خاطرات شیرین همراهی با یک مجاهد افغانستاتی که جان در راه دفاع از حرم سپرد. واقعاً خواندنی بود.
        

          خیلی زیباست و کتاب سرگرم کننده ای بود به طوری که دلم میخواست کتاب تموم نشه.
        

          ﷽
 خاتون و قوماندان،روایت زندگی‌ست، زندگی آن‌ها که وطن‌شان همیشه درگیر جنگ بوده و  روز خوش را به خود کم دیده است.

قوماندانی که یک روز درگیر جنگ‌های وطنش بود،یک روز هم جز اولین‌ها بود در راه دفاع ازحرم اهل بیت،خاتونی که دلش برای همسرش می‌تپید شاهد برگشتن پیکرش بود و دنیای از غم و غصه جـای زنـدگی پر از مهر و محبت را گرفت، روایت زنـدگی خانم ام‌البنین حسینی همسر فـرمانده لشکر فاطمیون شهید علیرضا توسلی داستان این کتاب است، کتابی که نویسنده با بکارگیری بعضی از کلمات زبان مردم افغان به آن لذت بخشیده و روایت این زندگی را چنان روان در کتاب جاری کرده است که ازخواندنش پشیمان نخواهید شد.
        

          خواندنش انگار برایم مقدر شده بود...
بسیار با همسرم از این خاتون و قوماندان و زندگی شان صحبت می‌کردیم، برای من که تنها گریه کن را خوانده بودم این کتاب عجیب و غریب تر می‌نمود. شاید چون به اندازه‌ی درک اندکی از احساسات آن خانم و شرایطش بزرگ شده‌ بودم و می‌توانستم بفهمم چقدر سخت است این شرایط...
اما جایی عجیب شد که حالا پس از گذشت یک ماه از اتمام کتاب، بنده در شرایطی مشابه قرار گرفته‌ام...
حالا اما خیلی سخت است مثل آنها بودن! حالا می‌فهمم چقدر فاصله بین درون و بیرون می‌تواند عمیق باشد چیزی فراتر از فاصله، شاید شکاف خیلی مناسب ‌تر می‌نماید...!
حالا باید نشان داد چند مرده حلاجیم وگرنه در تحسین که همگی استاندند!
        

          کتاب خوبی بود هم نویسنده به خوبی داستان را روایت کرده بود و هم تلاش و صبوری همسر شهید زیبا بود.  و همچنین کتاب به دلیل گویش و فرهنگ افغانستانی متفاوت از دیگر کتاب های زندگینامه شهدا شده بود.       انشالله روح شهید علیرضا توسلی شاد باشه و ما را هم فراموش نکند.
        

          خاطرات سیزده سال زندگی بانو‌ام البنین حسینی همسر شهید مدافع حرم ازتیپ فاطمیون با فرمانده علیرضا توسلی یا همان ابوحامد که به قلم بسیار خوب خانم مریم قربان زاده روایت شده بسیار جذاب و خواندنی بود ...خداوند در قرآن میفرماید ای کسانی که ایمان آوردید باور کنید....خانم حسینی بنظرم مصداق باور  صد هستند....این باور به قلب کمتر کسی بااین ضریب  می نشیند😭 امیدوارم راه شهدا پررهرو باشدوآرامش قرین زندگی خانواده و بازماندگان شهیدان باشد تا روزی که اجر این صبوری را ازدست خدای جابر دریافت کنند.
        

           دو روزی را که در بستر بیماری بودم و مشغول استراحت، خاتون و قوماندان انیس روزهایم بود.  خاطرات خانم ام‌البنین حسینی از حدود ۱۵سال زندگی با شهید علیرضا توسلی. کتابی شیرین و خوشخوان و خوش روایت.
📓 خانم مریم قربانزاده چه کارهای مهمی را با عالی‌ترین کیفیت دارید می‌کنید؛ بی‌ادعا و در سکوت. خدا به ذهن و قلم و کارتان برکت بدهد. هر یک از شهرهای ما برای روایت قهرمانان به یک مریم قربانزاده پرکار و خوش‌فکر احتیاج دارد. 
📓 انتشارات بینهایت قابل احترام ستاره‌ها! در شهرستان بودن و با این کیفیت کتاب تولید کردن، یعنی این که جمعی این مجموعه را مدیریت می‌کند که فکر ملی و بین‌المللی دارد. خدا به توانتان برکت بدهد.
📓 از دیشب که خوانش کتاب را تمام کرده‌ام، میثم مطیعی دارد در گوشم می‌خواند:
تاکی بسوزیم و بسازیم آخر این سان
چون شمع جامانده به گلزار شهیدان
در خاطرم شد زنده یاد فاطمیون
یاد شلمچه یاد فکه یاد مجنون
        

          علیرضا توسلی معروف به ابوحامد 1 مهر 1341 در افغانستان به دنیا آمد و 9 اسفند 1393 در سوریه، شهر درعا شهید شد. او فرمانده و بنیانگذار لشکر فاطمیون بود. او تمام زندگی‌ اش را رزمنده بود و در جبهه‌ ها جنگید. با شروع جنگ ایران و عراق به کردستان رفته و بیش از یک سال در آن منطقه حضور داشت. وقتی جنگ ایران و عراق به پایان رسید، برای جنگ با ارتش شوروی به افغانستان رفت و دوباره در سال 74، زمانی که نیروهای طالبان در افغانستان روی کار آمده بودند، دوباره به افغانستان رفت. در این میان با ام البنین ازدواج کرد. این ازدواج یک پسر به نام حامد و دو دختر برای آن‌ ها به امغان آورد.

