یکی از بهترین کتاب هایی بود که برای کتاب باز ها نوشته شده. با خط به خط این کتاب میشه همذات پنداری و کیف کرد. خاطرات و نکاتی توی کتاب مطرح می‌شه که هر کتاب باز یا اهل کتابی باهاش برخورد داشته و درگیره.  قلم احسان رضایی خیلی خودمونی و جذابه و واقعا انگار یکی مثل خودت نشسته کنارت و داره از یه عشق مشترک صحبت میکنه.  
به نظرم اگر کتاب باز هستید و اهل کتاب ، این کتابو باید بخونید و لذت ببرید.
        

          به نام او

🔹️اول که این کتاب منتشر شد، راستش را بخواهید ناراحت شدم. به این خاطر که خودم طرح یک چنین کتابی را در ذهن داشتم و نزدیک پانزده یادداشت هم درباره کتاب و کتابخوانی نوشته‌ام. به طرح جلد هم حسودیم شد چون عاشق این عکس مرحوم نفیسی بودم و با خودم می‌گفتم گزینه خوبی برای طرح جلد کتاب هست.

🔸️من معمولاً از خریدن تازه‌های بازار سر باز می‌زنم که مهمترینش اولویتهایی‌ست که لزوماً چاپ اول نیستند و چون مدتی از نشرشان گذشته از لحاظ اقتصادی صرفه در خرید آنهاست، ولی خب بعضی مواقع نمی‌شود مقاومت کرد، احسان رضایی کتابی درباره کتاب و کتابخوانی نوشته است، نویسنده‌ای که آشنایی قدیمی است و به گردن تو و همسالان تو که کتاب‌خوان شده‌اند حق دارد و موضوعی که روز و شبت را در بر گرفته و از مواجهه مداوم با آن ناگزیری، دیشب به فروشگاه کیهان رفتم و از فروشنده محترم، کتابی درباره کتاب خریدم. از جایی که ده سال پیش در آنجا فروشنده کتاب بودم و اصلا ورود جدی من به این مقوله از آنجا شروع شد. الان که دارم اینها را می‌نویسم به این دقیقه پی‌برده‌ام.

🔸️کتاب مجموعه‌ای از یادداشتهای یک کتاب‌خوان حرفه‌ای است و بازگوکننده دغدغه‌های او در این سالهای کتاب‌خوانی است. نویسنده‌ای که از وجوه مختلف با مقوله کتاب درگیر بوده. هم کتاب‌خوان بوده هم خبرنگار کتاب هم ویراستار و هم نویسنده و ... کتاب از دقایق و نکاتی که بین تمام عشاق کتاب مشترک است پر است و از طرفی نثر رضایی که سالها در مطبوعات قلم می‌زند و دیگران را به کتاب و کتاب‌خوانی فرامی‌خواند آنقدر جذاب است که خود مشوق خوبی برای خواندن بما هو خواندن است. کتابی جمع و جور و خوش‌خوان که مطالعه‌اش را به تمام رفقا توصیه می‌کنم.

🔹️در آخر اینکه حالا که کتاب را تمام کرده‌ام نه تنها ناراحت نیستم بلکه خوشحالم چرا که یادداشتهای من تفاوت محسوسی با یادداشتهای جناب رضایی دارد، مشترکات کم نیست ولی خب  شکل و ساختار و یا برخی از مواردی که من می‌خواهم بگویم با این کتاب خوب تفاوت دارد. البته اگر روزی راضی بشوم که در قالب کتاب چاپش کنم. تا چاپ نشود انگار اصلا نوشته نشده.
        

          وقتی کتاب را می‌خواندم انگار که کتاب با صدای خود نویسنده در مغزم پخش می‌شد. انگار که نشسته باشد و خاطره تعریف کند. 

من عادت دارم در کتاب هایم حاشیه می‌نویسم و زیر بخش‌هایی که دوست دارم بار بعدی که می‌خوانم به چشمم بیاید خط بکشم. 
فرض کنید دارید حاشیه‌ی کتاب می نویسید، یک هو می رسید به فصلی با نام «از متن به حاشیه، شما در کتابتان چیزی می‌نویسید؟» خشکم زد یک هو! مثل مجرمی که در حین ارتکاب به جرم دستگیر شده باشد! نفسم را حبس کردم و خودکار را معدوم کردم و رفتم که بخوانم که نویسنده چه مجازاتی را برای این متهم در نظر گرفته! 

