بی‌نظیر بود.
در یک کلمه اگر بخواهم بگویم،این فیلم‌نامه یکی از بهترین چیزهایی بود که خواندم،انقدر خوب فردوسی و شاهنامه و تفاخر به ایرانی بودن درش هست که جوشش ملی در آدم فوران خواهد شد.
راجع داستان هم باید بگویم که راس کار به فردوسی و سرگذشت مظلومانه او پرداخته و گریز هایی ام کرده به مرگ دقیقی و ظلم زمانه با شیوه سمبولیسمی که از شاهنامه بوده تا روایت قرن چهارم بعد هجرت را نشان دهد.

حتما بخوانید و پیشنهاد میکنم اگر از این فیلم نامه خوشتان امد،طومار شیخ شرزین رو در گام بعد بخوانید.
      

        این کتاب از آثار بزرگ و مشهور آلبر کامو شناخته میشود،باید گفت که رمانی کوتاه اما بزرگ از نظر روانشناسی و شناخت عواطف محسوب میشود،از آنجایی که خود نویسنده در باب این رمان میگوید«سرنوشت فردی‌ست که به حقیقت مبتلا است و نمیتواند مانند سرشت محکوم افراد جامعه از صداقت موجود پا فراتر بگذارد و هنجار شکنی کند».
ما این را در سرنوشت آقای مورسو کاملا میبینیم،فردی که زندگی را در قالب هر آنچه که هست میبیند و می‌خواهد نه کم تر نه بیشتر،جالب است اگر اینگونه به مسأله بنگریم که مورسو در واقعا انعکاس مشهود درونی فردی دقیق بین نسبت به همه چیز است،اگر اینگونه ببینیم کاملا درک «بیگانه» برایمان معقول است.
      

        بی بدیل است که بگویم کتابی شایسته برای خواهان آشنایی روان کاوی و شناسی با شکسپیر هستند،که آقای گریر استاد دانشگاه آکسفورد به طنازی تمام خود این امر رو فراهم کردند،و همچنین ترجمه درخشان استاد کوثری که بر قند این نبشته افزوده.

کتاب از اسمش که معلومه در باب شکسپیر نوشته شده،و بیشتر از آنجایی که اطلاعات کمی از شکسپیر در دست داریم سعی شده در قالب موشکافی آثار این شاعر بزرگ انگلیسی اطلاعاتی در باب افکار او به ما بدهد.

فقط این نکته رو ذکر کنم که سعی کنید آثار شهیر رو خوانده باشید بعد کتاب رو بخونید،برای درک آسان تر این تحلیل،هرچند نخوانید ام کار دشواری نیست کمی تامل بیشتر میخواهد.
      

        سپاس بیکران از آقای کوثری که این اثر را جاودانه برگرداندند،انقدر ترجمه شیرین و شعرگون هست که آدمی واقعا حال و هوای کلاسیک بودن ازش میگیرد.
در رابطه با نمایشنامه ها در واقعه باید بگویم،سنکا در اصل از اصل یونانی آنها که مال اوریپید هست وام گرفته و مهم ترین تفاوت این دو نمایشنامه شدت تابش انعکاس خدایان در نمایش است،سنکا در واقعه یک سبک آوانگاردی رو پدید آورده در نمایش که خواستار این هست که عملکرد های انسانی را مشهود تر در کنش های افراد مشاهده کنند،دو تراژدی بی نظیر که توئستس تنها بازمانده از این داستان است،چرا که نسخه یونانی نابود شده و تنها این نسخه مانده.
فقط به گمانم تنها چیزی که من آنرا دوست نداشتم شاید،کشش مفرط و بی دلیل سخن همسرایان است و معلوم نبود دخول و خروج بازیگران در صحنه.در کل سنکا شاهکار کار کرده.
      

        این کتاب اولین کتابی هست که براش چیزی می‌نویسم.
هرچند زیاد در این زمینه خوب نیستم اما سعی میکنم منظورم رو رسا و بلیغ برسونم.
این کتاب سر تا سر در رویا بود طوری که در خطابه پایانی کتاب خود شکسپیر هم اون رو در قالب یک رویا تلقی میکنه،نمایشنامه ای که درش نمایش دیگه ای بازی میشه و شوخی های بامزه شکسپیرانه ای که غالبا دیده میشه و هرچند بعضی از شوخی ها انقضا اون ها برای دوره الیزابت بود ولی باز شیرینی خودش رو داره.
بنظرم اصلی ترین چیزی که نمایش نامه میگه و خلاقانه ام بهش پرداخته شده پوچ بودن ماهیت سوگند های است که برای عشق از او وام گرفته میشه و در قالب یک رویا این منظور رسونده میشه،این اثر نسبت با بقیه کمدی های شکسپیر تفاوت داره و بنظرم بنیادی ترین تفاوت اون همین رویا و افسانه وار بودن اون هست که اثر رو خاص میکنه،پیشنهاد میکنم بخونیدش بخصوص با ترجمه سلیس شادروان مسعود فرزاد.
      

        نوشته ای بر زنبق دره؛
رمانی سراسر احساس و شور بود که تکه های خاطرات شخصیت راوی «کنت فلیکس» که جزوی از بورژوا های رو به بالای فرانسه قرن ۱۹ ام هستند.
کتاب سراسر شعر هست که به احساس و شور دمیده شده،ماجرای عشقی سوزناک در سرگذشت راوی که در نامه ای طویل به معشوقه فعلی می‌نویسه که خواستاره حالات متحیر اوست.

در باب خود داستان باید عرض کنم که نحوه داستان سرایی بالزاک مشهور هست که عناصر را به شدت مورد تحلیل و بررسی روان شناسی قرار میدهد تا عصاره یک فعل حرکتی را در ذیل مشخصاتی پر شور و تحرک اما شاعرانه به نمایش بگذارد،مکتب سورئال بشدت پرتو نورش در این کتاب نمایان است،گفتگو های دیالکتیکی که بین هانریت و فلیکس در جریان است نشان دهنده خلاقیت این نویسنده بزرگ فرانسوی است،اما باید یک نکته را عارض شوم،که اینست که تعاریف کتاب و پند های که سرشتی هم از خود حکومت فرانسه قرن ۱۹ دارد هم درس هایی که شخصیت ها به خواننده یاد میدهند در خور ستایش است ولیکن توصیفات بینهایت سورئالی و طویل ممکن است که خواننده کم طاقت را کمی رنجور کند.
توصیه میکنم اگر کتابی پرشور و کلاسیک و در خور احساسات و شعر میخواهید،زنبق دره را حتما بخوانید.