داستان مربوط می شود به دوره رضاخان و اتفاقاتی که پیش از قانون کشف حجاب افتاد . 
در ابتدا داستان با محوریت اقدامات شیخ بهلول و پیرامون زندگی او شروع شد اما از نیمه کتاب کم کم نقش شیخ بهلول در داستان کمرنگ شد تا جایی که در فصل های انتهایی کتاب با ذکر یکی دو جمله از احوالات شیخ خبری می رسید و تمام. 
در واقع محوریت با موضوع بود و نه با شخصیت شیخ بهلول.

اولین اثری بود که از خانم بصیری خواندم و  کم کم توانستم با قلم نویسنده مانوس شوم.
 اگر چه بیشتر دوست میداشتم که روایتی کامل تر از زندگی شیخ بهلول بخوانم و برخلاف انتظارم پیش رفت با این حال در پایان حس خوبی داشتم.  
این کتاب در قالب رمان خوب و قابل توصیه است. 
به خصوص اینکه به جزئیات ماجرای دردناک مسجد گوهرشاد و همچنین احوالاتی که در اون دوره بر مردم گذشت پرداخته شده بود.


      

        اصلا خوب نبود 
مبهم، مختصر، غیر داستانی،... 
قسمت های کمی از ماجرا هیجان انگیز بود
 فقط از یک فساد عقیدتی مذهبی خبر داد ولی شرح خوبی نداشت
بیشتر ماجرا اینطوری بود که شخص اول دانای کل هست و همه چیز رو پیش پیش میدونه و بیشتر اوقات هم صلاح نمیدونه برای مخاطب توضیح بده چون اطلاعات پرونده حساس و هنوز در دست اقدام هست!
نسبت به بقیه آثار نویسنده هم اطلاعات خاصی منتقل نکرد








      

        این کتاب هم به درد معرفی به نوجوانان میخوره و هم مربی/معلم یا هرکسی که با نوجوان در ارتباط هست.
  با خواندن این کتاب بهتر میتونیم فضای بچه هایی که درگیر این موضوع هستند رو درک کنیم و همچنین راهکاری که بشه کمکشون کرد تا به عقلانیت برسند و برای دریای احساساتشون فضای جایگزین مطرح کرد. 
وقایع از نگاه نوجوان به خوبی روایت میشد و حتی شخصیت خانم کریمه آشنا و حقیقی بود اما کاش درباره مدل کاری که با بچه ها داشتن بیشتر توضیح میداد و گنگ رها نمیکرد چون بنظرم خطر انحرافات دیگه رو باز گذاشت.
  در پایان اشارات فوق‌العاده مستقیمی داشت که من هم مثل برخی از خواننده های کتاب نپسندیدم. انگار در یک سوم پایانی کتاب صبوری نویسنده تموم شد و عجله داشت ماجرا رو با پایان دلخواهش ببنده. 
البته  که راه ارتباطی با امام باید حتما معرفی میشد اما نه با این سرعت و کیفیت. می شد داستان ادامه پیدا کنه و اینجا تموم نشه و حتی جلد دومی باشه.
قلم نویسنده رو دوست داشتم و این اولین کتابی بود که از ایشون میخوندم.
      

        در ابتدای کتاب مطمئن بودم که آن را مناسب معرفی به نوجوانان پیرامون نمیدانم و تا انتها قضاوتم تغییری نکرد اگرچه حس خوبی که پایان کتاب ساخت راضی ام کرد کمتر از چهار ستاره ندهم. 
اما در نهایت به نتیجه رسیدم که اگر معرفی هدفمند و متناسب با مسائل نوجوان انجام شود رسالت داستان محقق خواهد شد. 
متن روان و خوب بود و جز چند واژه که اندکی ثقیل به نظر می آمد اما قابل فهم بود ایرادی ندیدم. 
از آنجا که داستان پیرامون یک دختر و دغدغه هایش روایت می شود طبیعتا برای نوجوان دختر مناسب تر است.
      

        با اینکه خواندن این کتاب بسیااااار طول کشید اما واقعا آخرش حس خیلی خوبی نسبت بهش داشتم و با خواندن مقدمه حتی دلم خواست یه قسمت هایی رو مرور کنم و کردم. 
واقعا چیدن این‌همه جزئیات در داستان به شکلی که همه چیز به‌هم مرتبط باشه خیلی هوشمندانه بود؛ در حالی که حین خواندن این ارتباط کاملا حس نمیشه و بنظر میاد نویسنده بیش از حد حاشیه رفته و اما آخر کتاب معلوم میشه تمام اون ریز جریانات قرار بوده تصویر نهایی رو بسازه. 