کتاب رفت جزو کتاب‌های حال خوب کنی که می‌توانم به هر دوستی هدیه اش بدهم.
و خودم هم گاهی گاهی قدر چند صفحه‌ی یک فصل درگیر خاطره‌ای شیرین از موضوعی شیرین به اسم کتاب شوم.
        

          سر سفره بهت تعارف می کنن بیا یه لقمه بزن. از بقیه اصرار و از تو انکار. حقم داری، سیر سیری،این وسط نگاهت میافته به یکی که جوری با ملچ مولوچ غذا می خوره که تویی هم که سیری به خودت میای می بینی نه، انگار بدت نمیاد یه لقمه بزنی. نیم ساعت که می گذره می بینی اونایی که داشتن اصرار می کردن که بیا یه لقمه بزن حالا دارن بهت تیکه می ندازن که حالا خوب شد گفتی سیرم!
آداب کتاب خواری آقای رضایی هم دقیقا همینطوری دچارتون می کنه. اصلا جوری این فرایند خرید کتاب،کتابای چاپ اول و ... تعریف می کنه که اگر کتاب خون هم نباشی بعد از خوندن این تعاریف هوس می کنی حالا بری یه کتاب(رمان،علمی،دایره المعارف و...) هم بخونی. 
راستش من وقتی رمان می خونم حوصله ام سر میره بیشتر با اینجاش مشکل دارم که نویسنده بهت کلی جزئیات میده تا تو توی ذهنت بهشون تصویر بدی ولی من حوصله حلاجی کردن این همه جزئیات رو ندارم با اینکه حس تخیلم هم عالیه. ولی با خوندن آداب کتاب خواری گفتم برم یه سر هم به دنیای رمان و داستان بزنم.
کارآمد ترین بخش کتاب هم برای من "قصه ریش رستم بود "و راهکاری که بیان میشه. شخصی سازی کتاب باعث میشه ذهنت رو کامل درگیر کتاب کنی .به خودت میای میبینی چند ساعت گذشته و تو گرفتار فرایند شخصی سازی کتاب شدی.چه با نوشتن،چه با فکر کردن،چه با مباحثه ویا هر روش دیگه.
سعی کنید روند شخصی سازی کتاب رو برای خودتون یک اصل قرار بدید به نظر من مهم ترین قسمت کتاب خوانی هم همین قسمت هست.
        

          کم‌کم ترس برم داشته بود که نکند این همه علاقه‌ام به کتاب زیادی باشد! این همه شور و شوق برای تنها ماندن با کتاب و کتابخانه و آن کنج عزلت دیوار اتاقم. واقعا صحبت‌های بعضی دوستانم هم قدری بی‌تاثیر نبود :) چقدر تو بیکاری پسر، پول یامُفت خرج این کتاب‌ها می‌کنی که چه بشود، به جایش فیلم ببین و الخ. تا این‌که آقای احسان سینیور یا احسان پدر (باید کتاب را بخوانید تا قصه‌ی احسانَین را متوجه شوید) از گرد راه رسید و دلداری‌ام داد که تند نرو پسر جان! تازه کلی راه و آداب مانده تا عاشق کتاب بشوی و کتابخوار بنامیم‌ات؛ جا نزن.

بی‌اغراق هر فصل و روایتی را که خواندم؛ زیر لب د‌ه‌باری گفته‌ام: «وای! آفرین! دقیقا همین‌طوریه.» راستش کم‌تر کتابی خوانده بودم که این همه با وجودم و عادت‌های کتابخوانی‌ام سنخیت داشته باشد.

من می‌خواهم به همه‌ی شما بگویم که: «اگر کتابخوار هستید، آداب کتابخواری را بخوانید تا فکر نکنید که تنهایید؛ اگر هم نیستید که خب بخوانید تا با واجبات و مستحبات کتاب‌خواری عمیقا آشنا شوید...!»

