به نظرم چند جستار بود درباب تقابل داستان، نویسنده، نوشتن، خواندن و دنیای دیجیتال و تلویزین و این حرف ها...
کلافم کرد و نمیخوام دربارش چیزی بنویسم.
2/10
      

        "اطلس"آخرین اثر بورخس که در زمان حیات‌ش منتشر شده.
شعر، متن و عکس هایی مربوط به سفرهای بورخس زمانی که دیگر نابینا شده، با همسرش ماریا کوداما، که معلوم نیست خاطره اند یا سفرنامه یا داستان و افسانه...
کتاب 166 صفحه ای که فکر میکنم کلا 50 صفحه متن داشت و بقیه اش با فضای خالی و عکس ها پر شده بود. شاید اگر مثل آخر کتاب که در بخشی با عنوان "شهر فرنگ بورخس" _نقد و تحلیل مونا اندرسون به این کتاب_ اومده بود، کل کتاب حتی کمی تحلیل و توضیح داشت میشد استفاده کرد.
3/10
      

        این دومین کتابی بود که از اریک امانوئل اشمیت می‌خوندم؛ بعد از "مادام پیلینسکا و راز شوپن" که واقعاً دوسش داشتم.
"زیباترین کتاب دنیا" مجموعه‌ای از هشت داستان کوتاهه که شخصیت اصلی همه‌ی اون‌ها زن هستند. داستان‌ها شروع‌های گیرایی دارن و اغلب پایان‌هایی خاص. آخرین داستان—که اسم کتاب هم ازش گرفته شده—به‌نظرم زنانه‌ترین و لطیف‌ترین داستان کوتاهی بود که تا حالا خوندم.

یکی از ویژگی‌های جالب این کتاب اینه که داستان‌ها لزوماً دنبال نتیجه‌گیری یا پیام مستقیم نیستن، ولی در عین حال، پایان‌هایی دارن که تو ذهن موندگار میشه و باز نیست. 

توی این کتاب بیشتر از قبل متوجه شدم اشمیت چقدر به احساسات درونی آدم‌ها آگاهه. توی بخش پایانی، اشاره کرده که این داستان‌ها رو در دوره‌ای نوشته که نوشتن براش ممنوع بوده و این کارو یواشکی و توی زمان‌های کوتاه که براش ایجاد میشده انجام داده. 

در کل، کتاب دوست‌داشتنی ولی معمولی ایه. اگر به داستان کوتاه علاقه دارید، ارزش خوندن داره.
امتیاز: ۸ از ۱۰
ترجمه کتاب ولی...🙂امسال سال کتابای خوب و ترجمه های ناخوبه گویا🫠
من ترجمه پروانه عزیزی رو خوندم. 
      

        داستان کتاب
«گریز دلپذیر» درباره یک روز غیرمنتظره در زندگی چند خواهر و برادر است.
چهار شخصیت اصلی: سیمون، لولا (زنی مطلقه)، گرانس و ونسان. 

این چهار خواهر و برادر، برای شرکت در مراسم عروسی یکی از بستگانشان با هم قرار گذاشته‌اند.
اما به طور غیر منتظره و هماهنگی 3 تایی باهم عروسی را به مقصد خانه ی برادرشان ترک می‌کنند. 
آن‌ها سوار ماشینی می‌شوند، به دل جاده می‌زنند و یک روز آزاد و رها را با مرور خاطرات گذشته و خوشگذرانی سپری می‌کنند. 
در این فرار کوتاه، از دغدغه‌های بزرگسالی، مشکلات روزمره، شکست‌ها و حسرت‌هایشان حرف می‌زنند. در واقع، این سفر کوچک برایشان مثل بازگشت به دوران کودکی و بی‌خیالی است.
.
.
.
این کتاب برام از اون کتاباییه که وقتی دارم میخونمش به نظرم خیلی معمولی میاد ولی صفحه های آخر و نزدیک پایان و بعد اتمام کتاب حس میکنم یه کتاب لطیف و خاصو تموم کردم و کلی حس خوب بهم منتقل شده. انگار تازه با کتاب صمیمی میشم. این حسو نسبت به کتاب قبلی که از آناگاوالدا "دوستش داشتم" خوندم هم داشتم.
ترجمه کتاب رو تو 10 صفحه اول با ترجمه شهرزاد ضیایی از انتشارات شمشاد مقایسه کردم و ترجمه نشر قطره(الهام دارچینیان) قابل تحمل تر بود ولی واقعا نمیشه بهش گفت خوب... داستان و قلم نویسنده یه تیکه هایی حیف میشد. 
در کل خوش خوان بود و سریع هم تموم شد. 
8.5/10
      

        من تصور می‌کنم یه جعبه پر از خرت و پرت دادن بهم که باید توشو بگردم و چیزایی که به دردم میخوره رو پیدا کنم.
هم هیجان انگیز هم کسل کننده و هم جالب و هم  مسخره.
کتاب اتوپرتره :
نویسنده کتاب اتوپرتره ادوار لو (Édouard Levé) این کتاب را در 39 سالگی نوشته و در 42 سالگی 10 روز بعد از تحویل نسخه نهایی کتابش «خودکشی» (Suicide) که در ایران با نام مرگنامه منتشر شده، بر اثر خودکشی میمیره.


