من به این کتاب باید امتیاز سه و نیم بدم. هرچند چون گودریدز فقط گزینه های سه ستاره و چهارستاره داشت، من چهارستاره رو انتخاب کردم.
ترغیب نوشته ی نویسنده ی مورد علاقه م یعنی جین آستین هست و مثل کتاب دیگه ش غرور و تعصب یک تجربه ی گرم و شیرینه
از اون تجربه ها که یک لیوان چای بذاری کنار دستت، بشینی روی مبل پتوی نازکی بکشی روی خودت و ساعتها غرق شی در داستان آدمهای کتاب
البته
نکات منفی هم وجود داره
واقعیت اینه که اگه غرور و تعصب رو خونده باشین، اصلا نیاز نیست این کتاب رو هم بخونید!
شخصیت های این دو تا کتاب یکی هستند و فقط اسم و داستان پس زمینه شون فرق می کنه. برای هر شخصیتی که در ترغیب می دیدم، یک معادل قبلا توی غرور و تعصب دیده بودم. انگار نویسنده با یک سری مهره ی یکسان دو تا داستان متفاوت نوشته باشه
و خب این از جذابیت ترغیب برام کم می کرد
ترجمه ی رضا رضایی هم که مثل همیشه خوب بود و راضی بودم
        

          بالاخره با اين كتاب عمليات جين آستين خواني تمام شد. به نظرم ترغيب يكي از بهترين هاي جين آستين است و جدا افسوس مي خورم زودتر نخواندمش.
تقريبا به اندازه ي غرور و تعصب دوستش دارم. بيشتر از اما، نورثنگرابي، عقل و احساس و خيلي بيشتر از منسفيلد پارك.
        

          کتاب دوست داشتنی بود .یه شباهت هایی با غرور و  تعصب  داشت .من با غرور و تعصب ارتباط بیشتری گرفتم چون به جزئیات توجه بیشتری داشت ولی این کتاب هم برای خوندن پیشنهاد میشه🙂👌

        

          در نهایت باید بگم من شاید از روی علاقه شخصی خیلی طرفدار جین آستن نباشم چون زمانه بسیار از این داستان‌ها فاصله گرفته و من کمی برای خوندن داستانی فقط عاشقانه و شرح وقایع یک ازدواج پیر شدم اما در روند خوانش داستان‌های کلاسیک و ادبیات جهان قطعا این کتاب بسیار زیبا بود و نشون‌دهنده‌ی پیشرو بودن نویسنده‌ای زن در دوران خودش بود و هم‌چنین با «اما» تفاوت‌های زیادی داشت؛ پخته شدن نوشتار نویسنده در شخصیت‌پردازی‌ها و موضوعات کتاب کاملا مشخص بود و بالاخره گاهی موضوعاتی جز روابط عاشقانه در گفت‌و‌گوهای افراد دیده می‌شد

شخصیت ان هم خیلی زیبا و دوست‌داشتنیه که در سکوت و انزوای خودش زمان رو می‌گذرونه اما با اخلاق، موجه و مهربونه و علی‌رغم نادیده گرفته شدن هنوز برای همه اطرافیانش زمان می‌گذاره؛ امکان همزادپنداری با ان کلا زیاد وجود داره

اما در خصوص شخصیت کاپیتان ونتورث باید بگم اواخر کتاب بود که دوستش داشتم فقط چون تا پیش از اون احساس می‌کردم سعی در ایجاد حسادت برای ان داره و کمی بدجنسی قاطی شخصیتش می‌دیدم اما سعی می‌کردم بهش حق بدم چون یک بار از سوی ان و خانواده‌اش طرد شده بود و غرورش لطمه دیده بود
        

          هو النور
دوستش داشتم
        

          درود بر ادبیات کلاسیک و ترجمه ادبی...
به جرئت میتونم بگم آن کتاب ترغیب، از الیزابت غرور و تعصب خیلی پخته تر و تصمیماتش حتی توی سنین پایینتر، عاقلانه تر بود.
چیزی که خوندنش خیلی واسم سخت بود، رفتار خواهرها، الیزابت و مری و پدر خانواده بود و برام طنز موقعیت سریالهای کمدی مثل ساختمان پزشکان و شبهای برره رو تداعی میکرد. انگار آن، تنها عضو عاقل خانواده است که بین یه مشت دیوونه گیر کرده.
ترجمه کتاب عالی بود و بار دیگه به این نتیجه رسیدم که: کتابهای کلاسیک باید به شکل ادبی و با همون ادبیات خاص، ترجمه بشن و نه محاوره. اگه نامه فردریک به آن، یه زبون محاوره و عادی ترجمه میشد، واقعا اینقدر زیبا بود و با روح و روانم بازی میکرد؟
        

