شبکه اجتماعی کتاب‌دوستان

        هرکدام از حیوانات درباره چیزی که پیرا کرده اند یک نظر دارند، یکی فکر می کند پنیر است، آن یکی صابون و ... اما چیزی که پیدا کرده اند یک جواهر است و فقط جواهرساز متوجه آن می شود و با آن یک انگشتر زیبا می سازد.

کتاب به این مفهوم می‌پردازد که هرکسی بر اساس دیده ها و حواس خود نمی تواند به واقعیت اشیا و چیزهای مختلف پی ببرد و برای شناخت درست، به فهم درست نیاز است. 
      

        کتاب وقتی نیچه گریست :
نوشته اروین .د.یالوم: داستان کتاب اینجوری هست که مردی به نام فردریش نیچه، مردی دانا و فیلسوف بزرگی هست که از طرفی از بیماری جسمی مثل سردرد، میگرن رنج میبره؛ و هم از طرف کسانی که دوستشان داشت، خیانت دیده و روحش ضربه خورده و حالا نمی تواند به کسی اعتماد کند. نیچه، مردی دانا و عاشق فلسفه زندگی است و اعتقاد دارد مثل زرتشت، پیامبر ایرانی تبار، زودتر از موعد به دنیا آمده و مردم هنوز به درک حرف هایش نرسیدند. در این طرف، دکتری معروف و ثروتمند به نام دکتر یوزف برویر هست که باید بیماری روحی نیچه رو بدون اینکه متوجه بشود در حال درمان است، درمان کند!(و این امر کاملا غیر ممکن به نظر میاد!!😶) یوزف برویر می‌تونه پروفسور نیچه رو درمان کنه؟ چجوری ممکنه؟
من این کتاب رو خیلی دوست داشتم و واقعا عاشقش شدم. بنابر این امتیازم به کتاب ،پنج از پنج هست.
کتاب ، کاملا در مورد فلسفه زندگی ، روبه رو شدن با ترس ها و زندگی کردن خوب و با شجاعت، جوری که بعد ها اگر دوباره برگردیم همین ها رو تکرار کنیم، و بحث های فلسفی، صحبت می‌کنه. پس این کتاب برای افرادی مناسب هست که به فلسفه و مخصوصا فلسفه زندگی علاقه مند هستند . من به این افراد، خوندن کتاب رو توصیه میکنم.
و قصد دارم در این یادداشت ، کمی از نکاتی که یاد گرفتم رو بگم( البته که خیلی بیشتر در این کتاب یاد میده🙃)
ما  باید جدا از فرهنگ، قوانین و وظایفمون، جوری زندگی کنیم که اگر یک زنجیره تکرار داشته باشیم، یعنی همین زندگی رو بعد ها دوباره انجام بدهیم، و در عین حال قبلا انجام دادیم، به اون زندگی علاقه داشته باشیم. ساده تر بگم: جوری زندگی کنیم که پشیمون نشیم! کاری رو انجام بدیم که جدا از وظایف و قوانین و... علاقه داریم! که اگر دوباره همین زندگی رو داشتیم، عاشق زندگی مون باشیم! در واقع، زندگی رو باید زندگی کنیم! « به سرنوشت عشق بورزیم» و «بشویم، همان که هستیم»
و نکته بعد هم ، اینه که ما نیاز به آدم ها و برقراری ارتباط داریم؛ اما آدم هایی با درک و فهم مثل خودمون! آدم هایی که عواطف ، احساسات و افکار ما رو درک میکنند و یا تجربه ای نزدیک به ما دارند؛ و این ، یکی از زیباترین احساسات دنیاست؛ اگر چه راحت نیست ‌. آدم ها میتونن به همدیگر کمک کنند، پس همدیگر رو به دنیا هامون راه بدیم!«موقعی که به تو گفتم که تا به حال کسی مرا لمس نکرده،  اجازه دادم که تو قسمتی از خاطراتم و خود مرا لمس کنی!🥹»
توصیه من به افراد علاقه مند به فلسفه ، این هست: حتما این کتاب رو بخونید، عاشقش میشید!!
و به نظرم، کتاب هم به هدف خودش خیلی خوب رسیده بود و نویسنده کتاب، حتما خودش هم علاقه مند به فلسفه بوده و یا حتی کمی فیلسوف، که تونسته چنین جملات زیبا و تامل بر انگیز بنویسه.....😀❤️
      

