جغد چوبی روی پاتختی وِروِر می کند" بود، بود."با تعجب برمی گردم. خم می شوم. دقیق تر نگاهش می کنم. پلک می زند و من هم پلک می زنم. این جغد را وقتی بچه بودم و از تاریکی می ترسیدم، مامان از چوب تراشید. چیزی که قرار بود نگهبانم باشد. حالا با من حرف می زند. شاید دچار توهم شده ام. در هر صورت، چون موجودی چوبی با من حرف می زند و موجودی پریانی تعقیبم می کند، معلوم است اتفاقی کاملا عجیب در پیش است.موجودات پنهان شده در سایه ها یا تشکیل یخ روی پوستم را کاملا واقعی می دانم، اما چطور ممکن است؟