کتاب خیلی خوبی بود خاطره های جذاب رو مطالعه کردم و خیلی مفید 
ساعت ۱۳ روز پنج شنبه ۱۴۰۲/۰۳/۱۱شروع و ساعت ۲۳:۵۰ تمام کردم
۱۶۸ صفحه
          

            خانم نقاشان با دقت و دیدی نو، برخی از گفته‌ها و ناگفته‌های فرهنگی و اجتماعی اروپا و به ویژه آلمان رو توی این کتاب بازگو کردند.
به نظرم مباحث از این جهت که توسط یک حقوقدان گفته شدن، دیدی متفاوت رو به مسائل فرهنگی باز میکنن...
فصل دوم کتاب هم که نگاهی کوتاه به روزگار خانم نقاشان بود، نکات جالبی داشت. 
          

            کتاب خیلی شیرین و دلپذیری بود. به معنای کلمه ازش استفاده کردم. و خوشحالم کتابی به جز خاطرات سفیر از آخر پیدا کردم که به دوستان پیشنهاد خواندن آن را بدهم.

این کتاب به نظرم دو تا ملاحظه دارد که به عنوان عیب آن مطرح نمی‌شود، چون حقیقتا نویسنده در محیطی متفاوت با محیطی که ما رشد پیدا کرده‌ایم، تربیت پیدا کرده است.

۱- کم رنگ بودن فضایی به نام خانواده
۲- تاکید و توصیه فراوان به خانم ها جهت کسب مهارت های متنوع و گوناگون و حتی ناهمگون مخصوصا در فضای بیرون از خانه

خواندن این کتاب برای خانم‌های مذهبی خیلی مناسب نیست، چون ممکن هست دچار سوتفاهم بشوند که اگر این راه و روش موفقیت است پس این مسیری که ما داریم زندگی می‌کنیم چی هست !! 😉

ولی خواندن این کتاب را به دختر خانم های بالای ۱۸ سال غیرمذهبی شدیدا پیشنهاد می‌کنم و حقیقتا هم نبود همچنین کتاب مستدل عقلی و تجربی به شدت احساس می‌شد. 

قسمت قابل توجه داستان‌هایی که در این کتاب مطرح شده است از هزاران منبری که امثال ما می‌روند قطعا مفیدتر و موثرتر می‌باشد.
          

            بسم الله

نکات تازه و جالبی درباره فرهنگ و سبک زندگی غربی آموختم که هم دربردارنده نکات مثبت زندگی آنان بود و هم نکات منفی، و مقایسه بین فرهنگ خودمان و آنان هم در لابلای خاطرات کتاب خواندنی و مفید بود که چگونه برخی نقاط قوت خودمان را ضعف می پنداریم درحالیکه در غرب برایشان چنین اعمال و ارزش هایی خیلی پسندیده محسوب میشود و بالعکس!

از خواندن این کتاب و دیگر کتاب های از این دست، متوجه می شویم که آنچه رسانه های ما(چه غربگراها و چه دیگران) درباره غرب گفتند، واقعی نیست، و  آنچه رسانه های آنان درباره ایران و اسلام گفتند، نیز ناقص و تحریف شده است متاسفانه! 
و بر عقیده ی چندساله ی خودم استوارتر شدم که هیچ انسان و علم! و حکومت و رسانه ی بی طرفی اساسا وجود خارجی ندارد، حتی #بهخوان  هم عدم بی طرفی خود را با یادداشت های پیشنهادیِ گزینشی که به نمایش می‌گذارد، نشان داده است! زیرا همه از دید و عینک فکری و فرهنگی و فلسفی و محیطی که پرورش یافتیم که کورکورانه و یا آگاهانه قبول کردیم، به دنیا و مسائل آن نظر می کنیم، و خب البته کی گفته است این بی طرف نبودن ضعف یا رذیلت است؟ اگر آگاهانه و عاقلانه و منصفانه باشد، همان طور که راوی کتاب اینچنین نشان داد، به زندگی آدم هدفمندی و رضایتمندی و به امید خدا آرامش می بخشد.