لیلی گفت: "دلم زندگی می‌خواهد، ساده، بی‌تاب، بی‌تب".
اما انگار نمی‌شود؛ لیلی شعله‌ور می‌شود و می‌سوزد، تشنه می‌شود و زخم برمی‌دارد، چرا که لیلی عاشق است... "خدا در او دمیده است و هر که خدا در او بدمد، عاشق می‌شود". 

کتاب نام لیلی را بر خود دارد و دختران، 
اما لیلی نام دیگر انسان است و کتاب در مورد عشق است و رابطه‌‌ی خدا و انسان، که قلم لطیف و شاعرانه‌ی خانم نظرآهاری خواندنی‌اش کرده.
        

          این کتاب از آقای عرفان نظر آهاری نوشته شده است خیلی و مفید این کتاب درباره فرشته ها و شیطان ها نوشته شده است یک داستان پیچدی از نظر من کتابی خوب و عالی است .
یک روز امیدوارم که این کتاب را مطالعه کنید. 🥰
        

          به نظرم این بهترین اثر نظرآهاری هست.
جدا ازش لذت بردم و از خوندنش سیر نمی شم
        

          لیلی نام تمام دختران زمین است
اول گمان بردم داستان کوتاه و جستار جالبی نباشه و سراسر انتزاعی.
اما خیلی لذت بردم و حتی می‌تونم بگم این روایت که نمیدونم چرا در دسته بندی شعر بود که به نظرم اصلا شعر حتی معاصر نیست، سراسر عرفان بود؛ مثل نویسنده اثر خانم عرفان نظر آهاری.
پیشنهاد می‌دم بارها و بارها بخونید؛ هرکسی میتونه برداشت خودش رو داشته باشه.
کوتاه اما زیبا.
بیست و سه.
        

          چند سال پیش خوندمش
خیلی دوست داشتنی بود و به دلم نشست🌸
        

          خدا گفت لیلی یک ماجراست. ماجرایی آکنده از من. ماجرایی که باید بسازیش.
شیطان گفت تنها یک اتفاق است بنشین تا بیفتد.
آنان که حرف شیطان را باور کردند نشستند و لیلی هیچ گاه اتفاق نیفتاد.
مجنون اما بلند شد رفت تا لیلی را بسازد.
        

          لیلی 13 قصه نمادین دارد. داستان لیلی، قصه عاشقانه‌ای است بین انسان و خدا- که مجنون و شیطان در اضلاع دیگر این مربع داستانی قرار می‌گیرند، اما در فرآیند گفت‌وگوی خدا و لیلی، این مجنون است که رخ می‌نماید و نقش خود را به خدا می‌سپارد تا رابطه بین این دو را با تکیه بر شناسه‌های زمینی به ما نشان دهد.
«لیلی نام تمام دختران زمین است» جدا از احساسات فمینیستی، به محبوبیت زن در دستگاه آفریدگار اشاره دارد و خدا را شیدای لیلی-که نماینده انسان خاکی با عاطفه‌ورزی‌های مادرانه است- نشان می‌دهد.

هفته‌نامه‌ی همشهری جوان، شماره‌ی 11، 15  اسفند1383.
        

          سر بر شانه خدا بگذار تا قصه عشق را چنان زیبا بخواند
که نه از دوزخ بترسی و نه از بهشت
به رقص درآیی
قصه عشق، انسان بودن ماست .
«احمد شاملو»
        

          عالی!
مختصر و مفید
        

          توصیه استاد سال‌های کارشناسی‌ام : " کتاب‌های خانم عرفان نظر آهاری را بخوانید." 
توصیه‌ی خوبی بود😊.
پاره‌ای از کتاب: " سالیانی است که. لیلی عشق می‌ورزد. لیلی باید عاشق باشد. زیرا خدا در او دمیده است و هر که خدا در او بدمد، عاشق می‌شود. لیلی نام تمام دختران زمین است، نام دیگر انسان." 
        

          " لیلی نام دیگر آزادیست"

دنیا که شروع شد، زنجیر نداشت ، خدا دنیای بی زنجیر آفرید. آدم بود که زنجیر را ساخت، شیطان هم کمکش کرد

دل ، زنجیر شد، زن زنجیرشد، دنیا پر از زنجیر شد و انسانها همه دیوانه ی زنجیری

خدا دنیا را بی زنجیر می خواست. نام دنیای بی زنجیر اما بهشت است

امتحان آدم اما همینجا بود، دستهای شیطان پر از زنجیربود

خداگفت: زنجیرهایتان را پاره کنید ، شاید نام زنجیر های شما عشق است

یک نفرزنجیرش را پاره کرد، نامش را مجنون گذاشتند

مجنون اما نه دیوانه بود و نه زنجیری. این نام را شیطان برای او گذاشت

شیطان آدم را در زنجیر می خواست، لیلی مجنون را بی زنجیر می خواست

لیلی می دانست خدا چه می خواهد، لیلی کمک کرد تا مجنو زنجیرش را پاره کند

لیل زنجیرنبود، لیلی نمی خواست زنجیر باشد. لیلی ماند ، زیرا لیلی نام دیگر آزادی است
        

          خدا گفت راز رسیدن فقط همین بود کافی است انار دلت ترک بخورد
        

          لیلی نام تمام دختران این  زمین است 
لیلی نام دیگر انسان 
لیلی نام دیگر آزادی است 
و ما همه لیلی هستیم 
مجنون هایمان زنجیر هایشان را پاره پاره کردند 
تا به ما برسند 
تا ما را از همان گل بی ارزش که شیطان بر آن سجده نکرد بسازند 
دنیا پر است از دیوانه زنجیری اما مجنون تنها عاقل دیوانه است .....
        