«بورخس جایی گفته است: بهشت باید جایی باشد، شبیه یک کتاب‌خانه‌ی بزرگ. کسی که کتاب‌خانه دارد، برای خودش یک کنج عزلت دست‌وپا کرده که به خلوتکده‌ای از همه دور، وی باشد و وی باشد و وی باشد و کتاب‌هایش...» 

بیایید بیش‌تر در مورد کتاب و کتاب‌‌هایی که می‌خوانیم صحبت کنیم...
        

          افرادی که این کتاب را خواندند، نظرات خوبی درباره کتاب دادند که باهاشان هم نظرم و ممنونم از جناب رضایی بخاطر قلم خوب و دلچسبشان. 

فقط یه غلط املایی ریز تو صفحه 149 خط سوم از پایین است که امیدوارم تو چاپ‌های بعدی اصلاح شده باشه(لغت سطرح). 

جا دارد تشکر کنم بخاطر کیفیت خوب چاپ کتاب از جمله قطع مناسب، کاغذ سبک، فونت مناسب و رنگ کاغذی که چشم را خسته نمی‌کند.

*کاش برنامه کتاب‌باز مجدد با قدرت پخش شود و آقا احسان عزیز تو بخش خودشون کتاب‌های خوب به ما معرفی کنند و از گفتگویشان با جناب صحت عزیز لذت و بهره ببریم.
        

          درباره اینکه کتاب درباره چیه خیلی نظر نوشتن پس من همین قدر بگم که اگر صرفا کتابدوست باشی میتونه انگیزه کتابخون شدن بهت بده و اگر یه کتابخون باشی انگیزه کتابخواری بهت میده و اگر یه کتابخوار باشی میگی آخ چه قدر حرفای دل منه این کتاب 
        

          یک نظر نامحبوب: کتاب خوبی نیست!
از بین تمام یادداشت‌های کتاب شاید اندازه انگشتان یه دست یادداشت مفید برای یه کتابخوان آماتور داشت و الباقی چیزی بود که من به «فانتزی کتابخوانی» ازشون تعبیر میکنم. 
لذت کتابخوانی و متعلق به یه جمع کتابخوان بودن چیز خوبیه، اما نباید همه کتاب خوندنامون محدود بشه به این فانتزی. احسان رضایی و دیگر دوستان شبیه به ایشون کتاب رو برای کتاب می‌خونن و یه جور رویکرد هدونیستیک ( لذت‌گرایانه یا شادخوارانه ) نسبت به مقوله کتابخوانی دارن. لطفا دچار بد فهمی نشید! من نمی‌گم از کتاب خوندن نباید لذت برد و هیچ کتابی رو برای لذت بردن نخوند. حرف من اینه که نباید کل مقوله کتابخوانی به لذت بردن تقلیل پیدا کنه.
بشر با کتاب تونست علوم رو به نسل‌های بعدش منتقل کنه و در واقع کتاب بود که سنگ بنایی برای پیشرفت انسان شد. ولی اگه ما کتاب رو به ابزاری صرفا برای لذت بردن تبدیل کنیم اون وقت دقیقا کتابخوانی چه فرقی با اینستا گردی میکنه؟! که در این حالت خوشا به اینستا گردی که تکلیفش با خودش معلومه و توهم دانایی نداره ...
        

          کتابی پر حرف و شاید دردهای مشترک(مثل کتاب قرض ندادن و عبرت های تلخش)پر خاطره ها و تلنگر و همه این ها به دلیل اینه که توسط آدم درستی نوشته شده،کتاب درست مثل نویسنده محترمش صمیمی و دوست داشتنیه
ممنونم از آقای رضایی و قزلی عزیز
        

