یادداشت فهیمه محمودی

        درود بر ادبیات کلاسیک و ترجمه ادبی...
به جرئت میتونم بگم آن کتاب ترغیب، از الیزابت غرور و تعصب خیلی پخته تر و تصمیماتش حتی توی سنین پایینتر، عاقلانه تر بود.
چیزی که خوندنش خیلی واسم سخت بود، رفتار خواهرها، الیزابت و مری و پدر خانواده بود و برام طنز موقعیت سریالهای کمدی مثل ساختمان پزشکان و شبهای برره رو تداعی میکرد. انگار آن، تنها عضو عاقل خانواده است که بین یه مشت دیوونه گیر کرده.
ترجمه کتاب عالی بود و بار دیگه به این نتیجه رسیدم که: کتابهای کلاسیک باید به شکل ادبی و با همون ادبیات خاص، ترجمه بشن و نه محاوره. اگه نامه فردریک به آن، یه زبون محاوره و عادی ترجمه میشد، واقعا اینقدر زیبا بود و با روح و روانم بازی میکرد؟