خواندن مقدمه هم خیلی خیلی به درک بهتر کتاب کمک کرد.
مقدمه آقای کریمی حکاک فوق العاده بود و جای هیچ تعریف و تحلیل اضافه‌ای نگذاشت.  
البته توصیه می‌کنم مقدمه رو پس از اتمام داستان بخونید. اینطوری بهتر می‌فهمید و داستان هم لو نمیره. 

و دیگه اینکه فصل‌های اول هر کتاب در حکم مقدمه‌ای بود که نویسنده نظریات خودش رو مستقیما ارایه می‌داد و من خیلی نپسندیدم و نمی‌تونستم توجه خوبی بهشون داشته باشم.

در آخر به کسانی که حوصله خواندن یک رمان کلاسیک (با تمام طول و تفصیل هایی که حوصله بسیار می‌طلبد) دارند توصیه می‌کنم بخوانند و لذت ببرند. 
در غیر این صورت به خواندن نسخه‌های تلخیص شده دعوت می‌کنم.

+شاید تنها ایرادی که می‌شد نسبت به کتاب داشت سنگینی و حجم زیادش بود که مطالعه رو محدود به حالت نشستن می‌کرد و این سخت و خسته کننده بود.
      

        داستان کتاب با انیمه خیلی متفاوت بود 
فقط زمینه داستان و برخی شخصیت ها مشترک بودند
خوب بود اما به اندازه حسی که اولین بار موقع دیدن انیمه داشتم جذاب نبود.
      

        تلاش خوبی بود که نویسنده محترم برای بازگردانی داستان های شیخ بهایی به زبان طنز امروزی داشتند.
گرچه سلیقه من نبود و این سبک داستانک ها را برای خواندن چندان جذاب نمیدانم و از آن کتاب هایی است که به رغم حجم کم، کشش مطالعه یک نفس آن را نداشتم (یک ستاره را به همین دلیل کم کردم)
اما شاید به دلیل کم حجم بودن کتاب و بسیار کوتاه بودن متن ها برای علاقه مند کردن کتاب نخوان ها به خواندن های یکی دو دقیقه ای مناسب باشد مثلا در موقعیت های متناسب مثل زمان انتظار در مکان های عمومی.
به امید رشد روزافزون قلم نویسنده  در آثار  بعدی ایشان .
      

        شروع خوبی داشت و بنظر میومد داستان تمثیلی جالبی باشه 
ولی بعد انقدر تمثیلات پیچیده بود و ارجاعات زیادی به آثار و نویسندگان ناآشنا داشت که برام نامفهوم بود
البته پایان کتاب ارجاعات رو مختصر توضیح داده بود اما چون نسخه الکترونیکی بود رفت و برگشت بسیار سخت می شد لذا گذاشتم آخرش بخونم. 
در نهایت به جز کلیت ماجرا چیز بیشتری دستگیرم نشد.
اگه قصد خواندنش رو داشتید توصیه میکنم پیش مطالعه بیشتری در باب موضوع کتاب داشته باشید. 
      

        داستان کتاب کاملا کودک رو درگیر میکنه و باعث میشه به راهکار فکر کنه
      

        سبک کاریکاتوری تصاویر را نپسندیدم.
 تصویر پردازی نامناسب و غیر جذاب بود و برخی اشکالات جزئی هم داشت مثلا مامان درسا برای رفتن به پیاده روی کفش پاشنه بلند پوشیده بود و یا داداشی برای بلند شدن قدش روی صندلی بر روی چند کتاب نشسته بود و ... بسیار اشکالات ریز دیگر.
بد آموزی داستان هم به دلیل تاکید زیاد بیشتر از جنبه اخلاقی آن شده بود و فقط میتوان قلم طنز و سبک نوشتاری نویسنده را کمی جالب دانست. 
به امید موفقیت و رشد قلم نویسنده  عزیز.
      

