کتاب خوبی بود. راوی هم صدای خوبی داشت. منتها به نظرم، انتخاب موسیقی در اکثر قسمت ها، خیلی خیلی بد بود، از این نظر که، بیش از آنچه لازم بود موسیقی تلخ یا غم انگیز یا تاریک یا حتی تم ترسناک داشت، به اصطلاح! 
در عین حال خود داستان، اوایل حالت طنز داشت و بعضی جاها هم حال خوب کن بود، ولی در آخر به تراژدی آموزنده تبدیل شد. البته بعدتر که راجع به نویسنده تحقیق کردم، از این که ضدکمونیست بوده، اصلا تعجب نکردم، دقیقاً تم کتاب است.
        

          کتابی که تلاطم درونی یک پزشک جوان را هنگام آغاز طبابت در روستایی دور افتاده روایت می‌کند.
و در انتهای کتاب به زیبایی و همین طور دردناک ، معضل اعتیاد رو توصیف میکند.
        

          غرق شدن در دنیای پزشک بی تجربه مثل تجربه کردن با اون پزشک بود .
و این از جذابیت قلم بولگاکوفه قطعا 
        

          این کتاب رو از دوست عزیزی که بهش گفته بودم دوس دارم این کتاب رو بخونم هدیه گرفتم😍
 همیشه فکر میکردم دغدغه هایی که من از آینده رشته ام دارم صرفا دغدغه های شخصیمه،ولی وقتی خاطرات بولگاکوف رو خوندم احساس همزادپنداری عجیبی آمیخته با شادی و ترس داشتم. خوشحال ازینکه این دغدغه هارو شخص دیگه ای هم داشته و ترس از سیستم معیوبی که سالیان سال بدون اصلاح شدن،  نیروی ناکارآمد خروجی میده. 

نمیدونم بخاطر اینکه هدیه از یک دوست خیلی عزیز بود انقدر دوستش داشتم یا صرفا به خاطر ارتباط عمیقی که با نویسنده گرفتم، به هرجهت 
خوندنش رو توصیه میکنم 
        

          خیلی دوستش داشتم، خوندن این کتاب که خاطرات واقعی دوران طرح پزشکی بولگاکوف هست رو به علاقه‌مندان علم زیبای پزشکی و همچنین دانشجوهای پزشکی پیشنهاد می‌کنم.
        

          به نظرم هر کسی که می‌خواد بدونه به پزشکی علاقه داره یا نه باید اینو بخونه
با اینکه خاطرات نویسنده به عنوان یک پزشک هستش، ولی قلم خیلی خوبی داره. داستان‌ها هیجان و کشش مورد نیاز رو دارن. ترجمه هم ترجمه خوبیه.
        

          لمس اضطراب، ذهن‌آشوبه، تلاش و درماندگی پزشکی جوان در قصبه‌ای دور افتاده. 
درون‌مایه‌ی حوادث و سیر شرح ماجرا همراه کننده و آشنایی بخش است. آشنایی بخش در خصوص پذیرفتن شرایط و تلاش برای بهبود آن. آگاهی بخش برای کسانی که از یک فرد مقامی می‌خواهند بدون هرگونه اشتباه، از یک پزشک جوان تجربه‌ی صدساله می خواهند و از هر بیماری خوب شدنش را بدون انجام مراحل درمان. 
احوال این پزشک جوان خواندنی ست.
        

          بولگاکف نویسنده محبوب منه. یعنی اون بالای بالا به تنهایی ایستاده. اما این کتاب از جهت دیگه ای برام خاصه و اونم آشنایی با یه مترجم فوق العاده ست. 
گلکار میراث دار شایسته ای برای نسل طلایی مترجم های بزرگمونه؛ به علاوه، به تجربه فهمیدم اسمش یه برند هست؛ برای اطمینان از اینکه کتابِ ترجمه شده واقعا ارزش خوندن داره. 
        