          نون والقلم ما یسطرون
یکی از دلایل رفتنم‌ به نمایشگاه کتاب قطعا خرید کتاب جناب دکتر احسان رضایی بود. کسی که مشوق اصلی من و هم نسل های من در امر کتاب خوانی بود. در طول عمر خودم کسی را به اندازه دکتر رضایی ندیدم که چنان شیفته کتاب و کتابخوانی باشد که باعث شود شما هم به کتاب خواندن میل زیادی پیدا کنید. یاد مرحوم مغفور مجله همشهری جوان و صفحه یاد ها و صفحه کتاب باز بخیر که دکتر به مناسبت‌های مختلف از دل قدیمی ترین کتب مطالبی شیرین و خواندنی به خواننده ارزانی میکرد. زمانی از تاریخچه لغت نامه دهخدا می‌گفت زمانی از تفاوت شعر حافظ و مولانا
گاه از بهترین ترجمه های رمانهای مشهور میگفت و گاهی چون تراپیستی حاذق برحسب و حالت کتابی معرفی می‌کرد .
یاد ستون شعر سعدی در کافه چی همشهری جوان بخیر .
کاش مقالات و نوشته هایش در کتابی جمع بشود که واقعا مفید است
خب این از مقدمه و آشنایی نویسنده 
کتاب نتیجه تجربیات و زحمات یک‌فردی است که بی حد و اندازه عاشق کتاب است و راهنمایی است برای کتاب خواندن و رسیدن به مقام کتابخواری. ولی متاسفانه در نوشتن کتاب و چاپ آن عجله صورت گرفته که به کیفیت کار صدمه زده. کتاب میتوانست بهتر از این و با حزئیات بیشتری چاپ بشود (نکته . گول شعار انتشارات جام جم را نخوردید همه کتابهای این انتشارات ارزش خواندن دارند ولی بعضی هاش ارزش خریدن خیر پس در این گرانی کتاب، در اولویت های آخر خرید قرار دهید یا از دوستان قرض بگیرید. این کتاب برای منی که با شور و شوق کتاب خریدم کمی ناامید کننده بود ولی در کل هر چه از دوست رسد نیکوست)
والسلام
        

          با خواندن این کتاب، انگار حس هم‌صحبتی با یک کتاب‌خوار حرفه‌ای را برای اولین بار تجربه کردم.
هر صفحه را که ورق میزدم، یک خاطره‌ی مشابه به یادم می‌آمد. این کتاب، دفترچه خاطرات مشترک همه‌ی کتاب‌خوارهاست.
        

          بعد از خواندن این کتاب انگار بیست سال مفید به عمر کتاب‌خوانیمان اضافه می‌شود انقدر که تجربه‌های جذاب و مفیدی دارد.
        

          وقتی یقین داشتم که نویسنده این کتاب خودش یک کتابخوار واقعی است به اطمینان کامل سفارش دادم و مطالعه کردم.
        

          بعضی‌ها نیاز دارند تجربه‌های زیسته در این کتاب را بشنوند تا دلشان ضعف و غش برود برای بو کردن ورق های کتاب و مزه مزه کردن سطرهایی که توی دهان آب می‌شود. شاید اینطور درک کنند چرا هنوز  آدمهایی هستند که جانشان بند به کتاب و کتابخانه‌یشان است🫡
        

          معرفی آداب کتاب‌خواری
از قدیم گفته‌اند کاری را که می‌خواهی واردش شوی باید از تجربه‌گر آن کار راه و رسم‌ش را بیاموزی. تجربه‌هایی که راه را برای شما هموار تر می‌کند.
آداب کتاب‌خواری اینبار نمونه‌ی کتابی یک انسان کتاب‌خوان حسابی به نام احسان رضایی ‌ست.
از تجربه‌ی های مرتبط با کتاب همه‌چیز در این روایت وجود دارد. انتخاب کتاب، خرید، سری‌خوانی و  خاطراتی که می‌تواند برای شروع تبدیل شدن به یک کتاب باز کتاب‌خوار کمکتان کند در این کتاب وجود دارد. یکی از مزایای کتاب هم این است که تکته و جدا جدا می‌شود خواندش. یعنی بدون ترتیب فصل و بخش.
پس اگر قصد کتاب‌خواری دارید سر سفره‌ی احسان رضایی بنشینید و کتاب میل کنید. نوش جان!
        