نویسنده تو جمله های کوتاه و پراکنده درباره ی علایق، ترس‌ها، خاطرات، عادت‌ها، احساسات، دیدگاه‌ها و تجربه‌های کوچک و بزرگ زندگی‌اش حرف می‌زنه. رد پای سیاهی و تفکر پوچ و افسردش لابه لای متن دیده میشه و جاهایی بامزگی و یه جاهایی حتی مود بودن نویسنده و درک حرفش کتابو جالب می‌کرد. 
فکر نمی‌کنم کتاب ارزش ادبی خاصی داشته باشه. 
من از خوندن کتاب راضیم. تجربه جالبی بود. 8/10
      

        کتاب ناگهان هوس... داستان جالب و قلم یا روایت ناجالب...
نميدونم دقیقا چی باعث شد به نظرم کتاب سطحی ای بیاد... داستان یک تلگرافچی با قدرت درک احساسات آدم ها که نمی‌تواند مسائل زندگی خودش را به درستی درک کند و ماجراهای مختلف...
یاد کتاب دژاوو افتادم... اینجا هم مثل دژاوو ماجرایی شرح داده می‌شد و کمی جلوتر از دید و زمان دیگری به همان ماجرا می‌پرداخت و ادامه می‌داد... هم جالب بود هم کلیشه ای و شاید خیلی سلیقه ای...
7/10
      

        برای من باکو جایی نیست که  وسوسه بشم سفرنامشو بخونم ولی پارسال 19 فروردین این کتاب از شهر کتاب تجریش به سه دلیل خریدم :
میخواستم از این نویسنده یه کتاب بخونم 
قیمت قديم بودن کتاب 
اسم جالب کتاب
چند روز پیش بالاخره کتاب رو شروع کردم.
اولین چیزی که جالبه تنها بودن و خانوم بودن نویسنده در این سفره ولی سبک سفر و کتاب مشابه کتاب منصور ضابطیان بود که سفر بر پایه ارتباط با محلی ها و بخش بخش بودن سفرنامه به نظرم پر رنگ تر بود توش.
سفر نویسنده توی دهه اول محرم بوده و مقداری درباره  محرم در باکو گفته ولی به نظرم بیشتر مسجد گردی کرده  و به طور متمرکز به شرایط اجتماعی سیاسی مردم دقت داشته.
سفرنامه الکساندر دوما هم روی جلد اومده کلا 8 صفحه از کتابه🫠
دیگه اینکه نویسنده یه کار جالبی که کرده آوردن تیکه هایی از سفرنامه های قاجاری لابه لای متن با توجه به موقعیته... 
در کل برام دوست داشتنی نبود ولی تموم کردنش هم سخت نبود. 
6.5/10


      

        کتاب برش هایی بود از رمان های عقل و احساس، غرور و تعصب، نورثنگرابی و ترغیب با موضوع ازدواج.
ینی برداشتن تکه هایی از این رمان هارو آوردن کردن یه کتاب مستقل 🤦🏻‍♀️
شما از همون اول هی پرت می‌شدید وسط داستان های کتاب و بدون اینکه با شخصیت ها آشنایی داشته باشید یه کم میخوندید و بعد داستان بعدی.
هدف خودم از خریدن این کتاب فکر کنم قیمتش بوده که من 15 تومن خریدم و اصلا یادم نیست کجا خریدمش  ولی اصلا پیشنهاد نمیکنم... اولین کتاب سال جدید🦦🥸
1/10
      

        آذرماه شروعش کردم. نمیدونم چند تا داستان جلو رفتم ولی امروز بعد از خوندن 3 تا داستان دیگه، تو صفحه 80 کتابو بستم و دیگه ادامه ندادم.
واقعا به نظرم ارزش نداشت وقت بزارم داستان های بی سر و ته و با پایان بازو بخونم و بعد هر کدومشون بگم" الان خب که چی؟ "
نمیدونم هدف ابن کتاب چی بوده؟ همین که چند تا کلید واژه درباره بارداری رو بگیره و یه سری داستان بگه و تموم؟ 

      

        کتاب وقتی به مسیح خیانت کردم با اسم اصلی Il colore della pioggia (رنگ باران) که در توضیحات کتاب اومده بود "ماریو بونفانته درباره انگیزه‌اش از نوشتن داستان، روایتی از رابطه هایدگر و هانا ارنت نقل می کند." ولی به نظرم این توضیح خیلی پرت بود نسبت به چيزي که خوندم.
کلا انگار با یه کتاب سطحی از یه نویسنده خیلی مبتدی طرف هستید. ولی نمیدونم شاید هم ایراد ترجمه بود و اگه این کتابو یه نشری مثه ماهی بزنه پر فروش بشه و کلی درباره ابعاد مختلف داستان صحبت بشه.

