این کتاب پیاده سازی ده سخنرانی آقای خامنه ای در محرم سال ۱۳۵۱ به صورت ده گفتار هست. موضوع کلی کتاب درباره ی نقش امام در جامعه هستش و بعد به صورت مصداقی عملکرد امامها مخصوصا امام پنجم تا یازدهم رو بررسی میکنن که چگونه این امامان ما نقششون رو ایفا کردند و به نوعی همرزم امام حسین محسوب میشن. گفتار دهم درباره ی تقیه هست که کامل توضیحش میدن و خیلی بحث خوبیه

اگر از کتاب انسان ۲۵۰ ساله خوشتون اومده از این هم خوشتون میاد چون موضوعشون همسو هستش و از نظر من مکمل محسوب میشن. از طرفی چون متن از روی سخنرانی پیاده شده، ساده ست و خوندنش راحته
        

          بسم رب الحسین

بعد از خواندن کتاب‌های انسان ۲۵۰ ساله و دو امام مجاهد که نگاه اصلی نسبت به مبارزه حاد دایمی سیاسی ائمه را به طور دقیق تبیین می‌کند و نگاهی نو نسبت به بررسی این موضوع نشان میدهد موقع خواندن این کتاب می‌رسد.
در این کتاب بیشتر به شبهات این مبارزه حاد سیاسی پاسخ داده شده است.
تبیین دقیق موضع « تقیه » در منظومه فکری ائمه.
تبیین دقیق نقش امام‌زادگان در این مبارزه ‌.

نکته: در فصول ابتدایی مطالب کلی بیان میشود که با اینکه بحث تحقیقی و روایی زیادی ندارد اما تحلیل‌های رهبری فوق العاده است.
در فصول انتهایی هم دلایل روایی قوی برای ادقه در موضوع مبارزه سیاسی ایکه بیان میشود.
        

          نگاه نو و جذابی به امامان شیعه
        

          به بررسی دوران امام سجاد تا امام موسی کاظم علیهم السلام می پردازد
        

          کتابی بسیار خوب در تحلیل زندگانی ائمه از امام سجاد تا امام حسن عسکری
کتاب شامل ده گفتار است که 5 گفتار اول بیشتر به بحث های کلی پیرامون امامت و ائمه و شیعه میپردازد و گفتارهای ششم تا نهم تحلیل حرکت های اهل بیت و شیعیان را در بر دارد.
گفتار دهم هم در مورد تقیه است
ای کاش بجای صرفا پیاده سازی سخنرانی ها، آن ها را بازنویسی و اصلاح هم می‌کردند
        

          اصلا تا حالا کسی بوده که با این نگاه اهل‌البیت رو بررسی کرده باشه؟
بعد از خوندن این کتاب عشق عجیبی از معصومین در قلبم رسوخ کرد
امام‌شناسی واقعی
        

          سال ۵۱ است. قدرتی در دست اسلام نیست و هر چه هست، همین هیئت‌هایی است که حتی روضه خواندن در آن با ان‌قلت و چون و چرا همراه است.
سید‌علی جوان اما، افق ِ نگاهش به قدری بلند است که حالا بعد از پنجاه سال، هنوز حرف‌هایش تازگی دارد.

راستی ما امروز کجای افق نگاه سیدعلی ایستادیم؟
همان‌قدری که از تلاش برای فهم سیره اجتماعی اهل بیت گفته، قدری جان کنده‌ایم؟

سیدعلی از تحریف می‌گوید.
مانند دیدبانی که بگوید آن طرف اقیانوس‌ها طوفان می‌بیند و هشدار می دهد تا جهاز سفر تکمیل باشد.
دشمن که همان دشمن است. شیطان که همان شیطان است. نهایتا حربه‌هایشان کمی به روز شده باشد و رنگ و لعاب‌ بیشتری داشته باشد.
اما‌..
فهمیدیم که چگونه جلوی حربه‌ی تحریف را بگیریم؟
فهمیدیم که داریم از کجا ضربه می‌خوریم؟ 

سیدعلی از تحقیر هم حرف می‌زند.
جلوی خودتحقیری را گرفتیم؟
به خودمان احترام گذاشتیم؟

هنوز بعد از پنجاه سال، وقتی حرف‌های سیدعلی جوان را می‌خوانم، گویی او همین الان، دارد برایم از جهاد تبیین می‌گوید.

