من به این کتاب باید امتیاز سه و نیم بدم. هرچند چون گودریدز فقط گزینه های سه ستاره و چهارستاره داشت، من چهارستاره رو انتخاب کردم.
ترغیب نوشته ی نویسنده ی مورد علاقه م یعنی جین آستین هست و مثل کتاب دیگه ش غرور و تعصب یک تجربه ی گرم و شیرینه
از اون تجربه ها که یک لیوان چای بذاری کنار دستت، بشینی روی مبل پتوی نازکی بکشی روی خودت و ساعتها غرق شی در داستان آدمهای کتاب
البته
نکات منفی هم وجود داره
واقعیت اینه که اگه غرور و تعصب رو خونده باشین، اصلا نیاز نیست این کتاب رو هم بخونید!
شخصیت های این دو تا کتاب یکی هستند و فقط اسم و داستان پس زمینه شون فرق می کنه. برای هر شخصیتی که در ترغیب می دیدم، یک معادل قبلا توی غرور و تعصب دیده بودم. انگار نویسنده با یک سری مهره ی یکسان دو تا داستان متفاوت نوشته باشه
و خب این از جذابیت ترغیب برام کم می کرد
ترجمه ی رضا رضایی هم که مثل همیشه خوب بود و راضی بودم
        

          بالاخره با اين كتاب عمليات جين آستين خواني تمام شد. به نظرم ترغيب يكي از بهترين هاي جين آستين است و جدا افسوس مي خورم زودتر نخواندمش.
تقريبا به اندازه ي غرور و تعصب دوستش دارم. بيشتر از اما، نورثنگرابي، عقل و احساس و خيلي بيشتر از منسفيلد پارك.
        

          کتاب دوست داشتنی بود .یه شباهت هایی با غرور و  تعصب  داشت .من با غرور و تعصب ارتباط بیشتری گرفتم چون به جزئیات توجه بیشتری داشت ولی این کتاب هم برای خوندن پیشنهاد میشه🙂👌

        

          در نهایت باید بگم من شاید از روی علاقه شخصی خیلی طرفدار جین آستن نباشم چون زمانه بسیار از این داستان‌ها فاصله گرفته و من کمی برای خوندن داستانی فقط عاشقانه و شرح وقایع یک ازدواج پیر شدم اما در روند خوانش داستان‌های کلاسیک و ادبیات جهان قطعا این کتاب بسیار زیبا بود و نشون‌دهنده‌ی پیشرو بودن نویسنده‌ای زن در دوران خودش بود و هم‌چنین با «اما» تفاوت‌های زیادی داشت؛ پخته شدن نوشتار نویسنده در شخصیت‌پردازی‌ها و موضوعات کتاب کاملا مشخص بود و بالاخره گاهی موضوعاتی جز روابط عاشقانه در گفت‌و‌گوهای افراد دیده می‌شد

شخصیت ان هم خیلی زیبا و دوست‌داشتنیه که در سکوت و انزوای خودش زمان رو می‌گذرونه اما با اخلاق، موجه و مهربونه و علی‌رغم نادیده گرفته شدن هنوز برای همه اطرافیانش زمان می‌گذاره؛ امکان همزادپنداری با ان کلا زیاد وجود داره

اما در خصوص شخصیت کاپیتان ونتورث باید بگم اواخر کتاب بود که دوستش داشتم فقط چون تا پیش از اون احساس می‌کردم سعی در ایجاد حسادت برای ان داره و کمی بدجنسی قاطی شخصیتش می‌دیدم اما سعی می‌کردم بهش حق بدم چون یک بار از سوی ان و خانواده‌اش طرد شده بود و غرورش لطمه دیده بود
        

