خاطرات شیرین همراهی با یک مجاهد افغانستاتی که جان در راه دفاع از حرم سپرد. واقعاً خواندنی بود.
        

          کتاب خوبی بود هم نویسنده به خوبی داستان را روایت کرده بود و هم تلاش و صبوری همسر شهید زیبا بود.  و همچنین کتاب به دلیل گویش و فرهنگ افغانستانی متفاوت از دیگر کتاب های زندگینامه شهدا شده بود.       انشالله روح شهید علیرضا توسلی شاد باشه و ما را هم فراموش نکند.
        

          اولش یکم ارتباط گرفتنم با سوژه به دلیل تفاوتی که داریم سخت بود و شنیدن سخت هایی که مهاجران افغان میکشن به مراتب سخت‌تر
ولی قلم و روایت به طرزی شیرین و شیوا بود که خیلی زود با ام البنین قصه ارتباط گرفتم،یه ایران ،یه سوریه،یه افغانستان و شاید یه دنیا مدیون علیرضاهایین که هرجا خطر رو دیدن خودشون جان فدا کردن و ام البنین هایی که با صبوری چه بسا از مردانشون به مراتب بیشتر جهاد کردن
چی میشه که یه زن به این نقطه از درک و صبر میرسه؟!
        

           دو روزی را که در بستر بیماری بودم و مشغول استراحت، خاتون و قوماندان انیس روزهایم بود.  خاطرات خانم ام‌البنین حسینی از حدود ۱۵سال زندگی با شهید علیرضا توسلی. کتابی شیرین و خوشخوان و خوش روایت.
📓 خانم مریم قربانزاده چه کارهای مهمی را با عالی‌ترین کیفیت دارید می‌کنید؛ بی‌ادعا و در سکوت. خدا به ذهن و قلم و کارتان برکت بدهد. هر یک از شهرهای ما برای روایت قهرمانان به یک مریم قربانزاده پرکار و خوش‌فکر احتیاج دارد. 
📓 انتشارات بینهایت قابل احترام ستاره‌ها! در شهرستان بودن و با این کیفیت کتاب تولید کردن، یعنی این که جمعی این مجموعه را مدیریت می‌کند که فکر ملی و بین‌المللی دارد. خدا به توانتان برکت بدهد.
📓 از دیشب که خوانش کتاب را تمام کرده‌ام، میثم مطیعی دارد در گوشم می‌خواند:
تاکی بسوزیم و بسازیم آخر این سان
چون شمع جامانده به گلزار شهیدان
در خاطرم شد زنده یاد فاطمیون
یاد شلمچه یاد فکه یاد مجنون
        

          علیرضا توسلی معروف به ابوحامد 1 مهر 1341 در افغانستان به دنیا آمد و 9 اسفند 1393 در سوریه، شهر درعا شهید شد. او فرمانده و بنیانگذار لشکر فاطمیون بود. او تمام زندگی‌ اش را رزمنده بود و در جبهه‌ ها جنگید. با شروع جنگ ایران و عراق به کردستان رفته و بیش از یک سال در آن منطقه حضور داشت. وقتی جنگ ایران و عراق به پایان رسید، برای جنگ با ارتش شوروی به افغانستان رفت و دوباره در سال 74، زمانی که نیروهای طالبان در افغانستان روی کار آمده بودند، دوباره به افغانستان رفت. در این میان با ام البنین ازدواج کرد. این ازدواج یک پسر به نام حامد و دو دختر برای آن‌ ها به امغان آورد.

وقتی بحران سوریه آغاز شد، او در تاریخ 22 اردیبهشت ماه 1392 راهی سوریه شد و یک سال بعد در نبرد با جبهه النصره شهید شد. آرامگاه او در مشهد است.
        

          خاتون و قوماندان کتاب جذابی بود. مصاحبه با همسر یکی از شهدای مدافع حرم اهل افغانستان و ساکن ایران بود که بحث زندگی مهاجران بین ایران و افغانستان، مبارزان شیعه در افغانستان و کمی هم اوضاع سوریه در این کتاب مطرح میشه و...
        

          روایت زندگی قوماندان فاطمیون از زبان همسر .
از اینکه مهاجران افغانی درد امنیت  داشتند و همپای رزمندگان خودمان برای حرم بی‌بی و امنیت مردم منطقه در تلاش بودند و الآن  این‌همه بی‌مهری نصیبشان می‌شود ناراحت می‌شوم ، چه اینکه آنان هنوز هم‌وطنان منند اگر روباه پیر استعمار چشم طمع به آب و خاکشان را نداشت ...
        