اما جهادی که واقعا جهاد باشد. همانطور که می‌گوید باید مثل علمای قرن ۳ جان بِکنیم!
تبیینی که واقعا موثر باشد. مثل قاعده‌ای که می‌گوید حرف اسلام باید در زندگی مردم اثر عینی داشته باشد.

در این افق ِ بلند..
من کجای دغدغه‌های سیدعلی دیروز و امروز ایستاده‌ام؟
حداقل خدا کند هنوز در مسیر باشم و جان کندنم خیال ِ خام ِ بیرون از این راه نباشد...
        

          ﷽
به قول شهید آوینی ؛
«و اگر حقیقت را بخواهی 
هنوز
روز عاشورا به شب نرسیده ..»
و این یعنی 
راهــ برای آن که همرزم حسین (ع) و اصحابش باشیم 
ولو بی شمشیر و نیزه و تیر 
هنوز باز اسـت...

متن سخنرانی سید علی خامنه ای به شدت روان ، خوش خوان ، سبک ، قابل فهم و ساده ست 
تمثیل های ملموس و بیان شیوای کتاب مخاطب رو رضایتمندانه همراه خودش میکرد 
خوندنش به عنوان اولین مرحله از شناخت ائمه ی بعد از امام حسین لازم و واجبه ...
        

          یه کتاب دوست داشتنی و خوندنی و آرامش بخش مثل باقی کتاب های  آقا.

        

          بسم الله الرحمن الرحیم ؛

ـ یه کتاب تمام عیار!!
اولین باری که این کتابو دست یکی دیدم حتی فکر نمی‌کردم یه روزی بیاد توی دستم و بخونمش حتی فکر نمی‌کردم سراغ چنین نویسنده ای با چنین طرز فکری برم ولی خدا کارش خیلی درسته:)
زمان بندیش حرف ندااااااره...
کتاب از ده تا بخش تشکیل شده بود سر خوندن نقاط اوج کتاب تا ساعت ها متحیر میمونید؛
از امام سجاد روایت میکنن که:
 یک آزاد مرد نیست که این آب دهان سگ را جلوی اهلش بیندازد؟!(منظور دنیا)
حضرت آقا یه تعبیری داره میگه هم‌رزمان حسین همان همدلهای حسین ،پادررکابان پیکار با ظلم،طلاق دهندگان دنیا،زندگی ها و آرامش ها ،راحتی ها آسودگی ها و عافیت ها را مثل خود علی (ع) همه را انداختند در مقابل حقیر ها و ذلیل های عافیت طلب دنیاجو
فکر را برگزیدند و راه را
عجب تعبیری...
 جهاد با نفس رأس همه ی جهاد هاست؛ منتها اشتباه نشود! همچنان که دلشان می‌خواهد اشتباه شود!
جهاد با نفس ضد جهاد با دشمن خدا نیست  با نفس خودت جهاد کن تا نفست در این راه انقدر به زمین نیوفتد! بعد آن وقت برو به سوی خدا برو در راه خداسوره نساء آیه ۸۴... آن وقت آیه قرآن با تو حرف میزند

این کتاب قلب گمشده ی کتابخونه ی هر آدمیه!
از محتوا بگم که قشنگ یه سیر تاریخی از حرکت امامان ع میگن و مدت ها تأمل برانگیزه..
انشاءالله قسمت همه 