          هو النور
دوستش داشتم
        

          درود بر ادبیات کلاسیک و ترجمه ادبی...
به جرئت میتونم بگم آن کتاب ترغیب، از الیزابت غرور و تعصب خیلی پخته تر و تصمیماتش حتی توی سنین پایینتر، عاقلانه تر بود.
چیزی که خوندنش خیلی واسم سخت بود، رفتار خواهرها، الیزابت و مری و پدر خانواده بود و برام طنز موقعیت سریالهای کمدی مثل ساختمان پزشکان و شبهای برره رو تداعی میکرد. انگار آن، تنها عضو عاقل خانواده است که بین یه مشت دیوونه گیر کرده.
ترجمه کتاب عالی بود و بار دیگه به این نتیجه رسیدم که: کتابهای کلاسیک باید به شکل ادبی و با همون ادبیات خاص، ترجمه بشن و نه محاوره. اگه نامه فردریک به آن، یه زبون محاوره و عادی ترجمه میشد، واقعا اینقدر زیبا بود و با روح و روانم بازی میکرد؟
        

          موقع خواندن این کتاب حس و حال نوجوانی داشتم. احساس می‌کنم دیگه سنّم از خواندن عاشقانه ی کلاسیک گذشته!
این کتاب به شدّت منو یاد «غرور و تعصب» انداخت ولی بیشتر از «غرور و تعصب» دوستش دارم.
نقطه ی اوج داستان کجاست؟ نامه‌ی کاپیتان ونتورث به ان الیوت🥲
        

          اثر ساده ای بود. همون موضوع همیشگی جین آستین :)
عشق، شناخت عشق، و علاقه ای بر مبنای درک دو طرفه.
و یه ریزه اشاره به حقوق زنان ‌؛) 
        

          خب ،خب رمان ترغیب از جین آستین...حقیقتا از اونجایی که عاشق رمان های کلاسیک هستم ،به خصوص از نوع عاشقانش با وسواس زیاد این کتاب رو انتخاب کردم...
خب تا فصل هفت که خوندم رمان روند خیلی یکنواخت و کسل کننده ای برام داشت...اما از اون آدماش نیستم که کتاب هارو یهویی ول کنم...انتظارم از این رمان و جین آستین بیشتر بود...
اون توقعی رو که داشتم تا اینجا برآورده نکرده...
اما ادامه میدم و نتیجش رو آخر کتاب میگم...
تا اینجا این رمان رو دوست نداشتم...
رمان غرور و تعصب انتظارم رو از جین آستین واقعا بالا برده...


        

          بعد از چند ماه بالاخره تموم شد و عمیقا از اینکه تموم شد و پایانش رو خوندم خوشحالم!
پایان کتاب رو می شد حدس زد اما بنظرم قشنگیِ کتاب های عاشقانه ی کلاسیک به همین روند نسبتا آروم و توصیفات عمیقشونه که با اوضاع و حالات داستان و به خصوص زمانِ نوشتن داستان ، خواننده کتاب رو آشنا می کنه.
بنظرم این کتاب بیشتر از هرچیزی منو  با رفت و آمد های دوره جین آستین  و نحوه ی ابراز علاقه آنها آشنا کرد و توی زمینه توصیف هم که دیگه نگم اصن :)))
        

          کتاب جذابی بود ولی من شخصیت زن رمان اِما  را بیشتر دوست داشتم . 
تا الان به ترتیب علاقم:
۱. اما
۲. ترغیب
۳. عقل و احساس

البته هنوز غرور و تعصب رو نخوندم.
        

          این دومین اثری بود که از این نویسنده خوندم. وقتی این رمان رو میخوندم واقعا از مطالعه ش لذت میبردم و خیلی از خوندن این رمان زیبا خوشحالم. کلا وقتی کتابی رو تموم میکنم (فرقی نداره اون کتاب چه ژانری داره) سراسر احساس رضایت میکنم که لحظه لحظه روزهای زندگیمو به بطالت نگذروندم.
        

