چون در پیشگاه حق تعالی ایستی خویشتن را چنان پندار که گبری در برابر او خواهد زنار خویش ببرد.

از پدرم شنیدم که می‌گفت احمد بن خضرویهٔ بلخی بر بایزید وارد شد. بایزید او را گفت: «تا کی از این سیر و گشت؟» گفت آب چون در یک جای بماند عفونت گیرد. بایزید گفت: «دریا باش تا عفونت نگیری.» دفتر روشنایی/ بایزید بسطامی