سوزی دختری نوجوان است که پس از مرگ ناگهانی دوستش فرنی تصمیم به حرف نزدن و سکوت می گیرد و روزی با نوعی عروس دریایی اشنا می شود و فکر می کند که ممکن است 

کتاب قشنگی بود، و چون از ابتدا به ژانر درام علاقه زیادی داشتم، به سمت این کتاب هم جذب شدم:)

خیلی روان و راحت بود خواندش برای خواننده سخت نبود چون نوشتار ساده ای داشت.

بنظرم کتاب هایی که نام شخصیت را از ابتدا نمی گویند و آن را در میانه داستان بیان می کنند خاص و دوست داشتنی ترند(البته نه همیشه)

توصیفات این کتاب واقعا خوب بود طوری که ادم کاملا متوجه ان فضا و حالت می شد. برای مثال:« زمانی که به طبقه ی پایین نمایشگاه رفت و تابلویی که در مورد ایروکانجی نوشته بود را خواند هم مکان عالی توصیف شده بود و هم حالت سوزی در ان لحظه»

تشبیهات خیلی قشنگی داشت که اغشته به خلاقیت بود«تشبیه شاخک های عروس دریایی به موی دختر شناور یا بچه عروس دریایی ها به گل های سفید و هزاران تشبیه دیگر»
تیتر های خوبی داشت که خواننده رو به خودش جذب می کرد. 

اینکه زمان گذشته را به حال می گفت بسیار جالب بود و رفت و برگشت زمانی اش را نیز دوست داشتم.در قسمت اول کتاب بسیاری از صفحات را به محاسبات نیش زدن عروس دریایی اختصاص داده بود که به نظرم اصلا نیاز نبود و حوصله ی خواننده سر می رفت. در بین هر فصل روش های علمی را توضیح داده بود که خیلی جذاب بود و از روند عادی کتاب خارج بود.کتاب یک روال خیلی یکسان داشت که نمی توان گفت بد یا خوب است(ابتدا یک روش علمی سپس زمان حال و بعد هم زمان گذشته را می گفت و این اتفاق هر بار تکرار می شد)اگر در اخر بخواهیم نگاه کلی داشته باشیم،کتاب روان زیبا و احساسی ای بود
          

            کتاب بسیار ساده و روانی بود. داستان هیجان انگیزی نداشت که بخوایم منتظر یه اتفاق خارق‌العاده باشیم. یه داستان ساده و آروم و همینطور حال خوب کن بود که وسطش میتونین موضوعات علمی درباره عروس دریایی پیدا کنین. 
فکر میکنم رده سنی این کتاب افراد ۱۲ ،۱۳ ساله باشه و ممکنه برای افراد ۱۸ سال و بالاتر از اون جذابیت نداشته باشه و البته که من بالاتر از ۱۸ سالمه و حس خوب دریافت کردم از این کتاب.
میتونه یه زنگ تفریح بین کتابای سنگینی که میخونین باشه چون هم تعداد صفحاتش زیاد نیست و زود تموم میشه و هم متن ساده و آسونی داره.
ارزش خوندن داره؟ شاید، اینطور نیست که بگم نخونین عمرتون به فناست ولی خوندنش خالی از لطف نیست‌.
          

            این کتاب واقعا خیلی بیشتر حق داشت دیده بشه و واقعا بی نظیره.
موضوعش اینجوریه درباره ی دختری بنام سوزی که دوستش رو از دست میده و بهش میگن داخل دریا غرق شده ولی دوستش فرنی شناگر ماهری بوده و سوزی با خودش میگه شاید عروس دریایی فرنی رو به مرگ رسونده و... 
در کل کتاب فوق‌العاده ای بود واقعا میتونم چندین بار بخونمش:)))
          

            کتاب خوبی بود اما برای من ۵ ستاره و تمام عیار نبود.
برداشت های من از کتاب خلاصه میشه  در جملات زیر:
سکوت هرچند گاها موثر تر و گویا تر از سخن، اما خیلی از مشکلات رو که حل نمیکنه بدتر میکنه.
_ درست بیان کردن احساسات و خواسته ها
_ قضاوت نکردن دیگران
_ تغییرات روحی نوجوانی
_ راهگشا بودن کمک خانواده
_ بپذیرفتن آنچه اتفاق می افته 
_ پیدا کردن دوست های جدید، راه های جدید
_ در گذشته نموندن
_ همه چی اونجور که ما میخواهیم پیش نمیره
_ اهمیت احترام اطرافیان به تغییرات خلقی نوجوان، که یک مصداقش میتونه سکوت باشه
_ تاثیر معلم خوب
_ زشتی خودپسندی، مسخره کردن، و رها کردن دوست قدیمی.
          

            این کتاب رو خیلی خوب تونستم درک کنم و این کتاب رو برام بشدت با ارزش تر و قشنگ تر می کنه:)
و کلا موضوع جذابی داشت و چه اطلاعات جذابی در مورد عروس دریایی ها فهمیدم^^
خیلی صحبتی ندارم فقط اگه شما هم می تونید درک کنید...یک جعبه دستمال کاغذی پیشنهاد می کنم کنارتون باشه!
          