          ترغیب مثل دیگر اثار جین آستین ،داستانی زنی مقاوم در دنیایی مردانه است.
آن الیوت به ترغیب دوستان و آشنایان به مردی که به او علاقه داشت پاسخ رد میدهد.اما روزگار دوباره این دو نفر را سر راه یکدیگر قرار میدهد.حالا آن که با تجربه تر شده و در طی داستان درک درست تری از وقایع پیدا میکند، حالا که به عقل و منطق خودش در کنار  راهنمایی های دیگران میدان میدهد،حالا که احساسات را همزمان با درک و شعور خود به کار میگیرد.آیا تصمیم دیگری خواهد گرفت یا نه.
ترغیب داستان انتخاب انسان ها و پذیرش عواقب آنهاست.داستان تصمیم های درست و قضاوت های به جا.داستان استفاده از تجربه خود و دیگران در کنار هم و نه در مقابل هم.
        

          در پاییز ۱۴۰۳ در حالی که باران میبارید تموم شد ودوستش داشتم :)
        

          جین آستین تبدیل به یکی از نویسنده های موردعلاقم شده.
فعلا دو تا از آثارش رو خوندم اما با همین دوتا کتاب هم میشه به گیرایی قلم اش پی برد.
غرور و تعصب رو بیشتر از ترغیب دوست داشتم اما این هیچی از ارزش های ترغیب کم نمیکنه.
فوق العاده بود و پیشنهاد میشه.
        

          ترغیب ساده و شیرینه. داستان حول محور ان الیوت دختر دوم از سه دختر یک خانواده‌ی ثروتمند میگرده. ان عاشق میشه اما به خاطر مرتبه‌ی خانوادگی و اصرار اطرافیان ازدواج نمیکنه و حالا بعد از ۸ سال هنوز درگیر اون حس هست. در این مدت اتفاقاتی افتاده و ثروت خانواده حیف و میل شده و در نتیجه باید تغییراتی در زندگی این خانواده ایجاد بشه، از جمله تغییر محل زندگی. ان پس از سالها به طور اتفاقی با عشق قدیمی روبرو میشه ولی هر دو رفتاری نسبتاً متفاوت با چیزی که طرف مقابل انتظار دارن انجام میدن و داستان ادامه پیدا می‌کنه تا ما با سرگذشت این دو نفر و شخصیت‌های دیگه‌ی کتاب، که اونها هم هر کدوم در جای خودش جالبه، رو بفهمیم. طنز پیچیده در کتاب رو دوست داشتم و ضمناً این تفاوت ان با اطرافیانش رو که به خوبی پرداخته شده بود. یک فیلم با همین اسم در سال 2022 ساخته شده از روی این رمان که اون هم جالبه و توصیه میکنم که ببینید.ه
        

          ی عاشقانه فوق العاده 😍😍😍
        

          من تا حالا کتابی از جین آستین نخونده بودم و این اولین اثری بود که ازش خوندم . نزدیک ترین تجربه ام از آثار جین  تا قبل از  این، دیدن فیلم غرور و تعصب بود. که خب خیلی هم ناراحتم از این که  با فاش شدن داستان برام، دیگه نمی تونم اون طور که باید از کتابش لذت ببرم . فعلا منتظرم که چند سال بگذره شاید فیلم یادم رفت و تونستم کتاب رو با لذت بخونم . در این مواقع واقعا فراموشی نعمتی ست . و اما ترغیب ! در کم تر از یک روز خواندمش. و خدای من ! چه قلمی داره جین آستین ! چه دیالوگ های نابی می نویسه ! اما  اون ها رو ارزان در اختیارت نمی‌ذاره ، تو رو می کشونه دنبال خودش ، تشنه ات می کنه برای دیالوگ ها ، نگاه ها . چندین و چند صفحه جان به لب و کشان کشان میری جلو تا می‌رسی اون جایی که باید و وقتی رسیدی مکث می کنی . چون از فرط هیجان نمی تونی بخونی .چون می دونی که قراره قلبت از شور و شوق دریده بشه . می خواهی که با تمام جان بخونی تا همه لذتش رو ببلعی.


