرت محمد مصطفی (ص) ولی به طریق #روایت_مستند. در این کتاب آقای #یاسین_حجازی که ایشان را بیشتر با #کتاب_آه می شناسید، سه متن قدیمی به نام های #سیرت_رسول_الله و #شرف_النبی و #تفسیر_سور_آبادی را مطالعه کردند بعد آنها را ویرایش کردند و بر اساس خط سیر تاریخی روایت ها را پشت سر هم آوردند. این روایات مستند از سالها قبل از تولد پیامبر گرامی اسلام شروع می‌شود تا چند روزی بعد از وفات ایشان و در طول کتاب با غزوات و معجزات و #معراج و سیره پیامبر آشنا می شوید.
متن کتاب چون از این سه کتاب قدیمی است گاهی لغات دشوار دارد که در اینجا  لغت نامه آخر راهگشاست. ولی بهتر بود معنی لغات دشوار در پایین همان صفحه می آمد چرا که با توجه به حجم کتاب(1131صفحه ای) مراجعه به لغت نامه به صورت مداوم برای خواننده سخت است، در عوض اگر فهرست اعلام و اشخاص در آخر کتاب بود برای مرجع نویسی و دنبال کردن شخصیت های مختلف در سیر تاریخی خودشان و یاد آوری شخصیت ها برای خواننده بهتر بود و به راحتی می شد شخصیت ها را دنبال کرد .
#بخشی_از_کتاب:
روزی نشسته بودم خالی به مناجات. همی نگه کردم:برنایی را دیدم! نیکورویی! نیکومویی! نیکومنظر! نیکوجامه! قدم بر زمین و سر وی به عنان آسمان رسیده. مرا گفت:اقرا یا محمد! من گفتم :چه خوانم؟ گفت:اقرا باسم ربک!....

#معرفی_کتاب
#کتاب_خوب_بخوانیم
#قاف
#یاسین_حجازی
#انتشارات_شهرستان_ادب
#اسلام
        

          کار یاسین حجازی، همون طور که خودش گفت، تدوین بود. فقط و فقط تدوین و نه بیشتر.
پس اگر به جایی از کار یاسین حجازی ایراد فنی بگیرم فقط می‌تونم برم سراغ مشکلایی مثل پرش صحنه و رعایت نکردن غیر موجه سیر زمانی و از این قبیل ایراد ها که چند تایی ازش به چشمم خورد. قابل اغماض بود؛ ولی بود.
و اگر بخوام از کار یاسین حجازی تعریف کنم باید برم سراغ انتخاب‌هاش متن‌ها و صحنه‌ها، سراغ تلاشی که کرده تا از ۳ متن جدا یک متن یک‌دست جلوی چشممون بذاره و امثالهم. چقدر این مرد در کار ارزشمند خودش زبردسته... (هر چند واقعا کتاب آهش رو بیشتر می پسندیدم از این لحاظ که روایت بهتری داشت به لحاظ فنی و هنری قضیه)
هر چند تا مواد خام این کتاب رو نبینم قضاوتم کامل نیست ولی از این لحاظ یاسین حجازی به نظرم باید ۴ ستاره رو بگیره لااقل. سیمرغ زرین بهترین تدوین‌گر کتاب!

اما... اما چرا ۳ ستاره؟ به خاطر اصل محتوای کتاب.
ارزشمند بود. لازم بود. حساسیت‌های دینی و مذهبی درش رعایت شده بود. دقیق بود. معتبر بود. خوب بود.
ولی چه‌ کنم که نمی‌تونم دل بدم به این نوع روایت از این تاریخ. می دونید قصه چیه؟ من ۱۰-۲۰ سال دیر رسیدم به انقلاب خمینی (ره) و چیزی که دوست دارم از این مرد ببینم و بشنوم تا سر ذوق بیام زندگی‌نامه اش و سال‌نمای کارهاش نیست (هرچند شاید چیزی مثل سه دیدار نادر ابراهیمی هم سر ذوقم بیاره)؛ حرف‌هاشه؛ نوع نگاهش به مسائله؛ دغدغه و برنامه‌هاشه برای یه حیطه وسیع جغرافیایی و تاریخی. خلاصه بگم: اون چیزهاییشه که الان به کارم میاد و راه رو نشونم می‌ده و الخ.
حالا یه نگاه بندازید بهم: من. آدمیزادی که ۱۴ قرن دور افتاده از اون مرد. از مردی که حیطه اثر گذاریش هزاران بار وسیع‌تر از هر کسی و ارج و قربش پیش خدا قابل قیاس با هیچ نبی و رسولی نبود. آدمی که ۱۴ قرن دور افتاده از زمانی که انبیا مشتاق دیدنش بودن. آدمی که احتمالا وایساده در آستانه زمانی که باز هم انبیا مشتاقش درک کردنشن. فکر کنید این آدم یه لحظه خودشو نگاه می‌کنه و می بینه چقدر برای این زمان دستش خالیه. چقدر دوره از جایی که باید باشه. چقدر نگاهش فرق داره با چیزی که باید باشه.
یکی بهم بگه زندگی‌نامه و شرح وفات و ممات این مرد به چه درد همچین آدمی می‌خوره؟ از کجای این متن می‌تونه هدایت رو پیدا کنه وقتی اون همه آدم از عرب بت‌پرست جاهل گرفته تا عالم کتاب‌خونده جهود این متنا رو از نزدیک و زنده دیدن و ایمان نیاوردن؟

