این کتاب حاوی یادداشت های روزانه یک مادر طی هشت سال دوری و بی خبری از فرزندش است. 
مثل حکایت مادرانی که مفقودالاثری دارند و راه زندگی شان جز به بهشت زهرا و معراج شهدا و بیمارستان نمیرسد... 

(کاش ویراستاری  و در قالب داستان چاپ میشد. )
      

        محتوای کتاب مثال ها و داستان های جور واجور در ظاهر پراکنده اما مرتبط با نماز. 
برای معلم، مربی و والدین از جهت ایده گرفتن و بسط دادنش خوبه 
برای بچه ها هم حوالی سوم تا ششم  خوبه براشون. 
هر چند میشد ادبیاتش دوست داشتنی تر باشه. 
      

        کوتاه ، ساده، روان و در عین حال دوست داشتنی بود. 
صمیمت متن در کنار نکات زندگی اسلامی ظریف  داستان برای من خیلی دلنشین بود. 
      

        اگه میخواین تو حوالی مفاهیم مستضعفین، مستکبرین،  علت انقلاب و  عدم پذیرش زور و...  برای بچه ها حرف بزنین ایده ی  کتاب خوب و جالب  هست .
+ ششمی ها رو هم میشه داد خودشون بخونن و نتیجه بگیرن بعد باهاشون حرف بزنید. 
      

        پیشنهاد میکنم قبل از خواندن کتاب خوب به جلدش نگاه کنید و سعی کنید حدس بزنید چه ماجرایی را قرار است بخوانید.  
کتاب  عالی بود ، ارزشش رو داشت که یک نفس بخونمش و لذت ببرم. 
برام ترکیبی از عشق ، دین ، ترس ، تردید ، شگفتی و نور بود. 
      

        برای دوره دوم ابتدایی خوبه و شاید با ارفاق برای متوسطه اول 
      

        شاید برای بزرگترها یکم تکراری باشه 
اما بدون شک برای نوجوون ها خصوصا متوسطه اول جذاب هست و اون ها رو به خوبی با فضای انقلاب آشنا می‌کنه‌. 
      

        صریح بود و دلنشین. 
از زاویه ی نگاهی جدید به کار و جهاد در دفاع مقدس پرداخته شده بود. 
این کتاب برای  ما آدم های معمولی خیلی خوب است. ما که همیشه وقتی درگیر کاری هستیم دو دو تا چهارتای معمول زندگی مون راهم داریم.

روایت رو دوست داشتم چون تمام درگیری های فکری یک آدم معمولی رو سر رفتن یا نرفتن و... نوشته بود. 
 ان شاءالله ماهم  سر بزنگاه بتونیم از پس  چرتکه انداختن های  ذهنمون بر بیایم و یه زخم و دردی رو مرهم بشیم. 

      

        حرف ها پیاپی و مثل هم بود.  انتظار  بالاتری داشتم.

 تلفیق این چند جلد کتاب  در یک جلد به صورت تلخیص شده  کار رو خیلی بهتر میکرد. 
      

        زنگ تفکر با بچه های ششم خوندیم سر کلاس و بعد گفت و گو کردیم. 
راضی بودیم ازش 
تو این کتاب بچه‌ها یاد میگیرن: 
 ۱- لزوما نباید راهی رو برن که همه میگن 
۲- نقص های ما نمیتونه یک مانع خیلی بزرگ برای رسیدن به خواسته هامون باشه 
۳- اگه توی یک مسیر جدید از تغییرات ترسیدن و فکر کردن تنها هستند ، ادامه بدن و مطمئن باشن که ارزشش رو داره. 
      

        جمله ی روی کتاب خیلی معنا دارد ؛ روایتی  از زن بدون هیچ پسوندی... 

نه می‌گوید همسر شهید ، نه مادر شهید و نه خواهر شهید !
در عین حال که همه ی این عناوین مورد احترام و ارزش مند است ؛ اما در نهایت آن چه که از یک زن قهرمان میسازد خود عمل و بینش اوست که در عمق خانواده رسوخ میکند و به مردان و زنان خانواده اش قدرتی مضاعف می‌دهد برای ادامه دادن ... 
مثل «خانوم ماه » که از دل یک روایت عاشقانه قهرمانی برایمان میسازد از جنس صبر و لبخند و رضایت. 

      

         اسم کتاب را که دیدم گمان کردم لابد عاشقانه ی دختر و پسری است که در روزهای جنگ رقم خورده. 
بخش اولش را که می خواندم دیدم نه تنها ربطی به حدس من ندارد که حتی شاید ربطی به داستان خود کتاب هم ندارد اما در عین بی ربطی انگار که نویسنده با کشش ِ کلمات ساده ش مجبورت میکند ادامه بدهی تا برسی به اصل مطلب...

شیرین بود و خواندنی 
لذت بردم و درس آموختم. 

پ.ن: تشکر ویژه از کسی که میان انبوهی از کتاب های امانتی ش ، این یکی را برایم هدیه فرستاده بود. 

      

        تو صفحه ۴۹ کتاب آقا میگن :« نسخه ی طبیب را که انسان نباید بگذارد روی طاقچه تماشا کند. باید عمل کنیم تا بهره اش را ببریم. 
این الگو ها برای این است که من و شما یاد بگیریم. و الا بنشینیم و تعریف کنیم و خوشمان بیاید و بعد هم یاد نگیریم، چه فایده ای دارد؟ ». 

همین دیگه 🌱 
      

        با خواندن کتاب و تربیت عالی این مادر یاد  قسمتی از صحبت های امام (ره) افتادم.
میفرمایند :« قرآن کریم انسان ساز است و زن ها نیز انسان ساز [هستند]. وظیفه زن ها انسان سازی است. اگر زن های انسان ساز از ملت ها گرفته بشود ، ملت ها شکست خواهند خورد.» 

صحیفه امام ،ج6، ص299 

      

        حیف شد 
روایت اصلا سر و ته نداشت به نظرم بد شروع شد ، بدم تموم شد.  
میشد خیلی قشنگ تر روایت بشه با یک مدل دیگه که جذاب تر باشه.