از ریچارد باخ توقع بیشتری داشتم... اسمش یه جوریه که انگار باید خیلی بهتر می‌نوشت 😁🤌
خیلی کلیشه ای سطحی بود
خداروشکر کوتاه بود ولی همونقدر هم ارزش وقت گذاشتن نداشت.
داستان یه مرغ دریایی به نام جاناتان که چیزی بیشتر از غذا و نیاز های ضروری رو میبینه. پرواز رو...در ادامه طرد میشه و یه سری اتفاقات براش میفته و به مراتب روحی بالایی دست پیدا میکنه و تو مسیر کمال میفته و از این حرفا
      

        کتاب پاریس جشن بیکران یادگار همینگوی از پاریس در دهه 20 که بعد از مرگش منتشر شد.
کتاب شامل دستنوشته های  همینگوی از روزهای زندگی در پاریس و معاشرت با نویسنده های بزرگ زمانش است.
در آن سال‌ها همینگوی جوانیست که روزنامه نگاری را کنار گذاشته و شرایط مالی بدی دارد اما با عشق می‌نویسد.به قول خودش "بسیار تهیدست و بسیار خوشبخت" 
در این کتاب با همینگوی در پاریس دهه 20 همراه میشوید با او کنار اسکات فیترجرالد سر میز بار می‌نشینید و به گفتگویشان گوش میکنید... با او به کتابفروشی سیلویا بيچ می‌روید و با کتاب های به امانت گرفته  راهی کوهستان میشوید . در تنهاییش شاهد نوشتن و شریک خیالش میشوید و از این همراهی لذت می‌برید.
8/10
      

        از همون اول فهمیدم دلم نمیخواد تموم بشه و بعدا دوباره بهش برمیگردم.
نویسنده به چندین کشور سفر کرده(به خاطر شرایط پدرش و از بچگی) و خیلی درباره افراد معروف و اشتراکات زبان ها و اینجور چیزا صحبت میکنه که متوجهش نمی‌شدم ولی اینقدر خوب منو با خودش همراه کرده بود که با نویسنده تا آخر همراه بودم.
نویسنده تجربه های زیسته ی ما رو داشت به علاوه ی زبان شیوا و قلم قوی برای بیان و توضیحش برای همین کتاب آشنا بود برام.
لذت بردم.
9.5/10
      

        توضیح کتاب که در سایت ها آمده: 
کتاب سفر به دور اتاقم، اثری نوشته ی اگزویه دومستر است که اولین بار در سال 1794 وارد بازار نشر شد. دومستر در سال 1790 به خاطر شرکت در یک دوئل به مدت چهل و دو روز به حصر خانگی محکوم شد. او به شکلی هوشمندانه از این موقعیت استفاده کرد و توانست در حصار چهاردیواری اتاقش، منبعی از الهام را بیابد که دست مایه ی خلق این اثر جذاب و خواندنی شد. اثر کوتاه او، کتاب سفر به دور اتاقم، به ماجراجویی های ذهنی او در این زمان می پردازد و سفرنامه ای است که هیچ شباهتی با سفرنامه های دیگر ندارد. خدمتکار وفادار دومستر و سگش، روزین، در این زمان در کنار او بودند و از سختی های این حصر می کاستند. دومستر که در تنها در اتاقی کوچک محصور بود، با استفاده از تخیل خود این محدودیت ها را کنار زد و به هرجا که دلش خواست، سفر کرد.
.
.
.
به نظرم کتاب چیزی بود شبیه جستار و سفرنامه... پر از دیالوگ های جالبی که باید زیرش را خط بکشید و درباره اش فکر کنید و کمی ملال انگیز مخصوصا فصل های آخر...
خوب بود که کوتاه بود...برای یکبار مطالعه بد نیست.
7.5/10 
      

