هیچ موجی انقدر کوچولو نیست که ما ر به هم نرساند
      

        عالی پایان باور نکردنی ترکیب داستان مجزوب کننده
      

        تا یک جایی خوب بود بعد شد عین رمان زرد.
      

        میانه فرنی و زو شکر اب است و طی یک اتفاق عجیب زو فرنی را می رنجاند.بعد ان  ها وقت نمی کنند این اتفاق را درست کنند چون وقت تمام شده و فرنی برای همیشه رفته.زو فکر می کند این اتفاق به دلیل عروس دریایی ها است چون فرنی شنا گر ماهری بود و حالا غرق شده.زو می خواهد برود استرالیا که به خاطر سنش مجبور برنامش را لغو کنه و قبول کنه بعضی چیز ها بی دلیل رخ می دهد.خیلی زیبا بود.عاشقش شدم.
      

        ادی می خوهد هویتش را بداند.یک روز او یک جعبه عجیب در زیر شیروانیشان پیدا می کند.با ادی به سمت راز های ادیث گراهم می رویم و بعد او متوجه هویتش می شود.معلوم می شود ادیث مادربزرگ ادی(همان ادیث) است. واقعا زیبا است دوست داشتنی و فوق العاه.
      

        کتابی پر از مفهوم. 
داستانی در چرخه یک درخت که از کودکی پسر تا پیری پسر او را همراهی می کند.همیشه به او کمک می کند و باعث موفقیتش می شود.واقعا ناراحت کننده است که پسر هیچ گاه جوری که باید از درخت تشکر نمی کند.ما انسان ها خیلی عجیبیم.حتی اگر بهترین لطف رو هم بهمون کنند نا شکریم.
      

        کتاب موضوع جالبی داشت.متنی روان هم داشت.البته بعضی جا ها ادم را به کار های بد تشویق می کرد.ان اخر کتاب با جمله اخر کلی گریه کردم.خوب  بود.
      

        من  سر جشن امزای خانم مرعشی خواندمش و واقعا  بامزه بود.ادم از هر سنی بخواند خوشش می اید تنزو بود. به زبان یک دختر  کوچک مشکلات  اقتصادی خانواده گلابی رروایت می شود. و درسا همیشه سعی می کند به بهتری شکل ممکن مشکل را حل کند که بیشتر وقت ها گند می زند.
      

        از همین اول هشدار بدم که قرار در این یاداشت کتاب را اسپویل کنم.اگر دوست داری کتاب را جوری که من تجربه کردم تجربه کنی پس این یاداشت را نخوان. 
برادر انا بن معلول است.سر او خیلی بزرگ است و به نوعی عقب مانده است.انا عاشق بن و از همان اول کتاب حسش را درباره بن به خوبی بروز می دهد.اول از همه انا می ترسد بچه های مدرسه موضوع بن را بفهمند که یک مقطع کوچک  است و خیلی مهم نیست.در کل بچه ها می فهمند و جوری که انا می ترسید ان ها ملاحظه نکنند نبود.بعد یک اتفاق واقعا  بدمی افتد.بن در اثر تنگی نفس می میرد. حالا کتاب وارد مرحله جدیدی می شود و چون خانم لرد به خوبی حس انا در باره بن  را توصیف کرده بود ادم احساس می کرد به اندازی انا عاشق بن است.بن     می شود مثل برادر کوچولوی شما و وقتی در اواخر کتاب می میرد قلبتان به درد می اید.این اتفاق با وقوع بی توجهی عجیبی از انا به بن شروع می شود.وقتی بن می میرد رگه احساس بی توجهی به بن سراقتان می اید که واقعا جالب است چون حتی بن واقعی نیست.ادم سر موضوع بن کلی گریه می کند و بعد انا با جکی اشنا می شود که همان مریضی برادرش را دارد و به عنوان پرستارش قبول می شود.محال است ادم بتواند مرگ بن را قبول کند. واقعا این شیوه نویسنده را دوست دارم و عاشقشم.
      

        قیافه اگوست عوض نمی شود اما دیدگاه ما عوض می شود.
      

        عالی تر از عالی!.
      

        اصلا جالب نبود در واقع بچگانه بود.
      

        با تشکر از زهرا  اقابابایی که پشت کتاب ها را نمی خاند. بدکی  نبود.
      

        ما نمی توانیم با گذشتمان کنار بیاییم.پس حویت جدیدی خواهیم داشت.من از امروز به بعد الا مادرم و خواهر رز و یاس نیستم.من کایوت سان رایز هستم.ما اینده ای جدید داریم و خیلی وقت است که خودمان را فراموش کردیم.البته درباره خودم متمعن نیستم.هر جور شده باید به جعبه برسم.باید دوباره الای قدیمی شوم.باید یک بار دیگر به ان ها بگویم دوستشان درم.اما خیلی دیر شده.کاش زودتر ان ها ر بغل کرده بودم.کاش انقدر با ان ها بد عنق نبودم.باید باری دیگر ان ها را ببینم.به ان جعبه احتیاج دارم.باید خود واقه ایم شوم.حویت من کایوت سانرایز نیست.من فقط الا هست.
      

        خوب بود.