بیانات مقام معظم رهبری مد پیرامون شهدا را با چینش زیبایی به صورت یک کتاب درآورده اند که واقعا قابل استفاده است. گرچه من با یکی از رفقا صحبت می کردم خیلی با این مدل کتاب کنار نیامده بود و سبک دیگری را می پسندید ولی به نظر من یک جا دیدن مطالب، برای خودش جذابیت های زیادی دارد.

یک نکته از کتاب توی چشم من خیلی پررنگ است. و آن اینکه شهید را با فداکاری گره می زنند و این فداکاری باید در جامعه گسترش پیدا کند و ماندگار شود. فداکاری، مجاهدت، کوشش، تلاش و زحمت، اینها صفاتی است که یک شهید در خود جمع کرده است و باید در جامعه آن را نمایاند و گسترش داد. 

خواندن این کتاب را به همه کسانی که دنیازده شده اند توصیه می کنم :) انسان را از زمین می کَند واقعا.
        

                کتابچه ی طنز روانی است با موضوعات مختلف. شاید در حدود یک ساعت، کمتر و بیشتر، تمام بشود. زود میتوان خواندش. از موضوعات سیاسی گرفته تا ...، همه چیز دارد. طنز به نسبت خوبی هم دارد و با بعضی جاهای آن خندیدم و بعضی جاها هم طنز نبود، جدی بود در قالب طنزِ روی اعصاب! بعضی قسمت های طنز هم چون سیاسی است باید در حال و هوای اواسط دهه 90 خوانده شود تا مفهوم پیدا کند.

فقط من هنوز برایم سوال است که چرا این نوشته ها را در قالب یک کتاب چاپ می کنند؟! درست است که نویسنده این ها را در جاهای مختلف نوشته و یک جا دیدنش شاید بد نباشد ولی همین را من دلیل موجهی برای چاپ کتاب نمی بینم. نمی گویم کار اشتباهی است! نه! ولی من باشم این مدل کتاب ها را چاپ نمی کنم! مگر غرض خاصی پشتش باشد که من ناآگاه باشم.
        

                این کتاب کمتر از یک دهه بعد از پایان جنگ نوشته شده و جزو کارهای اولیه ی حمید حسام است. اوایل کتاب زیاد جذاب نیست ولی از میانه کتاب به بعد، دیگر کتاب را نمی توان زمین گذاشت. برای همین هم کتاب هم ظرف یک روز تمام شد.

محور کتاب، مثل همه کتاب هایی که از دریچه چشم حاج حسین همدانی روایت می شود، شهید محمود شهبازی است. اما منحصر در روایتِ شهید شهبازی نیست و روایت های زیادی، از شهدای زیادی دارد.

روایت های حاج حسین همدانی و قلم حمید حسام، همیشه جذاب بوده اند. همیشه... روایت فداکاری ها و زحمت ها ...

خواندن این کتاب به همه توصیه می شود.
        

                با اینکه نویسنده ایرانی است ولی زبان کتاب اصلی فارسی نیست و این کتاب، برگردانِ دو فصلِ اول از کتاب اصلی خانم نجم آبادی است. 

این نویسنده، در ردای یک پژوهشگر، تاریخ قاجار را کندوکاو میکند تا از دل آن برخی مطالب را کشف کند. پس باید با آن یک برخورد علمی داشت. اما اینکه مطالب آن را بتوان تایید کرد؟! راستش کمی دشوار است. 

مقدمه کتاب باعث شد که کتاب برایم جذاب جلوه کند. نویسنده در دو فصلی که از کتاب اصلی آورده شده است، به صراحت برخی مسائل را مطرح می کند و روی آن اصرار می کند و سعی میکند برای آن شاهد بیاورد که به شدت واضح البطلان است! مثلا اشاره نویسنده از قول پژوهشگری دیگر به اینکه هیچ جای قرآن کریم همجنس خواهی (اصطلاحی که ترجمه شده است و پای آن به همجنس بازی هم کشیده میشود) به صراحت تقبیح نشده است! گویا نویسنده داستان قوم حضرت لوط (ع) را ندیده است! یا آن را تصریح نمی داند! یا آنکه نویسنده گهگداری در کنار کلمه «حور» در بیان نویسندگان دوره قاجار، کلمه «غلمان» را هم از خود اضافه می کند! یا وقتی هوشمندانه، پای مخاطب را به برداشت از نقاشی ها باز می کند ولی جنسیت مخاطب را صرفا مذکر در نظر می گیرد! این مدل برخورد ها به شدت توی ذوق می زند و از ارزش علمی این کتاب کم می کند. 

خلاصه دغدغه این کتاب در اثبات و عادی انگاری عشق و محبت مرد به مرد (که آن را به زن به زن هم می خواهد تعمیم بدهد) در دوره قاجار و قبل از آن است. نویسنده با بیان مثال هایی از برخورد و مواجهه ایرانیان با اروپاییان، پنهان کردن محبت مرد به مرد را در زیر سایه این برخورد می بیند! یا حتی درصدد طرح جنسیت بینابینی، بین زن و مرد، به نام امرد است!

