همیشه همیشه اول انیمه یا فیلم را باید دید، بعد کتاب را خواند. برعکسش به هیچ وجه جواب نمی‌دهد و جالب از کار در نمیاد. چون هیچوقت انتظارتون برآورده نخواهد شد. حداقل برای من که تا به حال این طور بوده. به یقین بسیار متفاوت از انیمه است، ولی به شدت جذاب بود. خیلی لذت بردم.
        

          یکی از وحشتناک‌ترین ترجمه‌ها و پر اشکال‌ترین ویراستاری‌ها!....
احساس می‌کنم باید یک بار دیگه زبان اصلی رو بخونم تا واقعا خوندن حساب بشه...
        

          فکر میکردم خیلی جذاب باشه با توجه به امتیازش توی گودریدز.
ولی معمولی بود.
یک داستان فانتزی زیادی تخیلی که معلوم نبود قواعد دنیای جادوییش چی به چیه.
هی منتظر بودم یه اتفاق هیجان انگیز بیفته ولی نیفتاد.
۲.۵ میدم نهایتا.
صوتی گوش دادم.
        

          حتی اگه به دست یه کارگردان بزرگ مثل میازاکی از روی کتابی که خوندی فیلم یا انیمیشنی ساخته بشه باز اون فیلم محکوم به شکسته چون هیشکی نمیتونه مثل ذهنت اون نوشته‌ها رو تبدیل به تصویر کنه!
کتاب رو دوست داشتم لایه‌های ظریفی داشت که برای من جذاب بود اما انیمه‌ای که از روی کتاب ساخته شده بود رو نه!
تا حالا نشده اول فیلمی رو ببینم و بعدش کتابش رو بخونم شاید اینجوری برای من جواب بده، باید امتحان کنم


        

          داستان کتاب با انیمه خیلی متفاوت بود 
فقط زمینه داستان و برخی شخصیت ها مشترک بودند
خوب بود اما به اندازه حسی که اولین بار موقع دیدن انیمه داشتم جذاب نبود.
        

          این کتاب شما رو به دنیای جادو و شگفتی های هاول و قلعه ی متحرکش میبره، یکی از کتابایی بود که وقتی تموم شد دوست داشتم ماجراش یادم بره تا دوباره کتاب رو بدون اینکه بدونم آخرش چی میشه بخونم!
کتاب  روانه، از شخصیت پردازی ها هم خیلی خوشم اومد..‌
🎞 یک انیمه به اسم "قلعه ی متحرک هاول" اثر آقای میازاکی از این کتاب اقتباس شده، که با اینکه اقتباسش کمی ضعیفه به شدت پیشنهاد می کنم ببینید. بنظرم داستان انیمه ش از خود کتاب قشنگتره و مفهوم ضدجنگ رو داره.
اول کتابو بخونید، بعد انیمه رو ببینید،هردو فوق العاده بودن.
        

          سال‌ها پیش انیمیشن قلعه متحرک هاول  را  دیده بودم و بسیار به داستان و دنیای متفاوتش علاقمند شدم.
به تازگی این کتاب را در نمایشگاه کتاب دیدم و خریدم.
دنیای دایانا وین جونز کامل‌تر و منطقی‌تر از انیمیشن بود. درباره خانواده سوفی و گذشته هاول، همه چیز روشن و واضح بود. اما در موارد ریز و درشت زیادی، انیمیشنی که از روی این داستان ساخته شده با داستان خانم وین جونز تفاوت داشت که واقعا شوکه‌ام کرد. بعضی تفاوت‌ها خوب بود و بیشتر آن‌ها به نظرم خیلی جالب از آب درنیامده‌اند.
درباره ترجمه خانم شراره صدیق نشر تندیس هم این مطلب رو باید بگم که پر از غلط تایپی و دستوری بود. کاش قبل از چاپ و فروش یکبار خوانده و اصلاح می‌شد.
        

