صلابت یک مادر
        

          روایت خواندتی از مادران شهداء با قلم عالی خانم عرفانیان نویسنده قهار کتابهایی مثل رسول مولتان
        

          ذکر خیر این کتاب را در حلقه چهارم جمع‌خوانی «مبنا» شنیدم. دلم طاقت نیاورد کتاب چاپی به دستم برسد تا شروع کنم؛ نسخه صوتی آن را به گوش گرفتم. هر چه کتاب جلو می‌رفت احساس عجز و ناتوانی‌ام در برابر عظمت شهدا و خانواده‌هایشان بالاخص پدران و مادران سهدا بیشتر و بیشتر و بیشتر می‌شد.
 
و عجب کتابی! اگر در این سبک و اتمسفر سلیقه کتابخوانی تان هست بخوانید. طاقچه نسخه صوتی‌اش را در بی‌نهایت‌اش دارد؛ گوش جان بسپارید. بگذارید باران باور و ایمان روحتان را نمی‌دار کند. ان‌شاءالله راه دوری نمی‌رود.

و دائم این جمله سید شهیدان اهل قلم در گوشم پژواک می‌شد:
ای شهید!
ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دست بر آر و ما عادات‌نشینان سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش!
        

          از زبان مادر شهیدان داوود، رسول و علیرضا خالقی‌پور...
این از اون کتاباست که در حال خوندن و شنیدنش نمیتونی جلوی جاری شدن اشکات رو بگیری...
ولی این همه غصه و اشکی که تو این کتاب بود، شبیه اشک روضه‌ها بود... که بعدش دلت سبک میشه...
و واقعا آدم می‌مونه از این همه جهاد و صبر و فداکاری بی‌چشم‌داشت و عاشقانه...

https://taaghche.com/audiobook/118459
        

          مدتها هست برنامه ریزی ماهانه میکنم و اندکی است که در کنار برنامه ریزی ماهانه، رو آورده ام به برنامه ریزی روزانه. خیلی متمدن و شیک میخواستم این کتاب را پیش ببرم. ولی ب بسم الله را که شروع کرده ام نتوانستم رهایش کنم. خواندم و اشک ریختم. خواندم و بهت زده شدم. شاغلم. خانه دارم. همسر و فرزند کوچکی دارم. سی ثانیه اگر وقت گیر میاوردم کتاب را دستم گرفتم. دو روزه ۱۷۰ صفحه را خواندم و سراسر اندیشه شدم
        

          #یادداشت
#درگاه_این_خانه_بوسیدنی_است

کتاب صوتی را در یک تعطیلات آخر هفته موقع انجام کارهای خانه و... گوش کردم.
کتاب از زبان مادر شهیدان خالقی پور روایت میشد.
مادری که وقتی دختربچه سیزده ساله ای بیش نیست ازدواج میکند و در کنار همسر بردبارش شیرزنی میشود که سه شهید تقدیم اسلام میکند.
زبان از بیان گذشت و ایثار و بردباری این خانواده قاصر  است. زنی که همزمان هم همسرش در جبهه است وهم به پسران جوانش اجازه میدهد به میدان جنگ بروند. شاید گفتنش ساده باشد زمانی که جوانتر بودم و خاطرات شهدا را از همسرانشان میخواندم خیلی به نظرم سخت نمی آمد با خود می اندیشیدم بالاخره فضای جنگ بر کشور حاکم بوده و این کار همه بوده است که در جنگ سهیم باشند و به کمک اسلام بشتابند اما واقعیت این است که بعد از شهدای مدافع حرم و جنگ با داعش در عراق و سوریه و بودن در زمانه جنگ و خون دادن، حس کردم چقدر سخت است حتی تصورش... 
 شنیدن زبان طعنه و کنایه دیگران از فدا کردن عزیزان شاید سخت تر باشد اما این زن صبور و مقاوم چقدر عالی مقاومت کرده است. یادآوری از سرور و سالار شهیدان در هنگام سختی هایش حس این را به من میداد که چقدر خوب است امام حسین را داریم هر وقت سختی بر ما غلبه کرد مقایسه کنیم و ببینیم از امام حسین که سخت تر نیست. 
گرچه گفتنش ساده است اما این مادر شهید آن را عمل کرده است. 
حس شیرین این خانواده قابل وصف نیست آنها نه تنها از امت مسلمان ایران انتظاری ندارند بلکه هنوز هم خود را وامدار این ملت و دین میدانند و این مهم در جای جای کتاب دیده میشود. 
کتابی با نثر روان، زمان بندی عالی بدون پرشهای جلو و عقب خاطرات این شهدا را روایت میکند. 
درگاه خانه ای که چنین فرزندانی تربیت و تقدیم اسلام میکند واقعا هم بوسیدنی است. 
امیدوارم روزی که ما در بوته آزمایش گذاشته میشویم شرمنده شهدا و خانواده هایشان نشویم. 

