شبکه اجتماعی کتاب‌دوستان

        شاید چندین سال از اولین باری که این کتاب رو خوندم میگذره اما درست یادمه یک جمله مشترک بین من و شخصی که بهم پیشنهادش داده بود رد و بدل شد . اونم اینکه بلافاصله بعد از تموم شدن کتاب دلمون میخواست برگردیم و از اول بخونیمش. نمیدونم بعد سال ها اگر برگردم بهش نظرم چیه اما اخیرا با یکی از افراد مسن خانواده درباره این کتاب حرف زدیم. برام جالب بود که حتی اسم میوه های نامبرده شده در کتاب هم براش کنجکاوی برانگیز و لذت‌بخش بوده. این نشون دهنده قدرت جذب مخاطب از تمام سنینه. برای دوباره خوندنش بسیار کنجکاوم.
      

        کتاب  «پادشاه سنگدل» از مجموعه‌ی « پادشاه پریان » از نشر « باژ »



✅ بدون اسپویل ✅


یک هفته پیش تقریبا تمومش کردم 
اومد داستان توی این جلد  واقعا کند بود ولی خب تا آخر خوندمش بنظرم ارزششو داشت چون بخش پایانیش خوب بود یعنی یک چهارم آخر کتاب پر هیجان و جذاب بود اما باز هم بقیه‌ی کتاب روندش کند بود 
اما خب این یک مجموعه‌ی طولاااانیه و باید کامل بخونمش تا بتونم نظر قطعیمو بگم
شخصیت پردازی خوب بود داستان جالبی داشت و خیلی از فریلند (فضایی که داستان درش شکل گرفت) خوشم اومد فانتزی دوست داشتنی ای بود اما درمورد گروه سنیش باید بگم روی جلد زده +17 که واقعا بنظرم اشتباهه و از اون طرف هم شاید بعضیا فکر کنم چون فانتزیه و موضوعشم پری و ایناهاست بچگانه باشه ولی برای سنین 12 تا 16 بنظرم می‌تونه بیشتر جذاب و قابل فهم باشه 
و توی متن ترجمه هم از کلمات پیچیده تری استفاده شده بود که خب من واقعا خوشم اومد باعث می‌شه به طور ناخداگاه دایره لغات گسترش پیدا کنه و این خیلی خوبه البته ممکنه بعضی ها که سن کمتری دارن و این مجموعه رو می‌خونن متوجه نشن اما بنظر من اگر الان این ها رو از یک رمان یاد بگیرن و باهاش آشنا بشن درک بهتری خواهند داشت توی آینده و باعث می‌شه بهتر صحبت کنن ایده‌ی قشنگی بود 
در طول داستان جود و کاردن رو خیلی درک کردم  و فکر می‌کردم بعضی جاها دقیقا از روی شخصیت من نوشته شده و باعث شد بیشتر توی داستان فرو برم و البته که جود یکی از قوی ترین دخترهایی بود که توی کتاب ها دیدم با این واقعا حال کردم خیلی قوی بود برعکس داستان های دیگه که الکی اسم شخصیت های زن قدرتمند رو می‌زارن روی عنوان های کتاب و کاملا متن کتاب برعکسش رو می‌گه این کتاب واقعا این موضوع رو به خوبی به تصویر کشیده بود. کاردن هم توی جلد دو می‌فهمین چرا ازش خوشم اومد (اسپویل جلد بعدیییییییی: چون یک شخصیت مظلوم و همیشه تنها و تو سری خور بود که همیشه مجبور بود تظاهر کنه هیچ چیزی براش مهم نیست و همون‌جوری که پدرش می‌گه شروره، از نظر من فقط توی محیط بدی بود و در واقع اینطوری نبود و لحظه ای که اینها رو به جود گفت واقعا قشنگ بود و از اونجا دیگه خود اصلیش رو پنهان نکرد واسه همین ازش خوشم اومد واقعااا)
و در آخر عکس پایین من رو یاد جود انداخت که عاشق شمشیر بازی و شوالیه ها بود:)
      

        کلا من عاشق و دیوانه‌ ژاپن بودم و هستم. از همون بچگی که کارتون ( انیمه ) ژاپنی میدیدم تا الان که به ادبیات ژاپن علاقه‌مند شدم همیشه دور چیز‌های ژاپنی میپلکیدم. حتی تو سینما هم ژاپن رو ترجیح میدم ♡
الان هم خواندن سفرنامه رو با سفرنامه‌ی ژاپن آقای ضابطیان شروع کردم :) و چه انتخاب خوبی بود.

