چه بگویم؟
هیچ فکر نمی کردم که یک کتاب انقدر بتواند اشکم را در بیاورد
و حرفم می‌شود آن یک کلام رهبرمان ،
" از نویسنده جدا باید تشکر شود .. "
      

        به نام خالق تک تک مان . 
این کتاب.. گویا زبانم از توصیف این کتاب قاصر است
از دیدگاه من ، از آن کتاب هاست که می‌شود در آن غرق شد
از آن ها که به تو اجازه می‌دهند دوباره زندگی کنی ، این بار جایی دیگر و با شرایطی متفاوت.. و این بار ، نویسنده مارا خوب جایی می برد ! 
پیش معصب بن عمیر ؛
و چه معرکه انسانی ست معصب بن عمیر ..
از آن هایی که بسیار به قول خودمانی مان خفن هستند ،
اما به اشتباه یا از قصد نام شان در تاریخ گم شده است
و حالا یک نویسنده خارق العاده مثل آقای پوروهاب دست مان را می‌گیرد و می‌نشاند بغل دستشان ..