          عالی بودش 
من حدود یه سال پیش که تازه کتابخوان شده بودم شروع کردم به خواندن این کتاب ولی وسطای کتاب نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم.
بعد یک سال نسخه صوتی و چاپی را با هم خواندم و گوش دادم برایم بسیار لذت بخش بود داستان های جذابی داش مخصوصا برای دانشجو های پزشکی جذاب تر خواهد بود 
این کتاب اولین کتاب از بولگاکف بود که خوندم و راضیم کرد
        

          دختر در همان حال که به چوب زیر بغل تکیه داده بود، بسته ای را باز کرد و حوله ی درازی به سفیدی برف از آن بیرون آمد که خروس قرمز ساده ای روی آن گلدوزی شده بود. پس این همان چیزی بود که او هنگام معاینات زیر بالش پنهان می کرد. یادم آمد که همیشه روی میز نخ هایی به جا می ماند.
با ترشرویی گفتم:نمیگیرم
و حتی سرم را تکان تکان دادم.ولی چهره و چشمان او به شکلی درآمد که حوله را برداشتم...
و حوله سال های سال در اتاق خواب من در موریوا آویزان بود و بعد همراه من خانه به دوش شد. سرانجام کهنه شد، نخ نما شد، پر از سوراخ شد و ناپدید شد، درست همان گونه که خاطرات محو می شوند و از بين می روند.
#یادداشت_های_یک_پزشک_جوان
#میخاییل_بولگاکف 
#ترجمه #آبتین_گلکار
        

          من همیشه از پزشکی بیزار بودم، از اضطراب و حساسیت زیادش. ولی کتاب رو بیشتر از تصورم دوست داشتم. بیشتر از یک کتاب ‍پزشکیِ پر از خون و چرک و کثافت، شبیه دفتر خاطرات یک آدم بود. توصیفات به‌اندازه رو دوست داشتم، نه کم بود نه زیاد. ‍پایانش(بخش مورفین) بیش‌تر از هر بخش دیگه‌ای  تلخ و واقعی بود و اذیتم کرد.
        

          هر بار که اثری از «میخائیل بولگاکف» را می‌خوانم، تازه یادم می‌افتد که چقدر بولگاکف را دوست دارم.

حکما بولگاکف جزو پنج نویسنده‌ی مورد علاقه‌ی من است. چه چیز از این مغتنم‌تر که مترجم و انتشارات هم جزو لیست بهترین‌های من باشند؟

از مطالعه‌ی کتاب بسیار لذت بردم. کتاب در حقیقت روایت تجربه‌های شخصی خود بولگاکف جوان است، زمانی که پس از اتمام دروس دانشکده‌ی پزشکی عازم روستایی دور افتاده می‌شود.

مطالعه‌ی کتاب برای پزشکان قطعا از جذابیت بسیار بیشتری برخوردار خواهد بود.

در انتهای کتاب، داستان کوتاه «مورفین» هم آمده است که چون این قصه را در کتابی مجزا با همین نام و با ترجمه‌ی بابک شهاب خوانده بودم، از مطالعه‌ی آن صرف‌نظر کردم. اما مورفین هم بسیار زیباست و حتما بخواندیش.
        

          یادداشت‌های یک پزشک جوان در واقع نوشته‌های بولگاکف هست از خاطرات خودش در زمانی که در جایی دورافتاده به عنوان پزشک مشغول به کار شده. این نوشته‌ها پس از مرگش به صورت کتاب منتشر شده. متن جذابیت لازم رو داره و ترس و دلهره های یک پزشک تازه کار رو زیبا توصیف کرد.ه
        

          و بالاخره رسیدم به فصلی که بیصبرانه براش لحظه شماری میکردم بله  < مورفین>.
البته از ۷ داستان اول هم واقعا خوشم اومد اماواقعا  این کتاب رو به عشق مورفین خریدم😉🤩
        

