نویسنده ادعا کرده موسیقیدان نیست و با همین جمله به خودش اجازه داده به راحتی درباره‌ی موسیقی اظهار نظر کنه بدون اینکه مراقب جملاتش باشه ...
از نظر محتوا بخوام بگم اینکه تقریبا بعد از یک سوم اول نویسنده فراموش میکنه که می‌خواست درباره‌ی موسیقی حرف بزنه و بیشتر از فیلم صحبت می‌کنه و خلاصه داستانی ازش میگه و بعضی فیلم‌ها رو کامل اسپویل میکنه که این اصلا جالب نیست...
نهایتا بخواد خیلی تلاش کنه آرشیوی از یه سری آهنگسازای فیلم به تو ارائه میده که اگر تو ویکی‌پدیا جستجو کنی آسون‌تر هست و کلا کتاب بیشتر از یک ستاره ارزش نداره، قیمت کتاب در حال حاضر ۲۵۰ هزار تومن هست، اصلا ارزش خرید نداره...
      

        با هابیت این طلسم که همیشه کتاب از فیلمش قشنگتر هست برای من شکست، مثلا کتاب رو که میخوندم دورف‌ها زیادی بی‌خاصیت بودن و انگار خلق شده بودن که فقط سیاه لشکر باشن اما فیلم به وجودشون معنی بیشتری بخشید و از بی‌خاصیت بودن نجاتشون داد و خیلی ماجراهای دیگه که کتاب واقعا توشون خوب نبود و فیلمش بهتر بود...
      

        همیشه اینجوری بود که وقتی یک کتابی رو می‌خوندم و بعد به سراغ فیلم و سریالش می‌رفتم تو ذوقم می‌خورد چون تصویرسازی ذهنم از  کتاب برای من جذاب تر بود اما این دومین کتابی بود که خوندم و سریالش رو بیشتر دوست داشتم و اگر هنوز این کتاب رو نخوندین پیشنهاد میکنم که نخونید و برید سریال رو ببینید و بیخیال کتابش بشین.
به طور کلی فضاسازی خوب بود، شخصیت‌ها خوب بودن اما داستان پردازی به شدت ضعیف بود و کشش لازم رو نداشت...
      

        پیروی از کسانی که فقط حرف می‌زنند و عمل نمی‌کنند ما را به پوچی می‌رساند و چه بسیارند این آدم ها...

      

         "محلل" واژه‌ی جدیدی بود و من تا حالا نشنیده بودم. 
فلسفه‌ی فکری پشت این دستور شرعی چیه واقعا!؟
داستان جالبی بود و کودک همسری، بی‌سوادی جامعه و ...رو نقد میکنه


پ.ن:گویی در دین اسلام روایت شده کسی که سه بار از مردی جدا شده باشد فقط به شرطی می‌تواند بار چهارم با او ازدواج کند که قبل از آن با مرد دیگری ازدواج کرده باشد. به آن مرد دیگر محلل به معنی حلال کننده می‌گویند.
      

        داستان با امیدواری پایان یک سرنوشت شوم شروع میشه اما در نیمه متوجه میشی که سخت در اشتباهی و تباهی مثل چنگال تو سرنوشت اونها فرو رفته...
دیدین خیلی از بچه‌هایی که از سیگار کشیدن پدرشون بدشون میاد وقتی بزرگ میشن سیگاری میشن!؟ 
هدایت بخش های تاریک زندگی رو بی پرده برات به نمایش میذاره...



      

        نویسنده نقدهای خودش رو خیلی رو و واضح بیان می‌کنه و نیاز نیست دنبالش بگردید... 
      

        جدال بین انواع احساساتی که ممکن هست برای مردان یا زنانی پیش بیاید که فرزندی را به سرپرستی می‌گیرند، به راستی پایدار ماندن به تعهدات پدری و مادری چه مقدار دشوار می‌تواند باشد...


      

        و بالاخره تموم شد....
کتاب جذابی بود حداقل تا چند فصل آخر! و من خیلی با توصیفات و صحنه سازی های کتاب ارتباط گرفته بودم با این حال چند فصل پایانی فقط کش دادن موضوع بود و میتونست خیلی زودتر تموم بشه...
شخصیت  ها خوب بودن و ارتباط برقرار کردن با اونها کار سختی نبود خوشحالم که این کتاب رو خوندم 
      

        داستان های هدایت هیچکدوم رنگ و لعاب ندارن و همه‌ش خاکستری و تیره ست، حالت رو خوب نمیکنن و بهت روحیه نمیدن و حتی اشکتم در میارن ولی باز نمیدونی چرا دوست داری باز هم ازش بخونی و باز هم اشک بریزی ...
این روزها تایم‌های پرت زیادی دارم که با کتاب‌ها دارم پرشون میکنم و به شدت این تایم های پرت لذت بخش شدن.
      

        این کتاب رو با صدای محسن نامجو شنیدم وقتی تموم شد، تو گوگل سرچ کردم دیدم کتاب ۲۸۰ صفحه هست و به نظر نمیاد چیزی که شنیدم انقدر صفحه بوده باشه! 
واسه همین فکر میکنم فقط بخشی از کتاب خونده شده بود!
به هر حال اگر روزی نسخه کاغذی رو ببینم مقایسه میکنم...
راجع به چیزی که شنیدم باید هشدار  بدم که موقع  غذا  خوردن شنیده نشه بهتره! حالا خود دانید...

      

        شبیه این بود که رفته بودم شاهنامه بخرم اما اینو به من انداختن!
پر از شخصیت با اسم‌های شاهنامه بود که تا رفتم بفهمم کدوم به کدوم بود کتاب اول تموم شد! شاید در حد چند لحظه‌ی با نمک داشت اما کتاب رو دوست نداشتم  و به نظرم جالب نبود...
      

         " دريغا كه بار دگر شام شد ،
" سراپاي گيتي سيه فام شد ،
" همه خلق را گاه آرام شد ،
" مگر من، كه رنج و غمم شد فزون .
" جهان را نباشد خوشي در مزاج ،
" بجز مرگ نبود غمم را علاج ،
" وليكن در آن گوشه در پاي كاج ،
" چكيده است بر خاك سه قطره خون "
« صادق هدایت »

      

        محرم که میشه میبینیم اونی که میشناسیم از هر جهت آدم مزخرفیه و یک راه راستم تو زندگیش نرفته استوری گذاشته نوشته به عشق آقام حسین یک ماه خلاف غلاف ... یا شب قدر قرآن گرفته دستش داره دعا میکنه خدا ببخشتش و دو روز بعدش بر میگرده به روال قبلی و روز از نو روزی از نو...
حکایت طلب آمرزش دقیقا داره به همین آدمها اشاره میکنه...
صورتکها هم روایت جالبی از عشق بود...
      

        دو روز پیش یه یادداشت نوشتم واسش اما انگار ثبتش نکرده بودم، این کتاب یه جورایی برای من خاص شد چون وقتی به تهش رسیدم دیدم امضا شده‌ی ۳۰ شهریور ۱۳۰۹ هست و من خیلی اتفاقی ۹۴ سال بعد تو ۳۰ شهریور خوندمش ... صادق هدایت تو این کتاب تاثیر شگفت انگیز جملات رو روی ذهن و زندگی ما رو نقد میکنه... 
اگر هر روز از روزی که به دنیا اومدی به تو بگن تو زشتی چیکار میکنی؟