کتاب خوبی بود و میخواست روایتی داستانی از یک ماجرای واقعی ارایه کند؛ که موفق شده بود.

یکی از مزیت‌های کتاب هم، پرداختِ مثبت و دوست‌داشتنی به نقش سربازان و افسران ارتش در جنگ بود.

البته بهتر بود در نهایت اطلاعات بیشتری از ماجرای اصلی ارایه می‌کرد. مثلا چند عکس، نقشه‌ی محل و ... .
        

          موضوع جدید و جالبی داشت مطالبی که تا بحال به گوشم نرسیده بود . حفاری تونل هایی که نقش مهمی تو عملیات های دفاع مقدس داشتن و به دست مقنی های یزدی انجام شد و چه زحماتی و چه نقش هایی که هنوز گمنام و ناشناخته مانده اند ...
        

          متاسفانه شخصیت اصلی و روایت مستند تا حدود زیادی به حاشیه رفته بود و تحت تاثیر شخصیت خیالی آفریده شده توسط نویسنده قرار گرفته بود... 
        

          معبد زیر زمینی، داستان یک نوجوان یزدی یتیمه که زیر دست داییش مقنی گری می کنه. الیاس دوست داره که داییش و مادرش و صدیقه دختر داییش مثل یک مرد روش حساب کنن. برای همین وقتی که با خبر می شه که حاج غلامحسین برای جبهه دنبال مقنی می گرده، همراهش می شه.
نثر کتاب ساده و نوجوانانه بود. داستان کتاب هم در عین اینکه پیچ و تابی نداشت، گیرا بود.
دوستی بسیجی ها و ارتشی ها، شخصیت حاج غلامحسین و بزرگ شدن الیاس(که انگار اسم واقعیش یوسف بوده و نمی دونم نویسنده چه اصراری داشته به عوض کردن اسم شخصیت اصلی درحالیکه هم اول کتاب و هم آخر کتاب اسمش رو آورده) شیرین بود. به نظرم جا داشت درباره ماهیت کاری که حاج غلامحسین می کردن و اهمیتش چیزهای بیشتری گفته بشه؛ اگرچه که شرح عملیات و پیروزی نیروهای اسلام در انتهای کتاب مطلبی آورده شده بود.
خداوند شهید صیاد شیرازی رو رحمت کنه. گویا ابتکار ایشون بوده که از مقنی های یزدی برای این طرح استفاده بشه. به این میگن استفاده از توان بومی! 
        

          این کتاب تا جایی که می‌دونم یه رمانه و شخصیت اصلی که داستان حولش می‌چرخه ساخته و پرداختهٔ ذهن نویسنده‌ست. 
با این حال، ماجرای اصلی کتاب و همچنین چند تا از شخصیت‌هاش واقعی هستن. از این جهت کلا ترکیب جالبی داره.

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

داستان از زاویه‌دید الیاس روایت می‌شه، یه نوجوون ۱۷ سالهٔ روستایی که همراه داییش مقنی‌گری می‌کنه و دائم از همین جناب دایی سرکوفت می‌شنوه.
سر همین سرکوفت‌ها و از اون طرف قربون‌صدقه‌رفتن‌های مادرش فکر می‌کنه بچه‌ست و عرضهٔ هیچ کاری رو نداره...

تا اینکه خبردار می‌شه یکی از مقنی‌های روستای مجاور برای یه کاری تو جبهه دنبال همکار می‌گرده. کارش انگار اونقدر هم خطرناک نیست ولی خب، بالاخره جبهه‌ست دیگه! جبهه رفتن دل‌ و جرئت می‌خواد و الیاس برای اینکه خودش رو به دایی و از همه بیشتر به صدیقه، دخترداییش، ثابت کنه برای انجام این کار داوطلب می‌شه...

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

نویسنده روی موضوع خاص و قشر خاصی دست گذاشته بود که خودم تا به حال چیزی ازشون نخونده بودم و این به جذابیت کار اضافه می‌کرد.

تقریبا همون اولی هم که شروع به خوندنش کردم عنوان coming of age به ذهنم اومد. تو این دسته از کتاب‌ها، نویسنده سیر رشد یه نوجوون به یه انسان بالغ رو به تصویر می‌کشه و این کتاب هم همچین چیزی بود (بنا بر ویکی‌پدیا به این رمان‌ها تو فارسی می‌گن رمان‌های بلوغ! ولی خب این بلوغ نباید با اون بلوغ دوران نوجوانی قاطی بشه 😅).