یا حق
        

          هوالحق
حضرت آقا در این کتاب و انسان ۲۵۰ ساله با همه ی قوا تلاش میکنند این رو متوجه بشیم اون دید رایجی که به ائمه وجود داره درست نیست و واقعیت امر چی بوده که میخوان اون رو متوجه نشیم ...
این کتاب دو گفتار درمورد تقیه و فرزندان ائمه علیهم السلام هم داشت که خیلی جالب بود 
        

          از وقتی بچه بودم، تا قبل از خواندن این کتاب، همیشه این‌طور فکر می‌کردم که امامان آمدند، شهید شدند، رفتند و دوباره مردم در جهالت و بیچارگی فرو رفتند؛ و باز امام دیگری آمد و آخری را دیگر خدا نگذاشت ببینیم چون از همان اول معلوم بود که چی می‌شود. 
این تفکر خواه نا خواه یک جور خط بطلان می‌کشد بر طرح الهی هدایت! و گویا که تمام زحمات، دائم بر باد می‌رفته و انگار نه انگار که امامی آمده و امامی رفته. این فکر با این باورِ رایج پررنگ تر میشد که :«مردم عصر حاضر شاید ظاهر  متمدنانه ای داشته باشند اما انسانیت در گذشته بیشتر بود» یا باورهایی شبیه به این. 

این کتاب اما این باورها را به هم زد. اینجا من فهمیدم داشتن دید تاریخی یعنی چه. دید تاریخی یعنی وقایع را مثل یک کل منسجم از بالا ببینی و فهم کنی. من برای اولین بار اینجا با تشبیه انسان ۲۵۰ ساله آشنا شدم و باور دارم که بدون این نگاه، حرف زدن درمورد امام غایب، اصلا حرف زدن درمورد اسلام و ولایت، جز سخنانی بی پایه و اساس چیزی نخواهند بود.  اینجا یاد گرفتم هر امام، مثل معلمی بوده برای یک پایه از کلاس درس بشر؛ و بعد این بشرِ یک پایه بالا تر رفته را می‌سپرده به دست معلم کاردان بعدی. این کتاب را بگذارید در صدر لیست «حتما باید بخوانم»‌ هایتان. 
        

          🔊 آی شیعه آی بچه هیئتی همرزمان امام حسین را می شناسی؟ به نظرت بین مبارزات سیاسی امام‌ حسین و امام حسن فرق هست؟ بین مبارزات سیاسی امام سجاد و امام باقر چطور؟ 

اگه‌ جوابت بله است 🫢 حتما این کتاب را بخون تا امامان را درست بشناسی شاید این شبها خوندن این کتاب در کنار هیئت رفتن باعث شور و شعور حسینی برای همه ما باشه.🏴 

کتاب در واقع مجموع ۱۰ شب از سخنرانی های حضرت آقا است که در سال ۱۳۵۱ در هیئت انصارالحسین تهران برگزار می شده.

مضمون کل سخنرانی این ده شب درباره تحلیل مبارزات سیاسی امامان معصوم بوده. حضرت آقا در این سخنرانی ابتدا ضرورت،فواید، فلسفه شناخت امام و مسئله امامت را بررسی می کنند و سپس به تقسیم دوران امامت به چهار دوره مبارزاتی می پردازند و  زندگی و‌ مبارزات سیاسی هر امام را به عنوان یک انسان ۲۵۰ ساله بررسی می کنند و بعد از آن برطرف کردن شبهات درباره امامان و برخی امامزادگان می پردازند و سخنرانی شب آخر مراسم را هم به بحث تقیه اختصاص می دهند که بحث جالبی است.🙃 

فکر می کنم مباحث این کتاب مقدمه کتاب انسان ۲۵۰ ساله باشه. یا شاید چکیده ای از آن کتاب.🤔 

ولی نگران نباشید کل متن کتاب به خاطر اینکه همان متن سخنرانی است بسیار روان و جذابه انگار که واقعا و بعد از این همه سال خواننده هم یکی از  مستمعان واقعی آن مجلس است. و همین باعث شد که جز لیست کتاب‌هایی که خیلی دوستشون داشتم بشه. 🤩😍
اگه شک داری که بخریش یا نه بدان و آگاه باش که از جمله کتاب هایی که حتما باید بخری و زود بخونی. 😁

