یادداشت حیدر عبداله زاده

        کتاب «باغ آلبالو» آخرین نمایش‌نامهٔ آنتون چخوف است و یکی از شاهکارهای ادبیات نمایشی جهان. این اثر، با لحنی ملایم و طنزی تلخ، پایان یک دوران را روایت می‌کند: فروپاشی اشرافیت روسیه و طلوع طبقهٔ نوظهور بورژوا.

در مرکز داستان، باغ آلبالوی زیبا و خاطره‌انگیز قرار دارد؛ نمادی از گذشته، خاطرات، و اشرافیت رو به زوال. شخصیت‌ها، هر یک به شکلی درگیر ناتوانی در پذیرش تغییرند. رانفسکایا، زن اشراف‌زاده، همچنان در رویاهای قدیم زندگی می‌کند، در حالی که لوپاخین، پسر یک رعیت سابق، اکنون سرمایه‌داری موفق است که باغ را می‌خرد.

چخوف با ظرافتی شاعرانه، تصویر یک جامعهٔ در حال دگرگونی را نشان می‌دهد؛ جایی که گذشته با شکوه، آهسته و بی‌صدا به دست فراموشی سپرده می‌شود.