کتاب بسیار جالب و تلنگر زننده برای همه مردم که کمی تفکر و تعقل بیشتر در مسائل اعتقادی و صحبتهای مختلف در مورد این مسائل 
در کل به همه توصیه میکنم
        

          این کتاب حقایق مهمی را برایم اشکار کرد 
        

          این اولین کتاب من از کارهای آقای جهرمی بود اما برایم تجربه خوبی نبود. خواندن این نوع کتاب ها جز آنکه بی اعتمادی و تشویش را در ذهن ایجاد کند چه سودی دارد؟من اسمش را آگاهی و شفاف سازی نمی گذارم . وقتی مداحی در کتاب اشاره شده که درست است اسمشان صراحتا آورده نشده ولی همگی او را می شناسیم و می دانیم در یک برنامه پر بیننده در همین روزهای گذشته کار کردند و عمده فعالیت این روزهایشان در رسانه کار کودک است واقعا چه برداشتی میشود کرد؟آیا مصلحت و آبرو و حفظ شان جامعه مداحان می تواند دلیل کافی باشد؟؟
من واقعا بهم ریختم با خواندن این کتاب ...
        

          واقعیت هایی در مورد فرقه های ضاله
این کتاب رو به دوستان هیئتی پیشنهاد میکنم
        

          کتاب بسیار پرمفهومی بود.
زیبا جذاب و مفید
        

          اصلا خوب نبود 
مبهم، مختصر، غیر داستانی،... 
قسمت های کمی از ماجرا هیجان انگیز بود
 فقط از یک فساد عقیدتی مذهبی خبر داد ولی شرح خوبی نداشت
بیشتر ماجرا اینطوری بود که شخص اول دانای کل هست و همه چیز رو پیش پیش میدونه و بیشتر اوقات هم صلاح نمیدونه برای مخاطب توضیح بده چون اطلاعات پرونده حساس و هنوز در دست اقدام هست!
نسبت به بقیه آثار نویسنده هم اطلاعات خاصی منتقل نکرد








        

          من فکر میکنم در دنیایی که زندگی میکنیم واقعیت را نخواهیم فهمید تا بعد از مرگ...
برخی کتاب ها این واقعیات رو بر ملا میکنن این ازون کتاباس
        

          این کتاب اقای حدادپور با کتاب های دیگه شون خیلیییی فرق داره.
موضوع خوبی داره ولی اصلا  هیجان انگیز  و هدفمند و سازماندهی شده نیست و به خوبی به پایان نرسیده.
تصور کنید لحظه ای که با اضطراب منتظر سرانجام داستان هستی با جمله " و   العاقبه للمتقین ، پایان" مواجه میشی و اینطور به پایان رسوندن کتاب رو اصلا نمیپسندم.. 
کاش حداقل جلد دومی داشت تا سرگذشت شخصیت ها رو میفهمیدیم..


        

          اولین کتابی که از اقای حدادپور خوندم "پسر نوح"  بود. 
از نظر من نقاط ضعف بیشتر از نقاط ضعف بود، خصوصا اخر داستان که خیلی تو ذوقم خورد. انتظار همچین پایانی رو نداشتم، باز تموم شد و دوست داشتم به طریق دیگه ای نویسنده به کتاب پایان میداد. 
اوایل داستان فکر میکردم حوصله سر بر باشه، ولی قلم نویسنده من رو مجبور به خوندنش کرد و غرق ماجرا شدم. 
با اینکه کمی از این قضایا اطلاع داشتم ولی باز هم روند کتاب و داستانش کاری میکرد تا متعجب بشم. 
روند داستان طوری بود که اجازه ی فکر کردن و سوال کردن رو از شما میگیره، به نظر من انگار آقای حدادپور میخواستند هرچه زودتر کتاب رو تموم کنند... 
        

