هنوز و حتی بعد از حدود ده سال، هنوز این داستان برام جذاب و پر از درس بود. مشتاقانه منتظر خوندن جلدهای بعدیم. 
      

        اول از همه باید بگم نمیدونم محتوای کتاب و اسم نویسنده بود که جذبم کرد و به دلم نشست یا صدای راوی؟
حتما کتاب رو با صدای نیما رئیسی گوش بدید. 
کتاب در ژانر جنایی_معمایی نوشته شده اما کلی سوال بی جواب یا کار بی دلیل داره که میتونه نکته منفی باشه. و تو اگه جنایی خون باشی، از همون مکالمه اول، یه چیزایی دستت میاد و دنبال نشونه هایی تا معما رو حل کنی و نویسنده هم، این کار رو برات سخت نکرده. کتابهای خوب با این ژانر، تا فصل آخر، برات غافلگیری دارن و نمیذارن دست راوی یا شخصیت مرموز واست لو بره و اعتمادت رو بهشون از دست بدی، اما این کتاب اینجوری نیست و خواننده، برخلاف راوی که نمیدونم چرا اینقدر ساده است، خیلی سریع میتونه نکات و دیالوگهای مشکوک رو بفهمه.
در کل به عنوان یک کتاب ایرانی تو این ژانر خوب بود.
      

        روایتها یا بهتره بگم برشهایی از خاطرات راوی کمی شلخته بود و سیر زمانی نداشت اما در کل کتاب خوبی بود. من رو یاد فیلمهای سرو زیر آب و خانه ای کنار ابرها انداخت.
اگر این فیلمها رو دوست داشتید، خوندنش براتون خالی از لطف نیست.
      

        نه اونقدری که نقدش میکنن و میزنن، بد بود و نه اونقدری که براش یقه میدرن، خوب!

      

        این جلد کتاب به چگونگی سقوط سلسله زندیه و شکل گیری سلسله قاجار توسط آغا محمدخان و بعد از اون سلطنت فتحعلی شاه میپردازه. دوره ای از تاریخ که ایران، هر روز در حال آب رفتن و استعمار بود و شاه مخصوص خوش گذرونی.
به این فکر میکنم که اگه، جای فتحعلی شاه، کس دیگه ای جانشین آغا محمدخان میشد، الان ایران چه شکلی بود؟ یا اگر عباس میرزا میتونست جانشین پدر بشه و جلوی تصمیمات اشتباهش رو بگیره؟ 
      

        این جلد از کتاب کاملا مختص به ایران و ترکیبی از پادشاهی صفویه، افغانها، افشاریه و زندیه است.
این جلد باعث شد به این فکر کنم که نادرشاه رو تا به حال درست نشناختم و خیلی بزرگتر از چیزی بوده که بهمون گفتن.
واقعا چرا تو کتابهای درسی همه اش از صفویه و زندیه صحبت میشه در حالیکه اونقدر هم عالی نبودن و همه فیلم ها و سریالها مختص به پادشاه هایی از قاجاریه که همه فکر و ذکرشون حرمسرا بوده و نه حفظ ایران؟
نادرشاه دیگه چیکار باید میکرد تا ارزش دیده شدن داشته باشه؟ 
      

        روایت تاریخ تو این جلد، کمی به عقبتر از جلدهای گذشته برمیگرده، و حالا سیر اتفاقات رخ داده در ایران، موازی با اتفاقاتی که در جلد قبل در مورد هندوستان خوندیم،  در طی دوره صفویه بیان میکنه.
همون جنگ و درگیریهای کشورهای اروپایی با همدیگه بر سر تسلط بر مرزهای آبی و تجارت ایران به جای هندوستان، البته این بار بر اثر ابریشم نه فلفل.
جالبه که هر چقدر داستان جلوتر میره، با وجود اینکه خرید کتابی که قبلا خوندم، با این قیمتهای بازار اصلا منطقی نیست، بیشتر ترغیب میشم که بخرمش. 
      

