این کتاب پیاده سازی ده سخنرانی آقای خامنه ای در محرم سال ۱۳۵۱ به صورت ده گفتار هست. موضوع کلی کتاب درباره ی نقش امام در جامعه هستش و بعد به صورت مصداقی عملکرد امامها مخصوصا امام پنجم تا یازدهم رو بررسی میکنن که چگونه این امامان ما نقششون رو ایفا کردند و به نوعی همرزم امام حسین محسوب میشن. گفتار دهم درباره ی تقیه هست که کامل توضیحش میدن و خیلی بحث خوبیه

اگر از کتاب انسان ۲۵۰ ساله خوشتون اومده از این هم خوشتون میاد چون موضوعشون همسو هستش و از نظر من مکمل محسوب میشن. از طرفی چون متن از روی سخنرانی پیاده شده، ساده ست و خوندنش راحته
        

          بسم رب الحسین

بعد از خواندن کتاب‌های انسان ۲۵۰ ساله و دو امام مجاهد که نگاه اصلی نسبت به مبارزه حاد دایمی سیاسی ائمه را به طور دقیق تبیین می‌کند و نگاهی نو نسبت به بررسی این موضوع نشان میدهد موقع خواندن این کتاب می‌رسد.
در این کتاب بیشتر به شبهات این مبارزه حاد سیاسی پاسخ داده شده است.
تبیین دقیق موضع « تقیه » در منظومه فکری ائمه.
تبیین دقیق نقش امام‌زادگان در این مبارزه ‌.

نکته: در فصول ابتدایی مطالب کلی بیان میشود که با اینکه بحث تحقیقی و روایی زیادی ندارد اما تحلیل‌های رهبری فوق العاده است.
در فصول انتهایی هم دلایل روایی قوی برای ادقه در موضوع مبارزه سیاسی ایکه بیان میشود.
        

          نگاه نو و جذابی به امامان شیعه
        

          به بررسی دوران امام سجاد تا امام موسی کاظم علیهم السلام می پردازد
        

          کتابی بسیار خوب در تحلیل زندگانی ائمه از امام سجاد تا امام حسن عسکری
کتاب شامل ده گفتار است که 5 گفتار اول بیشتر به بحث های کلی پیرامون امامت و ائمه و شیعه میپردازد و گفتارهای ششم تا نهم تحلیل حرکت های اهل بیت و شیعیان را در بر دارد.
گفتار دهم هم در مورد تقیه است
ای کاش بجای صرفا پیاده سازی سخنرانی ها، آن ها را بازنویسی و اصلاح هم می‌کردند
        

          ⭕نقش امامان در دین چیست؟ اصلا اگر بعد از پیامبر امامتی وجود نداشت مگر چه اتفاقی می‌افتاد؟
آیا بعد از امام حسین علیه السلام دیگر ائمه به دنبال حکومت نبودند و فقط برای مردم از احکام شرعی می‌گفتند؟

⭕همرزمان حسین علیه السلام
به زندگی مبارزاتی ائمه‌ی بعد از امام حسین علیه السلام می‌پردازد.
این کتاب شامل ۱۰ جلسه سخنرانیِ رهبر معظم انقلاب در محرم سال ۱۳۵۱ در هیئت انصارالحسین تهران است

⭕بخشی از کتاب:
سیره‌ی امامان اهل بیت علیهم السلام از نظر ما ناشناخته است و سیرتمان باید این باشد که این بزرگ‌مردان تاریخ اسلام را بشناسیم؛ و گفتیم که شناسایی اینها به نام و نشان و پاره‌ای خصوصیات، حرف تازه‌ای نیست، این را که امام سوم در سال چندم هجرت، یا امام ششم در زمان کدام قدرت اموی یا عباسی دیده به جهان گشود، یا می‌دانیم، یا اگر هم نمی‌دانیم، لازم نداریم. آنچه در زمینه‌ی شناخت این بزرگ‌مردان الهی برای ما لازم است، شناخت سیمای واقعی آنها است؛ آنچه امروز به آن می‌گویند بیوگرافی
        

          رهبر انقلاب در این سخنرانی‌ها که در سال ۱۳۵۱ انجام شده‌اند، نشان می‌دهند که امامان شیعه همیشه در حال مبارزه و جهاد بوده‌اند؛ مبارزه‌ای مخفیانه و با سازماندهی شیعیان در کشورهای دور و نزدیک با امکانات محدود آن زمان. به نظر می‌رسد که طرح این موضوعات از طرف رهبری در آن سال‌ها هم نوعی مبارزه مخفیانه با ظلم باشد.