        اولین کتابی که از احمد اخوت خواندم "خاطرات کتابی" بود و از بس لذت بردم دوباره به سراغ احمد اخوت رفتم این بار در کتاب"همزاد های بورخس".
کتاب روی اسکلت  مستعار نویسی و شبه ترجمه سوار است و همه چیز به این دو ربط دارد. کتاب را اگر کسی غیر از احمد اخوت نوشته بود نمیخریدم. موضوعی که به آن پرداخته شده هر چند جالب و مفید است اما در اولویت مطالعه ام نبود ولی احمد اخوت چنان خوب نوشته که انگار کنارتان نشسته و دارد با کلی داستان و ارجاع به کتاب های بزرگ برایتان از مسئله ای به نام مستعار نویسی میگوید.
خواندن این کتاب برایم بیش از معمول طول کشید ولی خسته کننده نبود. در کل اگر خوره کتابید نگاهی به این کتاب بیندازید. مخصوصا اگر "خاطرات کتابی" را دوست داشتید.
8.5/10
      

        با اجازه میخوام بگم کتاب یک شاهکار بود.
جذاب، کمی عجیب، پر کشش، و حتی لطیف...
.
.
داستان با آخر کتاب شروع می‌شود.
دو فصل اول انگار شما را پرت کردند وسط داستان و با کلی اسم و ارجاع روبرو میشوید که هنوز نخوانده اید.
این قسمت دو حالت بیشتر ندارد :یا کتاب را رها میکنید
یا دو فصل را تحمل میکنید و بعد از خواندن فصل سوم تا آخر کتاب آن را فراموش میکنید...
داستان کم کم جذاب می‌شود.
کتاب را ادامه می‌دهید
توصیفات لطیف و دقیق و جزئی است.
به فصل 19 که برسید به معنای واقعی میخکوب میشوید و سر می‌چرخانید که کسی را پیدا کنید که کل کتاب را برای همان یک صفحه برایش تعریف کنید.
کتاب را با اشتیاق بیشتر ادامه می‌دهید تا فصل آخر... 10 صفحه آخر برایتان آشنا به نظر می‌رسد تا اینکه کتاب را تمام میکنید و بر می‌گردید صفحه اول.... بله داستان از آخر شروع شده بود. حالا دوباره  دو فصل اول را بخوانید و کتاب را تمام کنید.
لذت ببرید10/10
      

        داستان رمان ماه عسل در پاریس، چندین سال قبل از وقوع رویدادهای کتاب «دختری که رهایش کردی» و در زمانی اتفاق می افتد که این دو زوج به تازگی با هم ازدواج کرده اند.
من کتاب دختری که رهایش کردی رو نخوندم ولی این کتاب به تنهایی برام جالب بود.
تو این کتاب دو تا داستان با دو تا خط زمانی سال 2002 و سال 1912 پیش میره که یه جورایی به هم مربوط هم میشن.
اولین کتابی بود که از جوجو مویز خوندم و قلم روان و تصویر پردازی خوب و شیرینی داشت.
پیشنهاد میکنم
8.5/10
      

        کتاب 10 فصلی خسته کننده تمام شد.
هر فصل داستانی جدا بود که ظاهرا خاطرات خانمی پیر است(البته من متوجه پیر بودن آن نشدم ولی در توضیحات آن خواندم).
به شدت کسل کننده بود و در آخر کتاب گفتم شاید میخواسته شرایط زمان و مکانش را در دوره های خاص توصیف کند ولی خب مفید نبود... دو فصل کتاب(فصل 7 و 10) را بهتر متوجه شدم... مثل داستان کوتاهی بی سر و ته بود...
کتاب تعداد قابل توجهی از جمله های مناسب کپشن و تبلیغ داشت که من هم گول همان ها را توی اینستاگرام خوردم ولی ارزش خواندن نداشت  به نظرم.برای بار سوم گول ظاهر زیبا و خوش دستی کتاب های نشر بیدگل را خوردم و... 