        و اما..
بعد از مرگ ویل حالا تاثیر خودخواهی او در زندگی اطرافیانش ظاهر شده و دختری که دوستش داشت در بدترین حالت ممکن قرار داره. 
برخی از نکاتی که حین خواندن داستان به ذهنم می رسید: 
دیدیم که پول و سفر به شهری بزرگ تر برای زندگی ابدا پیشرفت و سعادت رو برای لو به ارمغان نیاورد. تصوری که ویل برای لو کاشت در واقع توهم بود. 
اگه ویل صبر کرده بود شاید از وجود دخترش با خبر میشد و روی زندگی هم تاثیرات مثبتی می گذاشتند. 
خیلی عجیبه که همه نسبت به احساس مسئولیت لو در قبال لیلی اعتراض دارند و بهش توصیه میکنند به زندگی خودش برسه! 
در انتهای داستان ولی می بینیم که کمک به لیلی در واقع کمک به خودش هم بود و میشه نتیجه گیری کرد که با حل مشکلات دخترنواجوانی که هیچ نسبتی باهاش نداشت چطور مشکل خودش حل شد. در واقع امید به زندگی خودش هم برگشت.
تحلیل رفتار های لو خیلی به شناخت روحیات نوجوانانه کمک میکنه و واقعا دلم برای بی سرپرستیش سوخت. انقدر بی کس که به غریبه ترین افراد رو می آورد. چقدر از این نوجوان ها اطرافمون پیدا میشه!

      

        نمیدونم چرا اکثر نظرات منفی هستن ولی کتاب به مذاق من شیرین بود. 
بعضی فصل ها رو بیشتر دوست داشتم و از خواندنشون لذت بردم.
 کوتاهی فصل ها و کتاب هم عالی بود با اینکه معمولا این شکلی نمی پسندم اما فصل های این کتاب بهم پیوسته بود و با وجود از این شاخه به آن شاخه پریدن ها بی ربط نبودند.

      

        در این نمایشنامه پوشکین به دوره ای از تاریخ روسیه پرداخته که دوره آشوب نام گذاری شده 
نمایشنامه باریس گادونوف به دلیل نوآوری در عرصه تئاتر و رفتن از فضای اشرافی به اجرایی مردمی بسیار معروف شده است هرچند مدت ها طول کشیده تا ارزش واقعی این اثر دیده بشه.
 به علت تعدد شخصیت ها و پراکندگی در خواندن نتونستم خوب ارتباط بگیرم اما  ارزش تاریخی کتاب باعث شد در پایان برگردم و دوباره مرورش کنم که تا حدودی جبران شد. 
در کل از خواندن این نمایشنامه هم راضی هستم.

      

        دومین کتابی بود که از جین استین میخوندم 
ترجمه روان و خوبی داشت
درباره داستان هم به نظرم فضای دو کتاب مثل هم و تکراری بود
و  فقط میتونم بگم زندگی اشرافی خیلی خسته کننده ست... 
رسما بیکار هستن و هیچ فعالیت مفیدی ندارن!
فقط ثروت و  دیگر هیچ... اون هم ثروتی که نتیجه رنج و تلاش نبوده بلکه نتیجه استعمار و استثماره... 

      

        ▪️این کتاب روایتی از زندگی پیامبر اکرم از زمان پیش از تولد تا هجرت مسلمانان به حبشه می باشد.
زاویه دید داستان به صورت تلفیقی است اما آنقدر هنرمندانه پرداخته شده است که راوی در بین تعدد شخصیت ها گم نمی شود. 
▪️نثر داستان فارسی دری است و تا یک سوم کتاب روان خوانده نمی شد اما با عادت کردن به شیوه نگارش، شیرینی نثر بر کشش داستانی کتاب افزود.
▪️در این کتاب با یک روایت دقیق و جزئی از زندگانی حضرت محمد صلوات الله علیه و اتفاقات پیرامون ایشان در نخستین سال‌های بعثت مواجه هستیم.
▪️در برخی جزئیات نگارش شده از شخصیت هایی همچون حضرت خدیجه سلام الله علیها تفاوت هایی با نقل های مشهور مشاهده می شود که به دلیل متفاوت بودن نقل های تاریخی و میزان اعتبار روایات مختلف طبیعی به نظر می رسد. 
▪️در آخر نیز با پایان کتاب دچار حیرت شدم و آرزومند بودم که این روایت عالی تا پایان زندگی پر بار پیامبر اعظم ادامه می یافت.