          . 
#کتاب_خوندم
#آداب_کتاب_خواری 
از احسان رضایی
حقیقتا آدم کتاب خواری است.
اولین بارتوسط همسرم ایشان را شناختم.. قرار بود یک دوره هم کلاس نویسندگی ‌شان را شرکت کنم که گویا توفیق نبود.. 
جمله ایی که در کتاب من را حسرت برانگیخت این بود: در کتابخانه شخصی ام مجموعه از دایرةالمعارف یرانیکا را دارم.  رفتم سراغ علامه گوگل و دیدم چه مجموعه خفنی است.
حقیقتا به قد وقواره چون منی نمی خورد.. 
 پدر آمرزیده، کتابخانه او کجا کتابخانه ما کجا.. 
 خواندش را به کتاب خوار ها توصیه می کنم.
اوایل خوشم نمی آمد اما از اواسط کتاب روایت ها بهتر شد.
اگر عذاب وجدان خرید کتاب گاهی می آید سراغتان بخوانید تا ببنید استاد رضایی از پول ناهار میزده وکتاب میخریده.. روسری و مانتو که چیزی نیست 🤪
به وقت 28 اسفند.
. 
        

          برای افرادی که اهل کتابخواری هستن، کتاب جذّابی به‌نظر می‌آد. حدود ۳۲ تا یادداشت دربارهٔ مطالعه و کتابخوانی و فضای نشر کشورمونه؛ مثل علّت کتابخونی، آثار کتابخونی، ترجمهٔ کتاب‌های خارجی، نحوهٔ انتخاب کتاب، و ... . 
        

          همه ی یادداشت ها شبیه هم نبودن. با بعضیاشون بیشتر موافق بودم. ولی چیزی که خیلی دوست داشتم این بود که توصیفات خوبی از زندگی کردن با کتاب داشت. و خاطرات زندگی خودشونم لا به لاش گفته بودن. جا داره هر آدم کتابخونی یه بار بشینه ماجراهاش با کتاب هاشو بنویسه.
        

          دوست داشتنی و دلنشین بود برام. فکر میکنم هر کتابخون،کتاب‌‌باز و کتاب‌دوستی از این کتابِ در باب کتاب لذت ببره و باهاش همذات پنداری کنه. نکته های خوب و جدیدی ازش یاد گرفتم و سه چهار روزی که باهاش بودم کلی حالمو خوب کرد💓
        

          کتاب آداب کتابخواری روایت‌هایی از زندگی با کاغذ و کلمه است. همه ما کتابخوارها، تجارب ویژه، خاص و غریبی از زیست با کتاب، این ترکیب زیبای کاغذ و کلمه داریم‌. تجاربی که در عین خاص بودن، گاهی میان کتابخوارها مشترک است. احسان رضایی در این کتاب به سراغ این تجارب، بینش‌ها و فکرها رفته است. از روایت‌هایی از اولین‌ها، اولین کتاب خوانده شده، اولین کتاب خریداری شده، اولین کتاب هدیه گرفته شده تا آداب نگهداری کتاب و خط خطی کردن و نکردن کتابها، سبک کتابخانه‌ها و خرید کتاب و حتی دنیای کتابهای عام پسنده و پر فروش و تاثیر زمان و ترجمه در خوانش کتاب.
بعضی از این روایت‌ها، برای ما آشناست، بعضی تجارب و حرفهایی جدیدند و بعضی کاملا غیر منتظره و قابل تامل. 
نکته خوب این کتاب این بود: تفاخر در این کتاب نبود. خیلی پیش اومده که نوشته هایی در مورد کتابخوارها خوندم که به قلم خودشون بوده و داخلش پر از تفاخر و تکبر پنهان بوده و اینکه فقط این سبک که ما هستیم خوبه و بقیه بدن، حتی بقیه کتابخوارهایی که شکل ما نیستن!  اما مطالب آقای رضایی فاقد این تفاخر بی مورد بود و همین من رو همراه کرد. از قلمشون به شدت لذت بردم.
 این کتاب برای من نوعی تفرج ادبی بود، کتابی برای کشف عرصه‌های تازه در دنیای کتابخواری، و لذت بردن از آشنایی با زیست کتابخوارهای دیگر‌. اگر کتابخوار هستید، این کتاب را، حتی شده صرفا برای لذت بردن از زیست کتابخوارانه، توصیه می‌کنم.
این کتاب توسط نشر جام جم چاپ و روانه بازار شده است.