          موقع خواندن این کتاب حس و حال نوجوانی داشتم. احساس می‌کنم دیگه سنّم از خواندن عاشقانه ی کلاسیک گذشته!
این کتاب به شدّت منو یاد «غرور و تعصب» انداخت ولی بیشتر از «غرور و تعصب» دوستش دارم.
نقطه ی اوج داستان کجاست؟ نامه‌ی کاپیتان ونتورث به ان الیوت🥲
        

          اثر ساده ای بود. همون موضوع همیشگی جین آستین :)
عشق، شناخت عشق، و علاقه ای بر مبنای درک دو طرفه.
و یه ریزه اشاره به حقوق زنان ‌؛) 
        

          خب ،خب رمان ترغیب از جین آستین...حقیقتا از اونجایی که عاشق رمان های کلاسیک هستم ،به خصوص از نوع عاشقانش با وسواس زیاد این کتاب رو انتخاب کردم...
خب تا فصل هفت که خوندم رمان روند خیلی یکنواخت و کسل کننده ای برام داشت...اما از اون آدماش نیستم که کتاب هارو یهویی ول کنم...انتظارم از این رمان و جین آستین بیشتر بود...
اون توقعی رو که داشتم تا اینجا برآورده نکرده...
اما ادامه میدم و نتیجش رو آخر کتاب میگم...
تا اینجا این رمان رو دوست نداشتم...
رمان غرور و تعصب انتظارم رو از جین آستین واقعا بالا برده...


        

          بعد از چند ماه بالاخره تموم شد و عمیقا از اینکه تموم شد و پایانش رو خوندم خوشحالم!
پایان کتاب رو می شد حدس زد اما بنظرم قشنگیِ کتاب های عاشقانه ی کلاسیک به همین روند نسبتا آروم و توصیفات عمیقشونه که با اوضاع و حالات داستان و به خصوص زمانِ نوشتن داستان ، خواننده کتاب رو آشنا می کنه.
بنظرم این کتاب بیشتر از هرچیزی منو  با رفت و آمد های دوره جین آستین  و نحوه ی ابراز علاقه آنها آشنا کرد و توی زمینه توصیف هم که دیگه نگم اصن :)))
        

          کتاب جذابی بود ولی من شخصیت زن رمان اِما  را بیشتر دوست داشتم . 
تا الان به ترتیب علاقم:
۱. اما
۲. ترغیب
۳. عقل و احساس

البته هنوز غرور و تعصب رو نخوندم.
        

          این دومین اثری بود که از این نویسنده خوندم. وقتی این رمان رو میخوندم واقعا از مطالعه ش لذت میبردم و خیلی از خوندن این رمان زیبا خوشحالم. کلا وقتی کتابی رو تموم میکنم (فرقی نداره اون کتاب چه ژانری داره) سراسر احساس رضایت میکنم که لحظه لحظه روزهای زندگیمو به بطالت نگذروندم.
        

          ترغیب مثل دیگر اثار جین آستین ،داستانی زنی مقاوم در دنیایی مردانه است.
آن الیوت به ترغیب دوستان و آشنایان به مردی که به او علاقه داشت پاسخ رد میدهد.اما روزگار دوباره این دو نفر را سر راه یکدیگر قرار میدهد.حالا آن که با تجربه تر شده و در طی داستان درک درست تری از وقایع پیدا میکند، حالا که به عقل و منطق خودش در کنار  راهنمایی های دیگران میدان میدهد،حالا که احساسات را همزمان با درک و شعور خود به کار میگیرد.آیا تصمیم دیگری خواهد گرفت یا نه.
ترغیب داستان انتخاب انسان ها و پذیرش عواقب آنهاست.داستان تصمیم های درست و قضاوت های به جا.داستان استفاده از تجربه خود و دیگران در کنار هم و نه در مقابل هم.
        

          در پاییز ۱۴۰۳ در حالی که باران میبارید تموم شد ودوستش داشتم :)
        

          جین آستین تبدیل به یکی از نویسنده های موردعلاقم شده.
فعلا دو تا از آثارش رو خوندم اما با همین دوتا کتاب هم میشه به گیرایی قلم اش پی برد.
غرور و تعصب رو بیشتر از ترغیب دوست داشتم اما این هیچی از ارزش های ترغیب کم نمیکنه.
فوق العاده بود و پیشنهاد میشه.
        