            قلم نویسنده یه جاهایی قلب آدمو به درد می آورد... اون حس اندوهناک سوزی به خواننده منتقل می شد! 
و... سیر داستان ملایم بود. داستانی درام میشه گفت... پایانش تقریبا قابل پیش بینی بود ولی خواننده با وجود دونستن پایان از خوندن دست نمی کشه... 
به همه کتاب خون هایی که یه تجربه متفاوت با چاشنی رفیق می خوان پیشنهاد میشه! 
          

            من این کتاب  رو وقتی ١٢ سالم بود خوندم. شاید  چون هم سن سوزی بودم  بیشتر روم تاثیر داشت. این کتابو دوباره و دوباره و دوباره خوندم و هر دفعه هم گریه کردم. 
عاشق عاشق عاشق این کتاب شدم. حس غم تو تمام داستان موج می زد اما ملایم بود و همین جذابش می کرد. کلا سوژه ی جالبی رو انتخاب کرده بود. تغییرات نوجوانان توی مدرسه ی راهنمایی بی رحمی فرنی و.... اینا برام جالب بود شاید چون خودمم تجربه ش کردم البته تغییرات فرنی با مال دوستای من فرق داره فرنی علاوه بر محبوب بودن میخواد خودشو تو چشم پسرا بکنه. 
شخصیت پردازیش فوق العاده بود. شخصیت یه دختر مغرور بیخود، شخصیت یه معلم خوب و شخصیت یه دختر ضربه خورده رو خوب در آورده بود. به نظرم یه کاری می شد کرد که داستان جذاب تر شه اونم اینکه از زبان فرنی هم روایت می شد. بعد وقتی فرنی می میره صفحه های مربوط به فرنی رو خالی بذارن. جالب می شد اما متفاوت. 
کتاب جای مناسبی تموم شد. از اینش راضیم. از من بپرسی میگم میتونی 100 بار این کتابو بخونی و هنوزم مثل بار اول برات تازگی داشته باشه.
خاطره ی جالبی که  با این کتاب دارم اینه که وقتی اولین بار این کتابو خوندم زدم زیرگریه؛ مثل چی زار میزدم😅که خواهرم مثل برق گرفته ها از خواب پرید و کلی ترسید؛ اما بعدش منو دلداری داد. 
بهتون توصیه ش میکنم
(این یادداشت رو خواهر13 ساله محدثه سلمانی نوشته! به دلایل واضحی بهخوان نداره اما خیلی کتابخونه!) 
          

            سوزی عزیزِ عزیزم جادوی سکوت رو درک کرده. فهمیده بود گاهی رنج و غمی که می‌کشیم بزرگ‌تر از اونیه که بشه با کلمه‌ها بیان‌شون کرد و بنابراین شاید گاهی بهتره درباره‌ی اون‌چه نمی‌شه درباره‌ش صحبت کرد، ساکت باشیم. اما کمی طول می‌کشه تا متوجه شه همیشه علتی پشت اتفاقاتی که می‌افتند نیست و شاید بر اثر تصادف محض چیزها اون جوری پیش برن که رفتن و ضرورتاً علت خاصی پشت ماجراها نبوده. از این جهت داستان «عروس دریایی» من رو به شدت یاد سریال «لفت‌اورز» می‌انداخت. (مجبور شدم فارسی بنویسم که ترتیب نوشته‌ام به هم نخوره). و خیلی برام عجیب بود که مسئله‌ای به این پیچیدگی و بزرگی که آدم‌های بزرگسال هم باهاش درگیرن - همین دنبال علت همه چیز گشتن - توی یه کتاب نوجوان انقدر خوب به تصویر کشیده شده بود.
          

            این کتاب در مورد دختری است که دوستش صمیمی اش را بر اثر غرق شدن  از دست داده؛ در صورتی که دوستش شناگر ماهری بوده و اصلا ممکن نبوده که غرق شود .
از زمانی که از فوت دوستش با خبر شد تا مدت طولانی صحبت نکرد .
او زمانی که در اردوی مدرسه مدت طولانی ای را درون اتاق عروس دریایی ها میگذراند و خیره می ماند راجع به دنیای انها کنجکاو میشود.
او روز و شب خود را صرف این کرد که از راز های دنیای عروس دریایی ها باخبر شود و با متخصصی در این رابطه صحبت کند تا بتواند ثابت کند دوستش به علت گزیده شدن توسط یک عروس دریایی ایروکانجی مرده است نه غرق شدن.
          

            چقدر متفاوت بود با چیزی که ازش انتظار داشتم. درواقع انگار اصلاً اون کتابی که همه تعریفش رو می‌کردن نبود. امتیاز من فقط برای اطلاعاتش از عروس‌ دریایی‌ها و بعضی از قسمت‌های داستان بود، وگرنه چندان پیشنهادش نمی‌کنم. یکی از دلایلم هم پایانش بود. می‌شه اینجوری گفت که، انگار نویسنده ایده رو داشت، اطلاعات لازم رو هم داشت، ولی نمی‌دونست چطور داستان رو تموم کنه!