با آن که ظاهر کتاب، یک کتاب علمی است اما ضعف شدید در صحت گزاره های مطرح شده در کتاب، تعمیم های نابه جا، بزرگنمایی ها و دخل و تصرفات نویسنده، آن را به کتابی ضعیف تبدیل کرده است که به گمان من ارزش خواندن نیز ندارد. هرچند که کتاب مختصری است ولی حیفِ وقت...
        

                کمتر از100 نوشته ی کوتاه طنز راجع به تفکرات یک جنین.

انسان با نخواندنش چیزی را از دست نمی دهد و با خواندنش چیزی را به دست نمی آورد.

نسبت به بقیه طنزهای آقای صدقی، خیلی حرفی برای گفتن نداشت.
        

                این کتاب، تقابل اسلام ناب محمدی و اسلام آمریکایی را در کلمات امام ره به تصویر کشیده است. و باید اعتراف کرد که کلام امام ره، فوق العاده شورانگیز و انرژی بخش است. خدایش بیامرزد.

مقدماتی از دیگران هم آورده شده، برای فهم بهتر مطلب که البته الزاما ربطی به مطالب امام ره ندارند! ولی بد هم نبودند. 

خلاصه جلد 21 صحیفه است و هر جا امام ره به اندک بهانه ای اشاره به اسلام ناب و اسلام آمریکایی کرده است، در این کتاب آورده شده. 

برای من بسیار جذاب بود و لذت بردم. خدا رحمت کند حضرت امام ره را که انقدر قوی و متقن و مستحکم صحبت می کردند و افق راه برایشان روشن بود. حرف هایشان در جلد اول صحیفه تا جلد آخر، کمی سست نشده بود که هر چه جلوتر برویم، استحکام کلام ایشان بیشتر هم شده است.
        

                یک داستان طنز از آقای صدقی که البته به قوت آبنبات ها نیست ولی خیلی هم بد نیست. 

طنز خنثی است و جهتگیری خاصی نداره و یک سری داستان های خنده دار...

کمی هم از آن سادگی آبنبات ها فاصله گرفته! بی نتیجه رها شده و در دام داستان های نوین افتاده!
        

                یک کتاب مختصر و جمع و جور و بسیار کاربردی در مورد ارتقاء کیفیت نماز.

از اهمیت نماز شروع می شود و به راهکارهای بهتر نماز خواندن می رسد. راهکارها هم آنقدر سخت نیست که انسان نتواند انجام بدهد. برای همین بنظرم کتاب تاثیر گذاری است. بحثی که در مورد ادب مطرح می کند، در مورد غیر نماز هم جریان دارد و میتوان حتی این کتاب را به عنوان یک کتاب آموزش ادب هم در نظر گرفت.

ادبیات روانی دارد و مسائل خوب باز می شود.

خواندنش به همه توصیه می شود.
        

                یک خُرده داستان طنز با هنرنمایی و میانداری شخصیت های مجموعه کتاب های آبنبات ها. خرده داستان هم گفتم نه اینکه خیلی داستان کوتاهی باشد که در مقایسه با مجموعه آبنبات ها گفتم...

موضوع داستان هرچند به سمت ابتذال کشیده می شد (خودم هم خبر دارم که زیادی روی ابتذال در طنز حساس شده ام!) اما نویسنده سعی کرده بود عفت قلم را حفظ کند و کمتر به سمت مبتذل خندانی مخاطب رفته بود. هر چند که به گمان من بدآموزی های خودش را هم داشت. البته نه خیلی!

طنز روان و خوشمزه ای داشت، واقعا بعضی جاهای کتاب خنده دار بود و البته اگر دنبال معنا در دل طنز، توی این کتاب هستید، نباید خیلی دنبالش بگردید. بعضی طنزها، آموزش هم دارند که این کتاب خیلی به آن سمت نرفته. البته که خالی از مفهوم هم نیست ولی آن چنان که باید و شاید، نه!
        

                جلد سوم مجموعه آبنبات های آقای صدقی.

برخلاف دیگر کتاب ها که معمولا روال ماجرا تکراری می شود و نویسنده باید دست و پای زیادی بزند تا از تکرار فرار کند، این کتاب برای من تکراری نبود. البته من جلد دوم را نخواندم! از جلد اول به جلد سه پریدم! شاید به این خاطر بود! ولی به هر حال این کتاب به تکرار نیفتاده بود. 

طنز آن به قوت خود محفوظ بود. کمی به سمت مسائل جنسی کشیده شده بود اما نه خیلی. برخلاف جلد اول که کتاب جنبه خوبِ اموزشی هم داشت، این کتاب خیلی به آن سمت و سو حرکت نکرده بود و به گمانم نویسنده روی طنز بیشتر تمرکز کرده بود. از حالت نوجوانانه ی جلد اول هم کمی خارج شده بود و وارد بزرگسالی شده بود. 