پ.ن. این که به باقی زندگی‌نامه التفات بیشتری داشتم به خاطر این بود که هیچ کدوم مثل این احساساتم رو بر نینگیختن!
پ.ن.۲. بی‌صبرانه منتظر کتاب بعدی آقای حجازی هستم
        

          ۱۱۶۳ صفحه تمام شد. به همت دوستی عزیز، با بودجه‌بندی روزانه ۳ تا ۴ صفحه، یکسال قدم‌به‌قدم از سیرۀ پیامبر مهربانی‌ها خواندیم؛ 
خواندیم و به خود بالیدیم از اینکه مومن به چنین پیامبری هستیم؛
خواندیم و شرمنده شدیم از اینکه زیست‌مان از او اینقدر فاصله دارد؛
خواندیم و فهمیدیم چقدر از «او» نمی‌دانیم؛
▫️▫️▫️
آن روایتِ حلالیت‌طلبیدن حضرت در روزهای پایانی عمر شریف‌شان را در کتاب دینی ایام تحصیل خوانده بودم ولی کیفیت روایت قاف، با من چنان کرد که قاف‌خوانی آن بخش‌ام بیشتر از همیشه به درازا کشید.
▫️▫️▫️
کتاب به جمله‌ای عجیب تمام شد:

``رسول گفت:
اسلام پدید آمد و غریب بود. و بعد از این، به عاقبت، هم غریب شود.``

که اگر اسلام اینهمه سال و امروز غریب نبود، ظهور آخرین وعده حق، اینقدر طولانی نمی‌شد.
        

          ﷽
قاف ؛
نام قله ایست که در جغرافیای زمین یحتمل افسانه ای بیش نباشد ...
آخر شما در میان قله ها ، کوهی را می شناسید که تمام اهالی زمین را میان چین های دامنه اش مهمان سازد و در آغوش پر مهرش آدمیان را بپرورد؟
 قامت کدام قله است که در برابر بلندی آسمان چون الفِ قاف با شکوه ایستاده ؟
کوهی را می شناسید که با قبای سبز زمردی اش بی رنگی آسمان را رنگ می بخشد؟
قله ای که از سنگ های زمردش بی منت و چشم داشت به مردمانش می بخشد و وجودشان را ارزش می بخشد ؟
شما را نمی دانم ؛
اما من چنین قله ای با این مشخصات را نمی شناسم ، 
نقشه ی گوگل هم نمی شناسد !
لکن در میان آدمیان می شناسم 
که شاید قاف غایت عشق است و مبتدای قرآن 🪐
و قافِ ما سر آمد پیغامبران است ...

بنشینید به تماشای قاف و غرق شوید در حلاوت آن 
[شیرینی اش بی وقفه شما را به مطالعه وا می دارد]
        

          خوبه
        

          حتما باید بخوانید
        

          و خداوند آدم را از خاک آفرید و برترین مخلوقش قرار داد.
اما نبی امی عربی هاشمی(ص) را قبل از آدم و با نور خود یعنی رحمت آفرید، و اینچنین شد که محمد (ص) را پیامبر رحمت می‌نامند. مگر میشود جنس پیامبر(ص) از چیزی جز رحمت باشد؟ این مقدار از رحمت فقط از کسی بر آید که ذاتا رحمت باشد.  اللهم صل علی محمد و آل محمد!صلصائیل را خبر دهید که ما همی صلوات دادیم بر محمد و آلش و خود به آن نبی امی عربی هاشمی(ص) برساند که فلان ابن فلان صلواتت میدهد تا روز قیامت و آنجاست که بدادش برس که دستش خالی است.نبی در هنگام سکرات مرگ خدا را میخواند به رفیق الاعلی! و ما هم میتوانیم نبی را هنگام مرگ بخوانیم به ندای رفیق الاعلی ؟؟؟خلاصه که این نوع مشوش نویسی از عشق خبر میدهد و من دیر عاشق شدم، بعد از سه بار قاف خوانی 💚
        

          بناست صادقانه بنویسم
کوتاه هم مینویسم چون سر ذوقم خورده
1.کاش نثر ساده تری داشت
2.تا معراج و ماجراهایش واقعا جذب کتاب بودم
3.از آن به بعدش خیلی قسمت‌های کتاب برایم کسل بود که مقصر نثر بود.
4.ادبیاتی‌ام و با این نثر غریبه نیستم. ولی برایم روان نبود.