پ.ن : وی بعد از این که بسی عاشق کتاب شده بود (به روی خود نمی آورد که روی فردریک کراش زده است🌚)رفت که فیلم اش را ببینید . اما هر لحظه با دیالوگ معروف فیبی « اووووه مااااای آییییز، مااااااای آآآیز » جیغ می کشید .
بله دوستان ! آخه این چه فیلمیه که این ها ساختند ؟! سوالی که به وجود میاد اینه که قصدشون ساختن فیلم از آثار جین آستین بوده یا لرزاندن جین آستین در گور؟!! فکر می کنم عوامل فیلم با خودشون گفتند خب بیاید شخصیت های داستان رو دقیقا متضاد شخصیت خودشون بسازیم ببینیم چی میشه !! در غیر این صورت هیچ منطقی پشت این فیلمی که ساختند وجود نداره.
        

          به‌نظرم «ترغیب» بهترین رمان جین آستین است و نهایت پختگی‌اش در نویسندگی رو خیلی خوب نشون می‌ده. بااینکه احتمالاً به‌خاطر احساسات نوستالژیک نوجوانی «غرور و تعصب» همیشه محبوب‌ترین رمانش برام می‌مونه، ولی «ترغیب» داستان عمیق‌تری داره. در «ترغیب» جین آستین برای اولین بار شخصیتی رو وارد داستانش می‌کنه که آدمی اشراف‌زاده نیست که به‌واسطهٔ خانواده‌ای که درونش به دنیا اومده ثروتمند باشه و متعلق به طبقهٔ بالای جامعه؛ بلکه دریانوردی است که گرچه در ابتدا وضع مالی خوبی ندارد و به همین دلیل از طبقهٔ مرفه جامعه طرد می‌شود، اما با کار و تلاش فردی بعد از گذشت چند سال به چنان مرتبه‌ای می‌رسد که از سوی همان کسانی مورد تأیید قرار می‌گیرد که روزی طردش کرده بودند. در کتاب‌های دیگر آستین مردان اگر هم شغلی جز زمین‌داری داشته باشند، کشیش‌اند. این تنها کتابی است که در آن با گروهی از افراد که شغلی به معنای امروزی دارند مواجهه‌ایم. آن هم نه هر شغلی؛ دریانوردی. به‌نظرم انتخاب این شغل هم هوشمندانه بوده چون شغلی است که شاید در روزگار آستین تجسم رهایی و آزادی بوده؛ دریانوردان افرادی بودند که می‌توانستند سوار بر کشتی‌هایشان به هر کجا که دوست دارند سفر کنند و در دل دریاهای ناشناخته از همهٔ محدودیت‌های خشکی رها و آزاد باشند. خود دریا به‌نظرم عنصر مهمی در «ترغیب» است. صحنه‌های زیادی در کنار دریا سپری می‌شوند و به‌نظرم دریا نماد تمام آرزوهایی است که آستین به‌عنوان یک زن نویسنده در آن دوران که زنان به‌هیچ‌وجه به‌رسیمت شناخته نمی‌شدند در سر می‌پرورانده. شاید آستین اگر مرد بود دریانورد می‌شد؛ کسی که به محدودیت‌ها پشت می‌کند و با شجاعت به دل ناشناخته‌ها می‌رود و حاضر است از صفر روی پای خودش بایستد و زندگی‌اش را بسازد. به‌خاطر تمام این دلایل و البته عشق زیبا و بالغانه‌ای که میان ان الیوت و کاپیتان ونتورث شکل گرفته و در طول داستان رشد می‌کند به‌نظرم «ترغیب» بهترین داستان جین آستین است. شیوهٔ به‌تصویر کشیدن روابط انسانی و پیچیدگی‌ها و ظرافت‌هاش هم در این کتاب خیلی ماهرانه و دقیقه و برای همین برای مخاطب امروزی هم‌چنان ملموسه. 
در نهایت به‌نظرم کتاب‌های آستین به دو دسته تقسیم می‌شن. «عقل و احساس»، «غرور و تعصب» و «اما» که «غرور و تعصب» بهترین‌شونه و «منسفیلد پارک»، «ترغیب» و «نورثنگرابی» که به‌نظرم «ترغیب» بهتره و «منسفیلدپارک» متفاوت‌تر.