طراحی جلد کتاب:
رنگ جلد کتاب مشکی است و نام کتاب (همرزمان حسین ع) با رنگ قرمز که در اینجا نماد شهادت‌ امام است در بالای کتاب با کالیگرافی نوشته شده است و نام سایر ائمه با رنگ نقره ای در زیر عنوان کتاب و در کنار نام امام حسین با همان طرح کالیگرافی کل جلد کتاب را پر کرده است.
قرار گرفتن نام سایر ائمه در کنار  نام امام حسین در زیر عنوان همرزمان حسین (ع) نشان دهنده عنوان و موضوع اصلی کتاب است. یعنی بیننده با توجه و دقتی که در خواندن نام سایر ائمه در کنار نام امام حسین می کند متوجه می شود که منظور از همرزمان حسین چه کسانی هستند موضوعی که کل کتاب به آن اختصاص دارد و حضرت آقا هم همین قصد را داشته‌اند که به مخاطب این مفهوم را انتقال دهند که همه امامان در واقع در یک‌جبهه و با چند روش به مبارزه پرداختند و همه همرزمان یکدیگرند. 🥺🥺
کتاب صفحه آرایی زیبایی هم داشت و صفحه آغازین هر فصل که با رنگ قرمز و کادر بندی ویژه طراحی شده بود زیبا بود.
        

          اولین کتابی که در باشگاه کتابخوانی نجوا به امید خدا تمام شد چند نکته در باره کتاب همرزمان حسین :
یک نگاه متفاوت و البته کارگشا به زندگی ائمه از دید حضرت آقا ..
در این کتاب حضرت آقا میشه گفت فقط طرح مسئله میکنند و به نظرم باید این کتاب و حلقات انسان ۲۵۰ ساله  به ترتیب خونده بشه تا به طور کامل مسئله فهمیده بشه این کتاب مانند متن پروپوزال هستش که رساله ی اصلی حلقه سوم انسان ۲۵۰ ساله هست ..کتاب صلح امام حسن هم بعد از این کتاب و قبل از انسان ۲۵۰ ساله به نظرم برای فهم این مسئله کمک شایانی خواهد کرد .. 
ان شاالله روزی برسه که در دانشگاه ها و حوزه های ما اندیشه های امامین انقلاب تدریس بشه رو این اندیشه ها به صورت آکادمیک تحقیق بشه و گسترش پیدا کنند و  این اندیشه ها در متن اصلی زندگی همه ی ما  پیاده بشه ..
        

          درجه یک ، شناخت متفاوتی از بحث امامت و نقش و هدف مشترک آنها می دهد . همه امامان معصوم قطعا بهترین تصمیم و بزرگترین تصمیم را در برهه های زمانی خودشون انجام دادن و از حیث تلاش و حرکت همه در یک مسیر و تکمیل کننده یکدیگر بودند . 
        

          کتاب همرزمان حسین نکات خوبی در راستای ابعاد زندگی ائمه دارد ولیکن از نظر محتوا با کتاب ( انسان ۲۵۰ ساله ) نوشته مقام معظم رهبری و ایضا کتاب دو امام مجاهد اثر معظم له وجه اشتراکات فراوانی  دارد 
به شخصه خواندن این کتب را برای تجمیع مباحث و نتیجه گیری صحیح لازم میدانم ، چون هر کتاب جدای از اشتراکات وجوه تمایز و نکات منحصر به فردی برای خود دارند 
لذا خوب است عزیزانی که قصد مطالعه این کتاب را دارند در برنامه خود کتب نامبرده دیگر از مقام معظم رهبری را هم داشته باشند .

انشاءالله که به مدد اهلبیت زندگی ولایی داشته باشیم و از راه حق و صراط مستقیم خارج نشویم .

