من اگر «تو» نشوم، هدر می‌روم و اگر «تو» بشوم به آنچه برایش آفریده شده‌ام، می‌رسم «تو» شدن مگر هدف آفرینش نیست؟

می‌توان گفت هیچ سالی برای انتخاب علی‹ع› برای زمامداری نامتناسب‌تر از سال سی و پنجم هجرت نبود. مدت یک ربع قرن از عصر پیغمبر می‌گذشت. در این مدت بسیاری از سنت‌های وی به هم خورده بود؛ صراحت دین جای خود را به سیاست سازش داده بود و علی‹ع› با سیاست سازشکارانه میانه‌ای نداشت. دست‌اندرکاران سیاست این را به خوبی می‌دانستند و در آن هنگام آنچه نمی‌خواستند عدالت واقعی بود. علی‹ع› بهتر از هر کس این مشکلات را پیش چشم داشت برای همین بود که می‌گفت من رایزن شما باشم بهتر است تا امیرتان شوم.