داستان احتمالا برای بچه ها جذاب باشه و جالب :)
ولی به نظر من که مامان هستم یه سری بدآموزی ها داشت مثلا لزومی نداشت سوسک رو مدام احمق خطاب کنه.
یا بگه سوراخ کلید اتاق برای یواشکی نگاه کردنه
البته متوجه بودم که زاویه دید درسا بود و همه چی رو سعی کرده بود بر اساس نگاه درسا بنویسه .
راستی  تصویر گری و فرهنگ سازی که تصویرگری کتاب داره هم خوب نبود 
        

          داستان که برای بچه ها جالب نبود،ولی این زاویه دید و محتوا که یه بچه بی ادب ،فضول  و حرف گوش نکن به وسیله کسی دیگه ای شلوغ تر و فضول تر  از خودش تنبیه بشه خوب بود و می‌تونست داستان بهتر از آب دربیاد ولی نه تصاویر کتاب و نه پرداختن به موضوع خوب از آب در نیومد و حوصله بچه ای هم که براش خوندمش سر رفت

        

          سبک کاریکاتوری تصاویر را نپسندیدم.
 تصویر پردازی نامناسب و غیر جذاب بود و برخی اشکالات جزئی هم داشت مثلا مامان درسا برای رفتن به پیاده روی کفش پاشنه بلند پوشیده بود و یا داداشی برای بلند شدن قدش روی صندلی بر روی چند کتاب نشسته بود و ... بسیار اشکالات ریز دیگر.
بد آموزی داستان هم به دلیل تاکید زیاد بیشتر از جنبه اخلاقی آن شده بود و فقط میتوان قلم طنز و سبک نوشتاری نویسنده را کمی جالب دانست. 
به امید موفقیت و رشد قلم نویسنده  عزیز.
        

          داستان زیاد جالبی نداشت امید وارم شبنم این یاداشتم را نبیند!.
        

          درسا دختربچه‌ای  پر سر و صدا و لج‌باز و نسبتا خودخواه است که اگر خواسته‌هایش برآورده نشوند آسایش و خواسته‌ی دیگران برایش مهم نیست و با گفتنِ " به من چه که..." خیال خودش را راحت می‌کند.
درسا تولد بهترین دوستش دعوت شده و برادرش برنده‌ی مسابقه‌ی نقاشی. پدر و مادر و برادر می‌خواهند برای گرفتن جایزه به ژاپن بروند و درسا ناراحت است. نه پول دارند که درسا را هم ببرند نه درسا حاضر است برود خانه‌ی مادربزرگ. و در این قهر و دعوا پای عمه‌ی عمه‌ی عمه‌ی عمه‌ی عمه‌ی مامان به ماجرا باز می‌شود.

ایده‌اش خوب بود و می‌شد داستان جذابی  با آن نوشت، چرا فقط یک ستاره دادم؟ چون پر از کلمات زشت بود. بچه با هرکسی (حتی سوسک توی زیرزمین) بد صحبت می‌کند، عمه گولاب نمونه‌ی خود درسا است، اتفاقی ظاهر می‌شود و فرصت نمی‌دهد درسا دستورالعمل پدرش را اجرا کند، آخر داستان هم که روی هوا تمام می‌شود.