          من در ابتدا به عنوان فردی علاقه مند به پزشکی و علم تجربی مطالعه کردم، با این علم که علاقه ای به خواندن زندگینامه ندارم، اما بالعکس، داستان مرا به خواندن زندگینامه تشویق کرد 
و جالب تر این که قلم این نویسنده روسی چقدر توصیفات جذاب و لحن کتابی و گیرایی دارد!
به هرحال از خواندن این کتاب لذت بردم، برعکس بسیاری از کتاب ها، پند و اندرز هایش نه به صورت کلیشه ای ، بلکه در زندگی آن ها را نشان داده بود 
        

          بسم الله 

روس‌ها چه می‌خورند و چه تنفس می‌کنند که این‌گونه می‌نویسند؟؟؟

خواندن این کتاب سبک خاصی دارد، پیشنهاد من این است...
اول. خواندن هفت بخش ابتدایی که در قالب هفت یادداشت است.
دوم. خواندن یادداشت مورفین
سوم. خواندن پیش‌گفتار مترجم

نویسنده (پزشک) خاطرات خود، در زمان حضور در روستایی دورافتاده را در این کتاب منتشر کرده است.

تصویرپردازی، بیان احساسات درونی و همچنین نوع گزارش ویژه هر خاطره، آن را در ذهن، ماندگار و به شدت پویا می‌کند. مخاطب احساس می‌کند که در آن فضا است و هم‌زیستی تنگاتنگی با نویسنده دارد. عطر و طعم هر کلمه را در زیر زبانش و با تمام وجودش حس می‌کند. بی‌شک دلیل چنین حس فوق‌العاده‌ای تبحر بی‌اندازه نویسنده در قلم زدن است.

جایی از کتاب به واسطه نوع روایت نویسنده، احساس کردم، آقای پزشک صرفاً به خاطر ورود به روستا و تلاش برای نجات انسان‌ها، در معرض تابش عنایت ویژه خداوند قرار گرفته است. این حس مذهبی را در کمتر کتابی (حتی در کتاب‌های به ظاهر مذهبی که تمام سعی شان القای چنین حسی است) به شکل محسوس می‌توان پیدا کرد. بولگاکوف دانسته یا ندانسته، مخاطب را در معرض نوعی از شهود قرار داده است.

این کتاب یک پیشنهاد ویژه به پزشکان و علاقه‌مندان به پزشکی است.
البته علاقه‌مندان به ادبیات، بیش از دو گروه بالا نیازمند به خواندن این کتاب هستند.
        

          یادداشت‌های یک پزشک جوان مجموعه داستان‌های واقعیست که برای خود نویسنده کتاب (میخائیل بولگاکف نویسنده مرشد و مارگاریتا) در دوران پزشکی اتفاق افتاده.
داستان‌ها به صورت فصل‌های جدا و مستقل نوشته شده اما به شکل ظریف و ماهرانه‌ی انگار به هم مرتبط هستند.
کتاب نشون دهنده تحول پزشک جوانه که با نمرات عالی اما تجربه صفر به روستای دور افتاده‌ای میره و خودش  را دائم با پزشک ماهر قبلی مقایسه میکنه و دوست داره از موقعیت‌های پیش روش فرار کنه و گاهی هم دعا‌های ترسناک و بامزه میکنه :)
هم‌زمان با درگیری‌های خودش با خودش  باید با جهالت و خرافات مردم روستا هم دست و پنج نرم کنه.
اما با همه‌ی احوالات می‌مونه و  به یک قهرمان فروتن تبدیل میشه.

        

          کتابی به شدت خوشخوان، ساده و روان هست
داستان ها به هیچ وجه خسته کننده نیستن و ترجمه هم بسیار عالی ست
بعد از مدت ها داستان کوتاه برایم لذت بخش بود.
        

          این کتاب یک مینی سریال هم داره که من اول اونو دیدم و بعد ترغیب شدم کتاب رو هم بخونم. 
دیدنش خالی از لطف نیست