وقتی کتابو شروع کردم فکر کردم چون به زبانی غیر از زبان مادری مسلط نیستم زیاد از خوندنش لذت نمی‌برم اما این کتاب بیشتر از اینکه جستار هایی در این باب باشه جستار هایی بود(82جستار برق آسا) درباره زندگی و چگونگی نگاه به زندگی و متعلقاتش.
نویسنده خیلی خلاقانه و با نگاه متفاوت و زبان  شوخ درباره نوشتن، داستان، کلمه، زبان، دو زبانگی، سفر و...نوشته. 
و  اینکه به عنوان جستار، خیلی روون و خوش خوان بود. اگه تازه میخواید جستار خوندن رو شروع کنید شروع خوبیه. 
پیشنهاد میکنم. 
8.5/10
☼به بهانه ی چالش خنکای کتابی
      

        تصویر سازی کتاب خیلی خوب بود ولی اینکه چطوری خشم کوچولو شد زیاد مشخص نبود. باید خودتون به کتاب اضافه کنید یا تغییرش بدید موقع تعریف کردن برا بچه ها
      

        مجموعه اشعار فرناندو پسوآ در 4 فصل از زبان چهار شخصیت (هترونیم).
اشعار هر شخصیت از لحاظ ساختار و مضمون و سبک با شخصیت دیگه متفاوت بود. من شعر توتونچی از فصل سوم رو خیلی دوست داشتم.
خوشحالم با فرناندو پسوآ آ‌شنا شدم. این اولین کتابیه که ازش میخونم.
ترجمه کتاب بد بود و نمیدونم قلم پسوآ و سبک شعرش باعث این نوع ترجمه بود یا نه مترجم کارو خراب کرده .طوری که یکی از شعر هارو از چت جی پی تی خواستم ترجمه کنه که متوجه بشم چیه.....!
در کل دوست داشتنی بود و کوتاه
8/10
      

        دیدید گاهی یه چیزی به طور عجیب غریب و ترسناکی بده، آدم خندش میگیره. طنز این کتاب دقیقا از جنس همین طنزه.یه جور طنز تلخ علیه ریاکاری، طبقه‌گرایی، نژادپرستی، مصرف‌گرایی و سیستم‌های پوسیده.
داستان در نیواورلئان دهه 60 با شخصیت های ابله مختلف جلو میره و این ابله ها در طول کتاب به شکل جالب و دقیقی به هم مربوط میشن.
قلم نویسنده خوبه و کتاب سریع جلو میره ولی بازم برام کسل کننده بود و به زور تمومش کردم. منو یاد ناطور دشت انداخت :رمان به ظاهر عامیانه ولی نقادانه.
5/10
      

        داستان خبرنگاری به نام فرانک و نویسنده ای به نام مارتینی.
نویسنده خوده کتاب شخصیت جناب مارتینی رو با الهام از جی. دی. سلینجر خلق کرده. نویسنده ای منزوی و فراری از شهرت. 
من این کتابو تو یه سفر یه روزه تموم کردم و به نظرم خوشخوان و کوتاه بود.
7/10
      

        صفحه اول کتاب به نقل از ولادیمیر ناباکوف جمله ای نوشته "آدم های زیادی را نمی‌شناختم و هیچ کس را هم دوست نداشتم."
کاملا مرتبط با کتاب.
داستان از زبان مزین است. دختر اول خانواده. از اینها که زود بزرگ شده و غمخوار مادر شده. 
از پدر و خواهرش متنفر است و این تنفر را با خودش حمل می‌کند. هیچ گونه قداستی برای خانواده قائل نیست و حتی  بارها طی داستان حرمت و قداست خانواده و پدرش را می‌شکند. به مردم عادی هم بدبین است. کل کتاب داستان جنگ مزیّن است با خودش.
قلم نویسنده اما به نظرم واقعا خوب است. گیرا و جذاب با تصویر پردازی قوی ولی از نیمه کتاب به بعد پر از اضافه گویی.
با توجه به محتوا و تم تاریک کتاب و این حرف ها امتیاز من 5.10
      

