داستان احتمالا برای بچه ها جذاب باشه و جالب :)
ولی به نظر من که مامان هستم یه سری بدآموزی ها داشت مثلا لزومی نداشت سوسک رو مدام احمق خطاب کنه.
یا بگه سوراخ کلید اتاق برای یواشکی نگاه کردنه
البته متوجه بودم که زاویه دید درسا بود و همه چی رو سعی کرده بود بر اساس نگاه درسا بنویسه .
راستی  تصویر گری و فرهنگ سازی که تصویرگری کتاب داره هم خوب نبود 
      

        مطلب مطرح شده کاملا انتزاعی بود
مناسب گروه سنی ب نیست 
      

        قلم جلال آل احمد را دوست دارم.
.
آنچه در سراسر داستان های این کتاب برایم پررنگ می‌شد مسئله ی توجه به خود و دیده شدن بود.
روایت آدم های مختلف در موقعیت های مختلف بود که حرف ته دلشان این بود که دیده بشوند.
.
باورتان می‌شود من با داستان جاپا گریه کردم؟
      

        با بچه ها پای درد دل رنگ ها بنشینید و بخوانید و کیف کنید . :)
کتابی که اگر هر روز با بچه هایم بخوانم بازهم همه دوستش داریم.

      

        برای شروع آثار داستایوفسکی به نظرم خوبه اما با داستایوفسکی در برادران کارامازوف  فرق داره  :)
      

        عالی بود .

      

        کتابی که خانم ها با خواندش قطعاحرص خواهند خورد . 😅
بعد از خواندن این کتاب خیلی جدی تر برای عاقبت بخیری خودم و خانواده ام دعا می کنم
      

        شاید اگر وقتی دیگر در شرایطی دیگر می‌خواندمش ساعت ها راجع به آن فکر می‌کردم و در سایت های مختلف راجع به آن می‌خواندم.
ولی فعلا فقط خواندم که با گروه همخوانی کتابمان پیش رفته باشم.

      

        کتابی که مرا آرزومند حج کرد.
      

        جالب بود و دوست داشتنی
      

        ایده جالب بود اما هنوز خیلی جای پرداخت داره.
توصیف شخصیت ها کم بود.
حرف و توصیف قصه های مشرق زمین و وجه برتری شون مطرح نشده بود.
برای نسل امروز و فردا که اسمی از سنباد و علی بابا و نخودی نشنیدن بعیده این کتاب خیلی جذاب باشه.
چون وجه برتری خاص و برجسته ای در این گروه نسبت به گروه تن تن تو کتاب گفته نشده بود.
نقش رستم بسیار حیف شد. انگار نویسنده اون اخرها گفته زشته از رستم اسمی نیاد.
یه جاهایی منطقی نبود. مثلا تارزان یهو از کجا پیدا شد؟ یا تو بیابون به اون بزرگی کاپیتان هادوک چطور سنباد رو پیدا کرد؟