خیلی روون .. خیلی دوست داشتنی 
ن خیلی طولانی و پرجزئیات ... ن خیلی کوتاه و سرسری
.
زندگی شهید رو قدم ب قدم گفته ک خوندنش برام لذت بخش بود...
دوسش داشتم ... خیلی 🥺💛
.
قسمت مورد علاقه‌ام از کتاب؟ خیلی بود راستش! ولی یکیشون اینجا بود:
... یاد حرف سیدمصطفی افتاد که می‌گفت:" مامان تا وقتی زنده‌ای، خوب زندگی کن. از لحظه لحظه زندگی‌ات استفاده کن. آدم که نمی‌دونه کی می‌ره. باید آماده بود."...
        

          مادر صورت پسرش را نوازش کرد و گفت:کلی برات آرزو داشتم. می خواستم دامادت کنم. شاید قابلم نمی‌دونستی که برات برم خواستگاری یا شایدم دخترای این دنیا لیاقتت رو نداشتن. ان شاءالله حضرت زهرا و حضرت زینب برات برن خواستگاری و حضرت علی خطبه‌ی عقدت رو بخونه.
تو برادر نداشتی می‌سپارمت به بهترین برادر دنیا، به عموت حضرت عباس.
        

          خیلی عالیه حتما توصیه می کنم. 
سبک زندگی این شهید به معنای واقعی کلمه الگوست. 
عالیه حتما به نوجونا و جوونا پیشنهاد میکنم. 
        

          بسم الله الرحمن الرحیم


کتاب بسیار روان بود و حال و هوای ویژه ای به قلبم موقع مطالعه داد 
جنس کتاب انگار متفاوت بود با دیگر کتب شهدا 
حس و حال خاصی در سراسر کتاب در جریان بود و تفریظ رهبری هم حس و حال رو هزار برابر بیشتر کرد 
چقدر خوب میشد که خاطرات خیلی خیلی بیشتری از این شهید گرانقدر ذکر میشد 
و من الله توفیق..
        

          این #کتاب بیست سال و سه روز رو در نهایت تموم کردم
شما فرض کنید رفتی جایی میجنگی که شبش اونقدر تاریک میشه که تا ۲-۳ متری خودت چیزی نمیبینی حتی نور مهتاب هم نیست. بعد یهو یه آدمی رو تو جاده میبینی که میاد جلوت (چهره‌ش رو نمیتونی ببینی) و به عربی میپرسه: من انت؟ و تو باید تشخیص بدی سوری هست یا داعشی چون هر دو زبانشون عربیه.

دوستش داشتم. بخوانید
        

          آدم تا در مورد کسی چیزی ندونه خیلی راحت هم قضاوت می کنه هم نظر میده. شهید موسوی شهیدی بودند که هم تیپ می زدند، هم خط اتو داشته لباسهاشون، هم عطر و ادکلن استفاده می کردند، هم از کِرِم برای پوستشون استفاده می کردند، هم به موسقی پاپ و سنتی علاقه داشتند،هم کتاب میخوندند هم از دکتر شریعتی هم شهید مطهری. اما جایی که باید احساس مسئولیت می کردند وظیفه ی خودشون دونستند که برند جبهه حق علیه باطل بجنگند، ندای هل من ناصر ینصرنی را درک کرده بودند و در نهایت شدند جوان ترین شهید. پیشنهاد مطالعه به ویژه برای نوجوانان. 
        

          **یادداشتی  بر کتاب "۲۰ سال و سه روز" اثر سمانه خاکبازان**  

**"بعضی آدمها انقدر زود به بلوغ میرسند که گویی عمرشان را در یک لحظه زیسته اند..."**  

کتاب "۲۰ سال و سه روز" روایتی ست از زندگی کوتاه، اما پرطنین **سید مصطفی موسوی**، جوانترین شهید مدافع حرم. وقتی به سن وسال او نگاه میکنم، میبینم تقریباً همسنِ خودم است؛ اما او کجا و من کجا؟ مصطفی در بیست سالگی فهمید که «هدف زندگی» چیست؛ در حالی که من و خیلی ها، هنوز داریم توی گردابِ «دنیا دوستی» غرق میشیم!  

