یادداشت عین راء

        روایت های زنانه از جهاد و شهادت، روایت هایی... . این طور توصیف کنم که هر دفعه کتابی در این فضا دست می گیرم، خودش را تا آخر کتاب فحش می دهم. خواندن این کتاب ها کار من نیست. یعنی بعضی مسائل زنانه هست، کار مردها نیست اصلا! این استقامت، این از خودگذشتگی، این توان! ماشاءالله به چنین شیرزنانی.

در صحنه ای از کتاب، پدر خانواده زانوانش سست می شود و این مادر است که به همسر کمک می کند! این مسئله اصلا شوخی نیست و مرد در چنین صحنه ای کم آورده و زن، چادر به کمر، دارد صحنه گردانی می کند. می گویم که کار مرد ها نیست! همین را می گویم.

مادر شهید معماریان، که خدا سایه اش را بر سر مردم نگه دارد، اهل جهاد و کوشش، از همان ابتدا بوده است. زندگی پر از خیر و برکتی داشته و ثمره ای این زندگی، تقدیم یک شهید  بوده. جهاد و تلاش مادر هیچ گاه خاموش نشده و با اینکه سواد آکادمیک چندانی هم ندارند، اما عمیق و عاقلانه با مسائل برخورد می کنند. با روحیه ای که ایمان در آن موج می زند. 

کتاب پر است از صحنه های استقامت زنانه و فهم عاقلانه و کنش گری مومنانه. 

کتاب، کوتاه و سرشار از گریه است! 
کتاب زنانه است و روایتگری زنانه ای دارد و با شعری زنانه تمام می شود. همه چیز این کتاب، مناسب خانم هاست. و مناسب آقایانی که باید بدانند خانم ها در هنگام عمل، چه ظرفیتی دارند.

روایتی جذاب که با ماجرای شفای اشراف سادات خانم، مادر شهید معماریان، پایان می یابد. 
خواندنش برای زنان که واجب و برای بقیه، سن متوسطه اول به بالا مفید است. گرچه گفتم که مردها نمی توانند تحمل کنند، ولی بالاخره باید خوانده شود دیگر.