وقتی بحران سوریه آغاز شد، او در تاریخ 22 اردیبهشت ماه 1392 راهی سوریه شد و یک سال بعد در نبرد با جبهه النصره شهید شد. آرامگاه او در مشهد است.
        

          روایت زندگی قوماندان فاطمیون از زبان همسر .
از اینکه مهاجران افغانی درد امنیت  داشتند و همپای رزمندگان خودمان برای حرم بی‌بی و امنیت مردم منطقه در تلاش بودند و الآن  این‌همه بی‌مهری نصیبشان می‌شود ناراحت می‌شوم ، چه اینکه آنان هنوز هم‌وطنان منند اگر روباه پیر استعمار چشم طمع به آب و خاکشان را نداشت ...
        

          سختی زندگی مهاجران افغانستان رو گفته...پیشنهاد مطالعه
        

          کتابی متفاوت
        

          افتخار مسلمانان 
قوماندان های با ارزش 
دورتون بگردم🌹
        

          یک روایت روان از غربتی قبل از شکوه 
از فرمانده ای با یارانی محدود
اما قدم نهاده در جاده تکلیف...
که به عاقبت بخیری منتهی شد.

خیلی شیرین ‌، روان و دلنشین
حتما مطالعه کنید.
        

          https://www.instagram.com/p/CzWnqdsLwQ1/?igshid=N3FyZXlubnh2amVh
        

          از بهترین کتاب‌های روایت شهدا که خوانده‌ام.
روایتی ضدکلیشه از شهدا و فرماندهان شهید، مهاجران افغانستانی، همسران شهید و...
با لحنی گرم، گیرا و روان با استفادهٔ به‌اندازه از اصطلاحات و زبان افغانستانی. 
شاید از بخت بلند ما مخاطبین کتاب و البته شهید توسلی و خانم ام‌البنین همسر شهید هم بوده که روایت ساده و صادق و روراست باقی مانده و به ورطهٔ حذفیات مصلحت‌اندیشانهٔ ارگانی نیفتاده و شخصیت و سیمای یک قهرمان کتاب به‌تدریج و همراه با فراز و فرود شکل گرفته. 
سیمای یک فرماندهٔ دلیر زخم‌دیدهٔ سختی‌کشیده اما مهربان و عاشق‌پیشه که گاهی تندی هم می‌کند، گاهی افسرده هم می‌شود و... قهرمانی که از سر اجبار کارگری هم می‌کند اما برای کارگری ساخته نشده و جایی از تاریخ منتظر اوست برای کاری دیگر که از دیگران ساخته نیست. 
و در این روند همسری قوی حاضر است که فقط همراه نیست، گاهی راهبر و موثر هم هست. 

آنچه در کتاب از فشار و زخم‌زبان به رزمندگان فاطمیون و خانواده ایشان به ویژه از خود جامعهٔ مهاجران بیان می‌شود غم‌انگیز است.
درود خدا بر شهدا و رزمندگان مدافع حرم، به‌ویژه فاطمیون و خانوادهٔ صبورشان.

ای کاش کتاب طرح جلدی بهتری می‌داشت.
        

          سلام و نور
((من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود.)) 
این جمله با دلم چه کرد. 
شیعیان افغانستان خیلی مظلومند خیلی،  اینو قبلا با خوندن کتاب بادبادک باز فهمیده بودم و الآن با خوندن خاتون قوماندان بیشتر درکش کردم.
بلاخره یک کتاب روایی خوندم که قلمش و توصیفاتش به جونم نشست.
 احتمالا به خاطر علاقه ی خاتون به نویسندگی بوده که انقدر قشنگ داستانش رو روایت کرده یا شایدم به خاطر اینکه سالها رسالت روایت اهداف لشکر فاطمیون رو به عهده داشته 🤔نمیدونم علتش دقیقا چی میتونه باشه ولی هرچی که هست امیدوارم در نوشته های بعدی خانم مریم قربان زاده  این گیرایی قلم ادامه پیدا کنه.
نمیتونم بگم کتاب پر بود از جملات نغز و آموزنده اما میتونم بگم  از خط به خط کتاب میشه درس زندگی و صبر و عشق گرفت .
بخونیدش ، حتما  چیزهایی  بهتون اضافه میکنه.

        

          خیلی تاثر برانگیز بود.
        

          پروا کنید تا پرواز کنی

        

          از مجموعه کتاب هایی از زندگی شهدا بود که از  شهید شخصیت فانتزی و اسطوره درست نشده بود.
همه شهدا برای ما الگو هستند اما نحوه روایت بعضی کتب به نحویست که از شهدا شخصیت دست نیافتنی درست کردند
اما نقطه قوت این کتاب روایت عالی بدون سانسور و مواجهه با زندگی سخت و دشوار والبته معمولی یک فرماندس...
لذت بردم و بهره بودم 
به امید اینکه دست ما را هم بگیرند.
        

          مطالعه زندگی یک خانواده مهاجر افغانی از نگاه و منظر دید اون‌ها و در کشورم ایران برام یک جذابیت خاص داشت و این جذابیت با این نگاه که این مهاجر یک مجاهد هم بوده و عاشق وطن خودش و همچنین عاشق انقلاب ایران و اسلام بوده ین جذابیت رو مضاعف می‌کنه 
این کتاب به خوبی بار سنگین یک خانواده رو نشون داده که چطوری در یک خانواده مجاهد بر دوش همسر آن خانواده است 
این نکته رو هم به نظرم باید گفت که شهید بزرگوار  می‌بایست وقت بیشتری رو برای خانواده و انجام اموری که بر عهده یک مرد خانواده است در عین انجام مجاهدت‌هاش بذول می‌داشت انشالله روحش با سیدالشهدا علیه السلام محشور و مانوس باشد