یادداشت میم صالحی فر

        بعد از خواندن داستان اما و دیدن فیلم غرور و تعصب که گفته میشه اقتباسی خوبیه، با خودم می گفتم دیگه اینم تکرار همون هاست،دو نفر عاشق هم میشن که برای رسیدنشون به هم موانعی هست، ولی در نهایت به هم میرسن. ولی جلوتر که رفت ، دیدم نه واقعا جذابه، ولی اون چیزی که جذابه این رسیدن و یا نرسیدن نیست(که البته هست ولی در پله های بعدی) اون اتفاقات و گفتگوهایی هست که این وسط می افته و باعث میشه رسیدن یل نرسیدن انفاق بیوفته.
توصیف احساسات بیشتر از هر چیز در کتاب های جین استین دیده می شن.
فقط جدی برام سوال شد این کاری که املاک یه ادم رو سرپرستی کنن چجوریا بوده که درامد خوبی هم داشته؟