این کتاب واقعا زیبا نوشته شده. قلم آقای ضابطیان خیلی شیرینه و من کتاب رو تو یک عصر تا شب و بعد صبح فرداش تموم کردم. خیلی لذت بردم، انگار با آقای ضابطیان همسفر بودم و خودم هم داشتم مراسم چای یا عروسی رو تجربه میکردم. برعکس آقای ضابطیان، من غذاهای ژاپنی رو دوست دارم و عاشق تازه بودن و با طراوت بودن غذاهاشون هستم. کاش میتونستم یک سفر برم ژاپن و یکماه بمونم و لذت ببرم. امیدوارم و براش تلاش می‌کنم ♡

عاشق فصل‌های زردآلوی ژاپنی و چای سبز شدم و بنظرم خیلی جذاب بودن. مخصوصا هم از چای سبز خوشم اومد چون قبلش کتاب چای اثر اوکاکورا کاکوزو رو خونده بودم و برام جالب بود که آقای ضابطیان واقعا یک مراسم چای رو تجربه کرده. کاش این فصل طولانی‌تر بود.

شما میدونستید یک رباط عظیم‌الجثه تو ژاپن وجود داره که حرکت میکنه به نام گاندام؟ خیلی عجیب بود واسم، حتی اسمش هم نشنیده بودم. خیلی دوست دارم برم و از نزدیک ببینمش. جالب نیست؟ همه چیز در مورد ژاپن و ژاپنی‌ها جالبه.

شیفته‌ی فرهنگ احترام گذاشتن ژاپنی‌ها به همدیگه شدم. ولی از طرفی هم وقتی حرف کار کردن تو ژاپن میشه انگار مردم ربات هستن. اینقدر نظم و احترام و با تمرکز کار کردن برای ساعات طولانی با حقوق کم خیلی ناراحت کننده است. قبلا دوست داشتم ژاپن زندگی کنم ولی الان به یک سفر بسنده میکنم ^-^
      

        ما در رویای فرارسیدن فرداییم و فردا نمی آید؛
ما در رویای شکوه و افتخاری غوطه وریم که خود، نمی خواهیمش.
خواب روزی نو را میبینیم غافل از اینکه همین امروز است آن ما رویگردان از رزمیم آن دم که باید در آن قدم بگذاریم

و ما همچنان در خوابیم.

ما ندا را می شنویم اما به آن وقعی نمی نهیم
امید بر آینده بسته ایم؛ آینده هم تنها نقشی است بر آب.
در آرزوی خردی هستیم که همواره از آن سر باز میزنیم.
ظهور منجی را به نیایش ایستاده ایم اما نجات خود در دستان ماست.
و ما همچنان در خوابیم.
و ما همچنان در خوابیم.
و همچنان در نیایشیم
و همچنان هراسانیم.....

و ما همچنان در خوابیم.

      

        تمومش کردم... بالاخره.
یه کتاب سنگین، بلند، پر از فکر، خنده، دل‌گرفتگی، و سؤال‌هایی که تا ته وجودت میرن.
داستان پدر و پسری که با دنیا قهرن، یا شاید دنیاس که با اونا قهره.
پر از جمله‌هایی که می‌خوای روشون وایستی و فکر کنی. پر از دیوونه‌بازی‌هایی که تلخن، اما آشنا.
آزادی، پوچی، عشق، مرگ، شهرت، شکست و... زنده بودن.
نمی‌دونم جواب کدوم سوالمو گرفتم اما مطمئنم که حالا چند تا سؤالِ مهم‌تر دارم🥲
اگه اهل فکر کردن، خندیدن وسط فلسفه‌، و گم شدن توی زندگی آدمای عجیب‌وغریبین، این کتابو از دست ندین.
      