**این کتاب، یک سوال بزرگ تو دلم انداخت:**  
چطور میشود یک نوجوان، آنقدر زود به «بصیرت» برسد که دنیا را بازیچه ای بیش نداند؟  او فهمیده بود که زندگی، فقط نفس کشیدن نیست؛ انتخابِ مسیری ست که حتی اگر به قیمت جانش تمام شود، ارزشش را دارد.  

**نکته ی تکان دهنده:**  
خانم خاکبازان طوری از مصطفی نوشته که آدم باورش نمیشود اگر او را در خیابان میدید، فکر کند این همان پسری ست که روزی جوانترین شهید مدافع حرم میشود! ظاهرش شاید مثل همه ما نسل زد بود، اما درونش آتشی شعله میکشید؛ آتشِ عشق به ولایت، دغدغه ی دین و غیرتِ دفاع از حرم. خداوند هم که برعکس مردم آدم ها را از پشت پنجره ی قلبشان میبیند، او را برگزید...  

**از زبان خودم:**  
موقع خوندن کتاب، مدام به این فکر میکردم که چرا منِ امروز، اسیر شهوت های زودگذر و دغدغه های پوچم، اما مصطفی در اوج جوانی، از همه ی تعلقات دنیایی دل کند؟ شاید جوابش همان «بصیرت» است؛ نوری که خدا در قلب بعضی ها میاندازد تا راه را از چاه تشخیص دهند. مصطفی فهمیده بود که شهادت، «مُردن» نیست؛ «متولد شدن دوباره» است. حیاتی که هرگز پایان ندارد...  

این کتاب فقط شرح یک زندگی نیست؛ تلنگری ست به ما که غرق در روزمرگی هایمان، فراموش کردهایم «چرا زنده ایم؟». مصطفی به ما یادآوری میکند که جوانی، فقط سنِ جسم نیست؛ سنِ روح است. او در بیست سالگی به بلوغی رسید که بعضی ها در هشتادسالگی هم نمی‌رسند

 شهدا نمیمیرند؛ آنها همیشه در کنا ما هستند، مثل نسیمی که راه را نشان میدهد. انشاالله که ما هم مثل مصطفی، آنقدر شجاع باشیم که دنباله روی راهشان شویم. نه از ترس مرگ، بلکه از عشق به زندگیِ جاودانه...  

 **پ.ن:**  
خواندن این کتاب را به همه، مخصوصاً جوانها پیشنهاد میکنم.  چرا که مصطفی از خود ما بود و الگویی شبیه خودمان

"خدایا، ما را از غبار دنیا پاک کن  
و در دلهایمان چراغِ بصیرتی روشن  
تا مثل مصطفی، راه را گم نکنیم  
و در آخر، از قافله ی عشق جا نمانیم..." 

به حق فاطمه زهرا(س)
        

          در عرض چند ساعت خوندمش 
خیلی کتاب قشنگی بود
خیلی به دلم نشست🥲
آخر کتاب کلی گریه کردم 😭
همش فکر میکنم که شهید سید مصطفی موسوی که تو سال تولد من به دنیا آمده تو ۲۰ سالگی به چیا فکر میکرده، چه هدف هایی داشته، تو ۲۰ سالگی هم شهید شده بعد من هنوز درگیر این دنیا و مشغولیاتشم🥺
خیلی دلم گرفت 😢
        

          حکایت یک کتاب و یک کتابخوان
بیست سال و سه روز حکایت جوانی است اهل مطالعه و علاقمند به دکتر شریعتی که حتی در خط مقدم نبرد با دشمن تکفیری کتاب "فاطمه فاطمه است" دکتر از دستش جدا نشده است.

سید مصطفی موسوی و مدافعان حرم هم سن و سال او، یک داستان یا کتاب تاریخی از سالها یا قرنهای پیش نیستند. حکایت جوانانی است که در همین عصر اینترنت و شبکه های اجتماعی و ماهواره زیست کرده اند.

مطالعه آثار شریعتی و آوینی و مطهری در کنار علاقه به موسیقی مختصات جوانی است که لقب جوان‌ترین شهید مدافع حرم ایران را به خود گرفته است.

کتاب #بیست_سال_و_سه_روز قلمی روان و شیوا دارد و خاطراتی که از خانواده و دوستان شهید جمع کرده است را با چینشی  مناسب کنار هم قرار داده است.

