این اولین امتیاز  یه ستاره ای من به یه کتابه.
نویسنده هیچ خلاقیتی نداشت و درست و حسابی روایتگر شخصیت  نبود.



        

          آقا انگشت مبارکشان را به روی زمین کشیدند، پس علت این دوری‌ها را فرمودند: 
نه، لکن شماها اموالتان را فزونی بخشیدید، و بر بینوایان از مؤمنان سخت گرفته، آنان را سرگردان و بیچاره کردید، و رابطهٔ خویشاوندی را در بین خود بریدید، دیگر شما عذری دارید؟ 
        

          به عنوان یک کتاب داستانی، کشش چندانی نداشت. اما محتوای کتاب و فراق یار کشیدن، واقعا سخت بود. کاش همه‌مون چنین شوقی به اماممون داشتیم. چقدر دردناکه که امام منتظر ما هستن و ما سرگرم دنیا😔
        

          این کتاب ماجرایی احساسی و کوتاه از عشق علی بن مهزیار نسبت به امام زمان(عج) است، شخصیت پردازی یا داستان قوی ندارد اما شخصیت علی بن مهزیار باعث غبطه خوردن انسان می شود.
کتاب کوتاه و کم حجم و گویا است، به سرعت می توان آن را خواند و بیشتر یک تلنگر  است تا کتاب داستان.
نمره از 10: 5
        

          صوتی این کتاب رو بیشتر دوست داشتم🩵...
-
علی ۱۹ بار به حج رفته بود  تا محبوبش رو ببینه ،
اما هر بار ناکام بر میگشت...
تا اینکه فهمید گیر کارش کجاست ، 
و شاید با خوندن این کتاب  ماهم گیر کارمون رو بفهمیم و بدونیم از کجا ضربه میخوریم!💔...
        

          روایتی از تشرف علی بن ابراهیم بن مهزیار به محضر امام زمان (عج) که راوی سعی کرده است کمی اطلاعات پیرامونی را به داستان بیفزاید. کمی در مورد پدر و عمو و اجداد علی بن ابراهیم صحبت می کند و رابطه ایشان با معصومین علیهم السلام و داستان بیست حج او و بعد هم داستان تشرف. کتاب خیلی مختصر و جمع و جور است و سریع خوانده می شود ولی داستان چندان گیرا نیست. دوست داشتم در قسمت تشرف نویسنده مکث بیشتری می کرد ولی خب... . 

در کل خواندنش از جهت محتوایی که دارد خوب است ولی من چندان با قلم نویسنده ارتباط برقرار نکردم که توضیحات و توصیفات زیاد بود و مورد پسند من نبود چندان اما محتوایش چرا! محتوای تشرف کلا تلنگر زننده است. خصوصا آن جا که دم خیمه امام (عج) به علی بن ابراهیم می گویند عنان شتر یا اسبت را رها کند و او متحیر میشود که عنان را به چه کسی بسپرد و به او می گویند اینجا حرم است! جذاب بود این قسمتش...
        

          حالا میفهمم« علی ابن مهزیارت باشم» در سرود سلام فرمانده ینی چه... 
        

          داستان علی بن ابرهیم بن مهزیار، و نه علی بن مهزیار!!!!!!! 

اینجا اولا یک اشتباه تاریخی اصلاح می شود چون خود من هم فکر میکردم علی بن مهزیار کسیست که به حضور امام زمان رسیده ولی در واقع ایشان موکل امام جواد و امام هادی بوده اند. 

 و بعدها برادرزاده شان علی بن ابراهیم بن مهزیار به خدمت امام زمان میرسند که خودش داستان جالب و پر سوز و گدازی دارد  و کتاب قصهٔ این دلدادگیست. 
و پتانسیل تغییر زندگی و مسیر به اشتباه رفتهٔ خیل عظیمی از در راه ماندگانی که پی روزنه نور میگردند را دارد. 
اشک های بی امان علی و جستجو و سفری که علی در خود شروع میکند و دانه دانه ایرادهایش را برطرف می کند تا لایق دیدار جانان شود. 

با اینکه خودِ سوژه خیلی جالب است ولی نوشتهٔ خسته کننده ای دارد. حقیقتا فقط به خاطر خود سوژه ادامه دادم. 

        

          بسم الله الرحمن الرحیم این کتاب بیشتر در مورد علی بن ابراهیم بن مهزیار بود تا علی بن مهزیار. نویسنده بیان کرده که این دو شخص با هم اشتباه گرفته میشن ،اما روی جلد نوشته داستان شیدایی علی بن مهزیار و داخل کتاب بیشتر از علی بن ابراهیم بن مهزیار گفته می‌شه.
 این کتاب ظاهرا قرار بوده حالت ادبی داشته باشه اما همچین اتفاقی نیفتاده.
روند داستان تکراریه،سفر اول رو میگه سفر دوم رو میگه سفر سوم رو میگه تا سفر بیستم تو هیچ کدومشونم اونقدر چیز متفاوتی با اون یکی وجود نداره. در واقع به نظرم نمیشه گفت زندگینامه یا داستان شیدای ی علی بن مهزیار اهوازی هستش.
کتاب جذابی نبود .بهش امتیاز نمیدم