      

        داستان به شدت سطحی بود
قلم نویسنده ضعیف بود
داستان درباره پریسا ها و علیرضا هایی بود که قدرت تکثیر آدمای جدید از رو نسخه اصلی رو دارن.
آخرش هم شهر پر شد از علیرضا ها و پریسا ها
ارزش وقت گذاشتن و خوندن حتی یکبار هم نداشت.
4/10 (شایدم کمتر) 
      

        100 صفحه اول کسل کننده بود واقعا
البته لازم بود ولی تحمل کنید به جاهای خوبش می‌رسید
کتاب جذاب و جالبی بود
از جایی که راوی می‌افته روی دور، داستان ها عجیب و خاص میشن. 
متفاوت بود از بقیه روایت های جنگی که خونده بودم.
داستان کتاب درباره پزشک ایرانی که میره سوریه به هوای اینکه بره خط مقدم و پزشک اون جلوها بشه ولی قسمت این بوده که بشه دکتر بیمارستان زنان زایمانِ همسایه های خانوم جان. 
همسایه های خانوم جان هم همسایه های خانوم جانن. حتی اگه تا حدودی دشمن باشن. 
یه بار خوندنشو پیشنهاد میکنم
9/10
      

        اعترافات مونولوگ فردی خودبین 
اینطوری توصیفش میکنم :کاملا حقیقت و کاملا تلخ و کوبنده. 
      

        داستان کتاب معمولی بود
اما اینکه نویسنده با یک داستان معمولی مخاطب را 300 صفحه با کتاب همراه کند و هدف خواندن صرفا تمام کردن کتاب نباشد، شاهکار است.
داستان درباره ی سوکورو تازاکی ست. اتفاقی که در گذشته برایش افتاده موضوع اصلی داستان است.
اولین کتابی که از هاروکی موراکامی خواندم تجربه خوبی بود
قلم نویسنده به شدت قویست و تصویر پردازی ها علاوه بر جزئی بودن خسته کننده نبود.
من کتاب را از کتابخانه گرفتم و خواندم و در همین حد هم (یکبار خواندن) پیشنهاد میکنم.

7.5/10
      

        تنها نیتم از دوباره خریدن و خوندنش مرور گذشته بود و چون این مجموعه ماجراهای فروشگاه جادویی رو دوست داشتم دوباره همینو گرفتم.
برام همون لذت گذشته رو داشت. 
      

        اولین اثری بود که از تولستوی خواندم.
اول اینکه روند یک زندگی از جرقه های اولیه محبت و عشق و شور تا فروکش کردن این شعله و ملال و.... را در زندگی ماریا و سرگی به خوبی نشان داده شده.
داستان از زبان ماریا روایت می‌شود
به طوری که انگار دارد خاطرات گذشته را بیان می‌کند
اینکه تولستوی اینطور دقیق و ظریف احساسات و عواطف را از زبان یک زن بیان کرده به طوری که کاملا قابل لمس است، خیلی برایم جالب بود.
پیشنهاد میکنم یکبار مطالعه کنید. در همین حد 8/10
      

        جرمی خبرنگار بخش جنایی روزنامه در پی تماسی تهدید آمیز کانادا را به مقصد پاریس ترک می‌کند و بی کار با مقدار کمی پول مدتی در هتل ارزان قیمت در پاریس زندگی می‌کند تا اینکه دست سرنوشت و قسمت، که البته خودش قبول ندارد، پایش به کتاب فروشی شکسپیر و شرکای جدید، نه آن قدیمی که سیلویا بيچ موسسش بود باز می‌شود
کتاب از سال 1999 به بعد است و بیشتر درباره جرج ویتمن و کتابفروشی ای که او تاسیس کرده و اسمش را به یاد شکسپیر و شرکای سیلویا بيچ، شکسپیر و شرکا می‌گذارد است.
اگه قبلا درباره شکسگیر و شرکا در خاطرات کتابی و یا هر جای دیگر خواندید و کنجکاو شدید این کتاب برایتان خیلی مناسب است.

.
.
.

روش زندگی جرج ویتمن واقعا وحشتناک و خیلی جالب بود.
8/10