        🌻به نام خدا  🌻
«تاج دوقلوها» یکی از آن کتاب هاییه  که تا مدتها بعد از تموم شدنش، ذهنم رو درگیر خودش نگه میداره. نویسنده با مهارت بی نظیری، دنیایی خلق کرده که در اون عشق و قدرت در تقابلی همیشگی قرار میگیرن و هر فصل مثل قطعه ی دیگه ای از یک پازل مرموزه.    
دو قلوهای داستان اونقدر واقعی و عمیق نوشته شدن که انگار خودت بخشی از دردها و شادی ها رو تجربه میکنی.  
بین وفاداری و خیانت، عشق و نفرت، و قدرت و ضعف، مرزهایی کشیده شده که هر لحظه ممکن است محو شوند.  جمله بندی ها اونقدر روان و تاثیرگذاره که گاهی مجبور میشید پاراگراف ها را دوباره بخونید، فقط برای لذت بردن از زیبایی کلمات. مخصوصا قسمت های عاشقانه ش.🥺🥺🥺🥺❤❤❤ 
 بدون اسپویل کردن باید بگم که پایانبندی کتاب ممکن است برای بعضیها راضیکننده نباشه، اما به نظر من این دقیقاً همان چیزی است که داستان را ماندگار میکنه.  

حرف آخر: 
اگر به دنبال کتابی هستید که هم شما را به فکر فرو ببره و هم قلب شما را به تپش بیندازه، «تاج دوقلوها» قطعاً یک انتخاب عالیه. این کتاب نه فقط یک داستان، بلکه یک تجربه ی احساسی و فکری است که ارزش چندبار خوندن را داره.  
      

        سفرنامه‌های اقای ضابطیان یه سری نقطه مشترک دوست داشتنی داره..سادگیش..صمیمیتش..عکس‌هاش..اتفاقات ناگهانی که در جریان سفر میفته..آدم‌های مهربونش..مارو به زندگی و آدمها امیدوار‌ میکنه و این یکی بنظرم از بقیه بهترم هست. چهره‌ خیلی واقعی ترکیه به دور از توهمات فیلم‌های ترکی رو‌ نشون میده..آدابو‌رسوم..سنتها..عرف..غذاها،موسیقی
صنعت فیلمسازی..مردم..مسجدها..صنعت‌توریسم..صنعت پوشاک..خیابانها و محله‌های معروف استانبول..حتی تفاوت بخش آسیایی با بخش اروپایی..آتاتورک و هر آنچه که ترکیه واقعی هستش. این کتاب نسخه صوتی با صدای نویسنده اصلی و موسیقی ترکی داره که خیلیم شنیدنیه.


      

        یادداشتهای مختصر و شرح خلاصه وار کامو از سفر به آمریکا و چند کشور آمریکای لاتین از جمله برزیل
در عین اینکه سفرنامه کوتاه و خلاصه است اما بخوبی اوضاع جامعه آمریکا رو که در حال اوج گیری اقتصادی و تقلید از فرهنگ اروپایی است و مشکلات و فقر و بدبختی مردم برزیل رو نشون میده
      

        در یک کافه‌ی قدیمی توکیو، صندلی جادویی وجود دارد که به کسی که روی آن بنشیند، امکان سفر به گذشته یا آینده را می‌دهد. اما قوانین سختی دارد
داستان حول چهار شخصیت مختلف می‌چرخد که هر کدام با آرزوها، حسرت‌ها و اشتباهات گذشته‌شان روبرو می‌شوند.

 این کتاب «کُند» و فلسفی‌ست.
برخی دیالوگ‌ها تکراری‌اند .
کتابی ساده ولی عمیق
باز پاردوکس شد/:
کتاب کمتر درباره‌ی «سفر در زمان علمی» است و بیشتر دربارهٔ حسرت، عشق، بخشش و پذیرش گذشته است.
      

