بریده‌ای از کتاب درگاه این خانه بوسیدنی است اثر زینب عرفانیان
1404/4/26
صفحۀ 166
مهربان نگاهم کرد: - تو شهادت داوود رو دیدی. صبور باش. اشکم را با پر چادر پاک کردم: - خودم نمی‌خوام گریه کنم، دلم داره گریه می‌کنه.
مهربان نگاهم کرد: - تو شهادت داوود رو دیدی. صبور باش. اشکم را با پر چادر پاک کردم: - خودم نمی‌خوام گریه کنم، دلم داره گریه می‌کنه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.