«دلم ریخت... 
پاییز است دیگر همه چیز می‌ریزد!»

این کتاب عجیب  به دلم نشست شاید چون از دل بر آمده بود ... 

      

        «چروکس ... فهمید همه غیر عادی هستند
و اتفاقا همین غیر عادی بودن بهترین ویژگی ماست»

یه داستان جالب و دوست‌داشتنی که قشنگ بهت یاد می‌ده خودتو باور کنی، تفاوت‌ها رو بفهمی و با اعتمادبه‌نفس جلو بری. تصویرسازیاش هم انقدر جذابه که دلت می‌خواد چند بار ورقش بزنی.

      

        یه روایت ساده، اما عمیق از زندگی، عشق و رنج…  
جایی که بقا، خودش بزرگ‌ترین پیروزیه.

در زیستن، با فیوگویی همراه می‌شیم و چهار دوره‌ی پر فراز و نشیب تاریخ چین رو از نزدیک لمس می‌کنیم.  
موقع خوندنش، حس می‌کردم کنار یه پیرمرد نشستم که با صداقت و آرامش، داستان زندگیش رو تعریف می‌کنه…  
داستانی پر از اشک‌ها و لبخندها.


      

        خیلی قشنگ بود،لذت بردم.
      

        این کتاب روایت مردی است که آرزوهایش را نه برای خودش، بلکه برای ملتش در دل داشت.  
شهید حسن طهرانی‌مقدم، پدر موشکی ایران، مردی بود با رؤیاهایی دوربرد؛ اما نه دور از دسترس.  
هر موشکی که ساخت، نه فقط ابزاری برای دفاع، بلکه تجسمی از امید و ایستادگی بود.  

برای من، این کتاب تلنگری بود به درون خودم...  
به آن بخشی که هنوز امید دارد.  
بخشی که باور دارد می‌توان ساخت، می‌توان برخاست،اگر ایمان باشد.
      

        مثل تمام آثار دیگه ی داستایوفسکی این یکی هم شاهکار بود :) 
      

        این کتاب فوق‌العاده است! از خوندنش لذت بردم و واقعاً می‌توان گفت  تأثیر عمیقی بر نگرش آدم داره.
      

        بسیار از شنیدن این کتاب لذت بردم. (نسخه صوتی را از طاقچه گوش کردم.)
 روایت داستان  از طریق نامه‌نگاری پیش می‌رود و پایانی شیرین دارد. رشادت و ایثار در داستان به‌زیبایی به تصویر کشیده شده است.  
      

        با روایت خاص و متفاوت خود، تجربه‌ای تازه ای رو در این ژانر ارائه می‌کند
      

        این کتاب فضایی احساسی و منحصربه‌فردی داره و مهم‌ترین نکته‌ی آن این است که هیچ اتفاقی در گذشته قابل تغییر نیست.
این باعت میشود خواننده  با واقعیت‌های تغییرناپذیر روبه‌رو شود و به پذیرش سرنوشت فکر کند.
حین خواندن این کتاب، مدام به یاد سریال پنجمین خورشید می‌افتادم
بنظرم هر دو ،مفهومی مشابه از زمان و اجتناب‌ناپذیری اتفاقات را در خود دارند.
      

        داستان بدون هیچ جذابیتی و پیامی بود
      

        روایت روان و شیرین از دهه ۴۰, ۵۰ که با خوندنش متوجه گذر زمان نشدم.
      

        و مسیر حُر در تمام تاریخ ادامه خواهد داشت
      

        عشق در شب های روشن 

فکر میکنم از دلایل ماندگاری این اثر عشق میان راوی و ناستنکا باشد عشقی که ترکیبی از امید و دلشکستگی است.