        کتاب خیلی قشنگی بود، یه جور یه حس عجیب درمورد زمستان باعث شد برای یه بارم که شده جور دیگ به زمستان نگاه کنم زمستان که گویی حالتی برف،یخ و سرما در خود دارد...  :) 
کتاب قشنگیه میتوانی پا به درون دنیای  بوف بزاری دختری که توی یه هفته زندگیش جور دیگر شد.. ✨🌨🌬
اول فک نمیکردم بوف معنی خاصی داشته باشد تا اینکه خود کتاب معنیش گفت، "جغد" اسم  عجیبی و در عین حال زیبایی می یاد 🦉
این یه کتاب فانتزی درمورد جادو، پری، عناصر طبیعت، مام‌زمین و از همه مهم تر زمستان و جغد دارد✨🤍
چیزایی شاید بس عجیب و گاهی عادی مثل برف و یخ زمستان اما در اینجا جور دیگر به زندگی نگاه کنید...  :))) 
اگر قرار است این کتاب را بخوانید پس به دنیای زمستان خوشآمدید...:) ⛄🦉✨🤍
      

        کتاب در مورد یک زن مستقل بود که امور مربوط به یک مزرعه را اداره می کرد. و در این میان با خواستگارانی مواجه شد که هر کدام نماینده یک گروه از افراد جامعه بودند. تروی شیاد و اوک ساده و مزرعه دار و بالدوود متزلزل که نمی تونست احساسات خودش رو کنترل کنه. و رفتار مردمان روستا که کاری جز تجزیه و تحلیل زندگی ارباب خود نداشتند .
البته می توان گفت که هاردی در این کتاب به بررسی جایگاه زن در فرهنگ کشور خود پرداخته است. 
خیلی جذب کتاب نشدم، کتاب شامل فضا سازی هایی از طبیعت بود که با ترجمه بد چیزی از آن متوجه نشدم و همچنین داستان بدون هیجان و خاله زنک بازی بود ولی یک سوم پایانی کتاب کمی جان گرفت و پایانی  خوش داشت .
      

        «جناح چهارم» یکی از اون کتاب‌هایی بود که وقتی تموم شد، حس کردم خودمم از یه جنگ برگشتم.
یه دنیای فانتزی پر از اژدها، رقابت، مرگ، و البته عشق… ولی هیچ‌کدومش تقلّبی یا سطحی نبود. همه چیز واقعی حس می‌شد.
از بین همه‌ی شخصیتا، لیام و از هنه بیشتر دوست داشتم:))
آروم، وفادار، قابل اعتماد، بدون سر و صدا ولی همیشه حاضر.
اون آدمی بود که حتی اگه یه جمله هم نمی‌گفت، حس می‌کردی کنارت ایستاده، و فقط با بودنش، امنیت می‌آورد.
واقعاً از ته قلبم عاشقش شدم.
ازون شخصیتا شد که  بعد از کتاب هم تو ذهنم موند.
بعد از اون، ترین رو خیلی دوست داشتم.
یه جور سکوت هوشمند داره. نه اهل پُز دادن، نه اهل حرفای قشنگ.
ولی حضورش پررنگه و کم‌کم می‌فهمی که چقدر عمیق و قابل اعتماده.
دوست دارم تو جلدهای بعد بیشتر بشناسمش.
و در نهایت، زیدن.
اون رابطه‌ای که بین وایولت و زیدن شکل گرفت، واقعاً یکی از بهترین کاپل‌هایی بود که توی داستان‌های فانتزی دیدم.
نه فانتزی مسخره، نه عاشقانه‌ی سریع.
یه رابطه‌ی پرتنش، پرشور، و پر عشق.
جوری که آدم حس می‌کنه این دو نفر واقعاً لیاقت همو دارن.
وایولت هم شخصیتیه که خیلی باهاش حال کردم.
ضعیف نیست، حتی اگه بدنش آسیب‌پذیره. ذهنش قویه، دلش قرصه، و از اون شخصیت‌هاست که رشدشو حس می‌کنی و بهش افتخار می‌کنی.
در کل، جناح چهارم برای من فقط یه رمان نبود، یه تجربه بود.
از اون کتاباست که نه‌تنها داستانشو، که آدم‌هاشو هم با خودت می‌بری تو دنیای واقعی.