جمله ی پایانی رهبر انقلاب در تقریظ این کتاب، مهم و قابل تامل است که یک مرجع دینی و رهبر سیاسی در مواجهه با سید مطصفی‌ها می گوید:
خدا را سپاس که در دوران چنین انسانهایی زندگی میکنیم
        

          " به قول حضرت آقا: غبطه‌انگیز و حسرت‌زا "

از چی بنویسم؟!
از زندگی کوتاه سید؟!
از دردِ دل مادر شهید!؟
من نه بلدم و نه می‌تونم که راجب پسر حضرت زهرا (س)
که به لطف همین خانوم عاقبت بخیر شد چیزی بنویسم!

بخونیدش.
        

          روند داستانی کتاب با بقیه کتاب های نشر روایت فتح که موضوع مدافعان حرم را در بر می گیرند متفاوت است. این کتاب تنها نقل خاطرات نیست بلکه مستند داستانی به حساب می آید و برای بنده جذاب تر بود.
        

          زیبا ودلنشین بود
        

          کتاب رو  به خاطر توصیفاتی که از شهید شنیده بودم شروع کردم، اما علی رغم ویژگی ها و پختگی های خاص خود شهید و به قول حضرت آقا «آن انگیزه ی نجات بخش» ، به نظرم نگارش متن خیلی سطحی  و ازین نظر اذیت کننده بود🙂
کتاب شهدا باید بتونه عمق شخصیت شهید و دلیل انتخاب ها و گفتارو رفتارش رو به تصویر بکشه
نه اینکه صرفا شهید فلان حرفو زد یا فلان کارو کرد
اینا خوبه
ولی فکر می کنم  این ادبیات، شهید رو برای ما قابل الگوبرداری نمی کنه

یه یادداشتی رو کلا راجع به بعضی کتب شهدایی می‌خواستم بنویسم که حالا باشه یه جا دیگه


        

          بسیار بسیار آموزنده و انسان ساز بود
        

          به موازات این کتاب، کتاب عارفانه و خاطرات شهید احمد علی نیّری را می خواندم و با خود فکر می کردم به نظر آدم های معمولی ای چون من،  قالبِ شهید، در انسانی چون سید مصطفی نمی گنجد و امثال شهید نیّری ها هستند که به لقالله دست می یابند.  اما در واقع این سلسله بندی ها برای ماست و اگرنه مراتب در  نزد پروردگار جور دیگری است.(منکر مراتب شهدا نیستم.)
 کتاب برایم خواندنی و جذاب بود تا رسیدم به تاریخ تولد، آنجا بود که یکّه خوردم و اشک مجالم نداد. دوباره رفت و رفت تا بخش پایانی، مخصوصا آنجا که یکی از خانوم ها گفت: مثل علی اصغر شهید شد. اینجا دیگر روضه برایم مجسّم شد.
________
بل احیا عند ربهم یرزقونش را هم به چشم دیدم. سید مصطفی منش خاصی دارد، می شود دست ما را هم بگیرد و ببرد :)
______
درباره کتاب هم بگویم : کتاب بسیار روان و گیرا است به طوری که صفحه بندی و همه چیزش آسان است و زود پیش می رود. من بخاطر مسابقه شروعش کردم اما همه چیز جور دیگری رقم خورد....
 
        

          داداش مصطفی با غیرت و عزیزم همیشه یادت در قلب من خواهد ماند منو خیلی دعا کن قربونت بشم 
        

          این کتاب منو خیلی یاد اون حرف حاج حسین یکتا انداخت که میگفت خیلیا دیر اومدن و زودپر کشیدن
البته به نظرم میتونست کتاب بهتری باشه و بهتر نوشته بشه و روایتها دقیق تر باشه ولی خب میتونه زمینه خوبی برای معرفی این شهید عزیز باشه
یادمون باشه این شهدا هستن که ما را انتخاب میکنن و اجازه میدن بریم سراغ شان و زندگی شان را بخوانیم
مخصوصا این شهید که درست زمانی سراغت میاد که خیلی درگیر دنیا شده باشی یعنی همون حرف پسرخاله شهید؛ جدا برای من هم صادق بوده
        

          داستان جالب، سیر روایت گیرا و به شدت روان، حجم کم (تو یه روز خوندم) در یک کلام خفن کامل درجه یک
البته تو فصل های یک و دو یه جاهایی یه ذره داستان مبهم شد ولی درکل عالی بود
به شدت پیشنهاد میشه ....