        روایتهایی از سیره و رفتار ائمه معصومین با گناهکاران و دشمنان که اونها رو به سمت اسلام سوق میده.
کتاب شامل 5 داستان کوتاه بود که من داستان چهارم و پنجم رو از همه بیشتر دوست داشتم.
روایتها هر کدوم روی یک موضوع تاکید داشتن که میشه از همشون درس گرفت. حتی اگر نوجوان نیستید، بخونید. 
      

        کتابی دوست داشتنی که مفهوم دوست داشتن رو به سادگی به بچه های کوچولو یاد میده، اینکه دوست داشتن واقعی، احساسات والدین به اونها، تموم و خراب شدنی و وابسته به شرایط خاصی نیست.

      

        جلد هشت سرگذشت استعمار هم الان تموم شد، اما یه سوال رو تو ذهن من باقی گذاشت: آیا واقعا هندوستان از زیر بار استعمار انگلستان دراومد؟ یا مفهوم استعمار بعد چند صد سال، تو ذهن اونها حک شد؟ وضعیت الان هندوستان، مردم و فرهنگشون، همونی نیست که اون سالها برای قبول نکردنش میجنگیدن؟
یه کوچولو از امتیاز کتاب کم کردم، چون دوست داشتم بیشتر از چند صفحه به ماجراهای پس از استقلال هند و اختلافات مسلمانها و هندوها بپردازه و در مورد تجزیه هندوستان بیشتر صحبت کنه. 
      

        کتاب رو به زور تا انتها خوندم و ازش خوشم نیومد.
شروع کتاب و توصیف خانواده از زبون یک کودک، خوب بود اما هر جی جلوتر رفت، هم کسل کننده و قابل پیش بینی شد و هم اینکه، در توصیف اخلاق و رفتار عمه خانوم و واکنش بقیه به بداخلاقیهای اون، زیاده روی شد و صحبت ها شکل توهین به خودش گرفت. فکر نمیکنم برای یک کتاب کودک و نوجوان مناسب باشه، چطور انتظار داریم نوجوون ما این کتاب رو بخونه، و بعد در برابر بزرگترهایی که کمی سختگیرترن و انعطاف کمتری دارن، رفتار نیکی داشته باشه؟ 
      

        امروز در حین انجام کارها، کل کتاب رو با خوانش خوب آقای طالبی گوش کردم و لذت بردم.
همیشه و در طی جلدهای قبلی، خونم از ظلمهایی که جماعت اروپایی به باقی مردم و بومیهای هر قاره میکردن، به جوش میومد، امروز با خوندن این کتاب، متوجه شدم فقط مختص بومیهای کشورهای دیگه نیست، حتی با خودشون هم همینن.
ولع پول و ثروت و بیگاری کشیدن از بقیه، تو سالهای صنعتی شدن اروپا، اونها رو حتی به سمت به کار گرفتن بچه های 4.5 ساله هم برده و حتی مردم کشور خودشون رو بی دلیل و بخاطر مثلا ولگردی، مجازات میکردن تا تو کارخونه ها و کشتیها براشون به رایگان کار کنن. 
      

        حس و حال آروم و آرامش بخش کتاب و توصیف فضای کتاب فروشی رو در هر دو جلد دوست داشتم. 
      

        شخصیت پردازی و تصویرسازی کتاب خوب بود و نقطه قوتش به حساب میاد، اما چه فایده که نویسنده، اون رو ناقص رها کرده و تو نمیفهمی نقش این شخصیت‌ها و تاثیرش روی راوی چیه. پایان بندی هم تعریفی نداشت و انگار نویسنده فقط دنبال جمع کردن داستان بود. شاید قرار بر نوشتن جلد دومی هست؟ 
      

        کتاب جالب و آموزنده ای بود که از داستان شیرین و تصاویر زیبا برای آموزش یک مفهوم مهم مثل حمایت از تولید داخلی استفاده کرده بود.