        کتاب درباره‌ی یه دختر ۲۹ ساله‌ی سینگل‌به‌گوره، به اسم وَلِنسی.
ولنسی توی یه خونواده‌‌ی خیلی مقرراتی و رومخ‌ بزرگ شده. ازاونا که همیشه باید سرساعت بیای سر میز واسه غذا، ازاونا که واسه یه تصمیم کوچیک جلسه با کل خاندان برگزار می‌کنن. ازاونا که همیشه تحت کنترل افکار و گفتارشون‌ هستی!
ولِنسی نتونسته هیچوقت به معنای واقعی زندگی ، "زندگی" کنه. 
اتفاق اصلی وقتی میفته که ولنسی می‌فهمه مرگ یک‌قدمیشه‌.( البته کتابای جان‌فاستر هم بی‌تاثیر نبودن)
خلاصه که دختر ترسوی قصه،برای پرستاری از هم‌شهری بدنامش‌ پیش‌قدم میشه، عاشق کسی میشه که شایعه پشت شایعه ازش درمیاد، اما شایعه ها فقط شایعه‌ن.
بنظرم آخر کتاب کمی سریع تموم شد و قطعا جذاب‌تر می‌شد اگه کشش بیشتری داشت. اما واقعا کتابیه که یک‌بار ارزش خوندن رو داره..!
این کتاب باعث میشه فکر‌ کنی اگه فقط یک سال دیگه میتونی زندگی کنی، واقعا اونجوری که باید زندگی کردی؟
      

        کتاب درباره‌ی یه دختر ۲۹ ساله‌ی سینگل‌به‌گوره، به اسم وَلِنسی.
ولنسی توی یه خونواده‌‌ی خیلی مقرراتی و رومخ‌ بزرگ شده. ازاونا که همیشه باید سرساعت بیای سر میز واسه غذا، ازاونا که واسه یه تصمیم کوچیک جلسه با کل خاندان برگزار می‌کنن. ازاونا که همیشه تحت کنترل افکار و گفتارشون‌ هستی!
ولِنسی نتونسته هیچوقت به معنای واقعی زندگی ، "زندگی" کنه. 
اتفاق اصلی وقتی میفته که ولنسی می‌فهمه مرگ یک‌قدمیشه‌.( البته کتابای جان‌فاستر هم بی‌تاثیر نبودن)
خلاصه که دختر ترسوی قصه،برای پرستاری از هم‌شهری بدنامش‌ پیش‌قدم میشه، عاشق کسی میشه که شایعه پشت شایعه ازش درمیاد، اما شایعه ها فقط شایعه‌ن.
بنظرم آخر کتاب کمی سریع تموم شد و قطعا جذاب‌تر می‌شد اگه کشش بیشتری داشت. اما واقعا کتابیه که یک‌بار ارزش خوندن رو داره..!
این کتاب باعث میشه فکر‌ کنی اگه فقط یک سال دیگه میتونی زندگی کنی، واقعا اونجوری که باید زندگی کردی؟
      

        من کتابای زیادی از ادبیات جنگ خوندم
اصلا بخش مورد علاقم از کتاب خوندنه 
ولی سر میز گرگ اصلا پیشنهاد نمیکنم ! رزا سور شخصیت اصلی واقعا یک خیانتکار و من احساس میکنم این داشت کااااملا توی کتاب عادی سازی میشد !
از شخصیت اصلی چه در واقعیت و چه در غیر واقعیت متنفرم 
‌
نکته دیگری هم اینکه الفریده یهو ناپدید شد بعد رفت خونشون و ... وااقعا برام نامفوم بود  در اصل پاراگراف ها هیچ ربطی به هم نداشتند پرش داشتند مخصوصا اخرش که زووور میزنی داستان و بفهمی
‌
در کل پیشنهادش نمیکنم ...
      

        کتاب «باغ آلبالو» آخرین نمایش‌نامهٔ آنتون چخوف است و یکی از شاهکارهای ادبیات نمایشی جهان. این اثر، با لحنی ملایم و طنزی تلخ، پایان یک دوران را روایت می‌کند: فروپاشی اشرافیت روسیه و طلوع طبقهٔ نوظهور بورژوا.

در مرکز داستان، باغ آلبالوی زیبا و خاطره‌انگیز قرار دارد؛ نمادی از گذشته، خاطرات، و اشرافیت رو به زوال. شخصیت‌ها، هر یک به شکلی درگیر ناتوانی در پذیرش تغییرند. رانفسکایا، زن اشراف‌زاده، همچنان در رویاهای قدیم زندگی می‌کند، در حالی که لوپاخین، پسر یک رعیت سابق، اکنون سرمایه‌داری موفق است که باغ را می‌خرد.

چخوف با ظرافتی شاعرانه، تصویر یک جامعهٔ در حال دگرگونی را نشان می‌دهد؛ جایی که گذشته با شکوه، آهسته و بی‌صدا به دست فراموشی سپرده می‌شود.