          به طور کلی از نظر من قلم خانم عرفان نظرآهاری بی نظیره و در عین روانی و سادگی مفاهیم عرفانی رو بیان می کنند. چنان زیبا از خداوند و عشقش به مخلوقاتش (اعم از انسان و حیوان) صحبت میکنه که وصف ناپذیره و اگه بخوام اغراق آمیز صحبت کنم با قلم ایشون میشه کافر رو مسلمان کرد...

این کتاب هم مثل سایر آثارشون به زیبایی رابطه میان خدا و لیلی (به نمایندگی از خلقت زن) و خلقت و شخصیت وجودی زن رو توصیف میکنه. زنی که وجودش سراسر عشق و محبته. همنچنین گریزی هم به شیطان و مجنون میزنه و همین زیبایی داستان رو دوچندان میکنه.
        

          کتاب برای من “شاعرانه” و  در عین حال “قابل فهم” بود!
 دل خوشی ندارم از بعضی متون ادبی معاصر که در اوجِ شاعرانگی‌اند، اما اصلا از محتوای آن سر در نمی‌آوری! ولی این بنظرم کتاب اینطور نبود.
حدس می‌زنم خانم عرفان نظرآهاری عاشق جناب سعدی است و این “سهل ممتنع” را هم از شیخ اجل هدیه گرفته!
در این کتاب، قصه آدمی‌زاد و هدف خلق و دست‌انداز های زندگی‌اش در قالب چهار شخصیت خدا، شیطان، لیلی و مجنون حکایت می‌شود. جملاتْ کوتاه، عمیق و خیال‌انگیزند که ناگزیر، آدم را به فکر کردن دعوت می‌کنند. 
در ضمن، این کتابْ بسیار کوتاه و با تصویرسازی های جالبی است؛ که خواندنش -برای من به شخصه- فقط نیم ساعت زمان برد :)
و دوستش داشتم :)
        

          خدا گفت: راز رسیدن فقط همین بود.
کافی است انارِ دلت ترک بخورد.
‌
یک کتاب فوق‌العاده‌ی دیگه از این نویسنده‌ی عزیز
من عاشق نویسنده و کتاب‌های ایشون شدم. نوشته‌های ایشون قلبم رو لمس می‌کنن😭
        

          سلام این اولین یادداشت منه و می‌دونم بعدا قراره درمورد اینکه چرا اینجوری و با این کتاب شروع کردم، خودمو سرزنش کنم.
مستقیم می‌رم سراغ اصل مطلب:
درمورد کتاب کوچولوی خانوم عرفان نظرآهاری می‌نویسم. انقد کوچولو که کلش رو (اگه نخوای تفکر عمیقی داشته باشی ولی به درک خوبی از کتاب هم برسی) می‌شه در کمتر از ۲۵ دقیقه خوند.
روی جلد کتاب یه مُهر خورده: ادبیات عرفانی. واقعاً همینطوره. متن‌های کوتاهِ داستانی و فلسفی که هرکس برای خودش تعابیری می‌تونه داشته باشه و به احتمال زیاد شماها هم مثل من یک‌بخش‌درمیون موافق و مخالف خواهید بود. اما روند کتاب در نهایت رضایت‌بخشه، طوری که با خودت می‌گی: آخیش، حداقل سرانجامش به جای خوبی رسید. البته من تصور معانی والاتر و داستان خاص‌تری داشتم باتوجه به نمادهایی که انتخاب کرده بود. شایدم من نتونستم فلسفه‌ش رو درک کنم، احتمالاً همینطوره.
خب دیگه نمی‌دونم درموردش چی بگم؛ دوست ندارم برداشت‌های شخصیم روی تصور شما از کتاب اثر بذاره. در نهایت می‌گم که ارزش خوندن داره و اگه دوست دارید مدت زیادی فکر کنید که این الان منظورش چی بود؟ این کتاب رو بهتون پیشنهاد می‌کنم. 
پ.ن: ممنون از دوست عزیزم که این کتاب رو بهم هدیه داد. البته الان به تولد بعدیم نزدیک‌تریم تا قبلی و من از همین تریبون عذرخواهم که انقدر دیر خوندمش.
        

          "لیلی! قصه‌ات را دوباره بنویس."
دوست‌ش داشتم اما، نه خیلی زیاد.