کتابی درباره روابط خواهربرادری (اینجا برادر برادری) و مفهوم‌ شراکت. دو امتیاز هم کم دادم چون تصویرگری برای بچه‌های این دوره‌زمانه جذاب نیست و رنگ‌ولعاب ندارد
      

        درباره دختری به نام آمیتیس که پدر و مادرش پزشک‌اند و اغلب تنهاست. هیولاها به خانه‌شان حمله می‌کنند اما آمیتیس بی‌کله از آنها نمی‌ترسد و این اعصاب هیولاها را خرد می‌کند. کمی حرف‌های بی‌تربیتی دارد و ترسناک هم هست. سرشار از خلاقیت زیانی نویسنده است. در کتاب قصه‌های بترس برای بچه‌های نترس نویسنده باز هم در زمینه داستان‌های ترسناک تلاش کرده. اینجا هم همین طور است و البته با چاشنی طنز که به نظرم موفق هم بوده
      

        کتاب مجموعه‌ای از خاطرات آشپزهایی است که برای دیکتاتورها آشپزی کرده‌اند. فصل اول که جذابترین فصل هم هست با صدام شروع می‌شود و چند باری هم نام ایران در آن می‌آید. اما بیشتر شخصیت‌های به زعم نویسنده دیکتاتور برایم آشنا نبودند و این از لذت خواندن کتاب برایم کم می کرد. در برخی از فصل‌ها هم اینقدر تعدد شخصیت و اتفاق وجود داشت که من دچار سردرگمی می‌شدم. به علاوه اینکه دز دستورات آشپزی در بعضی فصل‌ها بیشتر و در برخی کمتر است. نسخه صوتی‌اش را منصور ضابطیان خوانده که اجرای خوبی دارد.
      

        مجموعه دو سخنرانی از نویسنده‌‌ای فلسطینی
بریتانیایی. نویسنده گریزی به گذشته فلسطین و چرایی مبارزات مردم این کشور علیه فلسطین می‌زند. به علاوه به ریشه‌های نسل‌کشی آنان توسط اسرائیل و حمایت‌های امریکا و انگلیس می‌پردازد. متن کتاب حدودا هشتاد صفحه است اما آنقدر روان و سرراست نیست که بشود که در یک نشست خواند.
      

        درباره دو تا پسر نوجوون که توی ساختمون پلاسکو کار می‌کنن. زبان داستان نقطه ضعفشه. راوی یک‌ پسر نوجوونه اما خیلی گنده‌تر از دهنش حرف می‌زنه مثلا کدوم نوجونونی که توی کارگاه خیاطی کار می‌کنه می‌که ملودرام؟! شخصیت‌پردازی هم می‌تونست خیلی بهتر باشه. مثلا ما هیچ مقت نمی‌فهمیم پنام چرا اینقدر نقاشیش خوب بود. نقش اقای کیان هم خیلی کلیشه‌ای بود. اونجا هم که  مسئول مسابقه گفت عه شما شاگرد آقای کیان هستید خیلی تابلو بود اتفاق زورچپون شده توی داستان. اینکه اون سال این خونواده‌ها که همه‌شون از قشر متوسط رو به پایین تک‌تک گوشی داشتن هم بعید به نظر می‌رسه
      

        چون‌ برنده لاک‌پشت پرنده شده بود خواندمش. سوژه و تحقیقی که راجع به آن شکل گرفته خیلی جذاب است. اما دوست داشتم داستان کشش بیشتری داشته باشد.
      

        زبان طنز خیلی خوب و امروزی. ماجرای دختریه وارد شهری می‌شه که ورود دخترها ممنوعه. مناسب برای دوازده سال به بالا
      

        داستانی از مردان فلسطینی که هرکدام به دلیلی ترک وطن می‌کنند. خیلی تلخ است و بعضی جاها رفت‌وبرگشت‌های زمانی گیج‌کننده‌اند.
      

        تا صفحه ۶۰ به زور خودم رو کشوندم ولی دیگه نتونستم ادامه بدمش. دلیل اولش اینه که داستان‌های تا این حد فانتزی اصلاً سلیقه من نیست. دلیل دومش هم اینه که داستان خیلی یکنواخت و خطیه و حوصله آدم سر می‌ره. بیشتر فصل‌ها به این می‌گذره که قانون این سرزمین چیه و موجودات توش چی کار می‌کنن. پس کو اتفاق؟ پس کو ضربان؟
      

        درباره دختری که پدرش رو از دست داده و با مشکلاتی مثل کارکردن مامانش و حضانتش و اذیت‌های خونواده پدرش دست‌وپنجه نرم می‌کنه. اول از همه اینکه زبان راوی بیشتر به یه دختر پونزده شونزده ساله می‌خوره نه یه دختر ده‌دوازده ساله. بخش زیادی از داستان هم برمی‌گرده به مسائلی مثل حضانت و دعوا و کار تو کتابفروشی که به نظرم باعث شده کتاب مخاطب خاص داشته باشه. تعداد شخصیت‌ها هم خیلی زیاد بود و اغلب کارکرد خاصی نداشتن. البته نقطه مثبت کتاب هم این بود که مکان جایی است غیر از تهران و پر است از گویش
های مازندرانی.
      

        ماجراهای یک خانواده که همه‌شان کارهای چپه انجام می‌دهند
      

        همه‌ی ما کلی ایراد از مادرمان می‌گیریم. اسکار هم یکی است مثل ما اما جرات به خرج می‌دهد و آگهی فروش مادرش را ثبت می‌کند. اسگار خیلی جاها شبیه ماست و از ته دل ما حرف می‌زند. داستان بانمکی است البته بعضی جاها به خاطر تفاوت فرهنگی شاید برای بچه‌ها نامانوس باشد.
      

        زبان و داستان درخشان درباره دختری خرابکار که در فکر نجات خانواده‌اش از بحران مالی است. کمک به همسایه و خانواده از نقاط برجسته داستان است. البته که طنز جلد اول را بیشتر دوست داشتم
      

        ابتداش خیلی گنگه برای بچه‌ها و حتی ممکنه اونا رو‌ دچار نگرانی کنه. ما نمیفهمیم مشکل چی بوده اما واکنش شخصیت داستان برای برداشتن قدم‌های کوچیک‌ برای حل مشکل بزرگ خوبه.
      

        پیام داستان: مسخره‌نکردن. خیلی رو بود و شعارگونه