انگار تو افکار آدما غوطه می‌خوری :)
دلچسب بود
      

        چقدر خوببببببب بوددددددددد
من یک اقتباس رادیویی جذاب ازش گوش کردم، دلنشین و به یاد موندنی بود.. فوق‌العادههههههههههههه
      

        چه تراژدی غمباری.. خیانت، درد وجدان، مردانگی، جوانمردی، مرگ، مرگ و مرگ.. 
      

        دوبازه قلبم تیر کشید...عالی بودددددددددددد
یه اثر کوتاه که میتونه بعد یک کتاب طولانی حسابی دلتون رو خون کنه :) 
      

        وای عجب دردی.. من حدود یک ماه پیش پدرم به خاطر بیماری فوت کرد و از این جهت، شرح روزهای احتضار ایوان ایلیچ و رنجی که می‌برد.. اون تنهایی.. اون درد و اون نفس نیمه کاره آخر رو میشناسم..
وای که عجب رنجی.. وای..
فوق‌العاده کتاب باارزشیه و میشه مدتها بهش فکر کرد و بهتر زندگی رو فهمید، هیچ بودن زندگی رو :) 
      

        فوق العادههههههههه
انقدر ازش لذت بردم که نگووو
یه داستان دلنشین در حدود سالهای 1320، که شروعش با عشق نوجوانانه راوی داستانه و با ماجراهای عجیب و خاص یک خانواده ادامه پیدا میکنه
از اون کتابایی که با خوندنش حسابی حال آدم جا میاد :) 
      

        دلنشین و متفاوت و به یادموندنی :) 
      

        بینظیییییر. پرکشش و شدیدا به یادموندنی. نویسنده فوق‌العاده خوب با قلب و روحم بازی کرد و منو جای بدی از داستان رها کرد.. جای خیلی بدی..
حالا باید دانه زیر برف رو بخونم تا دردم تسکین پیدا کنه😭
      

        اثر ساده ای بود. همون موضوع همیشگی جین آستین :)
عشق، شناخت عشق، و علاقه ای بر مبنای درک دو طرفه.
و یه ریزه اشاره به حقوق زنان ‌؛) 
      

        خیلیییی اثر فوق العاده ایههههه. خیلیییی.
قلمش جوریه که انگار شخصیت ها همسایه های چندین سالت هستن :) 
      

        عجب کتابی بود.. اوففف
      

        عجب کتابی..
هم ساده بود هم تلخ.. 
      

        عجب...اختلاف طبقاتی، فقر، تنهایی، سکون...
عجب غم نهانی...
اینو صوتی گوش کردم.ترجیح میدادم بخونم تا هر کلمه و هر اتفاق رو لمس کنم 
انگار تو قعرش سرمای روسیه رو  احساس میکنید...همون سرمایی که نیاز به یه شنل گرم رو به بهای تحمل شش ماه گرسنگی می طلبه
ارزش خوندن رو داره

      

        وای خدای من...یه روز جمعه، تعطیلی آخر هفته از سر کار، غصه از مرگ غم انگیز و دردناک آقای تیبو تو کتاب خانواده تیبو که چند ساعت پیش تموم کرده بودم، و بعد خوندن این اثر...
وااااییییییییییی یه جاهایی یاد نمایشنامه مرگ در میزند از وودی آلن افتادم و یکم رو مخم رفت ولی...فوق العاده عجیب بود...چقدر تلخ...از اونایی که مغزت رو منفجر میکنه...
      

        خدایا...چقدر دردناک...
اعتراف میکنم جلد اول برام جذابیت بیشتری داشت ولی این جلد...داستان عذاب آقای تیبو...دست و پنجه ترم کردنش با اون بیماری و اون نتیجه، واقعا واقعا برام دردناک بود
داستان سورلینا و عواطف ژاک، خود درگیری های آنتوان، بحث های اجتماعی و مذهبی و...همه اینا با یک روند آروم تو کتاب پیش میرفتن 
یکی از دوستانم گفته بود این جلد براش هیجانی نداشت‌.
حقیقتا منم در طول کتاب نه غافلگیر شدم و نه هیجان زده . فقط متاثر شدم...