یادداشت ریحانه نعمتی

        #یادداشت
#درگاه_این_خانه_بوسیدنی_است

کتاب صوتی را در یک تعطیلات آخر هفته موقع انجام کارهای خانه و... گوش کردم.
کتاب از زبان مادر شهیدان خالقی پور روایت میشد.
مادری که وقتی دختربچه سیزده ساله ای بیش نیست ازدواج میکند و در کنار همسر بردبارش شیرزنی میشود که سه شهید تقدیم اسلام میکند.
زبان از بیان گذشت و ایثار و بردباری این خانواده قاصر  است. زنی که همزمان هم همسرش در جبهه است وهم به پسران جوانش اجازه میدهد به میدان جنگ بروند. شاید گفتنش ساده باشد زمانی که جوانتر بودم و خاطرات شهدا را از همسرانشان میخواندم خیلی به نظرم سخت نمی آمد با خود می اندیشیدم بالاخره فضای جنگ بر کشور حاکم بوده و این کار همه بوده است که در جنگ سهیم باشند و به کمک اسلام بشتابند اما واقعیت این است که بعد از شهدای مدافع حرم و جنگ با داعش در عراق و سوریه و بودن در زمانه جنگ و خون دادن، حس کردم چقدر سخت است حتی تصورش... 
 شنیدن زبان طعنه و کنایه دیگران از فدا کردن عزیزان شاید سخت تر باشد اما این زن صبور و مقاوم چقدر عالی مقاومت کرده است. یادآوری از سرور و سالار شهیدان در هنگام سختی هایش حس این را به من میداد که چقدر خوب است امام حسین را داریم هر وقت سختی بر ما غلبه کرد مقایسه کنیم و ببینیم از امام حسین که سخت تر نیست. 
گرچه گفتنش ساده است اما این مادر شهید آن را عمل کرده است. 
حس شیرین این خانواده قابل وصف نیست آنها نه تنها از امت مسلمان ایران انتظاری ندارند بلکه هنوز هم خود را وامدار این ملت و دین میدانند و این مهم در جای جای کتاب دیده میشود. 
کتابی با نثر روان، زمان بندی عالی بدون پرشهای جلو و عقب خاطرات این شهدا را روایت میکند. 
درگاه خانه ای که چنین فرزندانی تربیت و تقدیم اسلام میکند واقعا هم بوسیدنی است. 
امیدوارم روزی که ما در بوته آزمایش گذاشته میشویم شرمنده شهدا و خانواده هایشان نشویم.