و َ مِنَ اللّٰه التَوفیق
        

          کتاب همر‌زمان حسین(ع) شامل ده سخنرانی از رهبر معظم انقلاب در ماه محرّم سال ۵۱ است. ایشان در هیئت انصار‌الحسین‌(ع) تهران درباره اهمیت شناخت صحیح امامان و توطئه دشمنان سخن گفتند تا معنای مجاهدت از نگاه ائمه «علیهم‌السلام» به‌درستی تبیین شود و مسئلۀ جهاد و حیات سیاسی حتی با تقیه در زمان امام سجاد، امام باقر، امام صادق و امام کاظم «علیهم‌السلام» را تحلیل کرده و با طرح «انسان ۲۵۰ ساله» مفهوم آن را شرح داده‌اند. از سویی دیگر به بیان فعالیت‌های سیاسی کمتر شناخته‌شده امام‌زادگان پرداخته‌اند و به‌این‌ترتیب سیر دقیق و منطقی از امتداد قیام حسینی را در مبارزات اسلامی پس از ایشان در قالب‌های مختلف جنگ تا تقیه بررسی کردند. مطالعۀ کتاب همرزمان حسین(ع) برای هرکس که می‌خواهد در امتداد آن روز عاشورا همراه امامش باشد ضروری است. این کتاب با بهره‌گیری از نکات و سرخط‌های ارائه‌شده می‌تواند آغازی باشد برای آشنایی صحیح دانشمندان و دانشجویان تاریخ اسلام با سیرۀ اهل‌بیت علیهم‌السلام.
        

          کتاب همرزمان حسین مجموعه سخنرانی‌های مقام معظم رهبری در دهه اول محرم هستش. این کتاب برخلاف اسمش که ذهن‌ها رو به اون سمت میبره که کتابی درباره یاران امام‌ حسین‌ در کربلا باشه، کتابی هستش که به بیان و شرح وقایع زمان امامان معصوم ما بعد از امام حسین (ع) و چگونگی مبارزه هر امام در زمان خودش‌ میپردازه.
به شدت این کتاب رو دوست داشتم و ارتباط ویژه و خاصی باهاش برقرار کردم. به دوستان هم پیشنهاد میکنم که این کتاب رو حتما مطالعه کنن👌
        

          به نام خدا
متن کتاب روان و قابل‌فهم است. ائمه (ع) همچون «یک انسان ۲۵۰ ساله» و «همرزم امام حسین(ع)» معرفی شده‌اند؛ این دو تعبیر، بهترین عناوین برای کتاب‌های امام خامنه ای هستند. خلاصه این‌که ائمه علیهم‌السلام همگی در یک مسیر واحد بودند، نه در تقابل با یکدیگر.  اگر جای ائمه با یکدیگر عوض می‌شد، هر کدام همان راهی را می‌رفت که دیگری رفته بود. مبارزه بعد از امام حسین علیه السلام به پایان نرسیده و ادامه دارد. امامان انسان‌هایی گوشه‌نشین و منزوی نبودند؛ تصاویری که دشمن ساخته و گاهی جهالت ما آن را گسترش داده، باید از میان برود. آنان پیوسته اهل مبارزه بودند «اشهد انک جاهدت فی الله حق جهاده».
آنها دنبال تحقق حکومت حق بودند و هر یک در همان مسیر قدم می‌گذاشتند. شیوه‌ی مبارزه‌شان بسته به شرایط زمان، شکل‌های گوناگونی داشته است و همواره یکسان نبوده؛ نه‌فقط شمشیر، که از ابزارهای ساده نیز بهره می‌بردند: تربیت شاگرد، ایجاد تشکیلات، دعا، گریه، عزاداری، نوشتن نامه ، شعر ..
با دانستن این‌که مطالب این کتاب برگرفته از سخنرانی‌های سال ۱۳۵۱ است، بار دیگر برایم روشن شد که آیت‌الله خامنه‌ای چقدر جلوتر از زمان خود بوده‌اند.  
در این کتاب، ائمه با نگاهی نو و دیدگاهی متفاوت معرفی می‌شوند؛ هم با استدلال، هم با استناد به روایات.
مفاهیم انقلاب، انقلابی‌بودن و تشکیلات، در کنار نام ائمه آمده‌ و به درستی به کتاب رنگی سیاسی  بخشیده‌. مفاهیم جهاد و تقیه نیز به خوبی تبیین شده‌اند.  
نقش امامزادگانی مانند زید بن علی و شبهات مربوط به آن‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
حسرتی که برایم ماند، نقص نوارهای پیاده‌شده در کتاب بود. همچنین آن یادداشت‌های در جیب ایشان که ای کاش خوانده می‌شد تا در کتاب گنجانده شود. قصد دارم ان شاءالله کتاب‌های دو امام مجاهد و انسان ۲۵۰ ساله – حلقه سوم را هم بخوانم.
دیدگاه ایشان درباره انوشیروان، سادات و شعر عربی نیز چالش‌برانگیز بود.
        