        از دیدن اینکه بالاخره نشر خوبی مثل ماهی کتابی از بوبن چاپ کرده تعجب کردم. چشم بسته به مترجم هم اطمینان کردم و کتاب و خریدم.
به نظرم کار ترجمه کتاب های بوبن باید به کسی سپرده شه که با سبک شاعرانه نویسنده و قلمش آشنا باشه. مترجم واقعا  متن کتابو حیف کرد از بس از کلمات قلمبه سلمبه و نامانوس استفاده کرد مثلا واژه "تیول" تو صفحه 63 کتاب نمونش 🤌 
این کتاب کمی متفاوت تر از بقیه کتاب های بوبن بود. نوشته هایی با موضوع  "پی یر سولاژ" نقاش فرانسوی معروف به استاد سیاهی و نور. چیزی شبیه نامه، جستار، داستان... 
توی این کتاب متوجه علاقه بسیار زیاد بوبن به این نقاش  شدم و لابه لای نامه بیشتر بوبن رو کشف کردم.
در کل همون بوبن همیشگی بود با همون مضامین همیشگی با بهانه ای به نام سولاژِ نقاش.
همین کتاب با اسم "کمی تاریکی برای خوب دیدن" هم از نشر خزه چاپ شده.
8.10
خوانده شده در  هفته اول جنگ  بین تغذیه کوچولو ✨
      

        به نظرم چند جستار بود درباب تقابل داستان، نویسنده، نوشتن، خواندن و دنیای دیجیتال و تلویزین و این حرف ها...
کلافم کرد و نمیخوام دربارش چیزی بنویسم.
2/10
      

        "اطلس"آخرین اثر بورخس که در زمان حیات‌ش منتشر شده.
شعر، متن و عکس هایی مربوط به سفرهای بورخس زمانی که دیگر نابینا شده، با همسرش ماریا کوداما، که معلوم نیست خاطره اند یا سفرنامه یا داستان و افسانه...
کتاب 166 صفحه ای که فکر میکنم کلا 50 صفحه متن داشت و بقیه اش با فضای خالی و عکس ها پر شده بود. شاید اگر مثل آخر کتاب که در بخشی با عنوان "شهر فرنگ بورخس" _نقد و تحلیل مونا اندرسون به این کتاب_ اومده بود، کل کتاب حتی کمی تحلیل و توضیح داشت میشد استفاده کرد.
3/10
      

        این دومین کتابی بود که از اریک امانوئل اشمیت می‌خوندم؛ بعد از "مادام پیلینسکا و راز شوپن" که واقعاً دوسش داشتم.
"زیباترین کتاب دنیا" مجموعه‌ای از هشت داستان کوتاهه که شخصیت اصلی همه‌ی اون‌ها زن هستند. داستان‌ها شروع‌های گیرایی دارن و اغلب پایان‌هایی خاص. آخرین داستان—که اسم کتاب هم ازش گرفته شده—به‌نظرم زنانه‌ترین و لطیف‌ترین داستان کوتاهی بود که تا حالا خوندم.

یکی از ویژگی‌های جالب این کتاب اینه که داستان‌ها لزوماً دنبال نتیجه‌گیری یا پیام مستقیم نیستن، ولی در عین حال، پایان‌هایی دارن که تو ذهن موندگار میشه و باز نیست. 

توی این کتاب بیشتر از قبل متوجه شدم اشمیت چقدر به احساسات درونی آدم‌ها آگاهه. توی بخش پایانی، اشاره کرده که این داستان‌ها رو در دوره‌ای نوشته که نوشتن براش ممنوع بوده و این کارو یواشکی و توی زمان‌های کوتاه که براش ایجاد میشده انجام داده. 

در کل، کتاب دوست‌داشتنی ولی معمولی ایه. اگر به داستان کوتاه علاقه دارید، ارزش خوندن داره.
امتیاز: ۸ از ۱۰
ترجمه کتاب ولی...🙂امسال سال کتابای خوب و ترجمه های ناخوبه گویا🫠
من ترجمه پروانه عزیزی رو خوندم. 
      

        داستان کتاب
«گریز دلپذیر» درباره یک روز غیرمنتظره در زندگی چند خواهر و برادر است.
چهار شخصیت اصلی: سیمون، لولا (زنی مطلقه)، گرانس و ونسان. 

این چهار خواهر و برادر، برای شرکت در مراسم عروسی یکی از بستگانشان با هم قرار گذاشته‌اند.
اما به طور غیر منتظره و هماهنگی 3 تایی باهم عروسی را به مقصد خانه ی برادرشان ترک می‌کنند. 
آن‌ها سوار ماشینی می‌شوند، به دل جاده می‌زنند و یک روز آزاد و رها را با مرور خاطرات گذشته و خوشگذرانی سپری می‌کنند. 
در این فرار کوتاه، از دغدغه‌های بزرگسالی، مشکلات روزمره، شکست‌ها و حسرت‌هایشان حرف می‌زنند. در واقع، این سفر کوچک برایشان مثل بازگشت به دوران کودکی و بی‌خیالی است.
.
.
.
این کتاب برام از اون کتاباییه که وقتی دارم میخونمش به نظرم خیلی معمولی میاد ولی صفحه های آخر و نزدیک پایان و بعد اتمام کتاب حس میکنم یه کتاب لطیف و خاصو تموم کردم و کلی حس خوب بهم منتقل شده. انگار تازه با کتاب صمیمی میشم. این حسو نسبت به کتاب قبلی که از آناگاوالدا "دوستش داشتم" خوندم هم داشتم.
ترجمه کتاب رو تو 10 صفحه اول با ترجمه شهرزاد ضیایی از انتشارات شمشاد مقایسه کردم و ترجمه نشر قطره(الهام دارچینیان) قابل تحمل تر بود ولی واقعا نمیشه بهش گفت خوب... داستان و قلم نویسنده یه تیکه هایی حیف میشد. 
در کل خوش خوان بود و سریع هم تموم شد. 
8.5/10
      