          یکی از اون داستان فانتزی هایی بود برای من که وقتی پاش می نشستم بی وقفه می خوندمش و از اونایی که هر چند وقت یه بار میخونمش.یه قصه که فقط قصه است.پر از ماجرا یه جوری که اشتیاقتو هی بیشتر می کنه تا بفهمی بعدش چی میشه.به نظرم  تخیل نویسنده وچیدمان اتفاقی داستان واقعا قابل تحسینه.حتی انتخاب اسامی انتخاب مکان ها انتخاب رنگ ها وباقی المان های داستان یه جوری هستن که فضای داستان رو فانتزی تر و جذاب تر می کنن.شخصیت پردازی ها و طنز کودکانه ای هم که توی قصه بود دلپذیر بود.کلا  از اون نویسنده های فانتزی نویسیه که نوع دنیای تخیلاتی که ساخته رو دوست دارم.آجر به آجرشو.تا الان 4 بار خوندمش و بعید میدونم که کار به همین جا ختم شه
        

          داستانش خیلی قشنگه ولی ترجمش خیلی غلط املایی داشت و اون لذتی که باید ببری رو نمیبری ازش.و پیشنهادم اینه که انیمش رو ببینی.
        

          بعد از دیدن انیمه ی جذاب میازاکی مشغول خوندن کتاب همراه با شنیدن  صدای خانوم مریم پاک ذات شدم.بسیار لذت بخش و خاص بود‌.
        

          I went into this book thinking I know all the characters and everything about the plot, and I just will be provided with some answers explaining the plot-holes in the movie adaptation.

And boy was I wrong!!

The book is completely different from Miyazaki's brilliant adaptation. The characters are more extreme and with a lot more depth and backstory, it lacks the anti-war perspective of the movie, it's a lot more funny and whimsical and in spite of having a lot of adventurous stories, it's more peaceful and soothing. But it doesn't make it less extraordinary and delightful than the movie.
You can easily fall in love with the new Howl and Sophie and Micheal and get drawn into their fascinating day to day life in the castle.

I haven't had the best chance in picking up books that are tasteful to me in the past few months but without any doubt Howl's Moving Castle made up for all of those book! It was like a warm cup of milk and honey and I can see myself in the future coming back to it again and again when life gets too frustrating.
        

          ‍ قلعه متحرک برای من همیشه یک کتاب امن بوده. کتابی در مورد خیر و شر اما کودکانه، با پایان خوب و در ظاهر بدون هیچ درگیری ذهنی فلسفی پیچیده. داستان در غین معما داشتن، ساده و روانه. طنز لطیف داستان در سراسر اون جریان داره. زیباتر از همه راز تغییر قهرمان دوم داستان، یعنی هاوا هیچ وقت علنی طرح نمی‌شه و به صورت خیلی ظریف در لایه‌های داستان پنهانه. ما متوجه تغییر شخصیت می‌شیم اما به چرایی‌اش هیچ‌وقت اشاره نمی‌شه بلکه خیلی لطیف در متن ماجرا نشون داده می‌شه. داستان خوشایند و کودکانه-نوجوانانه ای هست که من هر وقت از نظر ذهنی آشفته‌ام و نیاز به غرق شدن در دنیایی جذاب اما فارغ از دغدغه‌های وجودی و فلسفی هستم به خوانشش رو می‌آرم.
اما در مورد ترجمه و ویرایش، من چاپ دوم کتاب در ایران رو خوندم که از لحاظ ویرایش و طرح جلد به نظرم یک فاجعه بود. اشتباهات تایپی و ویرایشی هم داشت. البته در چاپ های جدید دیدم طرح جلد عوض شده اما در مورد ویرایش اطلاعی ندارم. ترجمه نسبتا خوب هست. با توجه به اینکه متن زبان اصلی رو خوندم متوجه شدم مترجم‌ سهوا یا شاید بی حوصلگی چند جایی بی‌خیال بعضی توضیحات لباس‌ها یا مناظر یا حرفها و ... شده. البته به هیچ وجه به شکل سانسور نیست، اصلا کتاب چیزی برای سانسور نداشته و نداره. لطافت زبانی جذابی هم داشت که با وجود اینکه آنچنان تسلطی به خواندن متون داستانی انگلیسی زبان ندارم ازش لذت برم.
        

