ابتداش خیلی گنگه برای بچه‌ها و حتی ممکنه اونا رو‌ دچار نگرانی کنه. ما نمیفهمیم مشکل چی بوده اما واکنش شخصیت داستان برای برداشتن قدم‌های کوچیک‌ برای حل مشکل بزرگ خوبه.
      

        پیام داستان: مسخره‌نکردن. خیلی رو بود و شعارگونه
      

        ماجرای ضامن آهو. تعداد شخصیت‌ها خیلی زیاد بود و به نظرم باعث گیج‌شدن بچه‌ها می‌شد.
      

        کتابی برای مواجهه با غم برای ۵ تا ۵۵۵ ساله‌هه
      

        درباره دختری با مادری متفاوت که اصلا سختگیر نیست اما واقعا مامان چه کسی است. بخوانید تا بفهمید
      

        درباره دختری به نام کیتی که در مقابل هر پاسخی که از بقیه دریافت می‌کند می‌پرسد چرا نه؟ در هر فصل کیتی با یه ماجرای نه‌چندان جذاب مواجه شده و خیلی زود متوجه اشتباهش می‌شود. دوز پیام مستقیمش بالاست
      

        درباره پسری که تازگی پدرش رو از دست داده. برای بچه‌ها شاید زیادی تلخ باشه
      

        همه آدم‌ها نقص دارن حتی آدم‌بزرگ‌ها.  اگه باور ندارید از بچه‌ها بپرسید
      

        چقدر بازنویسی‌ها خلاقانه‌ست. به شخصه موافق شاهنامه‌خوانی بچه‌ها نیستم چون واقعا شعر بزرگساله. اما اینکه بچه‌ها اسم این شخصیت‌ها به گوششون بخوره و یه کوچولو باهاشون آشنا بشن باعث می‌شه در بزرگسالی براشون ذهنیت‌سازی بشه. این داستان هم مثل بقیه جلدها خیلی گوگولی و بانمک بود؛ هم متن و هم تصویرگری
      

        درباره دختری که همسایه‌ها را ذله کرده و مالا که پدر و مادرش می‌خواهند بروند ژاپن او پافشاری می‌کند تا پیش عمه غولاب بماند. اما عکه‌غولاب یک عمه معمولی نیست. خواندنش برای بچه‌های لج‌باز و ننر خوب است اما حواستان باشد لغات بی‌تربیتی در حدی که بین بچه‌ها رایج است را هم کم ندارد. 
پایانش را هم چند بار خواندم اما نفهمیدم
      

        جونی اولین کسی است که در کلاس قرار است دندانش بیفتد. اما او نگران است و حتی حاضر نیست دندانش را زیر بالشت بگذارد تا پری دندانی آن را ببرد. برای بچه‌هایی که درگیر لقی دندان هستند خوب است. هرچند افسانه پری دندونی در ادبیات ما زیاد پررنگ نیست و من فقط در کتاب‌های ترجمه مثل اپریل و اپریکا دیده‌ام
      

        خرسی که از سروصدا حیوانات جنگل کلافه شده می‌رود پیششان و اعتراض می‌کند؟ اما آیا دعوا می‌شود؟ یا حیوانات واکنش متفاوتی نشان می‌دهند؟
      

        اگر بچه‌ بدغذا یا لوس و ننر شبیه یک شاهزاده اطافتان دارید حتما این کتاب را برایش بخوانید. اگر هم ندارید برای خودتان بخوانید. مطمئنم چند تا شاهزاده آشنا توی ذهنتان می‌آید. کتاب را جایی بخوانید که بتوانید قاه‌قاه بخندید. ما که خیلی خیلی خندیدیم
      

        با زبانی طنز از معلمی می‌گوید که خودش را به خنگی زده تا به بچه‌ها درس یاد بدهد. آن هم بچه‌هایی که از مدرسه متنفرند
      

        داستانی ترسناک با فضاسازی جذاب. البته یک‌سوم‌انتهایی کنی افت می کند