        

          راستش را بخواهم بگویم خیلی از قلم خانم عرفانیان خوش نمی‌آید و این کتاب را هم با اینکه یکی از دوستانم توصیه کرد بخوانم به سختی و با اکراه به سمتش رفتم و وقتی که شروع به خواندن کردم بسیار خوشم آمد و به چندین نفر دیگر توصیه کردم. نمیدانم چون نویسنده زن است توانسته ایثار و شهامت یک زن را به تصویر بکشد و یا شهیدان خالقی پور نشری داشته اند بر این کتاب
        

          اگر می‌خواهید برای ساعاتی از دنیای فانی جدا شوید و در اقیانوس بیکران وجود یک انسان غرق شوید،شک نکنید که باید این کتاب را در دست بگیرید،خاطرات خانم فروغ منهی، مادر شهیدان داود،علیرضا و رسول خالقی پور

قلم روان و جذاب نویسنده،زندگی سراسر نور خانم منهی، توجه نویسنده و راوی به قسمت های مهم زندگی از ویژگی های فوق العاده این کتاب است،کتابی که در کنار معرفی مادرشهدا،یاد ما خواهد انداخت که چقدر به خانواده شهدا مدیون هستیم.
        

          کتاب صوتی‌اش را گوش دادم، پر از احساس بود و انگار در تمام مراحل در کنار خانواده حضور داشتم و شاهد بودم.
        

          خاطرات مادر سه شهید در دوران دفاع مقدس و بعد از آن. 
صوتی گوش دادم این کتاب رو و اوقات خوبی رو باهاش گذروندم. معمولا کتاب های مربوط به شهدا، تا شهادت رو تصویر میکنن. اما در این کتاب از ابتدای تولد تا شهادت و دوران بعد از شهادت رو با جزئیات دریافت میکنیم. مخصوصا زمان مفقود الاثری و حال و هوای خانواده برای من جدید و البته دردناک بود...
نکته مثبت دیگه کتاب این بود که مادر شهید رو یک انسان معصوم نشون نداده و خیلی واقعی مادری از جنس خودمونه که بالا و پایین هایی رو تجربه می‌کنه و رشد پیدا می‌کنه
        

          جنگ و دفاع مقدس، مملو از زنانی است که فرزندان خود را فدای راه اسلام و ایران کرده‌اند. کتاب «درگاه این خانه بوسیدنی است» توسط زینب عرفانیان نوشته شده است و انتشارات شهید کاظمی این متن ارزشمند را به چاپ رسانده است. در این داستان با روایت زندگی مادری مواجه هستیم که سه پارۀ تن خود را تقدیم اسلام و انقلاب کرده و گرچه در غم فراق آن‌ها سوخته است، اما خم به ابرو نیاورده و از فراق آن‌ها پشیمان نیست. این متن، خاطراتی شیرین و تلخ از زندگی مادر شهیدان خالقی‌پور را برای خواننده روایت می‌کند و نشان می‌دهد که این مادر نمونه علاوه بر صبر و ایثار بی‌مثال، چگونه توانسته‌‌ است به‌عنوان پرستاری نمونه برای همسر جانباز خود ایفای نقش کند. متن حاضر مملو از توصیفات و احساسات درونی و تکان‌دهندۀ این مادر است و چشمان خواننده را نسبت به مسئله جنگ و دفاع مقدس بازتر می‌کند.
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ  ۱۴۰۰/۰۱/۲۶ به پایان رسیده است. 
        

          بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
سلام و نور. 
کتاب《 درگاه این خانه بوسیدنی است》خاطرات پر فراز و نشیب یکی از مادران شهدای دفاع مقدس بانو فروغ منهی.
کتاب خاطره وشرح حال است.  هیچ وقت فکر نمی‌کردم کتاب با موضوعیت شهدا اینقدر مرا جذب کند. منی که در ابتدای جنگ به دنیا آمده‌ام و سالهای پایانی جنگ را به خوبی در خاطر دارم. یادم هست آن روزها که جوانهای محل به منطقه جنگی اعزام می‌شدند  و از آنها خبری نمی‌شد چقدر دلواپسی و بی خبری  را می‌شد در چهره‌ی مادر شهدا دید. 
کتاب آنقدر خوب روایت شده که دلم پر می‌کشد برای همان روزها..برای آن روزها که آزاده می‌آوردند...همه دور اتوبوسها جمع می‌شدیم و به آزاده‌های جنگی از پنجره‌ی اتوبوس گل می‌دادیم. 
بعد خواندن این کتاب با خودم می‌گویم خدا کند خون شهیدان را پایمال نکنم. خدا کند راهشان را آنطور که باید ادامه دهم. آمین.
        

          من و همکارانم در گروه فرهنگی هنری یم نسخه صوتی کتاب درگاه این خانه بوسیدنی است را تولید کرده ایم. در این متن معرفی این کتاب صوتی را برایتان نوشته ام.