داستان هم درباره زنی بود به نام رکسانا که راهبه است و پنجاه سالشه و شوهرش دائم بهش خیانت میکنه و از جایی به بعد تصمیم میگیره بره به شهر دیگه و...
افراد دیگه هم وارد داستان میشن که یهویی میان و داستانو سطحی تر میکنن ولی باز به همون رکسانا مربوط میشن🙂و همین. ارزش مطالعه نداشت. 
1/10
      

        کتاب از مجموعه تاملات (زندگی نگاره، زندگی نامه، خاطره پردازی، ناداستان) نشر چشمه که کلا 80 صفحه ست و تو هر صفحه میانگین 4_5خط نوشته داره. 
توی مقدمه اومده :[ سایبان سرخ بولونیا شرح دست اولی است از آن چه جان برجر نویسنده (جان برجرِ پیر) از سال های دور(سال‌های نوجوانی یا جوانی) به یاد می‌آورد؛ بی آنکه نوشته اش شباهتی به "زندگی نگاره" پیدا کند. نوشته ای که بین گذشته و حال در رفت و آمد است...]

کتاب در باب ادگارد عموی جان برجر، بولونیا، سفر، زندگی راحت، و چیزهایی بود که تو نگاه اول مهم به نظر نمیرسن ولی وقتی بیفتن دست یه نویسنده که بتونه با کلمات، بیان نشدنی هارو جذاب کنه، خیلی قشنگ و قابل تاملن. 
در کل اینقدر کوتاه و نمکی بود که پیشنهاد میکنم. 
8/10

      

        کتاب، داستان زندگی استونر از کودکی تا مرگ اوست. روند داستان نسبت به اینکه گذر کامل یک زندگیست به نظرم تند پیش رفت. در بین داستان دائم یادم میرفت دارم فقط یک داستان می‌خوانم. نویسنده به خوبی به جزئیات پرداخته و با تصویرپردازی قوی  و در بعضی قسمت ها فریم به فریم  داستان را پیش می‌برد. به طوری حس میکردم نویسنده استونر را زندگی کرده یا حداقل قدم به قدم به او همراه بوده.
در کتاب  زیاد به آتار قرون وسطی و بزرگان اون زمان و اساطیر یونانی اشاره شده که اگه در این زمینه اطلاعات داشته باشید براتون لذت بخش تر میشه. دیگه اینکه کتاب خوبی بود و خوندنشو پیشنهاد میکنم. شما رو از دنیا یکم فاصله میده و اجازه میده یکم یه جور دیگه زندگی رو تجربه کنید.ولی به اندازه ای که صدا کرد و معروف شد نبود واقعا 🥲
8/10

      

        کتاب، مجموعه ی یادداشت‌‌ها و جستارهای نویسندگان، روزنامه‌نگاران و اندیشمندان مختلف درباره‌‌ی مکان‌ها و نامکان‌هایی که در اونها فکر می‌کنیم.
از این 9 جستاری که خوندم بعضی عالی بود و بعضی کسل کننده و بعضی خشک ولی حتی بعضی بی ربط...
جدا از ایده کتاب که جالب بود به نظرم به خوبی بهش پرداخته نشده بود و مخاطب بین جمله های کتاب که عمیق و خاص بود و متن کسل کننده ی جستار در نوسان بود.
در کل نمیدونم به کتابی که 9 جستار مختلف از 9 آدم مختلف با 9 قلم مختلف داره باید چه امتیازی بدم... کاملا سلیقه ای ولی خودم  میزارمش تو اولیت های آخر مطالعه...
7.5/10
      

        برخلاف نظراتی که درباره این کتاب خوندم، به نظرم کتاب قشنگی نبود. انگار نویسنده در قالب داستان خواسته بود یه سری باور دینی حتی درست رو بزرگ کنه و هی تکرار کنه و این وسطا به فرزند هم ربطش بده و  مدام تشویق کنه به فرزند بیشتر...یه جور نیاز سازی معنوی هم ایجاد می‌کرد و بعد میگفت با فرزند هم میشه انجامش داد و... 
واقعا آزار دهنده بود ادامه‌ دادن کتاب هر چند خوب شروع شد و فکر میکردم کتاب جالبی باشه.

      

        کتاب ساده و معمولی و نسبتا دلنشینی بود.
اولش خوب جلو میرفت و پر از جملات قابل تامل و سیر جالب و مرموز بود ولی رفته رفته سطح داستان پایین اومد و داشتم صرفا  داستان زندگی یه آدم خوش شانسو میخوندم.
بد نبود ولی پیشنهاد هم نمیکنم.