تو این کتاب به نظرم بزرگ شدن الیاس خوب نشون داده شده بود، یه جاهایی شاید می‌تونست شیب منطقی‌تری داشته باشه ولی در مجموع خوب بود.

یه چند تا تیکه هم وسط کتاب بود که باعث شد با صدای بلند بخندم (نامه‌های سید جواد عالی بود 😂).

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

در مجموع، من این رمان رو واقعا دوست داشتم و خوندنش بهم حس خوبی داد. هر چند، اینطوری نبود که بگم خیلی هیجانی و پرکششه ولی طوری بود که دوست داشتی ادامه بدی ببینی ماجرا به کجا می‌رسه. البته حس می‌کنم آخرش جای ‌پرداخت بیشتری داشت 🤔

در نهایت اینکه به نظرم این کتاب رو می‌شه به نوجوون‌های ۱۳-۱۴ سال به بالا پیشنهاد داد.
        

          کتاب قشنگی بود. متن روان و جذابی داشت که به شدت آدم رو جذب خودش میکرد😍
موضوع زیبایی که از دل خاطرات دفاع مقدس بیرون کشیده شده و شده یک کتاب دل نشین 👏🏻
برای قشر نوجوان هم بسیار مناسبه👌🏻
        

          کتاب هیجان انگیزی است.
حد اقل تا صفحه‌ی ۴۴ که اینطور بوده!

«دهه نودی»
        

          مطالعه کتاب در تاریخ ۱۴۰۴/۰۱/۱۴ به پایان رسیده است. 
        

          کتاب خوبی بود اولین بار اسم مقنی هارو شنیدم ، فقط تنها اشکال کتاب این بود من درباره سن الیاس دچار شک و شبهه میشدم یه بار ۱۷ سالش بود یه بار هم مثل بچه ها به نظر میومد ...
        