خاطرات این حاجیه خانم آنقدر شیرین و شنیدنی هستند که حتی اگر هیچ ویرایشی بر سخنان ایشان صورت نگیرد و شما مستقیما خاطرات ایشان را بشنوید هیچگاه ایشان را فراموش نخواهید کرد.

 کتاب صوتی درگاه این خانه بوسیدنی است خاطرات مادر شهیدان خالقی پور است که زینب عرفانیان این خاطرات را با قلم توانا و پر کشش خود بر جذابیت آن افزوده و اعظم کیانی نیا با صدای گرم و لحن صمیمانه خود آن را شنیدنی تر کرده است.

 خانواده شهیدان خالقی پور ساکن محله نازی آباد تهران هستند که در برخی از ایام سال در زنجان ساکن می شوند، اولین شهید این خانواده شهید داود خالقی پور، متولد 1344 است که در سال1362  طی عملیات خیبردر جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمد، دو شهید دیگر این خانواده نیز رسول و علیرضا متولدین 1346 و 1350 بودند که به طور همزمان در سال1367  در منطقه شلمچه،عملیات پاسگاه زید، همزمان با عملیات مرصاد در جنوب کشور انجام شد در آغوش یکدیگر به فیض شهادت نائل آمدند. بانو فروغ مُنهی، مادر شهیدان خالقی‌پور است که با صبر و پایداری راه فرزندان خود را ادامه می‌دهد. مادری که هنوز هم مثل ایام هشت سال دفاع مقدس، با اقتدار و محکم صحبت می‌کند و می‌گوید هنوز دفاع تمام نشده است و جنگ با دشمن ادامه دارد تا ظهور آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.

خاطره ای از حاجیه خانم فروغ منهی: در زمان ارتحال امام خمینی (ره) در مساجد برای احداث حرم امام خمینی (ره) کمک های مردمی را جمع آوری می کردند، من نیز سه تا النگو داشتم که برای کمک به ساخت حرم امام به مسجد بردم هنگام بازگشت، متصدی گفت خانم خالقی پور قبض فراموشتان نشود، برگشتم و نگاه معناداری را به وی کردم، خودش متوجه شد و گفت خانم خالقی پور برای دادن بچه هایش قبض نگرفته است.

در بخشی از این کتاب صوتی می‌شنوید:
کنار تابوت زانو زدم. پوستش از شیمیایی مُلتهب و تن سفیدش پر از دانه‌های ریز قرمز بود. مثل وقتی که سرخک گرفت. به پوستش دست کشیدم. زخم ترکش‌ها‌ی زبر. چقدر حرف برای گفتن داشتم. به صورتش دست کشیدم. سرمای تنش در جانم خزید. چرا قدر پسرم را ندانستم؟ تا چشم بر هم زدم، از پیشمان رفت. من ماندم و حسرتی که دلم را می‌سوزاند. دستش را در دستم گرفتم. موهایش را نوازش کردم. صورتم را نزدیکش می‌بردم و عقب می‌آوردم. حرف می‌زدم و گریه می‌کردم. ساکت می‌شدم و نگاهش می‌کردم. می‌بوییدم و می‌بوسیدمش. همة تنش را لمس کردم. ذره‌ذرة داوود را به خاطر می‌سپردم.

برای دریافت کتاب صوتی درگاه این خانه بوسیدنی است به لینک زیر مراجعه کنید:
https://yamcag.ir/dib/
        

          امیدوارم که آیندگان این ها را افسانه نپدارند .... این ها حقایق زنان این سرزمینِ
        

          سلام خدا بر شهیدان راه حق
داداش های عزیزم داود رسول و علیرضا جانم
درود خدا بر پدر و مادر شهدای گرامی
حتماً فرصت داشتید بخوانید این زندگی خدایی و عزتمندانه را
ما خیلی بدهکاریم به شهدا
        

          زندگی نامه ی بعضی از شهدا و پدران و مخصوصا مادراشون که مطالعه می کنیم فقط باید گفت اونها کجا هستند و ما کجا 😭😭😭
        

          چه دل بزرگی داشتی فروغ بانو...! 💔
        

          اولین کتابی که بعد از تولد پسر دوم گوش دادم.
تصور اینکه سه تا بچه رو در نوزادی و نوپایی از دست بدی، واقعا سخته.
حالا اگر بعد از کلی راز و نیاز صاحب بچه ای بشی، حتما جور خاصی بهش وابسته میشی و دوری چند ساعته اش هم برات سخت میشه. در راه خدا دادنش هم هرچقدر شیرین، باز سخت و جگر سوزه.
در ادامه هم فرستادن دو دسته گل دیگه، در راه برادر بزرگترشون و از دست دادن هم زمان اونها، کمر شکن و جان فرسا میشه قطعا

ولی صبر در برابر همه این از دست دادن‌ها، روحیه‌ای بسیار بالا و قوی و اعتقادی واقعا محکم می خواد.
تنها مادر و پدری که خودشون رو واقعا ساخته باشند می توانند چنین فرزندانی رو پرورش بدن و در ادامه  چنین صبری رو در پیش بگیرن.