          سختی زندگی مهاجران افغانستان رو گفته...پیشنهاد مطالعه
        

          کتابی متفاوت
        

          حکمت اینکه چرا سفر اربعین امسال با شما، شهید علیرضا تسلیمی،  شروع می شه رو نمی دونم
اما مطمئنم از اون سفرها خواهد بود ...
        

          برای آشنایی با لشکر و فاطمیون و فرمانده شهید و بزرگوار این لشکر و زندگی خانوادگی ایشون پیشنهاد میشه
        

          کتاب، خاطرات خاتون و قوماندان است. (همسر شهید توسلی فرمانده فاطمیون، لشکر رزمنده های افغانستانی سوریه)
[کتاب را به کسانی که در این حیطه مطالعه دارند پیشنهاد میکنم. کمی تفاوت فرهنگ و رفتار شهید در مقایسه با کتاب هایی که از شهدای دیگر خوانده بودم توی ذوق میزد.
و البته صبوری و روح بزرگ همسر شهید و همراهی قوماندانش در 13 سال پر چالش و تحمل تنهایی در زمان جنگ سوریه با سه فرزند برایم بسیار عجیب بود.
قلم خوب نویسنده کشش لازم را ایجاد کرده بود و در کل این کتاب را پیشنهاد میکنم.]

8.10
        

          همه چیز این کتاب تمیز است. یک عاشقانه تمیز. یک صبر تمیز. یک روایت تمیز. 

روایت همسر شهید علیرضا توسلی از تولد خودش تا یکی دو سال بعد از شهادت همسرش. 

بیشتر از همه دو چیز در این کتاب برایم پررنگ بود. یکی عاشقانه تمیزی که وجود داشت و این عاشقانه، خیلی در چشم من پررنگ بود. نامه هایی که شهید برای همسرش می نوشته و دست به قلم بودن همسر شهید و نوشتن هایش، بنظرم خیلی کار قشنگ و زیبایی بود. یکی هم صبر و استقامت و پیگیری شهید و خانواده اش و کم نیاوردن هایشان در مشکلات مختلف. یکی اش زخم زبان هایی که می شنیدند و دم برنمی آوردند.

همسر شهید، خود شهید، خانواده شهید، مظلومند. آن قدر مظلوم که این مظلومیت حتی در کلمات هم انعکاس شدیدی پیدا نکرده است. یعنی به گمانم اگر کسی این خاطرات را داشت و می خواست روی آن مانور بدهد، خیلی بیشتر از این ها می توانست اشک بگیرد از مخاطب اما یا راوی نخواست یا نویسنده، به هر حال این مسئله آن قدر جلوه نکرد و روی آن تمرکز نشد. و این به نظر من خوب است. خیلی خوب است. قطعا همسر شهید خاطراتی دارند که در این کتاب هم نیامده است و آن ها جلوه بیشتری از مظلومیت و سختی این بزرگوار دارد و حس می کنم نخواسته است بروز بدهد و تنها در چند کلمه مختصر همه را آورده که سختی کشیدیم! همین. و این روحیه مقاوم، ستودنی است. خدای متعال ما را قدردان این شهدا و خانواده های عزیز قرار بدهد.

نوع تعامل شهید با همسرش برای جذاب بود. مختصات رفتاری اش شاید چون به بیست و چند سال قبل برمیگردد مربوط باشد و یا به این که بالاخره این عزیزان در کشور ما خود را مهاجر می دانند اما هر چه که هست، رفتارهای جالبی بوده و دوستش داشتم. و همسر شهید هم با ایشان تعامل جالبی داشته. 

عاشقانه ای که به خط همسر شهید در مطلع کتاب آمده هم هنوز در ذهنم زنگ می زند! ببخش که خاطرات من زودتر از تو بیرون آمد.

مطالعه کتاب برای خانم ها که حتما ضروری است و برای آقایان متوسطه دوم به بالا هم جذاب است.
        

          مشکل من با اینگونه کتاب‌ها اینست که در سطح می‌مانند، وارد خیلی از مقولات از اساس نمی‌شوند. همه‌اش هم تقصیر نویسنده نیست. خیلی گاه می‌شود که سوژه‌ها ملاحظاتی دارند.
        