رهبری می‌گویند که مردم فکر می‌کنند تقیه یعنی اینکه اگر انجام عمل واجبی خطر و ضرر داشت، می‌توانیم آن واجب را به طور موقت ترک کنیم اما در واقع معنای تقیه این است که در این حالت، باید طوری عمل کنیم که آن کار حتما انجام بگیرد. البته به نظرم، منظور ایشان عمل مهمی مثل مبارزه با ظلم است و نمونه‌ای ذکر می‌کنند از یاران ائمه که بعضی از احکام اسلام را در شرایطی رعایت نمی‌کردند برای اینکه به هدف مهتری دست یابند.
        

          یک کلام عالیییییییی. پرداختن به ائمه از یه زاویه دیگه با یه قلم روون در کل جزو کتاب هایی هست که همه باید بخوننن
        

          نکات تاریخی عجیب و‌ جالب درباره ائمه علیهم السلام و مخصوصا با فصل‌بندی مناسب به چشم میومد
        

          از خوبای جهان کتاب. از معلوماتی که بعد از دونستنش شیعه بودن رو از نو متوجه میشی. مطالب اصیل و در عین حال تازه و شیرین. اگر توی عمرتون فقط یه کتاب از رهبر می خونید همین باشه!
خیلیا به‌دلیل اسم کتاب فکر می‌کنن دربارهء مستقیما دربارهء امام حسین علیه‌السلام و تحلیل واقعهء عاشوراست. اما کتاب در واقع دربارهء ادامهء ماجرای عاشوراست. دربارهء ائمهء بعد از حسین علیه‌السلام. شما رو می‌بره به آشنایی با امامانی که کمتر درباره‌شون شنیدین و احتمالا کمتر بهشون مهر و حبّی دارین... و شما اون‌ها رو قلبا ملاقات و زیارت می‌کنین...
        

          بسم الله الرحمن الرحیم ؛

ـ یه کتاب تمام عیار!!
اولین باری که این کتابو دست یکی دیدم حتی فکر نمی‌کردم یه روزی بیاد توی دستم و بخونمش حتی فکر نمی‌کردم سراغ چنین نویسنده ای با چنین طرز فکری برم ولی خدا کارش خیلی درسته:)
زمان بندیش حرف ندااااااره...
کتاب از ده تا بخش تشکیل شده بود سر خوندن نقاط اوج کتاب تا ساعت ها متحیر میمونید؛
از امام سجاد روایت میکنن که:
 یک آزاد مرد نیست که این آب دهان سگ را جلوی اهلش بیندازد؟!(منظور دنیا)
حضرت آقا یه تعبیری داره میگه هم‌رزمان حسین همان همدلهای حسین ،پادررکابان پیکار با ظلم،طلاق دهندگان دنیا،زندگی ها و آرامش ها ،راحتی ها آسودگی ها و عافیت ها را مثل خود علی (ع) همه را انداختند در مقابل حقیر ها و ذلیل های عافیت طلب دنیاجو
فکر را برگزیدند و راه را
عجب تعبیری...
 جهاد با نفس رأس همه ی جهاد هاست؛ منتها اشتباه نشود! همچنان که دلشان می‌خواهد اشتباه شود!
جهاد با نفس ضد جهاد با دشمن خدا نیست  با نفس خودت جهاد کن تا نفست در این راه انقدر به زمین نیوفتد! بعد آن وقت برو به سوی خدا برو در راه خداسوره نساء آیه ۸۴... آن وقت آیه قرآن با تو حرف میزند

این کتاب قلب گمشده ی کتابخونه ی هر آدمیه!
از محتوا بگم که قشنگ یه سیر تاریخی از حرکت امامان ع میگن و مدت ها تأمل برانگیزه..
انشاءالله قسمت همه 

یا حق
        

          هوالحق
حضرت آقا در این کتاب و انسان ۲۵۰ ساله با همه ی قوا تلاش میکنند این رو متوجه بشیم اون دید رایجی که به ائمه وجود داره درست نیست و واقعیت امر چی بوده که میخوان اون رو متوجه نشیم ...
این کتاب دو گفتار درمورد تقیه و فرزندان ائمه علیهم السلام هم داشت که خیلی جالب بود 
        

          از وقتی بچه بودم، تا قبل از خواندن این کتاب، همیشه این‌طور فکر می‌کردم که امامان آمدند، شهید شدند، رفتند و دوباره مردم در جهالت و بیچارگی فرو رفتند؛ و باز امام دیگری آمد و آخری را دیگر خدا نگذاشت ببینیم چون از همان اول معلوم بود که چی می‌شود. 
این تفکر خواه نا خواه یک جور خط بطلان می‌کشد بر طرح الهی هدایت! و گویا که تمام زحمات، دائم بر باد می‌رفته و انگار نه انگار که امامی آمده و امامی رفته. این فکر با این باورِ رایج پررنگ تر میشد که :«مردم عصر حاضر شاید ظاهر  متمدنانه ای داشته باشند اما انسانیت در گذشته بیشتر بود» یا باورهایی شبیه به این. 

