یادداشت
1402/7/10
﷽ قاف ؛ نام قله ایست که در جغرافیای زمین یحتمل افسانه ای بیش نباشد ... آخر شما در میان قله ها ، کوهی را می شناسید که تمام اهالی زمین را میان چین های دامنه اش مهمان سازد و در آغوش پر مهرش آدمیان را بپرورد؟ قامت کدام قله است که در برابر بلندی آسمان چون الفِ قاف با شکوه ایستاده ؟ کوهی را می شناسید که با قبای سبز زمردی اش بی رنگی آسمان را رنگ می بخشد؟ قله ای که از سنگ های زمردش بی منت و چشم داشت به مردمانش می بخشد و وجودشان را ارزش می بخشد ؟ شما را نمی دانم ؛ اما من چنین قله ای با این مشخصات را نمی شناسم ، نقشه ی گوگل هم نمی شناسد ! لکن در میان آدمیان می شناسم که شاید قاف غایت عشق است و مبتدای قرآن 🪐 و قافِ ما سر آمد پیغامبران است ... بنشینید به تماشای قاف و غرق شوید در حلاوت آن [شیرینی اش بی وقفه شما را به مطالعه وا می دارد]
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.