یادداشت عین راء

        این کتاب حاصل سفرِ اگر درست یادم باشد یک ماهه ی آقای ضابطیان به ترکیه در زمان کروناست. چرا در مدت سفر تردید دارم؟! چون حدود یک ماه طول کشید این کتاب تمام شود. نه اینکه کتاب حجم زیادی داشته باشد که کوتاهی و قصور از ناحیه من بود. و به تبع این چند سط بعد از منقطع خوانی های مکرر نوشته شده است.

به گمان من اینکه هرکس خاطراتش را بنویسد بد نیست و خوب است. سفرهایش را و وقایع مختلف زندگی اش را. اما اگر بناست این خاطرات و سفرنامه ها منتشر شود، آن هم در قالبی مثل کتاب که به چاپ بیست و چندم برسد مثلا، باید حامل نکات ویژه و یا اتفاقات خاصی باشد. این کتاب خوب است، جذاب است، مانند خوردن یک نوشیدنی عصرگاهی، ولی حامل نکته خاصی نیست! حداقل من نفهمیدم. البته که در این زمانه اگر به عادی و روزانه نویسی های گذشتگان نگاه کنیم می توانیم از آن ها مطالب بسیاری استخراج کنیم ولی به هر حال باز هم من معتقدم این کتاب نکته چندان ویژه ای نداشت.

نویسنده بخشی از تاریخ و مطالب جانبی مربوط را در لا به لای کتاب گنجانده است که از این جهت می تواند اطلاعات خوبی را به خواننده بدهد. 

مطالعه کتاب برای کسانی که قصد سفر به ترکیه و یا آشنایی با بخشی از فرهنگ این کشور را دارند می تواند مفید باشد.