          کتاب قشنگی بود.بعد از مدت ها دوری از آثار کلاسیک این کتاب رو خوندم و روند داستانی برام یه کم کند بود.که البته بعد از یه کم خوندن،متوجه یه لطافتی که در سراسر داستان جریان داشت شدم که واقعا جذاب بود.
به نظرم یه چیزی که داستان رو خیلی جذاب تر می‌کرد،اشاره به احساسات و عواطف واقعی افراد بود.یعنی صرفا چون شخصیت داستان فرد خوبی بود،از اشاره به زمان هایی که فرد احساسات تقریبا خودپسندانه ای داشت چشم پوشی نمی‌شد.
در کل کتاب لطیف و جالبی بود.
        

          حین خوندن کتاب های عاشقانه کلاسیک همیشه یه لبخندی گوشه لبم هست. و ترغیب هم استثنا نبود✨
عاشق حال و هوای داستان،شخصیت های داستان اللخصوص ان عزیزم و اون حالت معصومانه و محجوبش،دیالوگ های به یاد موندیش و خلاصه که.. کل کتاب رو میخوام بغل بگیرم و دوباره با لبخند به افق خیره بشم🥹
(نباید فیلم کتاب رو میدیدم تا تصوراتم از داستان و شخصیت ها انقد خدشه دار نشه💔 کاش وقتی تصمیم میگیرن فیلم کتابی ساخته بشه ،انقد سعی نکنن همه چی رو تغییر بدن🙂🔪)
        

          ترغیب 
خلاصه:
عشقی که سالها پیش به دلیل یک پیشنهاد از طرف یک دوست ردش کردی
نظر شخصی:
من واقعاً از این کتاب خوشم نیومد اولین کتابی که از جین آستین خوندم اما بود جلد گل گلی داشت از نشر افق نوشته بود «شخصیتی خلق کردم که هیچ کس بجز خودم خوشش نمی‌آید» و یا یه همچین چیزی نوشته بود پشت جلد برای خوندن این جمله برچسب کتاب خونه رو کندم و دوباره زدم بهش😂 برای اینکه یه نفر گفت «نشر افق سانسور می‌کنه🫡» که اشتباهم بود نسخه ی نشر نی رو هم خوندم و بنظرم اما فوق العاده بود ! اما دوست داشتنی و مهربان بود البته از نظر من! بعد با الیزابت بنت و آقای دارسی آشنا شدم شاهکار ادبی! که چقدر آن دوره خواندنش برایم لذت بخش بود..
ان الیوت اینطوری نبود اصلاً و ابدا! حداقل من دوستش نداشتم ان الیوت به معنای واقعی دنبال راه فرار می گشت می گفت برایش حرف های دیگران مهم نیست اما بود و غرور مسخره ای داشت البته پنهانی انگار جین آستین حتی خودش هم ان را دوست نداشت فقط می خواست نمی دانم سعی میکرد دوستش داشته باشد و من واقعاً لذت نبردم از خوانش این کتاب امیدوارم آستین خوانی من بهتر بشود بنظرم شخصیت های خاصی از این کتاب خوششان می آید 
و با احترام می گم که ترغیب سطحی ترین کتاب آستین و اصلا هیچ شباهتی به غرور و تعصب نداره !!حتی نسخه ی ضعیف اون یا یه تقلید ؟ بنظرم اشتباهه ترغیب برای خودش مستقله اما دوست داشتنی نیست چون قهرمان دوست داشتنی نداره
        

          بعد از خواندن داستان اما و دیدن فیلم غرور و تعصب که گفته میشه اقتباسی خوبیه، با خودم می گفتم دیگه اینم تکرار همون هاست،دو نفر عاشق هم میشن که برای رسیدنشون به هم موانعی هست، ولی در نهایت به هم میرسن. ولی جلوتر که رفت ، دیدم نه واقعا جذابه، ولی اون چیزی که جذابه این رسیدن و یا نرسیدن نیست(که البته هست ولی در پله های بعدی) اون اتفاقات و گفتگوهایی هست که این وسط می افته و باعث میشه رسیدن یل نرسیدن انفاق بیوفته.
توصیف احساسات بیشتر از هر چیز در کتاب های جین استین دیده می شن.
فقط جدی برام سوال شد این کاری که املاک یه ادم رو سرپرستی کنن چجوریا بوده که درامد خوبی هم داشته؟