        من تصور می‌کنم یه جعبه پر از خرت و پرت دادن بهم که باید توشو بگردم و چیزایی که به دردم میخوره رو پیدا کنم.
هم هیجان انگیز هم کسل کننده و هم جالب و هم  مسخره.
کتاب اتوپرتره :
نویسنده کتاب اتوپرتره ادوار لو (Édouard Levé) این کتاب را در 39 سالگی نوشته و در 42 سالگی 10 روز بعد از تحویل نسخه نهایی کتابش «خودکشی» (Suicide) که در ایران با نام مرگنامه منتشر شده، بر اثر خودکشی میمیره.


نویسنده تو جمله های کوتاه و پراکنده درباره ی علایق، ترس‌ها، خاطرات، عادت‌ها، احساسات، دیدگاه‌ها و تجربه‌های کوچک و بزرگ زندگی‌اش حرف می‌زنه. رد پای سیاهی و تفکر پوچ و افسردش لابه لای متن دیده میشه و جاهایی بامزگی و یه جاهایی حتی مود بودن نویسنده و درک حرفش کتابو جالب می‌کرد. 
فکر نمی‌کنم کتاب ارزش ادبی خاصی داشته باشه. 
من از خوندن کتاب راضیم. تجربه جالبی بود. 8/10
      

        کتاب ناگهان هوس... داستان جالب و قلم یا روایت ناجالب...
نميدونم دقیقا چی باعث شد به نظرم کتاب سطحی ای بیاد... داستان یک تلگرافچی با قدرت درک احساسات آدم ها که نمی‌تواند مسائل زندگی خودش را به درستی درک کند و ماجراهای مختلف...
یاد کتاب دژاوو افتادم... اینجا هم مثل دژاوو ماجرایی شرح داده می‌شد و کمی جلوتر از دید و زمان دیگری به همان ماجرا می‌پرداخت و ادامه می‌داد... هم جالب بود هم کلیشه ای و شاید خیلی سلیقه ای...
7/10
      

        برای من باکو جایی نیست که  وسوسه بشم سفرنامشو بخونم ولی پارسال 19 فروردین این کتاب از شهر کتاب تجریش به سه دلیل خریدم :
میخواستم از این نویسنده یه کتاب بخونم 
قیمت قديم بودن کتاب 
اسم جالب کتاب
چند روز پیش بالاخره کتاب رو شروع کردم.
اولین چیزی که جالبه تنها بودن و خانوم بودن نویسنده در این سفره ولی سبک سفر و کتاب مشابه کتاب منصور ضابطیان بود که سفر بر پایه ارتباط با محلی ها و بخش بخش بودن سفرنامه به نظرم پر رنگ تر بود توش.
سفر نویسنده توی دهه اول محرم بوده و مقداری درباره  محرم در باکو گفته ولی به نظرم بیشتر مسجد گردی کرده  و به طور متمرکز به شرایط اجتماعی سیاسی مردم دقت داشته.
سفرنامه الکساندر دوما هم روی جلد اومده کلا 8 صفحه از کتابه🫠
دیگه اینکه نویسنده یه کار جالبی که کرده آوردن تیکه هایی از سفرنامه های قاجاری لابه لای متن با توجه به موقعیته... 
در کل برام دوست داشتنی نبود ولی تموم کردنش هم سخت نبود. 
6.5/10


      

        کتاب برش هایی بود از رمان های عقل و احساس، غرور و تعصب، نورثنگرابی و ترغیب با موضوع ازدواج.
ینی برداشتن تکه هایی از این رمان هارو آوردن کردن یه کتاب مستقل 🤦🏻‍♀️
شما از همون اول هی پرت می‌شدید وسط داستان های کتاب و بدون اینکه با شخصیت ها آشنایی داشته باشید یه کم میخوندید و بعد داستان بعدی.
هدف خودم از خریدن این کتاب فکر کنم قیمتش بوده که من 15 تومن خریدم و اصلا یادم نیست کجا خریدمش  ولی اصلا پیشنهاد نمیکنم... اولین کتاب سال جدید🦦🥸
1/10