«اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِیتِي، وَ صَدِّحْ بِمَا عِنْدَكَ يقِينِي، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مَا فَسَدَ مِنِّى»
بارخدایا نیتم را به لطف خود کامل و خالص گردان و یقینم را بدان گونه که دانی به راه صحت بر و تباهی کارم را به قدرتت اصلاح كن.
کتاب را خواندم اما فقط این را فهمیدم که خیلی از این مفهوم دورم، مخصوصاً در خواسته ها و دعا هایم...
کتاب را میتوان تفسیر این حدیث علوی دانست که میفرماید:
آزادگان خدا را نه به طمع بهشت نه از ترس جهنم عبادت میکنند که خدا را به دلیل شایسته عبادت بودنش عبادت میکنند. (نقل به مضمون)
بر نفس چنین انسانی شیطان تاثیری ندارد
مراتب اخلاص:
۱- دنبال رضای مخلوق نبودن
۲- خالص کردن عمل از منافع دنیوی
۳-خالص کردن عمل از انگیزه بهشت جسمانی
۴- خالص کردن عمل از نیت هایی مانند پرهیز از عذاب اخروی
۵- خالص کردن عمل از نیت هایی مانند لذت های معنوی
چند مرتبه بعدی اصلاً در مخیله همچون منی نمیگنجد اما هشتمین و آخرین مرحله انجام عمل از روی عشق و محبت به خداست.
علامات اخلاص وظیفه محوری به جای نتیجه محوری ، انکسار و تواضع پس از عمل است اگر این دو در وجود شخصی بود به اخلاص نزدیک شده است.
خب چه کنیم که اخلاص داشته باشیم؟
اولین کار یک موحد در کسب هر اخلاق حسنه ای، عرض تضرع و نیازمندی به خداوند است سپس باید تمامی کار هایی که برای غیر خداست را کنار بگذاریم و نیت های خود را خالصانه کنیم.