این کتاب اما این باورها را به هم زد. اینجا من فهمیدم داشتن دید تاریخی یعنی چه. دید تاریخی یعنی وقایع را مثل یک کل منسجم از بالا ببینی و فهم کنی. من برای اولین بار اینجا با تشبیه انسان ۲۵۰ ساله آشنا شدم و باور دارم که بدون این نگاه، حرف زدن درمورد امام غایب، اصلا حرف زدن درمورد اسلام و ولایت، جز سخنانی بی پایه و اساس چیزی نخواهند بود.  اینجا یاد گرفتم هر امام، مثل معلمی بوده برای یک پایه از کلاس درس بشر؛ و بعد این بشرِ یک پایه بالا تر رفته را می‌سپرده به دست معلم کاردان بعدی. این کتاب را بگذارید در صدر لیست «حتما باید بخوانم»‌ هایتان. 
        

          سال ۵۱ است. قدرتی در دست اسلام نیست و هر چه هست، همین هیئت‌هایی است که حتی روضه خواندن در آن با ان‌قلت و چون و چرا همراه است.
سید‌علی جوان اما، افق ِ نگاهش به قدری بلند است که حالا بعد از پنجاه سال، هنوز حرف‌هایش تازگی دارد.

راستی ما امروز کجای افق نگاه سیدعلی ایستادیم؟
همان‌قدری که از تلاش برای فهم سیره اجتماعی اهل بیت گفته، قدری جان کنده‌ایم؟

سیدعلی از تحریف می‌گوید.
مانند دیدبانی که بگوید آن طرف اقیانوس‌ها طوفان می‌بیند و هشدار می دهد تا جهاز سفر تکمیل باشد.
دشمن که همان دشمن است. شیطان که همان شیطان است. نهایتا حربه‌هایشان کمی به روز شده باشد و رنگ و لعاب‌ بیشتری داشته باشد.
اما‌..
فهمیدیم که چگونه جلوی حربه‌ی تحریف را بگیریم؟
فهمیدیم که داریم از کجا ضربه می‌خوریم؟ 

سیدعلی از تحقیر هم حرف می‌زند.
جلوی خودتحقیری را گرفتیم؟
به خودمان احترام گذاشتیم؟

هنوز بعد از پنجاه سال، وقتی حرف‌های سیدعلی جوان را می‌خوانم، گویی او همین الان، دارد برایم از جهاد تبیین می‌گوید.

اما جهادی که واقعا جهاد باشد. همانطور که می‌گوید باید مثل علمای قرن ۳ جان بِکنیم!
تبیینی که واقعا موثر باشد. مثل قاعده‌ای که می‌گوید حرف اسلام باید در زندگی مردم اثر عینی داشته باشد.

در این افق ِ بلند..
من کجای دغدغه‌های سیدعلی دیروز و امروز ایستاده‌ام؟
حداقل خدا کند هنوز در مسیر باشم و جان کندنم خیال ِ خام ِ بیرون از این راه نباشد...
        

          درجه یک ، شناخت متفاوتی از بحث امامت و نقش و هدف مشترک آنها می دهد . همه امامان معصوم قطعا بهترین تصمیم و بزرگترین تصمیم را در برهه های زمانی خودشون انجام دادن و از حیث تلاش و حرکت همه در یک مسیر و تکمیل کننده یکدیگر بودند . 
        

          کتاب همرزمان حسین نکات خوبی در راستای ابعاد زندگی ائمه دارد ولیکن از نظر محتوا با کتاب ( انسان ۲۵۰ ساله ) نوشته مقام معظم رهبری و ایضا کتاب دو امام مجاهد اثر معظم له وجه اشتراکات فراوانی  دارد 
به شخصه خواندن این کتب را برای تجمیع مباحث و نتیجه گیری صحیح لازم میدانم ، چون هر کتاب جدای از اشتراکات وجوه تمایز و نکات منحصر به فردی برای خود دارند 
لذا خوب است عزیزانی که قصد مطالعه این کتاب را دارند در برنامه خود کتب نامبرده دیگر از مقام معظم رهبری را هم داشته باشند .

انشاءالله که به مدد اهلبیت زندگی ولایی داشته باشیم و از راه حق و صراط مستقیم خارج نشویم .