در کل کتاب خوب و خوشمزه ای بود و به ادامه دادنِ خواندنش رغبت داشتم.
        

                یک طنز ساده و روان ایرانی و به دور از شوخی های جنسی. نمی دانم چه در دل برخی نویسندگان طنز می گذرد که مجبور می شوند برای خنداندن مخاطب به سمت مسائل جنسی بروند، اما این کتاب به جز چند مورد انگشت شمار، دور این دست از مسائل را خط کشیده و نشان داده که می شود مخاطب را خنداند، اما هرزه نگاری نکرد. و این مسئله در چشم من خیلی خوب بود! خیلی.

یک خانواده ایرانیِ ایرانی. با همه مشخصات و مختصات آن. از دید یک نوجوان. کتاب را هم بخواهم رده بندی کنم بنظرم باید در دسته کتاب های نوجوانان قرار بدهم. شخصیت ها پیچیدگی خاصی نداشتند و صاف و روان بودند. مفاهیم و نکات مثبت زیادی هم در دل کتاب ریخته بود. طنز آن هم خوب بود. 

خواندنش به همه سنین و سلایق توصیه می شود که لحظات فرح بخشی را رقم خواهد زد.
        

                شهید ره در این کتاب در مورد مفاهیم توکل و رضا و صبر و طول امل صحبت کرده اند و انصافا در مقوله ی توکل، مطالب برای من فوق العاده بود و در مسئله طول امل هم از قبل دیده بودم مطالب مشابه را از شهید ره. در مسئله صبر هم خوب بود و رضا البته همانطور که کسانی که داخل جلسه سخنرانی شهید ره نشسته بودند به شهید ره اشکال کردند که خوب متوجه مطلب نشدند، انتظار من هم آنطور که باید و شاید برآورده نشد. یعنی انتظاری که از شهید ره داشتم و ایشان همیشه مطالب را فوق العاده خوب توضیح می دادند و باز می کردند، اینجا اینطور نشد! هرر چند که لمّ مطلب رضا (رضایت به جنبه یلی الربی مسائل) را بیان کردند اما توضیحات برای من، کمتر از حد همیشگی شهید ره بود.

توصیه ام این است که حتما این کتاب مطالعه شود. برای نوجوان جذابیت شاید نداشته باشد اما قطعا فوق العاده برای دانشجو به بالا کاربردی است.
        

                ○ کتاب پیرامون محبت به سیدالشهدا (ع) است و چون از زبان آیت الله بهجت (ره) است، بسیار دلنشین شده است. شمیم و نسیم نصیحت ها و مواعظ آیت الله بهجت (ره) واقعا بر انسان اثر می گذارد. من از خواندنش لذت بردم.

اما مسئله این است که کتاب اصلا نظم خیلی خاصی را پیگیری نمی کند! این مسئله کمی توی ذوق می زند، اما آنقدر نیست که به چشم بیاید.

خواندنش به همه توصیه می شود، البته به کسانی که هنوز با دم و دستگاه اهل بیت (ع) به طور مفصل آشنا نیستند، به خاطر برخی نظرات، باید با احتیاط این کتاب را معرفی کرد و توضیحات تکمیلی پیرامون برخی مسائل گفت. همین.
        

                این کتاب، تقریر های یکی از طلابی است که در جلسات درس شهید مطهری ره حاضر بوده اند و صوت این جلسات موجود نیست. برای همین ما با عینک مقرر داریم مطالب را نگاه می کنیم. از طرف دیگر، مطالب چون در جمع طلبگی گفته شده، کمتر دارای توضیحات و تبیین های همیشگی شهید ره است. و تلاقی این دو مطلب در کنار هم، یعنی فقدان صوت و جمع خاصی که شهید ره برای آن ها صحبت می کنند، باعث شده است که این کتاب کمی سخت فهم و تخصصی بشود. پس نباید انتظار روانی دیگر کتب شهید ره را از این کتاب داشت.

اما از این جهت که شهید ره، به طور واضح بعضی مطالب را بیان میکنند خیلی خوب است. به نظرم از دو کتاب فطرت و تربیت و کتاب فطرت شهید مطهری، این کتاب مبنایی تر بود. 

نکات خوشِ خوبی داشت ولی انتظار اینکه همه مطالب کتاب راحت هضم شود را داشتن، انتظار زیاد به جایی نیست!
        

                ترسهایی که با خواندن این کتاب به انسان منتقل می شود، کمتر از دو جلد قبلی است. داستانی روان، به نسبت غافلگیر کننده و با ادبیاتی روان، ضمن نقد و انتقاداتی که به دنیای انسان ها، مخصوصا در حیطه محیط زیست وارد می کند.  

راستش بعد از خواندن این سه جلد، باید بگویم که من کتاب های مدرسه جاسوسی را بیشتر دوست داشتم و بیشتر برایم دل چسب بودند. نه که این سه جلد بد باشد، نه، ولی آن ها طعم دیگری داشتند.