          خاطرات سیزده سال زندگی بانو‌ام البنین حسینی همسر شهید مدافع حرم ازتیپ فاطمیون با فرمانده علیرضا توسلی یا همان ابوحامد که به قلم بسیار خوب خانم مریم قربان زاده روایت شده بسیار جذاب و خواندنی بود ...خداوند در قرآن میفرماید ای کسانی که ایمان آوردید باور کنید....خانم حسینی بنظرم مصداق باور  صد هستند....این باور به قلب کمتر کسی بااین ضریب  می نشیند😭 امیدوارم راه شهدا پررهرو باشدوآرامش قرین زندگی خانواده و بازماندگان شهیدان باشد تا روزی که اجر این صبوری را ازدست خدای جابر دریافت کنند.
        

          :
او آن‌جا می‌جنگید و من این‌جا می‌جنگیدم. کسی را ندیدم که بگوید خدا حفظ کند این جوان‌ها را که به خاطر ائمه‌ی طاهرین جنگی وحشیانه را تاب‌آور می‌شوند. نقل مجلس همه صحبت از سوریه بود و رزمندگان افغانستانی که آن‌جا رفته بودند. صحبت‌های توهین‌آمیز و تحقیر کننده. همه‌ی ارزش‌ها را با پول می‌سنجیدند:
«این‌ها به خاطر پول می‌روند...»
«بینشان شیرگی و دزد هم هست...»
«آنجا کیف می‌کنند...»
«سر کار رفتند از بیکاری خیلی بهتر است...» 
«و...»

آن‌چه خواندید بخشی از کتاب عزیز #خاتون_و_قوماندان است که به روایت زندگی و مجاهدت خاموش سرکار خانم #ام_البنین_حسینی همسر شهـiـد #علیرضا_توسلی فرمانده لشکر فاطمیون به قلم مریم قربان‌زاده چاپ و منتشر شده است.

کتاب را الان تمام کردم و برای او متن دیگری نوشتم. اما به احترام ایام عزاداری سید و سالار شهیدان ن متن را می‌گذارم و می‌گذرم. شاید در روزهای پیش رو آن را منتشر کنم.

#پست_های_معرفی_کتاب 
#معرفی_کتاب 
#معرفی_کتاب_خاتون_و_قوماندان
#کتاب_خاتون_و_قوماندان
#خاتون_و_قوماندان
#کتاب_خوب 
#کتاب_خوب_بخوانیم
        

          قوماندان قرار بود قهرمان این قصه باشد برای خاتون اما برای من خاتون ابرقهرمان بود.
 داستان سرشار از تلخی بود تلخی هایی که با مقاومت و گاه خاتون شیرین به جان مینشست مخصوصا در قصه ی صوتی که با لهجه ی افغانستانی به جان مینشست😍
        

          قسمت هایی از زندگی تلخ و شیرین ام البنین و فرمانده لشکر فاطمیون کتابی با لهجه‌ی افغانستانی که آدمو مشتاق میکرد به خوندنش قلم قوی و خوبی داشت داستانش خیلی ساده و قشنگ بود.این کتاب قسمتی از زندگی سخت مهاجران افغانی رو به تصویر کشیده بود.فکر نمیکردم افغانی ها رسم و رسوم خاصی داشته باشن و اینکه باید حتما این رسوم رو انجام میدادن برام جالب بود.👌🏻
        

          افتخار مسلمانان 
قوماندان های با ارزش 
دورتون بگردم🌹
        

          خواندنش انگار برایم مقدر شده بود...
بسیار با همسرم از این خاتون و قوماندان و زندگی شان صحبت می‌کردیم، برای من که تنها گریه کن را خوانده بودم این کتاب عجیب و غریب تر می‌نمود. شاید چون به اندازه‌ی درک اندکی از احساسات آن خانم و شرایطش بزرگ شده‌ بودم و می‌توانستم بفهمم چقدر سخت است این شرایط...
اما جایی عجیب شد که حالا پس از گذشت یک ماه از اتمام کتاب، بنده در شرایطی مشابه قرار گرفته‌ام...
حالا اما خیلی سخت است مثل آنها بودن! حالا می‌فهمم چقدر فاصله بین درون و بیرون می‌تواند عمیق باشد چیزی فراتر از فاصله، شاید شکاف خیلی مناسب ‌تر می‌نماید...!
حالا باید نشان داد چند مرده حلاجیم وگرنه در تحسین که همگی استاندند!