          دو روز پیش داخل دانشگاه و در اولین مواجهه با یکی از استادامون سر کلاس که خب از نظر علمی طبق عناوین دانشگاهی سطح بالایی داشتن، مطلبی رو عنوان کردن که بسیار سطحی و  کاملا با ارزش های ذهنی من در تضاد بود. سر کلاس سکوت کردم ولی خب بعد کلاس با خودم کلنجار میرفتم که چرا سکوت کردم و جوابش رو ندادم و یجورایی ناراحت بودم از این سکوت. بعد با بعضی از بچه های هم‌دوره صبحتش رو کردم و خب قریب به اتفاق همگی گفتن نه بحث اینجور مواقع فایده نداره و فقط عقبت میندازه! یجورایی محافظه کارانه دیدم این جواب رو و هنوز قانع نشده بودم. خب حالا ربطش به این کتاب چیه؟! همیشه تاریخ زندگی ائمه و مدل مواجه شدنشون با مسائل اجتماعی و نسبتش با مسائل امروز برام جالب توجه بوده و هست و خب توی این کتاب به نوعی با همون مدل انسان ۲۵۰ ساله سیر حرکتی ائمه واحد دیده میشه و در عین تفاوت های ظاهری که شاید در نگاه اول برای ما خیلی قابل درک نباشه، در باطن یک حرکت کلی  و مبارزه رو همگی دنبال می‌کردند.
دوران زندگی ائمه از حضرت علی علیه السلام تا امام حسن عسکری به چهار دوره تقسیم میشه و پیرامون هر یک صحبت میشه و در پایان هم درباره تقیه و بدفهمی که اغلب نسبت بهش دچار هستیم به خوبی توضیح میدن و این قسمت بود که یجورایی گره ذهنی من رو تو این موقعیتی که ابتدا گفتم باز کرد. آخر کتاب یه جا مطرح میشه که یکی از  اصحاب امام صادق علیه السلام نباید شناخته میشدند توسط حکومت چرا که اگر شناخته میشدند اصل حرکت و هدف به مشکل میخورد؛ پس  اینجا هرکاری که به اصل هدف و حرکت آسیب نزنه حتی اگر در ظاهر فحاشی یا کفر گفتن باشه ایراد نداره! چرا که در صورت مخالفت ممکنه از هدف اصلی و حرکتی که شکل گرفته انسان بمونه؛ ولی اگر کاری از انسان خواسته بشه که اصل هدف و حرکت رو هدف قرار داده اینجا باید محکم وایستاد و کوتاه نیومد!  
قسمتی از متن خود کتاب در این باره:
" ببینید آنجایی که جای عمل است، جای هدف است، جای رسیدن به مقصد و منزل علی (علیه السلام) است، اینجا باید رفت، هر چه میشود بشود، اما آنجایی که مسئله، مسئله یک لفظ زبانی است، لفظ زبانی که انجام دادن این تلفظ موجب می‌شود که انسان از راه بماند، اینجا می‌گویند صبر بکن."