و َ مِنَ اللّٰه التَوفیق
        

          کتاب همر‌زمان حسین(ع) شامل ده سخنرانی از رهبر معظم انقلاب در ماه محرّم سال ۵۱ است. ایشان در هیئت انصار‌الحسین‌(ع) تهران درباره اهمیت شناخت صحیح امامان و توطئه دشمنان سخن گفتند تا معنای مجاهدت از نگاه ائمه «علیهم‌السلام» به‌درستی تبیین شود و مسئلۀ جهاد و حیات سیاسی حتی با تقیه در زمان امام سجاد، امام باقر، امام صادق و امام کاظم «علیهم‌السلام» را تحلیل کرده و با طرح «انسان ۲۵۰ ساله» مفهوم آن را شرح داده‌اند. از سویی دیگر به بیان فعالیت‌های سیاسی کمتر شناخته‌شده امام‌زادگان پرداخته‌اند و به‌این‌ترتیب سیر دقیق و منطقی از امتداد قیام حسینی را در مبارزات اسلامی پس از ایشان در قالب‌های مختلف جنگ تا تقیه بررسی کردند. مطالعۀ کتاب همرزمان حسین(ع) برای هرکس که می‌خواهد در امتداد آن روز عاشورا همراه امامش باشد ضروری است. این کتاب با بهره‌گیری از نکات و سرخط‌های ارائه‌شده می‌تواند آغازی باشد برای آشنایی صحیح دانشمندان و دانشجویان تاریخ اسلام با سیرۀ اهل‌بیت علیهم‌السلام.
        

          دو روز پیش داخل دانشگاه و در اولین مواجهه با یکی از استادامون سر کلاس که خب از نظر علمی طبق عناوین دانشگاهی سطح بالایی داشتن، مطلبی رو عنوان کردن که بسیار سطحی و  کاملا با ارزش های ذهنی من در تضاد بود. سر کلاس سکوت کردم ولی خب بعد کلاس با خودم کلنجار میرفتم که چرا سکوت کردم و جوابش رو ندادم و یجورایی ناراحت بودم از این سکوت. بعد با بعضی از بچه های هم‌دوره صبحتش رو کردم و خب قریب به اتفاق همگی گفتن نه بحث اینجور مواقع فایده نداره و فقط عقبت میندازه! یجورایی محافظه کارانه دیدم این جواب رو و هنوز قانع نشده بودم. خب حالا ربطش به این کتاب چیه؟! همیشه تاریخ زندگی ائمه و مدل مواجه شدنشون با مسائل اجتماعی و نسبتش با مسائل امروز برام جالب توجه بوده و هست و خب توی این کتاب به نوعی با همون مدل انسان ۲۵۰ ساله سیر حرکتی ائمه واحد دیده میشه و در عین تفاوت های ظاهری که شاید در نگاه اول برای ما خیلی قابل درک نباشه، در باطن یک حرکت کلی  و مبارزه رو همگی دنبال می‌کردند.
دوران زندگی ائمه از حضرت علی علیه السلام تا امام حسن عسکری به چهار دوره تقسیم میشه و پیرامون هر یک صحبت میشه و در پایان هم درباره تقیه و بدفهمی که اغلب نسبت بهش دچار هستیم به خوبی توضیح میدن و این قسمت بود که یجورایی گره ذهنی من رو تو این موقعیتی که ابتدا گفتم باز کرد. آخر کتاب یه جا مطرح میشه که یکی از  اصحاب امام صادق علیه السلام نباید شناخته میشدند توسط حکومت چرا که اگر شناخته میشدند اصل حرکت و هدف به مشکل میخورد؛ پس  اینجا هرکاری که به اصل هدف و حرکت آسیب نزنه حتی اگر در ظاهر فحاشی یا کفر گفتن باشه ایراد نداره! چرا که در صورت مخالفت ممکنه از هدف اصلی و حرکتی که شکل گرفته انسان بمونه؛ ولی اگر کاری از انسان خواسته بشه که اصل هدف و حرکت رو هدف قرار داده اینجا باید محکم وایستاد و کوتاه نیومد!  
قسمتی از متن خود کتاب در این باره:
" ببینید آنجایی که جای عمل است، جای هدف است، جای رسیدن به مقصد و منزل علی (علیه السلام) است، اینجا باید رفت، هر چه میشود بشود، اما آنجایی که مسئله، مسئله یک لفظ زبانی است، لفظ زبانی که انجام دادن این تلفظ موجب می‌شود که انسان از راه بماند، اینجا می‌گویند صبر بکن."
        

          این کتاب رو به همه عاشقان امامت و ولایت توصیه می کنم
مطالبی رو در این کتاب می خوانید که جای دیگه ای شاید نخوندید
اشتباه نکنید همرزمان حسین منظور یاران امام حسین (ع) نیست، خودتون بخونید تا بفهمید منظور چه کسانی هستن🙃😉
        

          اصلا تا حالا کسی بوده که با این نگاه اهل‌البیت رو بررسی کرده باشه؟
بعد از خوندن این کتاب عشق عجیبی از معصومین در قلبم رسوخ کرد
امام‌شناسی واقعی