          چند روز دیگر یک سال می‌شود. یعنی 365 روز می‌گذرد از شروع یک طوفان. طوفان الأقصی. موجی که شروع شد تا در هر بار جَزرش یک مشت زباله را بیرون بریزد از صف انسانیت و با  هر مَدّش یک مشت انسان را بیاورد به سمت درست تاریخ. در این 365 روز جنایتی که هرکدامش برابر است با یکی از جنایات طول تاریخ، چشم امیدمان به مردانی است صورت پوشیده با چفیه‌ که از دل تونل‌هایی در دل زمین بجوشند و یورش ببرند به خناس‌ترین زادۀ شیطان و شمر زمان. تونل‌هایی که صهیونیست با تمام دبدبه و کبکبه و همه تجهیزات و تکنولوژی‌های پیشرفته و به‌روزش نتوانسته پی به وجودشان ببرد و ردی از آن‌ها بیابد تا مانع نزول نجم‌های ثاقب بشود بر پیکرۀ نجس و آلوده‌اش. تونل‌هایی که اگر رد تاریخی‌اش را بزنی ریشه‌اش در همین خاک ایران خودمان پیدا می‌شود. در روزهایی که رزمنده‌های ما پنجه فشرده بودند بر گلوی یکی از دیکتاتورهای تاریخ و با ابدعات و نوآوری‌ها و عزم‌های پولادینشان سدی شده‌ بودند درمقابل جنگی جهانی که همه جهان استکبار برضد کشور عزیز و تنهایمان علم کرده بودند. آن روزها ما تنها بودیم با حداقل‌ترین تجهیزات مادی. اما مگر برای مردان خدا بن‌بست و ناامیدی هست؟
بیایید از روزهای مهر سال 1403 برویم به آخرین روزهای سرد اسفند سال  1360. برویم کنار رود کرخه. برویم داخل سنگر فرماندهان عالی ارتش. عملیاتی در پیش است اما موانعی بر سر راه است. وجود رودخانه و باتلاقی بودن زمین، میدان‌های مین گسترده، برتری دید دشمن که اجازه به‌کارگیری گسترده نیروها و انجام عملیات وسیع را نمی‌دهند. شما فرمانده باشید چه کار می‌کنید؟ چاره کار کجاست؟ یا راهی خواهم ساخت یا راهی خواهم یافت. راه روی زمین بسته است، زیرِزمین که بسته نیست. همین ایده فرماندهان باعث می‌شود بروند سراغ مقنی‌های یزدی و کلید عملیاتی مخفی و محرمانه زده می‌شود تا بدون اینکه خودشان بدانند زمینه‌ساز بزرگ‌ترین فتح رزمنده‌های اسلام بشوند و نامشان در تاریخ ثبت بشود و بشوند الگوی رزمندگان آینده و برای روزهای معاصر ما. سرپرستی این کار به عهده استادکار مقنی‌های میبد حاج غلامحسین رعیت رکن‌آبادی می‌افتد تا با گروه‌های مخلصش و کار شبانه‌روزی و به‌شدت محرمانه حدود ۴۶۰ متر کانال حفر کنند، آن هم زیر گوش تیز بعثی‌ها. همین موضوع انگیزه‌ای شده است برای معصومه میرابوطالبی، نویسنده حوزه کودک و نوجوان تا از این حماسه ناگفته دفاع مقدس داستانی بنویسد و نمونه موفقی از تلفیق حادثه‌ای واقعی و در عین حال اثری ادبی و درام خلق کند و یک فیلمنامه آماده برای فیلم‌سازان بسازد. کتابی در 163 صفحه که خواندنش نهایتاً سه ساعتی طول بکشد اما ما را با بخشی از تاریخ ایثارگری‌های هم‌وطنانمان که حقی بر گردنمان پیدا کرده‌اند آشنا می‌کند. معبد زیرزمینی قصه است برای آدم‌هایی  که می‌خواهند نقبی بزنند به اعماق وجودشان و با اعتکاف در معبد دل، خودشان را از عمق تاریکی‌ها به بلندای آسمان پرواز دهند. به‌تازگی خبر تقریظ نوشتن رهبر بر معبد زیرزمینی به افتخارات این کتاب اضافه کرده است. باشد که انگیزه‌ای بشود برای همه نویسندگان تا گنج‌های دفاع مقدس را از زیر خاک خاطرات ذهن‌های افراد بیرون بکشند و درباره‌اش بنویسند تا برای فرزندان این آب و خاک بازگو بشوند و باقی بمانند.
شهید فرودگاه بغداد چه خوب گفت که دفاع مقدس ما قله است، و جبهه مقاومت دامنه. برگردیم به همین روزهای باقی‌مانده به سالگرد طوفان الأقصی. کدام‌یک از ما حاضریم مثل غلام‌حسین رعیت‌ها چند ماه طی کار شبانه‌روزی در محیطی به‌شدت شرجی که راه نفس را سد کند و پر از گرد و خاک که تبدیلمان می‌کند به مجسمه‌های گلی برای نجات مردم و سرزمین‌مان تلاش کنیم؟ در روزهای امنیت و آسایش حرف‌های گنده‌گنده سیاسی زدن و نظریات سیاسی دادن و رد کردن عملکرد این و آن ملاک نیست، وقتی کوس جنگ نواخته بشود آن زمان است که مرد از نامرد شناخته می‌شود و مشخص می‌شود چه کسانی واقعاً پای اعتقادات و ارزش‌ها می‌ایستند و از جان و مال دیگران دفاع می‌کنند. مثل همین روزهای امروز ما که یک عده رجزگوی فضای مجازی‌اند و یک عده در تونل‌های زیرزمینی برای نجات جان زنان و کودکان سرزمینشان خواب و آسایش را بدرود گفته‌اند.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
خدارا شکر میکنم.
کتاب حاضر، کتابی روان است که احساسات و اتفاقات را به زیبایی روایت کرده است .
و داستان زندگی رزمنده ای با اراده و شجاع را به تصویر کشیده است که اهداف اش اصیل میشود .
قلم روان و مفیدی را خواندم و خداراشکر میکنم.


شاید بتوان نقدی مطرح کرد :
به این صورت که شخصیت زنانه نویسنده خانم در شخصیت پردازی شخصیت داستان کمی تاثیر گزار بوده است . مثال : در شادی ها و عصبانیت های شخصیت داستان .
البته به نحوه انتخاب  شخصیت داستان  توسط نویسنده محترم بسیار مربوط است.
الحمدلله رب العالمین
        

          این کتاب را در سفر مشهد تمام کردم البته کتاب خودم نبود کتاب دوستم متین بود که با هم سفر به یاد ماندنی داشتیم نصفش را خوانده بودم و آنجا تمام کردم

این کتاب بسیار برای نوجوان مناسب است آنقدر مناسب که دلیل خواندن این کتاب را برایتان روایت میکنم
این کتاب را به خاطر تقریض حضرت آقا در نمایشگاه کتاب آوردیم یکی از دانش آموزان این کتاب را به زور از متین هدیه گرفت و چند روز بعد اومد داخل مدرسه و گفت آقا این بهترین کتابی هست که تا به حال خواندم این شد که من و متین هم علاقه مند شدیم این کتاب را بخونیم.