          انیمهٔ قلعهٔ متحرک هاول میازاکی رو که دیدم خیلی خوشم اومد، رفتم گشتم و دیدم از روی یه کتاب ساخته شده و طبق روال همیشگیم کتابشو خوندم و خیلی هم ازش خوشم اومد :)
البته کتابش در واقع خیلی با انیمه فرق داره. خطوط اصلی داستان و شخصیت‌ها همون هستن ولی تو جزئیات فرقای زیادی داره ولی طوریه که من هر دوشون رو دوست دارم یعنی انگار دو تا داستان جدا هستن با یه هستهٔ مشترک :)
سبک داستانش فانتزیه و خب باید بگم که خیلی جاها خیلی چفت و بست درستی نداره
        

          خیلی سال پیش خوندم. یک نسخه قدیمی‌شو توی کتابخونه پیدا کردم. یادمه بعضی قسمت هاش با انیمه‌ش فرق داشت و بعضی از اتفاقایی که موقع دیدن انیمیشنش ربطشو بهم متوجه نمیشدم موقع خوندن کتاب فهمیدم.
        

          ترکیبی شگفت انگیز از طنز، جادو و داستان عاشقانه.
واقعاً در هر خانه به کاسیفر نیازمندیم...🔥
        

          جایی فراتر از رویا
جایی قشنگ تر از خیال
و هاول و صوفی ای که قصه را جسورانه رقم می‌زنند.
(طرفدار کتاب قلعه ای در آسمان اثر دیانا جونز
و انیمه قلعه متحرک هاول اثر هایائو میازاکی)
        

          رمان قشنگی بود به خاطر انیمه خوندمش ولی بعد متوجه شدم حجمش خیلی بیشتر و راضی کنندس وقتی تمومش کردم حسابی گیج بودم که چرا انقدر با انیمه فرق میکنه ولی الان خیلی راضیم از اینکه خوندمش و یه روی دیگه از سوفی و هاول عزیز رو تونستم ببینم .
        

          برای  خواندنش باید نوجوان باشی، شور داشته باشی و دنبال هیجان . خط داستانی قوی ندارد ولی پر از توصیفات و تشبیهات و صحنه‌هاست.  توصیه می‌کنم قبل دیدن انیمه ، کتاب را با تخیلات مخصوص خودتان بخوانید 
        

          بیشتر دهه‌ی هفتادی‌ها و شاید هشتادی‌ها انیمه‌ی قلعه متحرک هاول را دیده‌اند. شاهکار میازاکی. هرچند شخصیت‌پردازی کتاب و سیر ماجرا‌هایش با انیمه فرق می‌کند، اما با عذرخواهی از دوستداران انیمه و کتاب اعتراف می‌کنم که هیچ کدامش را دوست نداشتم. 
دایانا شاگرد تالکین بوده و استاد رولینگ. اما هم شاگردش از او جلو زده است و هم به پای استادش نرسیده. 
قلعه متحرک هاول ماجرای سوفی دختر کلاه فروشی است که پایش به قلعه‌ی جادوگری به نام هاول باز می‌شود. هاول قلب ندارد و برای زندگی قلب دختران جوان را می‌خورد. ژانر کتاب فانتزی است و داستان قوانین خاصِ جهان خودش را دارد. البته نویسنده برای انتقال جهان به خواننده اصلا موفق نبوده است. 

کتاب سیری از اتفاقات و گره‌های داستانی کور است که خواننده را گیج می‌کند. داستان معما طرح می‌کند و معما طرح می‌کند و در نهایت ده درصد انتهایی کتاب عجولانه و شتابزاده گره‌ها را باز می‌کند. آن‌ هم چه باز کردنی! معما‌ها رسوب کرده‌اند، فراموش شده‌اند و بعد یکی یکی جواب می‌شوند. 
تمام طول داستان هدف شخصیت‌ها مشخص نیست. تاثیرشان روی داستان هم. کنش‌هایشان هم گیج کننده است. و در نهایت تمام می‌شود. 
سوفی شخصیت اصلی کتاب بی‌هدف کارهایی می‌کند که روند داستان را جلو می‌برد. ما سوفی را درک نمی‌کنیم و هم‌ذات پنداری که اصلی‌ترین ویژگی رمان است را نداریم. 
دوستی می‌گفت: «رمان برای نوجوان نوشته شده و طبیعیه که برای بزرگسال خوشایند نباشه!» 
اگر اولین رمان نوجوانی بود که خوانده بودم حرفش شاید درست بود. ولی نسبتم با تمام رمان‌های این سبک این‌طور نبوده است.
به هرحال کتاب سلیقه‌ی من نبود.