          در طول داستان، نویسنده جفت دستشو دو طرف صورتت میزاره و تو داستان غرقت میکنه. به همین اندازه اجبار و جذابیت داره. روند داستان کمی تند پیش میره و اجازه فکر کردن و سوال کردن نداری و دائم تشرِ نویسنده به صورتت برخورد میکنه!
اولین تجربه از این نویسنده بود و تجربه جذابی بود...👌🏻
        

          از اون کتابا که به قول استادم نباید امانتش گرفت هرکس یکی باید ازش تو‌ خونه داشته باشه تا هم از کار خوب نویسنده حمایت بشه و هم نگاه بهش بندازی.
تو خیلی مجالس اهل بیت شاید وارد بشیم که هیچ جوره سبک عزاداری و رفتار ‌‌عزاداراش با عقل ما جور درنیاد و برامون جای سوال باشه که چرا اینجورین اینا
اینجاست که آقای حدادپور  به این چالش ذهنی پاسخ میدن و آگاهت میکنن پشت پرده چه خبراییه🥴
بشدت پیشنهاد میشه به خوندن:)
        

          با خودم قرار گذاشته بودم تا اطلاع ثانوی سراغ این نویسنده نرم اما زور موضوع ‌کتاب از قرار من بیشتر بود. شرح کتاب از پرونده رو پسندیدم چون دوره‌ای از فاصله‌ی مناسبی شاهد افراد مبتلاء به بودم و صدمه‌ی نامحسوسی که به جامعه می‌زدند/و هم‌چنان می‌زنند رو به چشم می‌دیدم. شرح مطلوبی بود و با عرض ارادت قلبی به حاج احمد بزرگوار.
        

          ردپای صهیون ها با عبا و عمامه یا لباس مشکی روی مشکی در حال سینه زنی شلاقی 
        

          مطالبی رو فهمیدم که بسیار عجیب بود 
        

          امان از شیعیان انگلیسی 😞...
        

          اصلا فکرشو نمیکردم همچین جریانات و مسائل پیچیده و خطرناکی توی جامعه هیئتی ها وجود داشته باشه...با خوندن این کتاب کاملا شوکه شدم! و دیدگاه جدیدی پیدا کردم نسبت به برخی انتقادها و تفاوت سلیقه هایی که در سبک و شیوه عزاداری میشنیدم و میدیدم...حالا دیگه حواس جمع تری دارم که خودمو و خانواده م پای هر منبری نشینیم و زیر هر علمی سینه نزنیم...کاش زودتر این کتاب رو خونده بودم و به همه ی هیئتی ها شدیدا پیشنهاد میکنم.
        

          آقای حدادپور دارند به سمت مستند نویسی میروند و به نظرم کتاب هاشون از قالب رمان داره خارج میشه و یک ناملموسی خاصی توی این کتابشون هست .
من که اکثر کتاب هاشون رو خوندم و همیشه توی کانالشون عضو بودم احساس میکنم میخوان نشون بدن که خودشون یک نیروی امنیتی هستن و همه ی کتاباشون تقریبا از نگاه شخصی و به عنوان مستند دارند منتشر میکنن که کار بدی نیست ولی نشون میده رمان صرف نیست .
از طرف دیگه حجم زیاد کتابهایی که دارند منتشر میکنند نشون میده زیاد روی داستان ها کار نمیکنند و به نحوی کمیت کار و معروفیت رو به کیفیت داستان هاشون ترجیح دادند.
داستان پسر نوح هم شامل این قضیه است و به وضوح رد پای اینکه بنده آگاه و مطلع نسبت به این موضوع هستم توش دیده میشه و زیبا کردن داستان با تعاریف و بسط های گوناگون شخصیت ها و داستان را فدای حضور آگاه بودن خودشون داخل داستان کردند .
این داستان در مورد نفوذ و حواشی موجود در بعضی هیئات و دفاتر مراجع است . که به نظرم برای اکثر ما مشخصه که یکی دو دفتر مراجع این مشکل رو دارند ولی در این داستان بزرگتر از حد معمول نشون داده شده.
        

          کتاب در قالب مستند داستانی سعی دارد پرده از حقایقی بردارد که برایم جالب بود 
البته دوست داشتم نویسنده در انتهای داستان اطلاعات بیشتر و دقیق تری  از نتیجه تحقیقاتشان بدهد اما اینطور نشد ولی قشنگ تمام شد !