        

          این کتاب رو از آخرین سفرم به مشهد خریدم
و در موردش میتونم بگم پر از نور بود✨
تک تک کلماتش زیبایی و روحانیت داشت
کمی منو یاد کتاب دیلمزاد انداخت؛
داستان آدم هایی که غیر مستقیم در دفاع مقدس نقش داشتند خیلی شنیدنی و زیباست
این کتاب هم به مقنی های یزدی پرداخته که تو حفر کانال در جبهه نقش خیلی مهمی داشتند

شخصیت اصلی کتاب، پسری به اسم الیاسه که به خاطر اینکه به بقیه ثابت کنه بزرگ شده و میتونه روی پای خودش وایسه، به جبهه میره ولی اونجا که میرسه میبینه به این راحتی ها هم نیست

یکی دیگه از زیبایی های این کتاب، اشعار حافظ بود که اول هر فصل متناسب با کتاب آورده شده بود
این مدل خلاقیت ها که اول هر فصل شعر یا جمله ای مرتبط آورده میشه رو خیلی دوست دارم☺️
اگه نویسنده خلاقیت داشته باشه و برای هر فصل کتاب هم یه عنوان جذاب بذاره که دیگه عالیه
(من عاشق کتابایی ام که هر فصلش عنوان جداگانه داره مخصوصا عنوان های طولانی 🥺✨)

کتاب زیبا و خوش خوانی بود
دو سه روزه خوندمش
و کلی باهاش نورانی شدم
        

          بسیار کتاب جذابی بود و واقعا از خوندنش لذت بردم و تا اتمامش نتونستم زمین بذارمش.
بخشی از دفاع مقدس در این کتاب بیان شد که تا بحال جایی ندیده بودم که روایت بشه و این موضوع، ارزش این کتاب رو چندین برابر میکنه.
        

          رمانی شیرین و روان از ماجرایی واقعی در دوران دفاع مقدس‌
چقدر امنیت و آرامشمون را مدیون شهدا هستیم.
        

          این کتاب با بیشتر کتاب‌هایی که درباره‌ی دفاع مقدس بوده و خوانده‌ام، فرق داشت. یک فرق خیلی خیلی بزرگ!
آن هم اینکه راوی کتاب که پسری ۱۷ ساله بود، به جای آنکه سر نترس و عشق تیر و تفنگ داشته باشد،  خیلی خیلی هم ترسو و از نگاه اطرافیان بی‌عرضه بود! اما یک تصمیم او را به جایی در جبهه‌ی جنوب می‌کشاند و...

ریتم کتاب جذاب بود. پیشنهاد می‌کنم بخونیدش🌱
        

          اهمیت این رمان در بیان داستان به که برگرفته از یکی از صحنه های بی‌نظیر دفاع مقدسه
        

          کتابی جالب و بی نظیر
رشد و زندگی یه پسر ۱۷ ساله به نام الیاس
من عاشق این کتابم ، می‌دونی چرا؟ چون شخصیت کتاب از همون اول حضرت پیغمبر یا نمی‌دونم فرشته نبوده، بلکه یه سیر و مسیری رو به رشد داره و این کتاب اصلا فکرشو نمی‌کردم اما عالی بود 🌱می‌دونی شخصیت داستان مثل خودمونه ❤️ اشتباه می‌کنه ، خرابکاری می‌کنه ، گند میزنه ، اما💚رشد می‌کنه   🌱
می‌دونی این از اون کتابهایی بود که من باهاش قهقهه زدم ، باهاش اشک ریختم ، حیرت کردم ، هیجان زده شدم ، 
جیغ زدم ، خلاصه عالی بود ...❤️✨
یه سیر تکامل عجیب و بی نظیر و به شدت دوست داشتنی ❤️🥹🥲من خیلی دوسش دارم🫂🥲🥹
✅ پیشنهاد می کنم 👍🏻 به شدت
عالی